Cyclus van geweld

Door Hal Lindsey 16 oktober 2023

Israël verlangt naar vrede. Ik ben er tientallen keren geweest en heb veel tijd doorgebracht met politieke leiders, zoals Benjamin Netanyahu, en met legendarische militaire leiders. Ik heb uitgebreid gesproken met gewone soldaten en gewone mensen, Joden en Palestijnen. Ik kan je met zekerheid zeggen dat Israël wanhopig naar vrede verlangt, waarschijnlijk meer dan enig ander land ter wereld. Kijk maar eens hoe vaak ze bereid zijn geweest om hun veiligheid op het spel te zetten voor zogenaamde "vredesakkoorden" waarbij de "vrede" uiteindelijk slechts een fata morgana in de woestijn bleek te zijn.

Maar wat doe je als iemand binnenkomt en meer dan 1.300 van je burgers vermoordt en nog eens 3.000 verwondt? Hamas nam 150 Israëli's als gijzelaars. Ze schoten op ongewapende jongeren op een muziekfestival alsof het een schiettent was. Ze lanceerden duizenden raketten op burgergebieden, waarbij ze zelfs een kinderziekenhuis raakten en grotendeels verwoestten. Hamas-schutters vielen Israëlische buurten binnen en vermoordden hele families in hun huizen - families die aan het ontbijten waren of nog in bed lagen om 6:30 op een zaterdagochtend. De terroristen staken huizen in brand. Ze doodden tientallen baby's en peuters. Ze onthoofden baby's! Hoe moet Israël reageren? Hoe graag het ook vrede wil, hoe zou elke natie reageren?

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken, die naast de premier van Qatar stond, zei het goed. "Geen enkel land kan tolereren dat een terroristische groep binnenkomt en zijn volk afslacht. .... Wat Israël doet is geen vergelding. Wat Israël doet, is de levens van zijn mensen verdedigen en, zoals ik al zei, proberen ervoor te zorgen dat dit niet meer kan gebeuren. En ik denk dat elk land dat geconfronteerd wordt met wat Israël heeft moeten doorstaan, waarschijnlijk hetzelfde zou doen. Stel je voor dat dit in de Verenigde Staten was gebeurd."

Een groot deel van de wereldmedia ziet dit gewoon als een volgende stap in de Israëlisch-Palestijnse "cyclus van geweld". De ene kant doet iets slechts tegen de andere en de andere kant reageert met iets dat nog erger is. Dan reageert de eerste partij op een nog sterkere manier. Het geweld wordt extremer, waardoor de haat die het aanwakkert nog dieper wordt. Dit proces voedt zichzelf en leidt tot meer geweld en toenemende woede. En de cyclus gaat door... zegt men.

Maar dat is geen accurate weergave van de geweldsspiraal in het Heilige Land. Hamas is voortgekomen uit Arabische en Perzische haat tegen Israël. Haat tegen Israël begon als haat tegen Joden. Jodenhaat is een grondbeginsel van het geloof en een uitvloeisel van religieuze ijver. Dat maakt het onaantastbaar.

De echte cyclus van geweld tussen Israël en Hamas werkt als volgt. Hamas valt aan en Israël reageert door de onmiddellijke aanvalsmogelijkheden van Hamas te stoppen. Onder druk van bondgenoten doet Israël alleen genoeg om Hamas tijdelijk uit te schakelen. Elk conflict verergert de armoede in Gaza en na elk conflict sturen de landen van de wereld hulp. Maar omdat Hamas de Gazastrook controleert, controleert Hamas ook de hulp. Hamas geeft genoeg weg aan de gewone Gazanen om hen als een bron van hulp te laten zien. Maar meestal maken de leiders van Hamas zichzelf rijk en bouwen ze hun oorlogsmachine weer op. Andere landen, zoals Iran, haten Israël net zo hard als Hamas en geven directe militaire hulp.

Als ze sterk genoeg zijn, valt Hamas weer aan. En weer houdt Israël hen tegen - nog steeds alleen maar genoeg om hun onmiddellijke vermogen om oorlog te voeren te stoppen. Naties helpen opnieuw. Hamas bouwt weer op. En als ze sterk genoeg zijn, valt Hamas weer aan. Dat is de geweldsspiraal waar Israël mee te maken heeft.

Premier Netanyahu heeft gezegd dat het deze keer anders zal zijn. Hij gelooft dat de wreedheden en oorlogsmisdaden van de recente aanvallen zijn leger een kans zullen geven om een volledig einde te maken aan de heerschappij van Hamas in Gaza. Maar zelfs als hij Hamas kan afzetten, betekent de aard van dit conflict dat er een soortgelijke groep zal opstaan. Haat tegen Israël gaat niet over land, rechten of geld. Het is een grondbeginsel van het geloof.

Israëls strijd om te overleven zal niet eindigen totdat Israëls Messias terugkeert.

Bron: Hal Lindsey