De grote scheiding

Door Jan Markell - 2 maart 2023

Onlangs las ik een gepassioneerd artikel van Jonathan Brentner over de scheiding van de Opnametheologie van het evangelie en van de kansels. Ik was het zo eens met de belangrijkste punten die hij naar voren bracht. Het ontbreken van dit onderwerp - en aanverwante onderwerpen - in onze huidige kerken is een grote tragedie!

Toen zo'n dertig jaar geleden in de kerk en elders de discussie over de Opname eindigde, eindigden ook de discussies over het Millennium, de sleutelrol van Israël in de eindtijd, de toeloop naar de Verdrukking, de bouw van de derde tempel in Jeruzalem, de prominente rol van het bedrog in de eindtijd, de stormloop op een cashloze maatschappij en de Digitale Munt van de Centrale Bank, en zo veel meer!

Het werd bijna onmogelijk om de tijden vanuit Bijbels en profetisch perspectief te begrijpen! En dat juist in een tijd waarin mensen ernstige vragen begonnen te stellen bij het waarnemen van de onrust van onze tijd.

Ik neem hieronder een paar punten uit het artikel van Brentner over. Ik zal een link naar het volledige artikel plaatsen aan het eind van het commentaar dat ik citeer.

Ergens in het verleden vond een tragische scheiding plaats; theologen besloten dat we de wederkomst van Jezus voor zijn gemeente moesten scheiden van de verkondiging van het evangelie. De resultaten van deze ontijdige scheiding hebben geleid tot een gebrek aan begrip onder gelovigen over de verschijning van Jezus en de vreugdevolle verwachting die daarmee gepaard gaat.

Verwarde gelovigen horen dat zij zeker zullen sterven in plaats van Jezus te ontmoeten in de lucht, wat rechtstreeks in tegenspraak is met het Nieuwe Testament in passages als 1 Korintiërs 15:51 en 1 Tessalonicenzen 4:17. De apostel Paulus geloofde dat er veel heiligen in leven zouden zijn ten tijde van de Opname, maar veel hedendaagse predikers zijn het hierover niet met hem eens.

De scheiding tussen de Opname en het evangelie heeft ertoe geleid dat het onderricht over onze "gezegende hoop" in de kerken van vandaag bijna verduisterd is. Dit heeft negatieve gevolgen voor zowel nieuwe gelovigen als doorgewinterde heiligen, omdat het hen slecht voorbereidt op een leven in een maatschappij vol angst, omdat dit onderwijs geen profetische context biedt waarin zij het geweld en de wetteloosheid van onze tijd of het streven naar een Nieuwe Wereldorde kunnen plaatsen.

De nieuwe bekeerlingen in Thessalonica waren zo gefixeerd op hun spoedig vertrek van de aarde, dat zij, toen sommigen in hun midden stierven, onnodig treurden en dachten dat zij de opname zouden missen (1 Thess. 4:13-19). In antwoord hierop benadrukte Paulus de primaire plaats van de "doden in Christus" tijdens de opname, en vertelde zijn bekeerlingen dat Jezus juist hen als eerste zou opwekken bij zijn verschijning (4:16).

Een ander bedroevend resultaat van deze scheiding is dit: Het neemt de ogen van gelovigen weg van hun ultieme hoop in een tijd waarin zij zo'n focus nodig hebben. In plaats daarvan blijven hun ogen gericht op aardse aspiraties.

Zeer weinig voorgangers spreken over wat er gebeurt op het moment dat Jezus terugkeert voor zijn gemeente (1 Kor. 15:51-55; Fil. 3:20-21; 1 Thess. 4:16-17). Zelfs degenen die deze dingen geloven noemen nooit de hoop van de gelovigen op onsterfelijke lichamen uit angst dat praten over de opname de opkomst zou kunnen schaden.

Vind het hele artikel van Brentner hier - NL.

Zoals ik in een eerder artikel schreef, What Happened to My Church? heeft iemand zo'n 30-40 jaar geleden bewust besloten dat we een "nieuwe manier van kerkzijn" moesten hebben, hoewel veel leden en aanwezigen het erover eens waren dat er niets mis was met de oude manier van kerkzijn. Er werden termen gebruikt als "doelgericht", "zoekergevoelig", "kerkgroei-beweging", "postmodernisme", "emergent" en meer.

Joel Osteen en zijn medereizigers begonnen ons te vertellen dat we als christenen nu ons beste leven konden hebben. Wie zou met die gedachte willen verlangen naar Zijn verschijning?

Mensen begonnen te horen over liefde, eenheid en tolerantie. We moeten bekend staan om waar we het over eens zijn, niet waar we het niet mee eens zijn. Alles en iedereen moet geaccepteerd worden. Afwijkingen moeten geaccepteerd worden. Mensen hielden ervan om hun oren te laten kietelen. Ze werden aangemoedigd om zich "goed te voelen" en hun eigenwaarde op te krikken. De gezonde leer werd opzij geschoven.

Het redden van zielen werd opzij gezet voor de amusementsfactor en sociale rechtvaardigheid. Het leek erop dat velen in de kerk er niet langer om gaven dat zovelen op weg waren naar de hel! Wat een beledigende, onverdraagzame gedachte. Maar het is duidelijk dat een gezonde leer scheiding en verdeeldheid zal brengen, dus moeten we op dat gebied voorzichtig te werk gaan. Relevante onderwerpen zijn verdwenen van de meeste kansels.

Nu in 2023, zou dit alles "wokisme" genoemd worden! En een geweldige remedie tegen wokisme zou zijn dat we ons richten op het feit dat de Koning komt - misschien wel vandaag. Predikanten die zich richten op dit glorieuze goede nieuws groeien exponentieel, en hoeven zich geen zorgen te maken over gemeentegroei!

Bron: The Great Divorce :: By Jan Markell - Rapture Ready