Het standbeeld en de steen: Het begin en het einde van de menselijke regering

Door Nathan Jones - 1 augustus 2023

Wist je dat op dit moment bijna 200.000 mensen lijden in het hedendaagse equivalent van nazi-concentratiekampen? Deze afschuwelijke werkkampen zijn te vinden in Noord-Korea. Dit Aziatische land, dat officieel en ironisch genoeg de Democratische Volksrepubliek Korea heet volgens de onderzoekscommissie voor de mensenrechten van de Verenigde Naties, is een van de ergste overtreders van alle naties als het gaat om hun afschuwelijke staat van dienst op het gebied van mensenrechten. De regering van Noord-Korea schendt bijna alle Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, zoals de vrijheid van mening en meningsuiting. Moord, marteling, slavernij, seksueel geweld, massale hongersnood en andere misstanden zijn veelgebruikte methoden van deze autoritaire regering om de bevolking tot onderwerping te terroriseren.

Toen het Koreaanse conflict officieus eindigde in het begin van de jaren 1950, riep de dictator van Noord-Korea, Kim Il-Sung, zichzelf uit tot "eeuwige president" en sloot de grenzen van zijn land om een totalitaire communistische regering te vestigen.

Voice of the Martyrs (VOM), een ministerie dat vervolging in de gaten houdt, schat dat zo'n 30.000 christenen dagelijks in deze werkkampen lijden voor de "misdaad" dat ze hun "Geliefde Leider" niet aanbidden, en velen komen er nooit levend uit. VOM vertelt een waar gebeurd verhaal over christenvervolging in een klein dorpje genaamd GokSan. Een pastor en 26 van zijn ondergrondse kerkleden werden vastgebonden en meegenomen voor een schreeuwende menigte communisten. Soldaten eisten van de christenen "Verloochen Christus of sterf!". Omdat ze niet het antwoord kregen dat ze zochten, dreigden de soldaten de kinderen te doden. De enige reactie die te horen was, was een moeder die voorover boog en tegen haar jonge dochter fluisterde: "Vandaag, mijn liefste, zal ik je in de hemel zien."

De communisten gingen verder met het ophangen van de kinderen. Toen de snikkende ouders nog steeds weigerden om Christus te verloochenen, rolden de soldaten een enorme stoomwals tevoorschijn en verpletterden de overgebleven kerkleden, die allemaal samen zongen: "Meer liefde, o Christus, voor U, meer liefde voor U."

Gods doelen voor menselijke regeringen

Regimes zoals Noord-Korea begrijpen duidelijk niet wat het doel van een regering is. Wat is dan wel het doel van de overheid?

Thomas Paine, Founding Father van de Verenigde Staten, schreef in zijn pamflet Common Sense (1776) dat veiligheid "het ware ontwerp en doel van de overheid" is. Een andere Founding Father, John Adams, geloofde in zijn boek Thoughts on Government (1776) dat het doel van de overheid te vinden was "in het doel van geluk door deugdzaamheid". Thomas Jefferson verklaarde in zijn boek Political Economy (1816): "De meest heilige plicht van een regering is om al haar burgers gelijk en onpartijdig recht te doen."

Veiligheid in plaats van slavernij, gerechtigheid in plaats van corruptie, deugd in plaats van ondeugd en het behoud van het geluk van de mensen in plaats van de oorzaak van hun lijden - dat waren de goddelijke idealen waarop deze mannen een natie stichtten. Deze idealen komen overeen met wat de Bijbel zegt dat het ware doel van de overheid is - namelijk om een atmosfeer te scheppen waarin gelovigen kunnen leven, zoals 1 Timoteüs 2:2 leert, "een rustig en vreedzaam leven in alle godsvrucht en eerlijkheid".

Zijn naties zoals Noord-Korea slechts rotte appels, of tonen zij aan dat de overheid op zichzelf inherent slecht is? Omdat ze doordrenkt waren van de Bijbel, dachten de Founding Fathers heel slecht over menselijke regeringen. Thomas Paine schreef: "De overheid is zelfs in haar beste staat slechts een noodzakelijk kwaad, en in haar slechtste staat een onverdraaglijk kwaad".

De reden waarom de Founding Fathers geloofden dat een regering inherent slecht was, was omdat ze geloofden in de bijbelse leerstellingen (zoals Romeinen 3:23 en 10:10-18) dat de mensheid inherent slecht is en een Verlosser nodig heeft. Jeremia 17:9 onthult zelfs dat er niets zo verdorven is als het menselijk hart!

Daarom waarschuwt de Bijbel keer op keer om niet op de mens te vertrouwen. Eén van de sterkste waarschuwingen staat in Psalm 118:8-9: "Het is beter om op de Heer te vertrouwen dan op de mens. Het is beter op de Heer te vertrouwen dan op prinsen."

Zoals een andere Founding Father, Alexander Hamilton, bevestigde,

Mensen zijn van nature slecht en worden beheerst door hebzucht, lust, machtswellust en nog veel meer minder sympathieke passies.

De eerste president van Amerika, George Washington, zei het zo:

Regering is geen rede. Regering is geen welsprekendheid. Het is kracht. En net als vuur is het een gevaarlijke dienaar en een angstaanjagende meester.

De opstellers van de grondwet van de Verenigde Staten wisten dat de menselijke overheid weliswaar een noodzakelijk kwaad is, maar dat ze ook vatbaar blijft voor schurkenstreken en corruptie. Daarom leerden ze in hun geschriften wijselijk dat de overheid beperkt moet zijn. De overheid moet voortdurend gecontroleerd worden door de bevolking, zodat ze zo weinig mogelijk belasting kan heffen om de meest beperkte functie uit te voeren - het bieden van veiligheid voor haar mensen.

Een regering die niet voortdurend gecontroleerd wordt, zal uitgroeien tot een monster dat, om zijn eindeloze dorst naar macht te voeden, het geld van de bevolking opeet en hun door God gegeven onvervreemdbare rechten met voeten treedt. Met andere woorden, de Founding Fathers wisten dat een regering uit mensen bestaat en dat mensen van nature gevallen en slecht zijn. Het is onvermijdelijk dat hoe corrupter en kwaadaardiger een regering wordt, hoe meer de mensen zullen lijden. Zoals de voormalige president van Fuller Theological Seminary, Dr. David Allan Hubbard, ooit opmerkte:

Wanneer de regering bestaat uit wetteloze, gemene mannen, waar gaan de mensen dan heen voor hulp? Ze moeten zich voelen als een klein kind dat vlucht voor een pestkop in de armen van zijn vader, alleen maar om re bevinden dat zijn vader hem vastpakt zodatl de pestkop hem kan slaan.

Hoe de menselijke regering zal eindigen

Naar wie kunnen we vluchten als onze eigen regering de pestkop is? Hoe kunnen we, net als die christenen uit het dorpje GokSan, nog enige hoop koesteren als de menselijke regering ons volkomen in de steek heeft gelaten bij het bieden van veiligheid, gerechtigheid en rust?

Onze Heer geeft het broodnodige antwoord op dit dilemma door middel van een verontrustende droom die werd gegeven aan een verontruste vorst.

De grote koning Nebukadnessar droomde van een massief standbeeld met een hoofd van goud, een borst en armen van zilver, een buik en dijen van brons, twee benen van ijzer en voeten een mengsel van ijzer en klei. Vervolgens zag Nebukadnessar een grote steen - een steen die niet door mensenhanden was gehakt - uit de lucht naar beneden komen vallen. Hij sloeg het beeld aan stukken en het stof waaide weg. De steen groeide en groeide uit tot een grote berg die al snel de hele aarde vulde.

Daniël interpreteerde de droom van de koning. Hij legde uit dat het hoofd Nebukadnessar zelf was, en dat elk neergeslagen metaal een opeenvolgend rijk voorstelde: het Babylonische rijk, het Medo-Perzische rijk, het Griekse rijk, het Romeinse rijk en een nieuw leven ingeblazen Romeins rijk. De grote verpletterende steen stelde "de God van de hemel" voor die "een koninkrijk zal doen oprijzen dat nooit zal worden vernietigd... het zal al deze koninkrijken verpletteren en er een einde aan maken..." (Daniël 2:44-45).

Terwijl Daniël de breedte en reikwijdte van dit visioen niet kon bevatten, zou Jezus Christus eeuwen later in Openbaring 19-20 deze gebeurtenis - de komst van de Koning der Koningen - gedetailleerd beschrijven aan de apostel Johannes.

Duizenden jaren lang heeft de menselijke regering de mensheid in de steek gelaten. De overheid kan oorlog, armoede, honger en ziekte niet op afstand houden. Corruptie verrot snel de eens zo nobele kern en veel van haar leiders vervallen in schurkenstreken. Tijden van veiligheid, vrede en zekerheid zijn zo vluchtig als het leven van een meivlieg.

En toch beloofde God de profeet Daniël dat op een glorieuze dag een "niet door mensenhanden uitgehouwen steen" uit de hemel zou oprijzen en het beeld van de niet-Joodse wereldregering zou vernietigen en dat het koninkrijk van Zijn Zoon de hele aarde zou vullen. Dit koninkrijk zal worden geregeerd door een volmaakte, goddelijke vorst, zijn bestuurders zullen de opgestane heiligen zijn in hun verheerlijkte en zondeloze lichamen, en zijn bevolking zal aanvankelijk bestaan uit gelovigen die onderwezen worden aan de voeten van hun Koning.

Christus' koninkrijk van vrede, gerechtigheid en rechtvaardigheid zal worden gevestigd. Maar voordat we dat langverwachte tijdperk kunnen binnengaan, moet Koning Jezus eerst terugkeren en het falen van de gebrekkige menselijke regering vernietigen. En met die vreugdevolle hoop nog maar net aan de horizon, kunnen we alleen maar uitroepen: "Maranatha! Kom, Heer Jezus!"

Bron: The Statue and The Stone: The Beginning And End Of Human Government | Harbingers Daily