IJzeren Zwaarden: Hoe evacueer je de bevolking uit Zuid-Gaza? Eén mogelijkheid zijn door Amerikanen beheerde kampen in de Negev

Door kol. (res.), Shay ShabtaiDecember 1, 2023

Perspectievennota BESA Center Nr. 2.237, 1 december 2023

SAMENVATTING: Om de uitroeiing van de Hamas-organisatie in Gaza te voltooien, zal een grondoffensief in het zuiden van Gaza nodig zijn. Een serieuze uitdaging bij de uitvoering van dit offensief is dat de meerderheid van de bevolking, na hun evacuatie uit het noorden van Gaza, zich nu in het zuiden bevindt, waardoor de bevolking in dat gebied zich effectief verdubbelt. Als Israël Hamas van zijn laatste verdediging tegen de IDF wil beroven, zijn indrukwekkende naleving van het internationaal recht wil voortzetten en zijn belofte aan de Amerikanen om een oorlog te voeren op basis van gedeelde waarden wil nakomen, zal het de bevolking van Gaza moeten weghalen van de verwachte gevechtszones in de stedelijke gebieden in het zuiden. Omdat Egypte het gebruik van de Sinaï als toevluchtsoord voor Gazaanse burgers niet zal accepteren, worden andere oplossingen overwogen, waaronder het instellen van beschermde gebieden in het zuiden of het terugverhuizen van Gazanen naar het noorden. Maar het zou ook de moeite waard kunnen zijn om een plan op te zetten onder leiding van de Amerikanen, met internationale en regionale deelname, om tijdelijke opvangkampen op te zetten voor de inwoners van Gaza in de Negev. Dit plan zou ook internationale hulp inhouden voor terugkerende Israëlische inwoners van de Gazastrook.

Om de vernietiging van de militaire en regeringscapaciteiten van de Hamasorganisatie in Gaza te voltooien, zal Israël een grondoffensief moeten uitvoeren in het zuiden van Gaza. Een van de grootste uitdagingen hierbij is dat als gevolg van de evacuatie van het noorden, de bevolking van Zuid-Gaza nu twee keer zo groot is als normaal.

Israël zal het aantal Gazaanse burgers in het zuiden moeten verminderen, zowel voor als tegelijk met het begin van de militaire operaties in het gebied, en wel om verschillende redenen.

De eerste is het operationele feit dat de laatste verdediging van Hamas is om onder de dekking van de Gazaanse bevolking te vechten. In de noordelijke fase van de operatie heeft de IDF laten zien dat het Hamas kan verslaan in elke confrontatie op de grond; tunnels kan uitschakelen en ze in dodelijke vallen kan veranderen (een tijdrovend proces); en Hamas' afhankelijkheid van operaties vanuit gevoelige locaties, met name ziekenhuizen, kan verstoren. Hamas gelooft dat wanneer de gevechten in het zuiden beginnen, het zijn lange traditie kan voortzetten om oorlog te voeren in een gebied met veel burgers, waarbij het zijn eigen bevolking effectief als menselijk schild gebruikt. Een grootschalige evacuatie van de bevolking uit de bewoonde gebieden in het zuiden zal Hamas deze verdediging ontnemen.

De tweede centrale reden is Israëls toewijding aan het oorlogsrecht. De IDF zet zich in voor proportionaliteit in het gebruik van geweld. Ondanks de propagandacampagne van anti-Israël elementen wereldwijd, bood het noordelijke deel van de operatie een model voor de bestrijding van guerrilla en terrorisme in dichtbevolkte stedelijke gebieden. Dit is vooral duidelijk als je de omvang van het aantal slachtoffers vergelijkt met eerdere operaties in stedelijke gebieden in het Midden-Oosten. Denk bijvoorbeeld aan het aantal slachtoffers bij de bevrijding van Mosul in Irak en Al-Raqqa in Syrië in 2016-17, die beide werden uitgevoerd door een coalitie met Amerikaanse steun. Na de strijd om Al-Raqqa werd een intern Amerikaans leerproces gevoerd over de omvang van de uitgevoerde luchtcampagne. De overname van Aleppo in 2016 door rebellen, gesteund door de Syrische regeringscoalitie met Russische hulp, ging gepaard met Russische tapijtbombardementen tijdens de strijd, die grote delen van de stad verwoestten zonder rekening te houden met de burgers daarbinnen.

Het zal een grote vergissing zijn als internationale kritiek de operationele methoden van de IDF beïnvloedt, vooral in het zuiden. De IDF moet blijven vechten op een manier die aandringt op proportionaliteit in oorlogsvoering en een redelijke ratio aanhoudt van burgerslachtoffers als gevolg van het gebruik van burgers als menselijk schild door de vijand.

De derde reden is Israëls betrokkenheid bij de coalitie met de Amerikanen. Zoals ik elders al heb gezegd, is er, als onderdeel van de "morele helderheid" die ten grondslag ligt aan de steun van de regering Biden voor de Israëlische operatie om Hamas te vernietigen, de verwachting dat Israël proportioneel zal opereren op basis van gedeelde waarden en de schade aan burgers zoveel mogelijk zal beperken. Dit is een Amerikaans verzoek, gekoppeld aan de levering van humanitaire hulp, en Israël moet zich daaraan houden.

De inwoners van Zuid-Gaza kunnen in principe naar drie gebieden:

1. Ze kunnen worden overgebracht via het door de IDF gecontroleerde ontruimingsgebied en, onder toezicht van de IDF, terugkeren naar het noordelijke deel van de Gazastrook. Hiervoor moeten de bezetting en de eerste ontruimingsfase in het noorden voltooid zijn. Aangezien dit nog niet is gebeurd, is dit nog geen beschikbare optie.
2. Ze kunnen worden geplaatst in aangewezen beschermde gebieden in het zuiden van Gaza, waar de IDF niet zal opereren tenzij er op hen wordt geschoten. Dit is de meest beschikbare en redelijke optie, maar het nadeel is dat Hamas dit waarschijnlijk zou uitbuiten om zijn strijders te beschermen.
3. Ze kunnen tijdelijk worden overgebracht naar de Sinaï. Dit is geen optie omdat Egypte sterk gekant is tegen dit idee en hun wensen moeten worden gerespecteerd. Egypte en Israël leven al meer dan 40 jaar in vrede en de afgelopen jaren hebben de twee staten respectvolle en coöperatieve betrekkingen onderhouden. Deze betrekkingen mogen niet in gevaar worden gebracht voor tijdelijke operationele behoeften.

Er is nog een andere optie die overwogen moet worden: een plan onder leiding van de Amerikanen, met internationale en regionale deelname, om tijdelijke opvangkampen op te zetten voor de inwoners van Gaza in de Negev. In dit kader zouden de militaire en civiele agentschappen van de VS, met de hulp van een coalitie van Westerse en regionale landen, opvangkampen opzetten en beheren in de Negev dicht bij Gaza (in de Shivta - Ktzi'ot regio?). Deze kampen zouden dienen als tijdelijke huisvesting voor de inwoners van Gaza gedurende enkele maanden tot de voltooiing van de Israëlische militaire operatie.

Dit zijn manieren waarop dit idee geïmplementeerd zou kunnen worden:

1. De infrastructuur voor de opvang van evacués zou "onderweg" worden opgezet en zou in eerste instantie afhankelijk zijn van Israëlische faciliteiten in het gebied. Dit zou een veelomvattende operatie zijn, maar wel een die door een internationale coalitie kan worden ondersteund.
2. Economische prikkels en andere stimulansen zouden worden aangeboden aan de inwoners van Gaza om de Strook tijdelijk te verlaten.
3. Amerikaanse soldaten en anderen zouden, met hulp van internationale organisaties, de inwoners van Gaza bij de grensovergangen ontvangen en veiligheidsinspecties, identiteitscontroles en documentatie uitvoeren.
4. De inwoners zouden in veilige konvooien worden vervoerd naar grote opvangfaciliteiten die zijn opgezet en beveiligd met de steun en financiering van Westerse en Arabische landen, onder leiding van de Verenigde Staten.
5. Israël zou de veiligheidscontrole over het proces hebben, zodat Hamas-agenten geïdentificeerd kunnen worden om ze weg te houden van de burgerbevolking.
6. De 'Coalition for the Day After' zou samen met de mensen die in de kampen verblijven het proces van hun terugkeer naar Gaza vormgeven. De belangrijkste lokale spelers zouden worden geïdentificeerd en er zou een kader voor een lokaal civiel bestuurssysteem voor de dag erna worden opgezet.
7. De operatie zou beperkt zijn in de tijd en de bewoners zouden terugkeren naar hun reguliere woningen in Gaza met een duidelijk plan en particuliere economische hulp voor hun rehabilitatie. Tot de voorwaarden zouden behoren de voltooiing van de militaire operatie in het noorden van Gaza en goedkeuring om te beginnen met de terugkeer van burgers naar het noorden.

Om symmetrie te creëren in de internationale betrekkingen met burgers in oorlogsgebieden, zou er naast dit proces ook een internationaal plan worden ontwikkeld om de rehabilitatieautoriteiten te helpen bij de wederopbouw van de Israëlische gemeenschappen in de Gazastrook en de terugkeer van hun bewoners.

Hoewel dit idee uitdagingen met zich meebrengt, waaronder het veiligheidsaspect van honderdduizenden inwoners van Gaza op Israëlisch grondgebied bovenop de complexiteit van het opzetten en coördineren van een dergelijk initiatief, heeft het een aantal duidelijke voordelen:

1. Het zou een baanbrekende oplossing zijn die menselijkheid toont tegenover burgers in een stedelijk oorlogsgebied - burgers die als menselijk schild zijn gebruikt door terroristische organisaties. Israël, de partij die oorspronkelijk werd binnengevallen en aangevallen, zou tijdelijk de controle over bepaalde delen van zijn soevereine grondgebied afstaan ten behoeve van deze burgers.
2. Omdat dit een grootschalige operatie is, zou het de capaciteiten opbouwen van de internationale coalitie die uiteindelijk Gaza zal rehabiliteren als de oorlog voorbij is.
3. Israël zou nauw verbonden zijn met deze coalitie.
4. Het zou de bevolking van Gaza scheiden van de Hamas-elementen en de voorwaarden scheppen voor een civiel mechanisme dat losstaat van Hamas op de dag erna.

Shay Shabtai is adjunct-directeur van het BESA Center en expert op het gebied van nationale veiligheid, strategische planning en strategische communicatie. Cyberverdedigingsstrateeg en consultant voor toonaangevende bedrijven in Israël. Shay staat op het punt zijn doctoraat aan de Bar-Ilan Universiteit af te ronden.

Bron: Iron Swords: How to Evacuate the population from Southern Gaza? One possibility is American-Managed Camps in the Negev