www.wimjongman.nl
ONDERZOEKSRESULTATEN ACHTER BAANBREKEND NIEUW BOEK "BEFORE GENESIS" VERTELLEN HUN EIGEN VERHAAL DEEL 9: DE BIJBEL ZEGT...WAT?!
november 2, 2023 door SkyWatch Editor
Inleding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8
"De plaats om te beginnen is in de Bijbel," zeggen christenen. Ik ben het daar van harte mee eens. Maar om erachter te komen "wat de Bijbel zegt" is niet altijd zo eenvoudig als je de Bijbel in het Engels leest, want dat vertegenwoordigt minstens twee fasen van interpretatie: 1) Bijbelvertalers geven de Bijbelse taal (Hebreeuws, Grieks en een klein beetje Aramees) weer in een secundaire taal (zoals Engels); 2) Bijbellezers interpreteren wat die weergave voor hen betekent in de moderne tijd. Omdat we beïnvloed worden door de manier waarop talen en concepten in onze cultuur worden gecommuniceerd, kunnen we, tegen de tijd dat we afleiden wat een passage in het Engels en voor ons betekent, soms erg ver verwijderd zijn van de bedoeling van de originele Hebreeuwse of Griekse schrijver.
Daarom ga ik, hoewel ik het ermee eens ben dat de Bijbel de plek is waar we moeten beginnen met het onderzoeken van zaken over onze thuisplaneet, iets radicaals doen en meer aandacht besteden aan wat er geschreven is voordat het Engels en de moderne culturele invloed in beeld kwamen.
Voorstanders van de Oude Aarde visie onderschrijven vaak de "dag-tijd" interpretatie, die toestaat dat de volgorde van gebeurtenissen uit Genesis blijft staan, maar die geen letterlijke, vierentwintig uur durende perioden afdwingt wanneer Genesis zegt dat iets in of op een "dag" gebeurde.
Waarom laten we de Bijbel niet voor zichzelf spreken? Als er "dag" staat, dan betekent dat "dag", dus waarom zou je dit in twijfel trekken?
Omdat, nogmaals, er "dag" staat in het Engels, maar dat is niet noodzakelijkerwijs wat er in het originele Hebreeuws staat. Ik geef toe - als iemand met een universitaire graad in bijbelwetenschappen en theologie en als een voortdurende student van het Woord - dat een van de eerste lessen in de juiste principes van bijbeluitleg is dat de Bijbel waar mogelijk letterlijk moet worden genomen, tenzij anders doen een absurditeit creëert. Maar absurditeit is wat er van veel verzen terechtkomt als letterlijkheid altijd de lens zou zijn waardoor we deze kostbare tekst lezen. We moeten onthouden dat de Bijbel veelvuldig gebruik maakt van stijlfiguren, eufemismen, hyperbool, allegorie en metaforen, naast andere taalkundige en literaire hulpmiddelen die handig zijn in de wereld van de menselijke communicatie, net als elke andere taal in de wereld van vandaag.
Letterlijk zijn of niet zijn: Dat is de vraag
Hier is een voorbeeld dat ik in verschillende andere boeken heb gebruikt: Stel je voor dat ik tweeduizend jaar geleden een vriend schreef en zei: "Het regent pijpenstelen buiten." Vandaag de dag, vertaald in een tweede taal, zou die zin kunnen duiden op de wonderbaarlijke dag dat Donna Howell pijpenstelen uit de lucht zag vallen. Ervan uitgaande dat het geen echt wonder was waarover ik wilde schrijven, zou dit een absurditeit zijn. De enige manier waarop mijn brief zou kunnen worden ontvangen met de betekenis die ik bedoelde, is als iemand die die tweede taal vloeiend spreekt de bekende, culturele uitdrukking zou begrijpen en vertalen naar een zin die het juiste idee overbrengt: "Het regent heel hard buiten."
Dit is het verschil tussen de methoden die gebruikt worden bij het vertalen van de Bijbel, die meestal "letterlijk", "dynamisch" en "vrij" of "liberaal" genoemd worden. Een letterlijke vertaling zou zijn "katachtigen en hoektanden vielen uit de lucht"; een dynamische vertaling zou de betekenis van de auteur weergeven op basis van culturele expressie en context (zoals "het regende hard"); en een vrije of liberale vertaling staat de vertaler meer subjectiviteit toe, wat vaak leidt tot een onjuiste betekenis, zoals wanneer de vertaler alle verwijzingen naar Rome in het Nieuwe Testament zou veranderen in Washington, DC, zoals één vertaling heeft gedaan.
Dit soort sorteerprocessen is de eerste stap die vertalers moeten overwegen wanneer ze het Goede Nieuws in een tweede taal brengen... maar het is ook het proces dat elke lezer moet gebruiken bij het dagelijks lezen van de Bijbel, vooral wanneer iets aanvankelijk vreemd lijkt. Anders zouden we het moeilijk hebben om uit te leggen waarom Jezus Zichzelf "brood" noemt (Johannes 6:51), terwijl Hij duidelijk geen gebakken deeg is; waarom Hij zegt dat we onze familieleden moeten "haten" om Zijn discipelen te kunnen zijn (Lucas 14:26), terwijl Hij elders voortdurend spreekt over het "haten" van onze familieleden om Zijn discipelen te kunnen zijn: 26) wanneer Hij elders voortdurend spreekt over liefhebben; hoe Hij ons allen opdraagt Zijn vlees te eten en Zijn bloed te drinken voor het eeuwige leven (Mattheüs 26:26-28; Johannes 6:54; en anderen), terwijl kannibalisme in het Woord van Zijn Vader wordt beschouwd als een verfoeilijke daad en het symptoom van een vloek (Leviticus 26: 29; Deuteronomium 28:53-57; Jeremia 19:9; Klaagliederen 2:20; 4:10; Ezechiël 5:10), en Zijn letterlijke lichaam en bloed niet beschikbaar zijn voor iedereen en voor altijd (afgezien van het katholieke geloof van wonderbaarlijke transsubstantiatie, dat ik niet onderschrijf); wat zou er mogelijk bedoeld kunnen worden met "de doden de doden laten begraven" (Matteüs 8:21-22) als de overledenen niet kunnen opstaan om hun broeders en zusters naar het graf te dragen, enzovoort. De lijst is lang en als de letterlijkheid op elk vers zou worden toegepast, dan zou de hele Bijbel, inclusief veel woorden van Christus zelf, zoals we al zeiden, absurd zijn.
Hoewel het roekeloos zou zijn om aan te nemen dat een passage allegorie, hyperbool of een eufemisme is alleen omdat we niet meteen begrijpen wat er anders staat, zijn er momenten waarop niet-letterlijke interpretaties het beste zijn. Merk op dat de vertaalmethode achter de geliefde KJV voornamelijk letterlijk is en dat die versie sindsdien een enorme invloed heeft gehad op de vertaalpogingen, wat er in grote mate toe heeft bijgedragen dat zoveel Engelse Bijbels van onze tijd de voorkeur geven aan het letterlijke "dag" boven "leeftijd".
De vraag voor ons doel is dus of de schrijver van Genesis met "dag" een periode van vierentwintig uur (ons huidige begrip van het woord) of een langere tijdsspanne bedoelde. Het antwoord ligt in de vraag of er bijbelse, culturele, historische en taalkundige ondersteuning is voor de betekenis van "dag" voor iets anders dan vierentwintig uur. Zou het kunnen dat de schrijver van Genesis, net als in onze analogie met "hoektanden en katachtigen uit de hemel", een algemene term gebruikte die betrouwbaar iets anders kan betekenen dan wat letterlijke interpretaties suggereren?
Ja, dat is mogelijk. Sommige schriftgeleerden geloven zelfs dat het waarschijnlijk is, hoewel het presenteren van bewijs daarvoor niet altijd goed valt bij veel reguliere Christelijke leraren. Ik heb ervoor gekozen om deze informatie hier op te nemen vanwege het grote belang van de "dag-tijd" interpretatie aan zowel de Jonge als de Oude Aarde kant. Laten we kort naar het woord kijken en dan zal ik uitleggen waarom het op beide manieren geïnterpreteerd kan worden. (Trouwens, hoewel deze serie en het boek Before Genesis zo anders zijn dan alle andere over dit onderwerp [tenminste voor zover ik weet], ben ik bij lange na niet de eerste die suggereert dat beide interpretaties correct kunnen zijn. Sinds de popularisering van de Gap theorie in het begin van de 19e eeuw, hebben veel geleerden gezegd dat deze strijd tussen Oude en Jonge Aardbewoners over "dag versus leeftijd" onnodig is).
ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO:
"DAG"
Het Engelse woord "dag" in Genesis is afgeleid van het Hebreeuwse yom. Hoewel vaak wordt aangenomen dat het een periode van vierentwintig uur voorstelt, wordt dit woord in de Bijbel vele malen gebruikt om op verschillende manieren naar het verstrijken van de tijd te verwijzen. Het kan zeker een "dag" betekenen, als in de periode van zonsopgang tot zonsondergang of van zonsondergang tot zonsondergang (hoe je het concept van een enkele dag ook wilt definiëren in relatie tot zonlicht), maar het kan ook betekenen: tijd in het algemeen, een onbepaalde tijdsperiode, een tijdsdeling, een jaar, het tegenovergestelde van nacht, een werkdag, een dagreis, een mensenleven, of vandaag, gisteren of morgen, afhankelijk van of het woord in enkelvoud voorkomt en de context.
Dat zijn heel wat betekenissen in één klein Hebreeuws woordje! Zo vroeg in de discussie lijkt het een beetje onverantwoordelijk om je vast te klampen aan slechts één van deze definities en het hele kosmologische debatpubliek gevangen te houden voor die ene interpretatie. Denk je niet dat als God zelf toestond dat dit woord meer dan één ding betekent in Zijn geopenbaarde Woord, dat wij er dan op zijn minst voor open moeten staan om dat ook toe te staan?
Mijn persoonlijke favoriet is misschien 1 Koningen 1:1: "David was oud en in jaren getroffen [yom]." Als yom "een dag" betekent, dan was David "oud" toen hij een "dag" oud was - dat wil zeggen, hij was pasgeboren. Omdat we weten dat dat absurd is, moeten we toestaan dat yom hier "jaren" betekent. Een andere is Zacharia 8:4: "Aldus zegt de Here der heerscharen: 'Er zullen nog oude mannen en oude vrouwen wonen in de straten van Jeruzalem, en een ieder met zijn staf in zijn hand om zeer ouderdom [yom].'" Kun je je de tweede helft van dit vers voorstellen met de standaard "dag" interpretatie opgedrongen? "Oude mannen en vrouwen in de straten van Jeruzalem, met een staf in de hand vanwege vierentwintig uur." Het is onzinnig. "Oude" mensen dragen een stok omdat hun "leeftijd" hulp bij het lopen vereist. Niemand draagt een wandelstok vanwege een "dag".
We zien veel voorbeelden in de Bijbel van yom in de context van een onbepaalde tijd, zoals "de dag des Heren" van veel profeten (vooral Joël en Jesaja, die het duidelijk niet hadden over een grote tijd van oordeel dat binnen vierentwintig uur zal plaatsvinden), en andere gebruiken die figuurlijk lezen over tijden in het verleden (zoals 1 Samuël 8:8; 2 Samuël 22:19). (Heb je je opa ooit horen zeggen: "Vroeger", verwijzend naar een periode in zijn leven, zoals zijn kindertijd of jeugd? Zo ja, dan ben je bekend met dit concept).
Jonge Aarde gelovigen komen bijna altijd op dit punt in het gesprek en zeggen: "Ja, maar de context van Genesis dwingt tot een letterlijke dag vanwege het taalgebruik rond hoofdstuk 1, verzen 3 tot en met 5." Dit gedeelte van de Schrift beschrijft de schepping van het licht en de scheiding daarvan van de duisternis, gevolgd door God zelf die het licht "dag" noemt en de duisternis "nacht". De volgende woorden zijn: "En er was avond en er was morgen, één dag." Dus, zeggen Jonge Aarde gelovigen, Genesis 1:3-5 verduidelijkt de bedoelde tijdspanne van yomin deze hele passage, omdat het interval van vierentwintig uur dat we kennen als een dag in het scheppingsepos zo dichtbij (en dus in dezelfde context) wordt beschreven als deze beschrijving van licht en duisternis op het aardoppervlak. Als we op zoek zijn naar context, hoeven we vaak niet verder te gaan dan de omringende verzen om te zien hoe een woord of zin van toepassing is, en dus wat het echt betekent in die passage. En hoewel ik het er normaal gesproken mee eens zou zijn dat deze "verduidelijking van de context dichtbij" een goede vuistregel is wanneer we de ware betekenis van de Schrift proberen te vinden, hebben we in hetzelfde Woord van God het bewijs dat deze regel niet altijd opgaat.
Bijvoorbeeld: We zien yom ook twee keer extreem dicht bij elkaar in Zacharia 3:9-10, hoewel het onmogelijk kan verwijzen naar vierentwintig uur in beide verzen: "'Want zie de steen die Ik voor Jozua gelegd heb... 'en Ik zal de ongerechtigheid van dat land in één dag [yom] wegnemen'. Te dien dage [yom],' zegt de Here der heerscharen, 'zult gij een ieder zijn naaste roepen onder de wijnstok en onder de vijgenboom.'" De "steen...die voor Jozua werd gelegd" in het eerste van deze twee verzen is een verwijzing naar Jezus, de Hoeksteen van de Gemeente, gevolgd door een toekomstig tijdperk van zegen voor Gods volk in het tweede vers. Jezus "verwijderde de ongerechtigheid van dat land in één dag" (de dag dat Hij stierf), maar de voorspelde tijd van zegening als gevolg van Zijn offer is duidelijk een onbepaalde periode die veel langer is dan vierentwintig uur, wat betekent dat deze passage met twee verzen yom op beide manieren gebruikt: 1) een enkele dag; 2) een onbepaald tijdperk. Als yom in Zacharia twee verschillende tijdsperioden kan aanduiden die zo dicht bij elkaar liggen, kan het in Genesis dan ook twee verschillende tijdsperioden betekenen die zo dicht bij elkaar liggen?
Ik laat het aan jou over om dat te beoordelen, maar weet wel dat degenen die erop staan dat Genesis 1:1-3 verwijst naar vierentwintig uur een tegenstrijdigheid in het volgende hoofdstuk forceren. Kijk naar Genesis 2:4: "Dit zijn de geslachten van de hemelen en de aarde toen zij geschapen werden, op de dag [yom] dat de Here God de aarde en de hemelen maakte." Dit ene vers vouwt de hele schepping - het hele epos met de hemelen, de aarde en alle zes dagen plus de zevende rustdag - samen in één enkele dag (yom). Dus, wat is het? Werd de Aarde geschapen in één enkele yom zoals Genesis 2:4 stelt, of tijdens de zes/zeven die Genesis 1:3-5 stelt? Nogmaals, ongeacht hun nabijheid, verwijzen deze twee verzen naar dezelfde bijbelse gebeurtenis/vertelling. Het is een beetje verwarrend voor degenen buiten de Jonge Aarde groep dat zoveel bedieningen hun uiterste best doen om te bewijzen dat "dag" vierentwintig uur lang is, gebaseerd op Genesis 1:3-5, terwijl ze niet vaak de discrepantie erkennen van hetzelfde Hebreeuwse woord dat verwijst naar minstens een periode van zeven dagen in Genesis 2:4. Het lijkt erop dat Genesis zelf op zijn minst de mogelijkheid afdwingt dat yom verwijst naar meer dan alleen een periode van vierentwintig uur.
Een aanwijzing in de bijbelse interpretatie waar veel minder rekening mee wordt gehouden dan zou moeten, is de vraag hoe de Joden zelf bepaalde onderwerpen behandelden tijdens of rond de historische periode die in de Bijbel wordt beschreven. In dit geval beschouwden de Joden een dag niet als vierentwintig uur. De meerderheid van de Joden geloofde dat een dag de uren omvatte waarop het licht van de zon op aarde was, aangezien God "licht" als synoniem voor "dag" beschouwde; in veel jaargetijden was dit van 6 uur 's ochtends tot 6 uur 's avonds - twaalf uur, geen vierentwintig.
Een minderheid van de Joden koos de tegenovergestelde benadering en beschouwde een dag als de periode van 6 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends - opnieuw twaalf uur. (Deze kwestie komt vaak naar voren in studies over de exacte dag en tijd waarop Jezus werd vermoord in relatie tot Pesach. Het is een lange discussie over het bestaan van twee Joodse kalenders in die tijd: de Judeese kalender en de Galilese kalender. Omdat Jezus een Galileeër was, volgde Hij die kalender, met de Pesach Seder [het belangrijkste Pesach diner] uren voor Zijn arrestatie, terwijl de Judeeërs de Seder de volgende dag in acht namen, wat de discrepantie rechtzet van hoe Jezus zowel a) de traditionele Seder precies op tijd eerde en b) van het kruis moest worden gehaald voor het Pesach in Johannes 19:31. Veel vieringen op de vroegere Joodse kalender schommelden dus tussen de twee). Seizoensgebonden variaties in de tijden van zonsopgang en zonsondergang veroorzaken een extra probleem. Omdat de zon niet in elk seizoen op dezelfde tijden opkomt of ondergaat, moeten we, als we vasthouden aan de definitie van de Jonge Aarde gelovigen dat "dag" een synoniem voor "licht" is, omdat dat de context is die God als precedent heeft gegeven, ontelbare berekeningen maken over hoe het woord tussen de seizoenen fluctueert. Een dag in de zomer is enkele uren langer dan een dag in de herfst. We zien al snel hoe het argumenteren over dit onderscheid ontspoort en irrelevant wordt.
Als we nog een stapje verder gaan en het wereldwijd toepassen, zoals mijn dertienjarige net de avond voordat ik dit schreef opmerkte: "Maar mam, een dag die alleen gebaseerd is op zonlicht verandert ook van duur, afhankelijk van waar je je bevindt in de wereld. Sommige steden in Alaska zitten wekenlang in het donker!" Uitstekend werk, kiddo. Je hebt het goed gedaan. Als we gaan beargumenteren dat de Hebreeuwse yom vierentwintig uur moet voorstellen in consistente relatie tot perioden van licht en duisternis, dan hebben we veel werk te doen in het construeren wat een dag betekent voor diegenen in gebieden van de wereld met een andere standaard van Gods licht/donker precedent in Genesis 1:3-5, en dan bepalen wat dat zou hebben betekend tijdens de scheppingsweek - en van waar? Eden? Had Eden, net als Alaska, langere stukken duisternis? Of korter?
Wat een blik met wormen!
Er is nog een groter blik om uit te zoeken: Geen van onze discussies tot nu toe heeft rekening gehouden met het feit dat de zon pas op de vierde dag werd geschapen! Zonder de zon die tijdens de eerste drie dagen van de scheppingsweek licht op de aarde wierp, is de hele zaak voor deze context voor het meten van zonlicht een misvatting, omdat die basis voor het meten niet werd gelegd op het moment dat God licht van duisternis scheidde.
Maar, om eerlijk te zijn, het onderwerp van de instelling van licht en zon is ook een argument voor de letterlijke vertaling. Lezers merken misschien op dat God licht schiep op de eerste dag van de scheppingsweek, maar dat de zon pas op de vierde dag werd geschapen. Toch is het de zon die zorgt voor de fotosynthese voor het voortbestaan van de planten die God al op de derde dag had neergezet. Dit dwingt ons tot twee vragen: 1) Als licht bij de eerste dag hoort en zon bij de vierde, wat betekent "licht" dan als het niet de zon is? 2) Als "dag" een onbepaalde tijdspanne of tijdperken betekent, hoe kon het vegetatiesysteem dat in tijdperk drie werd geschapen dan overleven zonder de zon van tijdperk vier, vooral voor degenen die "tijdperk" opvatten als miljoenen jaren? De planten zouden toch zeker snel gestorven zijn zonder hun zonlicht, wat natuurlijk de dood zou hebben veroorzaakt voor elk levend wezen op aarde omdat ook zij zonlicht en voedsel van de vegetatie nodig hebben om te overleven, toch?
Dat is het argument dat veel Jonge Aarde gelovigen aanvoeren om te bewijzen dat de hele schepping in de kortst denkbare tijd moet hebben plaatsgevonden. Maar het kan nog steeds twee kanten opgaan: De meeste geleerden verstaan hieronder dat God lichtgolven/deeltjes vormde op de eerste dag, terwijl Hij ze op de vierde dag toekende aan het baanlichaam dat bekend staat als de zon. (De maan komt er op dit punt natuurlijk ook bij, maar omdat haar licht reflecterend is, heeft ze geen eigen onderverdeling nodig). Als dat het geval is, dan gingen de golven/deeltjes licht die Hij oorspronkelijk vormde naar waar ze nodig waren onder Zijn leiding en voedden de jonge planten zo lang als nodig was voor hen om te gedijen in hun vroegste vorm totdat de orbitale ruimtelichamen de voertuigen werden voor het verspreiden van die golven/deeltjes. Dus, zowel "dag" als "leeftijd" blijven toelaatbaar en het debat tussen Jonge en Oude Aarde geleerden woedt voort...
Bovendien is ons concept van tijd sowieso grotendeels irrelevant. Vergeet niet dat een dag voor God is als duizend jaar, en duizend jaar is als een dag (Psalm 90:4; 2 Petrus 3:8). Dit onderscheid is zelfs zo belangrijk dat Petrus specifiek zijn best doet om de vroege Kerk te instrueren om "van deze ene zaak niet onwetend te zijn"! Dat is krachtige, nieuwtestamentische taal die de veroordelende realiteit in perspectief plaatst dat "tijd niet hetzelfde is voor God als voor de mens", zoals een commentaar het verwoordde.[i] Petrus had een aantal alternatieve dingen kunnen zeggen, maar hij koos ervoor om zijn lezers te vragen om niet "onwetend" te zijn over het feit dat Gods timing niet onze timing is. De Geest van God die de door God geopenbaarde Bijbel inspireerde leidde zowel Genesis als 2 Petrus met hetzelfde niveau van autoriteit (2 Timoteüs 3:16), en zonder twijfel zal Zijn begrip van uren, dagen, maanden, jaren, enzovoort nooit beperkt zijn tot wat wij interpreteren, vooral wanneer het Hebreeuwse woord dat Hij koos meer dan één definitie heeft. Deze extra laag van overtuiging zou op zichzelf al genoeg moeten zijn om de dag-tijd interpretatie op zijn juiste plaats te zetten in het kosmologische debat.
Er is nog een andere factor die bijdraagt - deze keer vanuit het wetenschappelijke platform. Volgens wetenschappers werd een dag in het begin nergens op aarde beschouwd als een periode van vierentwintig uur. Bepaalde experts - zoals planeetwetenschapper Takanori Sasaki van de Kyoto Universiteit in Japan tijdens de Intercontinental Academia conferentie in 2016 - hebben onlangs berekend dat de vroegste dagen van de aarde mogelijk slechts vier uur lang waren, hoewel, zo meldt hij, menselijk leven deze planeet toen nog niet bewoonde.[ii]
Maar Donna, het kan me niet schelen wat de wetenschap zegt dat er in het begin gebeurde. Ik geloof niet in de oerknal en wij waren er niet bij om het ontstaan van het universum te zien, dus alles wat de wetenschap zegt over dat moment is het resultaat van gokspelletjes.
Dat argument zou enige geldigheid kunnen hebben als het niet zo was dat de lengte van een dag zelfs nu nog fluctueert, wat invloed heeft op moderne berekeningen van tijd zoals die worden weergegeven op satellieten, mobiele telefoons, GPS-navigatiesystemen, enzovoort, wat bewijst dat de rotatiesnelheid van de aarde niet constant is en dat ook nooit perfect is geweest. Het is simpelweg een waarneembare waarheid voor iedereen die goed op de klok kijkt. Onze atoomklokken en apparatuur die "precieze astronomische metingen" doet, laten zien dat "een dag heel zelden precies het magische getal van 86.400 seconden" (vierentwintig uur) is; in feite is de snelheid van de rotatie van de Aarde gestaag aan het vertragen sinds lang voordat we de technologie hadden om het waar te nemen "vanwege wrijvingseffecten die samenhangen met de getijden die door de Maan worden aangedreven."[iii] Maar verrassend genoeg is de rotatie van de Aarde sinds de jaren zestig weer versneld.[iv]
De meeste wetenschappers bevestigen dat een dag duizenden jaren geleden nog heel dicht bij de vierentwintig uur lag. Maar als er ook maar een kans is dat de Aarde ouder is dan duizenden jaren, dan is het zo dat toen God het licht "dag" noemde en de duisternis "nacht", het zo lang geleden was dat we niet eens zeker weten over hoeveel uur we het hebben... en niets van dit giswerk raakt ook maar aan de eerder genoemde yom discrepantie van Genesis 2:4 (die alle zes dagen in één yom samenvoegt)!
Na alle bewijzen en details te hebben overwogen, voel ik me sterk veroordeeld om toe te geven dat yom in Genesis "leeftijd" kan betekenen (hoewel ik niet volhoud dat dat de enige mogelijkheid moet zijn). Vanuit dat perspectief was elke dag van de Schepping een onberekenbare tijdsperiode.
Om nu te bespreken waarom een aantal theologen uit het Oude Testament (zoals Mike Heiser, waarover meer in de volgende paragraaf) zeggen dat het helemaal niet uitmaakt of yom "dag" of "leeftijd" betekent: Als de Aarde miljarden jaren geleden werd geschapen en Adam pas veel later ontstond, vlak nadat de planeet "zonder vorm en ledig" was (Genesis 1:2), dan passen, zoals net voor de laatste paragraaf is gezegd, zowel dag als leeftijd in het volgende scenario: 1) God schiep de aarde; 2) een cruciale oorlog tussen de krachten van goed en kwaad veroorzaakte massavernietiging, zoals in de Schrift wordt aangetoond (daar komen we nog op), en dat creëerde een planeet die "zonder vorm en leeg" was; 3) God koos ervoor om op een bepaald moment en voor een door Hem gekozen duur (dagen of eeuwen) tussen de "lege" wereld van Genesis 1:2 en de "goede" wereld van Genesis 1:31 een betere plaats te scheppen, waarop wij nu leven.
Zou Hij ervoor hebben gekozen om eeuwen of dagen te besteden aan het herscheppen van de gevallen, bijna vernietigde planeet van het "lege" tijdperk? We weten het niet, maar als onze theorie juist is, dan had Hij miljarden jaren tussen "leegte" en "goed" om het te doen op Zijn tijd, die toch nooit overeen zal komen met onze eigen ideeën over de lineaire progressie van tijd. Naar mijn eigen bescheiden mening is het niet de moeite waard om hier ruzie over te maken als er nog een ander, belangrijker woord met betrekking tot de datering van de Schepping moet worden behandeld.
VOLGENDE: In den beginne "schiep" God...
Eindnoten
[i] Green, Michael, 2 Peter and Jude: An Introduction and Commentary: Volume 18 (Tyndale New Testament Commentaries; Downers Grove, IL; InterVarsity Press; 1987), 157.
[ii] “When a Day Lasted Only Four Hours,” March 2016, Intercontinental Academia , last accessed February 27, 2023, http://intercontinental-academia.ubias.net/nagoya/news/when-a-day-lasted-only-4-hours .
[iii] King, Matt, and Christopher Watson, “The Length of Earth’s Days has Been Mysteriously Increasing, and Scientists Don’t Know Why,” August 5, 2022, The Conversation , last accessed February 27, 2023, https://theconversation.com/the-length-of-earths-days-has-been-mysteriously-increasing-and-scientists-dont-know-why-188147 .
[iv] There is no single, authoritative source to attribute to this. Simply Googling “Earth rotation speeding up in modern times” (or something equivalent) will lead a researcher to a plethora of online science journals noting this change and offering up countless reasons for why Earth has apparently increased rotational speed since the 1960s.