www.wimjongman.nl

Waarom denkt minister van Financiën Bezalel Smotrich dat hij de droom van Groot-Israël kan verwezenlijken?

Cookie Schwaeber-Issan | 23 maart 2023

Een kaart van het Midden-Oosten met een rode lijn die "Groot-Israël" markeert (Afbeelding: Publiek Domein)

Het Grotere Israël is een bijbels concept, in het Hebreeuws bekend als Eretz Yisrael Hashlema, dat verwijst naar de feitelijke beoogde grenzen van Israël.

Volgens de Bijbel zijn er drie geografische definities van het land Israël, waarvan de eerste is wat aan Abraham werd gegeven, waaronder "van de beek van Egypte tot aan de Eufraat." De andere gebieden zijn het land dat verdeeld is onder de oorspronkelijke 12 stammen van Israël.

Dit is misschien schokkend, maar het omvat alle gebieden die tegenwoordig als Palestijns gebied worden beschouwd, West-Syrië, Zuid-Turkije, een deel van Irak, een deel van Saoedi-Arabië, een deel van Egypte en zelfs Libanon.

Het is duidelijk dat de staat Israël in zijn huidige vorm in 2023 slechts een fractie is van de enorme landmassa die alle bovengenoemde gebieden zouden omvatten, en toch is het een veel groter gebied dan waarmee de natie begon toen zij in 1948 werd opgericht. Natuurlijk was een groot deel daarvan te danken aan de oorlogsbuit, die het land dat Israël innam en dat vandaag bewoond is, vergrootte.

Maar zelfs met dat kleine stukje land, dat de meeste mensen moeilijk op een kaart kunnen vinden, zijn Israëls vijanden en tegenstanders nog steeds afkerig van de erkenning van de minuscule Joodse aanwezigheid in het centrum van het Midden-Oosten. Niet alleen wordt die aanwezigheid door hen gezien als een onaanvaardbare inbreuk, maar anti-Israël activisten noemen de Joodse aanwezigheid zelfs "bezetters van Arabisch land".

Het is tegen die historische achtergrond dat de Israëlische minister van Financiën, Bezalel Smotrich, tijdens een toespraak die hij enkele dagen geleden in Parijs hield, sprak over het Palestijnse volk als "een uitvinding van de laatste honderd jaar".

Smotrich sprak over zijn eigen voorouders die 13 generaties in het land Israël wonen en, in het bijzonder, over zijn grootmoeder die werd geboren voordat er sprake was van een staat, waarmee hij haar een echte Palestijn noemde die in het gebied woonde dat Palestina wordt genoemd. Vervolgens zei hij dat toen de Joden eenmaal naar hun vaderland waren teruggekeerd, zoals voorspeld in overeenstemming met de bijbelse profetieën, dat de Arabieren "een fictieve natie creëerden en vervolgens werkten voor hun fictieve rechten op het land Israël, alleen maar om te strijden tegen de zionistische beweging." Hij zei: "Dat is de waarheid, en er is geen alternatief."

Smotrichs toespraak, die als ophitsend en controversieel werd gezien, werd uiteraard met grote woede ontvangen, waarbij zijn woorden zelfs racistisch werden genoemd. Regeringen over de hele wereld veroordeelden Smotrich snel, waardoor hij zijn uitspraken moest terugnemen en later verklaarde dat "hij alleen naar terroristen verwees".

Ironisch genoeg werd zijn standpunt weliswaar als controversieel en opruiend beschouwd, maar vanuit historisch perspectief zou zijn grootmoeder zeker een Palestijn genoemd zijn, en Arabieren begonnen de term "Palestijn" pas te gebruiken om zichzelf te beschrijven toen de staat Israël ontstond.

De Bijbel kent in feite veel meer land toe aan het Joodse volk, beloofd door God, dan wat men vandaag de dag Israël noemt. Maar kan één persoon de realisatie van die ontbrekende gebieden, die tegenwoordig bekend staan als andere soevereine landen, bewerkstelligen?

Dit is misschien wat Smotrichs toespraak zo provocerend en opruiend maakt, ondanks het feit dat veel bijbelgelovigen, of het nu orthodoxe of evangelische christenen zijn, het waarschijnlijk eens zouden zijn met zijn voorstelling van waar God Israëls grenzen heeft bedoeld.

Het grote verschil tussen die bijbelgelovigen en Bezalel Smotrich is echter dat waarschijnlijk de overgrote meerderheid van die mensen zou beweren dat alleen een goddelijke tussenkomst van God zelf Israël's realisatie van haar volledige grondgebied, dat haar door de Almachtige is nagelaten, zou kunnen bewerkstelligen.

Zelfs toen Israël zich in 1948 voorbereidde op erkenning als onafhankelijke natie, was het bereid de zeer smalle grenzen die voor de Joodse staat waren vastgesteld, te aanvaarden als compromis om zij aan zij te leven met het Arabische volk dat het land ook als zijn thuis opeiste. Hoewel de Joodse aanspraken werden ondersteund door duizenden jaren geschiedenis, archeologie en een constante aanwezigheid, zij het klein, waren de Joden nuchter en realistisch over de macht van de Verenigde Naties, die toezagen op de stemming van andere naties over de kwestie van de verdeling (twee staten voor twee volken).

Evenzo erkent Israël, dat tegenwoordig een veel groter gebied omvat dan toen, dat zij niet zomaar land kan inpikken, ook al geloven zij dat zij op een dag, volgens de Schriften, haar bestemming zal vervullen en eindelijk de volledige erfenis zal realiseren. Daarom zijn de Israëlische politieke leiders tot nu toe zeer voorzichtig geweest in hun verwijzingen naar het land, hun buren en degenen die onder ons wonen en geen deel uitmaken van het Joodse volk.

Zij begrijpen het delicate evenwicht dat moet worden bewaakt om vrede en rust in de regio te handhaven. Maar het zijn niet alleen Israëls Arabische buren die zich sterk zouden verzetten tegen de annexatie van grondgebied waarvan zij menen dat het rechtmatig van hen is. Het zijn ook de naties van de wereld, die allemaal geloven dat de huidige regeling zo moet zijn, ondanks het feit dat sommige van die naties niet eens zo gelukkig zijn met de status quo.

Smotrich kan oprechte bijbelse overtuigingen hebben met betrekking tot Israëls grenzen, maar hij zou er goed aan doen te luisteren naar degenen die de Joodse natie tot nu toe wijs en voorzichtig hebben geleid. Als terughoudendheid met betrekking tot het leven binnen de huidige grenzen van Israël de naties van de wereld al geen gunst en bewondering heeft opgeleverd, wat zou dan hun reactie zijn op een minister van Financiën die denkt dat hij de goddelijke interventie kan bespoedigen? We hoeven niet te raden. We hebben de woede al gezien die is ontstaan door de zoveelste misstap van deze overbezorgde en onervaren politicus.

Voor degenen die echt vertrouwen hebben in de God van Israël, is het misschien de moeite waard om het aan Hem over te laten om te beslissen over de timing en de uitvoering - het hoe en wanneer Hij verkiest zijn volk te begiftigen met de beloften die Hij hun heeft gedaan! Want alleen Hij kan Zijn plan tot stand brengen, zoals Hij dat deed in 1948, toen Hij de naties van de wereld liet stemmen voor de bijbelse profetie van Jesaja 66:8 door in één dag een natie te baren!

Cookie Schwaeber-Issan. Een voormalig Jeruzalemse basisschool- en middelbare schooldirecteur en de kleindochter van Europese Joden die voor de Holocaust naar de VS kwamen. Ze maakte Aliyah in 1993, is gepensioneerd en woont nu met haar man in het midden van het land.

Bron: Why does Finance Minister Bezalel Smotrich think he can bring about the Greater Israel dream? | All Israel News Helaas is het artikel verwijderd.