www.wimjongman.nl
Christenen moeten het Israëlisch-Arabische conflict begrijpen vanuit een op de Bijbel gebaseerd perspectief. Hier is hoe
“Beter één dag in Uw hof dan duizend [ergens anders]; ik sta liever op de drempel van Hasjems huis dan dat ik verblijf in de tenten van de goddelozen. Ps. 84: 11 (De Israël bijbel)
31 januari 2023 - door Tommy Waller
De confrontatie met elk conflict is moeilijk, maar het begrijpen van het Midden-Oosten of het Israëlisch-Arabische conflict kent vele wendingen op politiek, moreel en vooral geestelijk gebied. In dit artikel zal ik me concentreren op het geestelijke element van dit conflict. Ik heb echter ontdekt dat het onmogelijk is om het geestelijke te scheiden van de politieke en morele kwesties rond Israël.
Ik ben dankbaar voor de gelegenheid die Israel365 News mij biedt om mijn perspectief te delen, nu mijn familie en ik bijna twintig jaar het Joodse volk hier dienen op de profetische bergen van Israël. Hopelijk wordt dit het begin van een reeks artikelen, die elk het juiste begrip en antwoord op het conflict aangeven vanuit een op de Bijbel gebaseerd christelijk perspectief.
Gods onveranderlijke Woord
Niet lang nadat we met het werk van HaYovel waren begonnen, werd ik geconfronteerd met een orthodoxe Jood die vroeg of christenen geloofden dat God het universum in zes dagen had geschapen. Mijn antwoord was natuurlijk "ja, voor het grootste deel." "Dus," zei hij, "Waarom?" Ik zei: "Omdat God het sprak, en het gebeurde. De meeste christenen geloven dat Gods woord onveranderlijk is."
De vraag was een opzet voor zijn volgende vraag: "Als christenen geloven dat God een fysiek universum tot stand heeft gebracht, waarom geloven ze dan niet dat God een toekomstig Israël tot stand heeft gebracht door middel van een verbond (belofte)? In Genesis 12 zegt God tegen Abraham: 'Dit is het (fysieke) land dat ik je nakomelingen zal geven.'"
Het conflict tussen joden en christenen begint hier. De openbaring van de identiteit van Israël en aan wie het toebehoort is duidelijk geworden. Tenminste, het zou duidelijk moeten zijn. De grondslag van het christendom begon met de hoop op het fysieke herstel van Israëls Koninkrijk (Lucas 1:33; 1:55, 1:68-73; 2:25; 2:38; Handelingen 1:6; Ef 2:11-13). Elke Joodse schrijver van de Christelijke Bijbel sprak deze hoop uit. Toen Jeruzalem en de Tempel eenmaal verwoest waren, ging het christendom op in de volkeren en verloor het zijn Joodse invloed - volledig. Met het Joodse volk ging de hoop op Israël en het verbond dat God door zijn profeten had gesproken, verloren.
Iedere christen moet de terechtwijzing van Jezus aan de vrouw bij de put ontvangen: "U aanbidt wat u niet kent; wij weten wat wij aanbidden, want het heil is van de Joden." De ongekende terugkeer van het Joodse volk naar het Land Israël is het bewijs van het onweerlegbare, onveranderlijke Woord van God.
De reactie en het gevolg van de naties
Als we eenmaal begrijpen hoe belangrijk het is dat de grens tussen Israël en de identiteit van de natie niet vervaagt, kunnen we het profetische verhaal dat zich in deze generatie ontvouwt beter begrijpen. De profeet Jeremia verklaart in hoofdstuk 23, verzen 7-8: "Er komen dagen dat wij niet langer de grootheid van de HEER zullen erkennen omdat hij de kinderen van Israël uit Egypte heeft gebracht, maar wij zullen de grootheid van de HEER erkennen omdat hij de kinderen van Israël uit alle volken waar zij verstrooid waren, heeft geleid om in hun eigen land (Israël) te wonen" (mijn parafrase voor de duidelijkheid).
Bijna elke profeet spreekt over deze toekomstige uittocht uit de naties naar het land Israël. Ik stel elke pastor die ik ontmoet deze vraag: "Zien we nu de grote uittocht waarover de profeten spraken?" Hun antwoord is altijd "Ja."
Als het antwoord ja is, wat is dan de gepaste reactie van de kerk? Wordt er een zegen of een vloek gegeven als gevolg van onze reactie?
Brood en water
Een paar maanden geleden las ik deze passage in Deuteronomium 23:3,4: "Een Ammoniet of een Moabiet zal de vergadering van de HEER niet binnengaan; zelfs tot in het tiende geslacht zal geen van zijn nakomelingen de vergadering van de HEER voor eeuwig binnengaan, omdat zij u niet met brood en water tegemoet zijn gekomen op de weg toen u uit Egypte kwam, en omdat zij Bileam, de zoon van Beor uit Pethor in Mesopotamië, tegen u hebben ingehuurd om u te vervloeken."
Toen ik deze verzen uitpakte, begreep ik dat er een verwachting van God was voor de naties toen Israël zijn tocht naar het Beloofde Land begon. De straf voor Ammonieten en Moabieten was dat zij de "vergadering van de HEER" niet mochten binnengaan. Christenen vinden het misschien moeilijk om dit te lezen vanuit onze confessionele/vervangende positie. Als we denken aan de vergadering van de HEER of de vergadering van God, denken we aan het gebouw waarin we elke week aanbidden. De Vergadering van de HEER in de Bijbel was de verzamelplaats voor alle kinderen van Israël of alle kinderen van de God van Israël. Veel psalmisten schreven over de vergadering van de Heer. Bijvoorbeeld: "Eén dag in uw voorhoven (de vergadering van de HEER) is beter dan duizend daarbuiten." (Psalmen 84:10)
Maar waarom werden de Moabieten gestraft? Omdat ze geen brood en water gaven of voedsel toen de kinderen van Israël op reis waren naar het Beloofde Land. Wacht, voorzag God de Israëlieten dan niet van brood en water in de woestijn? Waarom zou God de naties vragen om te voorzien in iets waarin Hij al voorziet? De vraag zou moeten zijn, wat het grootste wonder zou zijn geweest, voorziening door de naties of volledige voorziening door de hand van God? Ik stel dat de voorziening van Israël door de naties het grootste wonder is.
Het laatste deel van vers 4 vermeldt de vloek van Bileam. De vloek die Bileam adviseerde uit te spreken tegen Israël was om hen te verleiden tot assimilatie door de Israëlitische mannen seksueel te verleiden. Vandaag de dag proberen christenen nog steeds Joodse mensen weg te lokken van hun door God gegeven identiteit door middel van proselitisme of assimilatie. Zij proberen hen ervan te overtuigen dat als zij Jezus als Messias aanvaarden, het niet langer nodig is om vast te houden aan hun Joodse identiteit die door God is gegeven door de Wet van Mozes.
Tommy Waller is de oprichter van HaYovel (www.ServeIsrael.com). Hij ontvangt graag input of vragen over deze artikelen.