www.wimjongman.nl
De eerste "Dag van de HEER" (Deel II)
Jeff vrijdag 07 juli 2023
Recapitulatie van Deel 1
1 Johannes 2:28 is een vaak verkeerd begrepen passage uit de Schrift. Om te beginnen interpreteren velen de mannelijke enkelvoudige voornaamwoorden verkeerd als verwijzend naar "Jezus" en niet naar de Vader. Als gevolg van dit misverstand gaat de thematische verbinding van Johannes met Genesis 3 verloren in de vertaling (d.w.z. de eerste "verschijning" van de Vader en de eerste "Dag van de HEER"). Erger nog, door deze fundamentele misstap hebben we geparafraseerde Engelse versies die dingen zeggen als: "bij Christus blijven" (The Message) en "in gemeenschap met Christus blijven" (NLT). Legalistische christenen zijn dol op een tekst als deze, vooral als zelfinspanning en menskracht worden ondersteund door een foute vertaling. En als de verkeerde vertaling alleen jou niet pakt, zal de legalist je nog steeds proberen te overtuigen dat Johannes' opdracht om "in Hem te blijven" op de een of andere manier wordt bereikt/behouden door goed christelijk gedrag, zoals constant bidden, naar de kerk gaan, regelmatig tiende betalen, niet zoveel zondigen (wat dat ook moge betekenen), enzovoort, enzovoort...
En terwijl de wetticist doorgaat met "trots te zijn op het blijven in", schreeuwt de oprechte gelovige tot de Heer om duidelijkheid. En terecht. In 1 Joh. 2:28 onderschrijft Johannes op geen enkele manier een verlossing door zelfinspanning. Volgens de theologie van de apostel is "blijven" geloven. En "in Hem blijven" is geloven in Hem die door de Vader is gezonden (1 Joh. 4,13-16; vgl. Rom. 8,9). Omgekeerd is "niet blijven in" niet geloven (Joh. 5:38). Zo eenvoudig is het.
Om deel II te beginnen, zullen we de oudtestamentische achtergrond van 1 Joh. 2:28 opnieuw bekijken. Vreemd genoeg wordt het idee van de Vader die "verschijnt" en "komt" naar Zijn kinderen in een Dag des Oordeels (zij het heel lichtjes) verdoezeld door nog een andere verkeerde vertaling.
Een niet-zo-gezellige dag...
Veel woorden en zinnen uit de King James Version zijn verweven in het weefsel van de Westerse cultuur. Zo zijn bekende uitdrukkingen als "mijn broeders hoeder" (Gen. 4:9), "uit de mond van kinderen" (Ps. 8:2) en "zijn oogappel" (Zach. 2:8) te vinden in klassieke literatuur, films, televisie en de dagelijkse gesprekken van Engelstaligen over de hele wereld. Deze door de KJV geïnspireerde uitdrukkingen zijn zo in onze gedachten verankerd dat het moeilijk kan zijn om een alternatieve vertaling van een bekende Schriftpassage te accepteren.
Maar om verwarring weg te nemen en door de mist van cultuur en traditie heen te breken, moet er soms een heilige koe worden geslacht (hoe kunnen we anders "het vlees eten en de botten uitspugen"?).
De volgende op het hakblok is de door de KJV geïnspireerde zin "in de koelte van de dag" uit Gen. 3:8:
“En zij hoorden de stem van de HEERE God in de hof wandelen op het koelte van de dag; en Adam en zijn vrouw verborgen zich voor de aanwezigheid van de HEERE God tussen de bomen van de hof.
Van alle verschillende preken en levenstoepassingen die uit deze tekst zijn afgeleid, is een van de meest creatieve (maar misplaatste) verklaringen die ik heb gehoord dat God op weg was om Adam en Eva te ontmoeten voor hun regelmatig geplande middagwandeling (natuurlijk hadden Gods wandelvrienden verzuimd om van tevoren te bellen en een nieuwe afspraak te maken voordat ze M.I.A. gingen). Blijkbaar wordt de uitdrukking "koelte van de dag" algemeen begrepen als een soort fris, verfrissend briesje aan het einde van een hete dag in het paradijs. En omdat ze niet met de boot willen schommelen en ook niet bang zijn om het doelpubliek en de bedrijfsresultaten van streek te maken, handhaven en bestendigen veel hedendaagse Engelse vertalingen de twijfelachtige vertaling van "de koelte van de dag" (bijv. NKJV, NASB, NIV, ESV, enz.). Sommige Engelse versies gaan zelfs nog verder (in de verkeerde richting) door een nieuwe draai te geven aan deze oude vertrouwde uitdrukking; bijvoorbeeld "when the evening breezes were blowing" (NLT), en "at the breezy time of the day" (NET).
En om te benadrukken hoe diep dit begrip van "de koelte van de dag" in het hedendaagse denken is verankerd, is hier de weergave van Gen. 3:8 door The Message:
“Toen ze het geluid hoorden van God die door de tuin wandelde in de avondbries, verborgen de man en zijn vrouw zich in de bomen van de tuin, verborgen voor God.
Dus daar heb je het. Volgens de populaire en heersende consensus was de HEER God klaar voor een routineuze wandeling door Eden bij zonsondergang met Zijn kinderen in de koelte van de dag. Het klinkt aangenaam. Maar is het "late namiddag, ontspannen wandeling" idee echt wat de Heilige Geest bedoelde te communiceren in de oorspronkelijke tekst?
Nauwelijks. Vooral niet als je de Hebreeuwse tekst van Gen. 3:8 op waarde schat en de belangrijkste termen vergelijkt met de rest van de Schrift.
De LSV (Literal Standard Version) brengt ons dichter bij de oorspronkelijke bedoeling van de auteur (met een kleine wijziging in het vet):
“En ze horen het geluid van YHWH God op en neer lopen in de tuin bij de wind van de dag, en de man en zijn vrouw verbergen zich voor het gezicht van YHWH God te midden van de bomen van de tuin.
Opmerking: gebaseerd op een oppervlakkige lezing van de Hebreeuwse tekst, is de KJV's "koelte van de dag" letterlijker weergegeven als "de wind van de dag". Als je de verschillende vertalingen van de Hebreeuwse term ruach (Strong's 7307, "adem, wind, geest") van de KJV bekijkt, zul je zien dat "koel" slechts één keer voorkomt in het Oude Testament (zie Blue Letter Bible voor een snelle referentie). Kortom, "koel" is gewoon geen logische vertaling voor de Hebreeuwse term die beter vertaald kan worden als adem, geest of, in de context van Gen. 3:8, wind.
Hoewel "de wind van de dag" in moderne oren misschien onhandig en onhandig klinkt, kan ik je verzekeren dat het nog steeds een betere vertaling is dan de geliefde maar misleidende "koelte van de dag" (voor lezers die alleen KJV lezen, schiet alsjeblieft niet op de boodschapper; ik ben er vrij zeker van dat ik niet gelasterd, afvallig of Gods woord veranderd heb tijdens het schrijven van dit pleidooi voor persoonlijk onderzoek en onderzoek).
In tegenstelling tot wat veel mensen denken over een stevige wandeling in het park (d.w.z., "de koelte van de dag"), roept het meer contextueel gepaste "wind van de dag" een krachtige Dag van de HEER-achtige beeldspraak op en is het verbonden met andere gelijksoortige teksten zoals de "theofane" verschijningen van Exodus 19 (God verschijnt donderend aan Mozes en de Israëlieten bij de Sinaï); 1 Koningen 19 (God verschijnt donderend aan Elia...ook bij de Sinaï); en Job 38-42 (God verschijnt donderend aan Job). Dus, gebaseerd op de lexicale en thematische connecties met andere passages in de Bijbel, zou je kunnen zeggen dat Genesis 3:8 de essentiële termen en zinnen bevat die de allereerste "Dag van de HEER" template vormen.
Drie Hebreeuwse termen uit Genesis 3:8 in het bijzonder zijn ingebed in andere "Dag van de HEER" passages in de Bijbel:
Qol - "Stem", "Geluid" of zelfs "Donder" (zie Ex. 19:19; 20:18; het woord is ook verbonden met de sjofar/trompetgeschal).
Ruach - "Adem", "Geest" of "Wind" (zie vooral de relatie tussen de "oostenwind" en Gods oordeel in teksten als Gen. 41:6; Ex. 10:13; Jer. 18:17; Ps. 48:7; Hos. 13:15; Jes. 27:8)
Yom - "Dag" of mogelijk "Storm" (over de intrigerende mogelijkheid van een verband met een storm, zie Niehaus, "God op de Sinaï", blz. 156-157)
Qol, Ruach, Yom. Donder, Wind, Dag (niet bepaald een wandeling in het park).
Deze drie termen duiden op de DAG van de verschijning of manifestatie van de HEER aan de mensheid, die gepaard gaat met harde WIND en luide DONDER.
In het Nieuwe Testament komen deze drie termen weer allemaal in één vers voor, net als in Gen. 3:8 (de Griekse termen zijn de exacte equivalenten van de Hebreeuwse woorden: qol, ruach en yom). Het laatste boek van de Bijbel bevat het grootste detail met betrekking tot de uiteindelijke Dag van de HEER:
“Ik was in de Een niet-zo-gezellige Een niet-zo-gezellige dag...... [pneuma] op de Dag des Heren [hemera], en ik hoorde een grote Een niet-zo-gezellige dag... [phone] achter mij, als van een bazuin...(Openb. 1:10, LSV).
Zoals je kunt zien, zijn deze drie termen, verschillend vertaald als "Geest/Wind" + "Dag" + "Stem/Geluid/Donder", indicatief voor de plotselinge aanwezigheid en manifestatie van de HEER. Bovendien, wanneer de Vader in Gen. 3:8 aan Adam en Eva verschijnt, fluit Hij niet "Take Me Home, Country Roads" terwijl Hij een ontspannen wandeling door de tuin maakt. Hij stormt door het gebladerte als een F5 tornado om Zijn eigenzinnige en ongehoorzame kinderen te confronteren!
Afbeelding van Sebastien Marty via Pixabay
Het blijkt helemaal niet zo'n "koele" dag te zijn. Het is een winderige, stormachtige dag. Vandaar de reactie van Adam en Eva in de tweede helft van 3:8:
“Wanneer God in theofanie aankomt in 3:8, zijn Adam en Eva onmiddellijk bang. Ze weten dat God niet komt op een aangename middagwandeling als de dag is afgekoeld. Ze reageren met angst en zoeken een schuilplaats tussen de bomen omdat God achter hen aan zit! Dit is een bezoek voor een oordeel, een gerechtelijk onderzoek, en daar reageren ze op. De goddelijke komst en de daaropvolgende afkeuring door de Rechter is theofaans, geen vriendschappelijke ontmoeting tussen Schepper en schepselen op een comfortabel moment van de dag. (Douglas K. Stuart, "The Cool of the Day," Bibliotheca Sacra 171, juli-september 2014, 264-65).
Dus als je echt wilt begrijpen waar de apostel Johannes vandaan komt in 1 Joh. 2:28, dan moet je begrijpen wat er echt aan de hand is in de eerste hoofdstukken van Genesis. De eerste Dag van de HEER is Genesis 3:8-24. Ten tijde van de zondeval verschijnt de Vader eerst in oordeel aan de eerste man en vrouw, maar in Zijn barmhartigheid stelt Hij het uiteindelijke oordeel uit totdat het Zaad van de Vrouw in de wereld kan komen om de overwinning op de slang te volbrengen voor allen die geloven (Gen. 3:15; vgl. 1 Joh. 3:5-6; 5:4-5).
Daarom is Jezus alleen de reden en de basis voor Johannes' vertrouwen ten tijde van de uiteindelijke Dag van de HEER. Voor gelovigen zal het niet hetzelfde verhaal van Genesis 3:8-24 zijn dat herhaald wordt. Integendeel, de Kerk (het Lichaam van Christus) zal worden gespaard voor het laatste oordeel en veilig worden verborgen in het Vaderhuis (Jes. 26:20-21; Joh. 14:1-2; Openb. 3:10; 12:5). Voor ongelovigen zal het hetzelfde verhaal van Genesis 3:8-24 zijn, herhaald en uitvergroot!
Wanneer de Vader weer verschijnt en komt binnenstormen om de wereld te confronteren, zal de gevallen mensheid zich opnieuw proberen te verbergen:
“En de koningen der aarde, en de groten, en de rijken, en de oversten der duizenden, en de machtigen, en elke dienstknecht, en elke vrije man, verborgen zich in holen, en in de rotsen der bergen, en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: 'Val op ons, en verberg ons voor het aangezicht van Hem, Die op de troon zit, en voor de toorn van het Lam, want de grote dag van Zijn toorn is gekomen, en wie is in staat om stand te houden? (Openb. 6:15-17, LSV).
**Voor iedereen die twee andere getuigen wil zien die een vertaalverandering voorstellen voor de "koelte van de dag" van de KJV, verwijs ik naar de artikelen hieronder:
"De donder en wind van Jahweh's oordeel: De ware betekenis van Genesis 3:8" door John C. Rankin (2014)
"Een verdediging van Genesis 3:8 als een stormtheofanie" door Christopher Chandler (2016)
Een onberispelijke bruid voor de laatste Adam
Als je zou worden ingepland om de pre-Verdrukking Opname van de Kerk te onderwijzen op je Bijbelstudie thuis, in je plaatselijke kerk of zelfs op de volgende profetieconferentie, waar zou je dan als eerste naartoe gaan? Als je gevraagd zou worden om de typologie na te gaan van Christus die Zijn Bruid in volmaakte eenheid verbindt voorafgaand aan de oordeelsdag, waar begint het bijbelse patroon dan?
Als het gaat om de eerste vermelding van het mysterie van Christus en de Kerk in de Bijbel, zou je misschien eerst willen overleggen met de apostel Paulus voordat je die presentatienota's samenstelt:
“Zo moeten ook mannen hun vrouwen liefhebben als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Want niemand heeft ooit zijn vlees gehaat. Maar hij voedt en koestert het, net zoals Christus dat doet met de gemeente. Want wij zijn leden van zijn lichaam. Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich met zijn vrouw verenigen, en die twee zullen tot één vlees zijn.' Dit mysterie is groot, maar ik spreek over Christus en over de gemeente. (Ef. 5:28-32, Berean Literal Bible).
Zie het belang niet over het hoofd van de specifieke passage uit het Oude Testament die Paulus gebruikt om de geestelijke eenheid tussen Christus en de kerk te rechtvaardigen en te ondersteunen. De apostel vindt de geestelijke wortel van zijn leer in het allereerste begin van de Schrift. Vóór de ballingschap uit Eden, vóór de zondeval van Adam en Eva en vóór de eerste Dag van de HEER, wanneer de Vader verschijnt om te oordelen, wordt een Bruid geschapen uit Adams zijde en heilig en onberispelijk aan Hem voorgesteld.
Op dit moment bevindt de Kerk zich nog steeds in een toestand van wel, maar nog niet één zijn met Christus. We weten echter dat deze geestelijke vereniging spoedig zal worden voltooid en comleet wanneer de Bruid zal worden vervolmaakt en heilig en onberispelijk aan Hem zal worden voorgesteld ten tijde van de Opstanding/Opname (Ef. 1:4; 5:27; vgl. 1 Thess. 4:16-17; Openb. 4:1; 12:5).
Volgens het Genesis-sjabloon begint de typologie van de Opstanding & Verheerlijking van de Bruid in hoofdstuk 2 (de laatste keer dat ik controleerde, kwam dit voor hoofdstuk 3). God laat Adam slapen, schept een onberispelijke Bruid en loopt dan met de Bruid door het gangpad en stelt haar voor aan de man. Eén vlees. Perfecte vereniging. Geen schaamte, geen schuld, geen oordeel (Gen. 2:21-25).
En kijk hier eens naar: Jezus (de laatste Adam; 1 Kor. 15:45) ging ook "slapen" (d.w.z. Zijn offerdood) en uit die slaap kon God een nieuwe schepping maken (Jes. 43:19; Ef. 2:15). En net zoals Eva aan Adam werd voorgesteld, apart (heilig) en zonder zonde (onberispelijk), zo zal ook de Bruid van Christus (de Kerk) vlekkeloos en zonder de vlek van zonde aan Jezus worden voorgesteld! En al deze Genesis 2-typologie wordt vervuld vóór de eerste Dag van de HEER in hoofdstuk 3. Het is de grote dag vóór de dag des Heren. Het is de grote dag vóór de GROTE DAG (snap je?). Dit Pre-Verdrukking patroon gaat van de nieuwe schepping helemaal tot aan de bruidsaanbidding - allemaal vervuld VOOR de DAG van Gods oordeel!
“Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, Degene die ons in Christus gezegend heeft met alle geestelijke zegeningen in de hemelse gewesten, zoals Hij ons in Hem uitverkoren heeft vóór de grondlegging van de wereld, opdat wij heilig en onberispelijk zouden zijn voor Hem... Ook Christus heeft de gemeente liefgehad en Zichzelf voor haar overgegeven, opdat Hij haar zou heiligen, na haar gereinigd te hebben door het wassen met water door het woord, opdat Hij de gemeente aan Zichzelf zou presenteren in heerlijkheid, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, maar opdat zij heilig en onberispelijk zou zijn. (Ef. 1:3-4; 5:25-27, Berean Literal Bible).
Dus, als je het huis echt naar beneden (naar boven?) wilt brengen, wat denk je er dan van om je volgende Pre-Verdrukking presentatie te beginnen met Genesis 2!
**Het schema van het Genesis 2/3 Pre-Verdrukking Opname sjabloon kan er ongeveer zo uitzien:
(1) De schepping en presentatie van de Bruid - Gen. 2:21-25
(2) De Bruid wordt perfect (heilig en onberispelijk) aan Adam voorgesteld VOOR de komst van de slang en de grote misleiding - Gen. 3:1-7
(3) De Bruid wordt volmaakt (heilig en onberispelijk) aan Adam voorgesteld VOORDAT de eerste Dag van de HEER begint (denk eraan: het is toch niet zo'n "koele" dag) - Gen. 3:8-24
Maranatha! De laatste Dag van de HEER nadert snel. Blijf de Bruid liefhebben en aansporen, want ik kan die hemelse kerkklokken al bijna horen luiden...
“En laten wij elkander in overweging nemen om te prikkelen tot liefde en goede werken: En dat wij niet verzaken te vergaderen, gelijk sommigen doen, maar elkander vermanen; en dit te meer, daar gij den dag ziet naderen. (Heb. 10:24-25, KJV).
Bron: The First "Day of the LORD" (Part II) - UNSEALED - World News | Christian News | Prophecy Updates