Welke Israëlische politieke partij gaat actief op zoek naar de stem van Israëlische christelijke zionisten?" vraagt een prominente christelijke advocaat in Jeruzalem.

Deze groep van 80.000 stemt meestal op centrum-rechtse partijen, maar is nog nooit echt het hof gemaakt, merkt Calev Myers op - maar dat zou wel moeten gebeuren.

All Israel News Staff | 12 april 2023

JERUSALEM, ISRAEL - Calev Myers is partner bij Yehuda Raveh, een van de meest prestigieuze en invloedrijke advocatenkantoren in Israël.

In de loop der jaren is Myers - de zoon van een Joodse vader en een christelijke moeder, die aan ALL ISRAEL NEWS vertelde dat hij zichzelf ziet als "een lid van zowel de Joodse als de christelijke gemeenschap" - de juridische zaken gaan behartigen van de meeste christelijke bedrijfsleiders en non-profitorganisaties die in de Joodse staat actief zijn.

Dat heeft hem een uniek gezichtspunt gegeven om veel Evangelisch Christelijke en Messiasbelijdende Joodse leiders en leken in het land te ontmoeten, vertrouwen op te bouwen en te begrijpen, zowel degenen die de Israëlische nationaliteit bezitten als degenen die hier op bezoek komen, rondreizen en investeren.

Daardoor heeft hij kunnen vaststellen dat tot dusver geen enkele Israëlische politieke partij er ooit actief voor heeft gekozen deze kleine maar invloedrijke gemeenschap het hof te maken.

Vlak voor de paasvakantie schreef Myers een opiniestuk voor The Jerusalem Post waarin hij een intrigerende en zelden gestelde vraag aan de orde stelde: Welke politicus of politieke partij zal de eerste zijn die actief christelijke zionistische Israëli's het hof maakt?

Myers koos ervoor de term "Christelijke Zionistische Israëli's" te gebruiken om deze hechte maar diverse gemeenschap te definiëren.

De electorale basis van "Israëlische burgers die zichzelf zowel als volgelingen van Jezus en als zionisten definiëren" overschrijdt etnische grenzen.

De gemeenschap omvat "een groot deel immigranten uit de voormalige USSR, mensen met een Joodse vader en een niet-joodse moeder die zich als christenen identificeren," merkte hij op.

"Het omvat ook een klein deel van de Arabische christelijke gemeenschap (inclusief de Arameeërs die zich vrijwillig aanmelden voor militaire dienst), evenals ongeveer 30.000 burgers die zich identificeren als Messiasbelijdende Joden."

Gecombineerd, schat Myers dat er ongeveer 80.000 stemgerechtigde Israëlische burgers zijn die geclassificeerd kunnen worden als Christelijke Zionisten.

Bovendien wijst Myers erop dat deze gemeenschap theologisch en relationeel diep verbonden is met de veel grotere gemeenschap van ongeveer 60 miljoen evangelische christenen in de Verenigde Staten, waarvan de meesten Israël en het Joodse volk liefhebben.

En de 600 miljoen evangelische christenen wereldwijd, die ook sterk pro-Israël zijn.

In zijn column merkte Myers op dat het bijna drie maanden van protesten door Israëlische Joden kostte om premier Benjamin "Bibi" Netanyahu ervan te overtuigen de justitiële hervormingen die door de coalitie worden nagestreefd te stoppen.

Daarentegen kostte het zijn christelijke vrienden slechts vier dagen om Netanyahu ervan te overtuigen een wetsvoorstel in te trekken dat het strafbaar zou stellen om met een Israëliër met een ander geloof over zijn religieuze overtuiging te praten.

Myers vroeg wat er anders was in die twee gevallen.

Het antwoord?

Netanyahu erkent beter dan elke andere Israëlische politicus dat "de overgrote meerderheid van de zionisten in de wereld niet Joods is." Ze zijn christelijk.

Misschien heeft geen enkele Israëlische politicus meer gedaan dan Netanyahu om sterke bruggen te bouwen naar de wereldwijde christelijke gemeenschap, door christelijke zionisten aan te moedigen Israël te helpen in de strijd tegen antisemitisme, de BDS-beweging te bestrijden, anti-Israël vooroordelen in de media te bestrijden, miljoenen toeristen naar Israël te brengen, financieel te investeren in Israël, te zorgen voor de armen en behoeftigen in Israël en politieke en andere vormen van tastbare steun te verlenen aan de Joodse staat.

Maar Myers belichtte ook een waarheid die voor Netanyahu blijkbaar vanzelfsprekend is, maar door veel Israëlische Joden, laat staan door leden van de Knesset, niet op waarde wordt geschat.

Evangelische christenen zijn onmisbaar voor Israëls succesvolle internationale betrekkingen. Organisaties als Christians United for Israel, de International Fellowship of Christians and Jews, Bridges for Peace, deInternational Christian Embassy of Jerusalem, Christian Friends of Israel en het Institute for Black Solidarity with Israel - om er maar een paar te noemen - worden allemaal geïnspireerd door hun diepe theologische overtuiging dat de Bijbel hen gebiedt de natie Israël te steunen.

Myers stelt dat er een reële kans is voor een Israëlische politieke partij van centrumrechts om wakker te worden en zich te realiseren dat zij niet alleen christelijke zionisten in de VS en wereldwijd het hof moet maken.

Zij zouden ook actief de 80.000 Israëlische burgers moeten benaderen die zichzelf zowel als volgelingen van Jezus als Zionisten beschouwen.

Deze burgers vertegenwoordigen niet genoeg percentage van de Israëlische samenleving om de oprichting van een eigen politieke partij te rechtvaardigen.

Myers zegt echter dat zelfs een relatief kleine Israëlische partij, door actief hun stemmen te werven, wellicht een aantal extra - en uiterst belangrijke - zetels in de Knesset zou kunnen veroveren.

Myers wijst op het voorbeeld van Yad HaShmona, een gemeenschap van Messiasbelijdende Joden en Christenen in de buurt van Jeruzalem in de heuvels van Judea.

Volgens Myers trok de Partij voor Nationale Eenheid van Benny Gantz bij de laatste verkiezingen meer stemmen van de gemeenschap dan de Likud van Netanyahu.

Dit kan worden toegeschreven aan het feit dat zij als religieuze minderheid "veel waarde hechten aan het democratische karakter van de Joodse staat die hun mensenrechten, burgerrechten en religieuze vrijheden beschermt," schreef hij.

"De gemeenschap van zionistische christelijke minderheden in Israël neigt zeker naar nationalisme en conservatie, en leunt politiek gezien naar rechts in kwesties van veiligheid, economie en traditionele familiewaarden met een sterke nadruk op het dragen van de last van burgerlijke verantwoordelijkheid via aanzienlijke IDF-dienst, burgerlijk vrijwilligerswerk en internationale pro-Israël belangenbehartiging," vertelde Myers aan ALL ISRAEL NEWS.

"Vanuit dit perspectief hebben zij veel gemeen met het joods-orthodoxe zionistische kamp," zei hij.

Myers voegde er echter aan toe dat de meeste Israëlische christelijke zionisten verontrust zijn door Netanyahu's omarming van extreem-rechtse religieuze groeperingen, zoals de Religieus Zionistische Partij van Bezalel Smotrich, Itamar Ben Gvir's Jewish Power Party, en de ultra-orthodoxe partijen die onlangs wetgeving hebben voorgesteld om elke Israëliër te verbieden zijn religieuze overtuiging met medeburgers te bespreken.

Dergelijke partijen worden door veel Israëlische christenen in wezen gezien als een bedreiging voor de Israëlische democratie, burgerlijke vrijheden en economische groei.

Myers zegt dat de tijd gekomen is voor een Israëlische politicus om die zionisten binnen Israël die zichzelf volgelingen van Jezus noemen het hof te maken.

"Israëlische christenen mogen dan een relatief klein percentage van de Israëlische burgers zijn, toch delen zij gemeenschappelijke waarden en hebben zij een nauwe strategische alliantie met de overgrote meerderheid van de zionisten in de wereld," vertelde Myers aan ALL ISRAEL NEWS. "En in de huidige politieke realiteit van Israël maakt elk mandaat een enorm verschil."

"Naar mijn mening is de stem van zionistische christelijke minderheden in Israël vaak verwaarloosd, maar toch zeer laaghangend fruit," voegde hij eraan toe. "Dus, in de huidige politieke economie, waar elk mandaat cruciaal is, is het slechts een kwestie van tijd totdat een verstandige politieke leider zal besluiten om doelbewust inspanningen te leveren om hun stem te vergaren."

Hij gaf toe dat daar moed voor nodig is: "Zo'n leider zou moedig genoeg moeten zijn om de onvermijdelijke aanvallen van elementen die 'zendingsfobieën' en andere primitieve antichristelijke vooroordelen binnen ons politieke systeem verspreiden, te negeren en te verdragen, om een authentieke samenwerking met de gemeenschap op te bouwen op basis van gemeenschappelijke waarden."

Sommige leden van de gemeenschap betwijfelen of een politicus momenteel bereid is dat risico te nemen.

Een inwoner van Yad HaShmona vertelde ALL ISRAEL NEWS: "Geen enkele politicus is bereid tot zelfmoord."

Verscheidene andere leden van de gemeenschap uitten soortgelijke twijfels, waarbij één zei dat het politieke risico te groot zou zijn omdat "ze de steun van hun basis zullen verliezen."

Ongeacht de conventionele wijsheid zou Myers wel eens iets op het spoor kunnen zijn.

Het lijdt weinig twijfel dat de huidige massademonstraties over de voorgestelde justitiële hervormingen tektonische verschuivingen in de Israëlische democratie inluiden, aangezien nieuwe politieke allianties worden gesmeed rond kwesties van religie en staat. Het is misschien slechts een kwestie van tijd voordat Israëlische christelijke minderheden door de mainstream politici worden gezien als een electorale aanwinst, in plaats van een risico voor de public relations.

Bron: ‘Which Israeli political party will actively seek the vote of Israeli Christian Zionists?’ asks prominent Christian attorney in Jerusalem | All Israel News