www.wimjongman.nl

(homepagina)


ONDERZOEKSRESULTATEN ACHTER "BEFORE GENESIS" VERTELLEN HUN EIGEN VERHAAL DEEL 3: Leren van Galileo: De tot zwijgen gebrachte ketter van gisteren; het gevierde genie van vandaag

8 oktober 2023 door SkyWatch Editor

()

Inleding - Deel 1 - Deel 2

Vergeet niet, mensen, wat er gebeurde met de Italiaanse wetenschapper en vroom rooms-katholiek Galileo Galilei (1564-1642) toen ook hij de gangbare bijbelse interpretatie uitdaagde in het eeuwenoude debat over wat het middelpunt van het universum was: De aarde of de zon.

Galileo's telescopen en onderzoek leverden in zijn tijd bijna onweerlegbaar bewijs dat niet de aarde in het midden stilstond terwijl andere ruimteobjecten eromheen draaiden (het geocentrische model), maar dat de planeten, inclusief de aarde, om de zon draaiden, die zich in het centrum bevond (het heliocentrische model). Ondanks het feit dat talloze astronomen al sinds de tijd van Copernicus (1473-1543) het heliocentrische model aanhingen, was het geocentrisme in die tijd het leidende christelijke geloof. Veel wijze, getalenteerde en geleerde mannen in het Christendom (waaronder Maarten Luther en Johannes Calvijn) gingen tekeer tegen Galileo en beweerden stellig dat het heliocentrisme in strijd was met wat de Bijbel zegt. (In de komende pagina's zul je een patroon opmerken. De Bijbel zegt niet: "De aarde staat in het centrum en de zon draait eromheen" of iets dergelijks, maar voor de gesloten geesten van toen was dat "wat de Bijbel zegt". Voor bijna alle Jonge Aardsen geldt: "De Bijbel zelf zegt dat de Aarde een jonge planeet is", ook al is die directe uitspraak nergens in de Schrift te vinden).

Sommige verzen, zoals Psalm 93:1b, lijken letterlijk geïnterpreteerd te suggereren dat de Aarde niet in beweging is: "de wereld is ook gestabiliseerd, dat zij niet bewogen kan worden." Galileo werd, vanwege zijn "ketterij" tegen de integriteit van het Woord van God op zulke plaatsen, naar Rome gebracht om terecht te staan voor de katholieke kerkelijke hiërarchie in april 1633. Het vonnis verbood hem om zijn astronomische ontdekkingen ooit nog te onderwijzen, verbood de verspreiding van al zijn geschreven werk over het onderwerp tot dan toe en gaf hem levenslang huisarrest na een gedwongen herroeping van zijn werk over ruimteobjecten. (Als dit proces was verlopen zoals bij sommige van onze christelijke helden uit de middeleeuwen, had Galileo gemakkelijk een martelaar van de inquisitie kunnen worden, dus het huisarrest, hoe zwaar het ook klinkt voor een poging om wetenschappelijke kennis de wereld in te brengen, is mild voor dit tijdperk).

Vandaag de dag heeft de meerderheid van de Christenen er helemaal geen moeite mee om te geloven dat de aarde om de zon draait (en niet andersom) en dat verzen als Psalm 93:1 een metafoor zijn voor Gods voorzienende bescherming over Zijn volk. Gedeeltelijk komt dit omdat het weigeren om deze interpretatie toe te staan minstens één grote tegenstrijdigheid veroorzaakt: Openbaring profeteert ook over de volledige vernietiging van onze planeet (en de daaropvolgende vervanging door de Nieuwe Aarde). Dus, als we zowel Openbaring als Psalmen letterlijk interpreteren, staan we voor de uitdaging om uit te leggen hoe een planeet die "niet bewogen kan worden" (Psalm 93:1) ook volledig "voorbijgaat" (Openbaring 6:14; 20:11; 21:1; Matteüs 24:35). (Er zijn nog veel meer bijbelse tegenstrijdigheden dan hier zijn opgesomd die het gevolg zouden zijn van het forceren van geocentrisme).

Er gingen driehonderd jaar voorbij voordat de ontdekkingen van Galileo in kerkelijke kringen werden geaccepteerd en naast theologische bezigheden mochten worden beschouwd. Maar toen dat eindelijk het geval was, werd de integriteit van het Woord van God niet geschaad, maar gebeurde juist het tegenovergestelde: Het heliocentrisme toestaan om onze toenmalige modellen van letterlijke interpretatie uit te dagen leidde juist tot een meer samenhangende, niet-tegenstrijdige lezing van de Schrift!

Een belangrijke opmerking is dat er nog iets anders gebeurde: Wetenschap en Schrift smolten samen, waarbij ze elkaar toestonden om waar te zijn. Mis dit niet: Geen van beide werd bedreigd door de ander; dit sprak mensen aan die in God wilden geloven, maar dat op dat moment niet konden omdat "de Bijbel zegt dat de aarde in het centrum van het universum staat". Uiteindelijk werd God verheerlijkt - niet omdat Hij degene was die een onbeweeglijke planeet had geschapen, zoals Luther, Calvijn en anderen dachten, maar omdat Hij de Auteur van het Woord is die niet trotseert wat wordt bevestigd door de wetenschap, wiskunde en de observatie van Gods eigen universum.

Dus... laten we eens een hypothetische situatie bekijken. Als Genesis een Oude Aarde toestaat, zal het dan nog eens driehonderd jaar duren voordat de kerk die realiteit accepteert en toepast op hun gangbare interpretaties? Of zullen we, net als in de tijd van Galileo, iedereen die het niet eens is met de gangbare interpretaties als ketters bestempelen omdat we ons ongemakkelijk voelen bij hun conclusies?

Misschien moeten we deze vraag met een andere beantwoorden: Wat is ons uiteindelijke doel bij elke zoektocht naar interpretaties van het Woord van God? Comfort in het houden van tradities? Of waarheid? Als we traditie boven God en Zijn absolute waarheid stellen, dan is ons motief verkeerd en dienen we Hem niet echt zoals het hoort (Marcus 7:7-9, 13). Als waarheid het doel is, dan zal alles waarvan we ontdekken dat het waar is hoe dan ook naar de God van de Waarheid wijzen, dus waar is de dreiging?

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO:

LUCIFER EN SATAN ZIJN VERSCHILLENDE ENTITEITEN DIE VERBONDEN ZIJN MET EEN PRE-ADAMISCHE STRIJD?

Hoewel we altijd, als Bijbelgelovige heiligen, voorrang moeten geven aan wat de Bijbel zegt boven wat de wetenschap zegt, moeten we nooit, als Bijbelgelovige heiligen, voorrang geven aan wat we denken dat de Bijbel zegt boven wat er werkelijk staat. Wanneer menselijk begrip de werkelijke betekenis van de Schrift blokkeert of verbergt, hebben we degenen van ons vervreemd die God en Christus hebben leren kennen door de werkelijke betekenis van die passage... en hebben we een ernstige zonde begaan door "toe te voegen aan" of "weg te nemen van" wat de Bijbel zegt, wat, in niet mis te verstane bewoordingen, verboden is door de Auteur van de Schrift (Deuteronomium 4:2; 12:32; Openbaring 22:18-19; Spreuken 30:6). Maar wanneer we de tradities van mensen loslaten en de God van de wetenschap toestaan om met de mensheid die Hij geschapen heeft om te gaan door middel van de openbaring van wat Hij in het originele Hebreeuws en Grieks gezegd heeft - niet meer en niet minder - dan zien we mensen tot God komen.

Voor velen begint en eindigt het "kom tot God" moment helaas soms met het debat over de leeftijd van de aarde.

Die dag bij Lucky's

Ik zal dit moment - en vele andere zoals dit - nooit vergeten zolang ik leef. Ervaringen als deze heb ik mijn hele leven al meegemaakt en het zijn gesprekken als deze die een muur optrekken tussen christenen en de rest van de wereld.

Ongeveer drie jaar geleden was ik aan het winkelen bij Lucky's Natural Foods supermarkt in Springfield, Missouri, waarschijnlijk voor de honderdste keer sinds de opening het jaar daarvoor. We hadden net de verstandige maar ingewikkelde overstap gemaakt van schadelijke vrij verkrijgbare geneesmiddelen en vitamines naar natuurlijke supplementen voor de behandeling van de meeste gezondheidsbehoeften van ons gezin.

Daniel Belt, een hoofdmanager van de supplementenafdeling van dat filiaal, deelde zijn inzichten over de "mysterieuze hoest" van mijn dochter. (Zo noemden we de spasmodische hoestbuien waaraan ze sinds haar geboorte lijdt. Artsen hebben nooit een oorzaak of remedie voor deze hoest gevonden. Toen riskante correctieoperaties de kop opstaken als het enige antwoord dat de westerse geneeskunde bood, wisten mijn man en ik dat we een andere weg moesten inslaan, en Daniel bleek meer kennis over dit onderwerp te hebben dan welke arts dan ook die we tot nu toe hadden gezien).

We hadden het niet over spirituele overtuigingen; maar als kind van God en volgeling van Christus probeer ik altijd open te staan voor dat onderwerp als de gelegenheid zich voordoet. In dit geval was dat zo.

"Ik zou graag de onbekende oorzaak behandelen met planten van Gods aarde," zei ik, "in plaats van door te gaan met deze medicijnen die toch niet werken."

"Het grappige van God's aarde," antwoordde Daniel met een glimlach, "het is al sinds het begin der tijden het antwoord voor veel kwalen. Farmaceutische middelen hebben hun plaats en tijd in de wereld van de gezondheidszorg, maar ze zouden niet de eerste keuze voor alles moeten zijn, zoals tot nu toe het geval is geweest, terwijl God duidelijk heeft voorzien in wat we nodig hebben, rechtstreeks van de aarde, om in de meeste gevallen een optimale gezondheid te behouden."

Ik was ontroerd toen ik hoorde dat deze vitamine- en supplementendeskundige die ik op dat moment nauwelijks kende - als ik hem goed begreep - bereid was om de Schepper van het universum te erkennen als de Grote Voorziener van de menselijke gezondheid. Ik kon het niet laten om te zeggen.

"Ik denk dat God wist wat Hij deed, hè?"

"Oh, zeker weten!" zei Daniel, die een opwinding toonde over de verschuiving in het gesprek. "In feite was het mijn reis naar een optimale gezondheid die mijn geloof in God herstelde. Diepgaand onderzoek naar de aarde en alles wat zij de mensheid te bieden heeft, wijst op een Grote Intelligentie achter de vorming van natuurlijke medicijnen, die geen schadelijke bijwerkingen hebben zoals veel in laboratoria gemaakte medicijnen die op de markt worden gebracht om dezelfde aandoeningen of ziekten te behandelen."

Een metalen gerinkel klonk in de lucht tussen ons toen ik zes of zeven flessen Daniels aanbeveling in de lege kar gooide terwijl ik overwoog hoe ik zou reageren. Ik wilde dolgraag verder met de discussie, maar ik was me ervan bewust dat hij aan het werk was en ik slechts een klant was. Hij had andere verantwoordelijkheden en mensen om voor te zorgen, maar toch kon ik het niet helpen me af te vragen of zijn overtuigingen specifiek voortkwamen uit een christelijke overtuiging, of dat hij misschien tot een andere religie behoorde die een alternatief standpunt over Intelligent Design mogelijk maakte. Was de Heilige Bijbel zijn persoonlijke spirituele autoriteit? Of iets/iemand anders? Hoe dan ook, ik zou hem altijd respect tonen, maar ik behoud me ook het recht voor om mijn eigen innerlijke vreugdedansje te doen als ik een geloofsgenoot ontmoet.

Ik besloot het ijs op dit gebied te breken.

"Daar ben ik het helemaal mee eens," zei ik. "Ik werk aan een master in theologie en ik heb apologetiek en wetenschap gestudeerd. Als je eenmaal ziet hoe wetenschap en God in elkaar passen, kun je het niet meer 'ontzien'!"

Had ik zojuist een gevoelige snaar geraakt?

Daniel verbrak het oogcontact en wierp een blik op de grond, duidelijk nadenkend over iets wat ik aan zijn gezicht kon zien als potentieel ongemakkelijk. Toch hadden hij en ik al veel gesprekken gehad die voor sommige mensen ongemakkelijk hadden kunnen worden (allemaal gerelateerd aan mijn eigen overgang naar de holistische levensstijl die we nu waarderen), maar dat gebeurde nooit. Daniel had altijd een zachte vrede en een treinlading respect in zijn omgang met anderen die me het vertrouwen gaven om de doos van Pandora over het onderwerp religie te openen zonder bang te zijn hem te beledigen. Onnodig te zeggen dat religie en natuurlijke supplementen echter verschillende dieren zijn en het was duidelijk aan zijn aarzeling te merken dat hij zich een antwoord aan het vormen was dat mij op zijn beurt niet zou beledigen.

"Sorry," zei ik snel om de dode ruimte op te vullen. "Ik wilde geen gevoelig onderwerp aansnijden."

"Helemaal niet." Zijn wenkbrauwen gingen serieus omhoog terwijl hij geruststellend zijn hoofd schudde.

"Ik bedoel, we hadden het over de hoest van mijn dochter en opeens gooide ik religie erin. Dat was nogal een domme zet."

"Nee, helemaal niet. Uh..." Daniel ging voorzichtig verder. "Het zit zo..." Opnieuw aarzelde hij.

Daniel was altijd een van de meest welbespraakte mensen geweest naar wie ik ooit had mogen luisteren. Zijn inbreng of antwoorden op gezondheidsvragen waren zonder afwijking, snel, zelfverzekerd en goed doordacht. Elke keer weer. Nu had ik hem plotseling een dreun verkocht (althans, dat was de angst die ik op dat moment had) en hij leek zorgvuldig te berekenen hoe hij zijn antwoord zou structureren. Van binnen bad ik dat God me zou vergeven als ik voor mijn beurt had gesproken, dat Hij me zou helpen de juiste woorden te vinden om verder letsel in de woordenwisseling te voorkomen, zodat mijn gesprekken met Daniël over vitamines (of God?) in de toekomst niet zouden worden belemmerd. Daniel was tenslotte al snel een goede vriend van de familie aan het worden en we keken ernaar uit om hem elke zondag na de kerk te zien tijdens onze wekelijkse boodschappen. Deze keer waren mijn man en kinderen in een ander gangpad aan het winkelen. Als ik ooit de typische, zachte redding van mijn man nodig had van de "woordkots" die ik op de verkeerde momenten spuug, dan was het nu... maar helaas, hij was niet beschikbaar, dus moest ik proberen deze puinhoop in mijn eentje op te lossen - als het al een puinhoop was die ik had gecreëerd.

"Het zit zo," probeerde Daniel opnieuw, "Planeet Aarde is heel erg oud," bood hij aan.

Dus dat was het. Oef. Crisis afgewend. Dit zou toch geen probleem worden.

Sommige lezers vragen zich misschien af waar Daniels opmerking vandaan kwam. Daar waren we dan, we doken in de poel van religieuze gedachten, we stonden op het punt om in te gaan op de vraag of hij in God gelooft en of Jezus in dat scenario past, en dan, schijnbaar uit het niets, zegt Daniël dat de wereld oud is.

Waarom? Wat had dat ermee te maken?

Het antwoord op die vraag - in ieder geval zoals het door de moderne wereld en de westerse cultuur wordt gepostuleerd - is: alles. Het heeft er alles mee te maken. Lees verder...

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO'S:

DE AARDE IS OUD... EN JONG... MET EEN PRE-GENESIS STRIJD? WAT IS DE GESCHIEDENIS VAN TOHU, BOHU EN DE CHAOSDRAAK?

MAAKTE EEN GALACTISCHE STRIJD VÓÓR DE SCHEPPING VAN ADAM & EVA DE AARDE "DONKER EN LEDIG"?

Mijn gefronste wenkbrauwen ontspanden en ik glimlachte met een knikje om Daniels gedachten tot rust te brengen. Ik was niet alleen helemaal niet beledigd door zijn uitspraak, ik was ook helemaal niet geschokt. Ik was er al vaak geweest. Ik haalde opgelucht adem. Voor zover hij wist, had ik me klaargemaakt om te protesteren tegen zijn "gewaagde bewering" dat de wereld niet, zoals veel conservatieve Evangelicals geloven, slechts duizenden jaren oud was. Ik onderbreek normaal gesproken geen mensen, maar ik wist dat ik dat deze keer wel moest doen. Als hij maar wist wat ik dacht, zou zijn respectvolle bezorgdheid in de wijnstok kunnen sterven en ons beiden verdere zorgen besparen. Daniel stond op het punt te ontdekken dat we iets gemeen hadden, naast een passie voor natuurlijke supplementen.

"Oh, absoluut," zei ik met grote nadruk. "Ik geloof dat deze wereld heel oud is, en het is een bekend twistpunt tussen veel christenen en niet-christenen die veel energie besteden aan het verdedigen van hun standpunten terwijl ze, tragisch genoeg, niet hoeven toe te staan dat het gesprek de geloofsdeal-breker wordt die het vaak is."

Daniel was zichtbaar opgelucht, en we gingen door met een paar minuten ongedwongen geklets terwijl we ons gesprek over religie afrondden.

Ik ben eindeloos dankbaar dat dit supermarktmoment eindigde op de vredige manier waarop het eindigde, maar als we eerlijk zijn, is dat niet het typische happy end, toch? Integendeel, deze discussies over de leeftijd van de aarde eindigen vaak in dramatische verdeeldheid. Zoals het er nu voor staat in veel Christelijke groeperingen moeten we óf kiezen voor wetenschap óf voor God; het is nooit een optie om te kiezen tussen wetenschap en God. Heeft Hij niet het hele universum en de uitgangspunten voor alle wetenschappelijke bezigheden daarin geschapen?

Er is een begrijpelijke reden waarom iemand als Daniel voorzichtig zou zijn in zo'n gesprek: Een meerderheid van de evangelische gelovigen neemt de interpretatie van de Jonge Aarde van de Schrift aan en lijkt deze net zo stevig vast te houden als hun fundamentele doctrines over de mensheid van Christus! Iedereen die de Jonge Aarde theorie uitdaagt is, zoals ik meerdere keren heb gehoord, "in strijd met wat de Bijbel zegt". De basis van hun geloof lijkt voortdurend te hangen aan wat zij zien als de enige verklaring van het creationisme. Want als we welke wetenschappelijke verklaring dan ook accepteren met betrekking tot de grote, kosmologische vraag over de oorsprong van het universum, dan moeten we God als Schepper wel afwijzen... want natuurlijk betekent elke Oude Aarde theorie automatisch dat de mensheid uit apen is voortgekomen, wat in strijd is met het scheppingsverhaal dat in Genesis 1 wordt geschetst, toch?

Niet precies...

En hoewel ik die dag bij Lucky's heb gekozen als mijn getuigenis in deze zaak (vooral omdat het een happy end had), heb ik deze zelfde ontmoeting al vele malen gehad; het is een regelmatige déjà vu ervaring meer voor mij. Meestal gaat het ongeveer zo (hoewel dit scenario sterk vereenvoudigd is):

"Geloof je in God?"

"Nee. Maak je een grapje? Wie kan in God geloven als de Schepper van het universum als de Bijbel zelf zegt dat de planeet Aarde slechts enkele duizenden jaren oud is?"

"Nou, het zou zo jong kunnen zijn, en er is bewijs dat behoorlijk overtuigend is, maar de Bijbel zegt dat niet echt, voor de goede orde."

"Hoe kom je daarbij? Elke Christen die ik ooit ontmoet heb, heeft beweerd dat dit precies de leer van de Schrift is."

Voor degenen die ruimdenkend genoeg zijn om mijn onderzoek en theorieën aan te horen, wordt de deur om over Christus te spreken op een kier gezet, waardoor het kosmologische debat juist een instrument wordt dat we kunnen gebruiken om mensen te helpen de Heiland te leren kennen: Als zij kunnen geloven dat God de hand had in de vorming van het universum en vertrouwen op de wetenschap op dit gebied, wordt een belangrijk twistpunt tussen wetenschap en geloof opgelost - soms in slechts één gesprek (zoals eerder bij mij het geval was)!

Volg deze logica: a) als het creationisme waar is, dan is God echt, maar b) als het creationisme het geloof in een Jonge Aarde afdwingt, dan is onze huidige wetenschap grotendeels onjuist-een conclusie die voor velen absurd lijkt en die God ook absurd doet lijken. De leeftijd van de Aarde wordt voor deze miljoenen mensen de lakmoesproef of iemand iets anders kan geloven wat de Bijbel zegt. En als echte wetenschap en geloof kunnen samensmelten - waarbij de kosmologie en de wetenschap uit de weg worden geruimd voor de sceptische luisteraar die alleen op die basis aan God zou twijfelen - dan blijft alleen het geloof als focus in het gesprek over.

Plotseling wordt Jezus belangrijk, snel, omdat Hij het antwoord is op elke geloofsgerelateerde vraag vanaf de eerste mens tot vandaag.

Dus, zie je? Voor velen heeft de leeftijd van de planeet aarde alles te maken met de vraag of ze al dan niet tot geloof in God zullen komen... en het vermogen en de bereidheid om dit gesprek aan te gaan met een open geest en kennis van verschillende kanten van het argument is eigenlijk een direct hulpmiddel voor evangelisatie!

Hierin ligt de crux van deze serie en het boek Vóór Genesis. Hoewel ik hoop dat ik de schijnbaar ontelbare aantallen volgelingen van Jezus die in een Jonge Aarde geloven niet beledig, heb ik geen andere keuze dan moedig te zijn - zoals Daniël was - en te zeggen: "Het zit zo... de Aarde is heel erg oud", terwijl ik die bewering opvolg met een alternatieve verklaring. Dit is iets wat ik moet doen, ondanks dat ik weet dat sommigen zich ertegen zullen verzetten, omdat ik geloof dat veel mensen die momenteel twijfelen over hun geloof, gesterkt kunnen en zullen worden door te weten dat ze de huidige en toekomstige verklaringen van het laboratorium over onze planeet niet hoeven te negeren om God te accepteren. Door dit te doen, probeer ik "meer te winnen" voor Christus, zoals Paulus deed in zijn tijd (1 Korintiërs 9:19).

Het andere is dat het bewijs Intelligent Design en de Schepper van wie we zijn gaan houden voor de wereld die Hij heeft gemaakt, niet weerlegt en ook nooit zal weerleggen. Hij is de Meester Wetenschapper van het universum. Niets kan Hem die titel ontnemen, dus het benaderen van het onderwerp God met de wetenschap in gedachten is geen verrassing voor Hem en het is zeker geen belediging voor Hem of voor het geloof in het algemeen, omdat het Hem alleen maar de juiste eer geeft om mee te beginnen. God heeft geen Christenen nodig om Zijn zaak te "helpen" door de trotse ontdekkingen en ontwikkelingen van de wetenschappelijke gemeenschap het zwijgen op te leggen.

Vergeet niet dat met alle mooie en glorieuze waarheden die de Bijbel deelt, deze volledig zwijgt over de leeftijd van de aarde.

Waarom beweren dan zoveel kerkelijke leerstellingen dat de wereld jong is of dat de Bijbel dat zelf zegt?

In wetenschappelijke kringen wordt dit de "Ussher Chronologie" genoemd en het is slechts één manier om het Goede Boek te interpreteren.

Eerder in deze serie (specifiek getiteld voor twee visies) beweerde ik dat Naturalistische Evolutie en Creationisme de enige twee "bovenliggende" categorieën zijn om het onderwerp kosmologie en de leeftijd van de Aarde te benaderen. Ik ben van mening dat de meeste, zo niet alle, andere zienswijzen hieronder vallen en het is mijn doel in deze serie om de twee zienswijzen samen te voegen tot één.

Er moet echter eerst een belangrijk voorbehoud worden gemaakt dat invloed heeft op elk van de volgende wereldbeelden.

VOLGENDE: De grens tussen wetenschap en filosofie vervagen - een kritieke fout

Bron: RESEARCH FINDINGS BEHIND GROUNDBREAKING NEW BOOK “BEFORE GENESIS” TELL THEIR OWN TALE—PART 3: Learning from Galileo: Yesterday’s Silenced Heretic; Today’s Celebrated Genius » SkyWatchTV