www.wimjongman.nl
"VOOR GENESIS" VERTELLEN HUN EIGEN VERHAAL - DEEL 1: De "oorlog" die we zijn begonnen: Zal het uiteindelijk de moeite waard zijn?
3 oktober 2023 door SkyWatch Editor</p>
"Je gaat een oorlog beginnen," zei de theoloog. "Als je dit boek schrijft dat je van plan bent, zul je een oorlog beginnen. Wat je zegt - jouw benadering van kosmologie in het licht van alle partijen die op dit moment betrokken zijn bij het debat - is niet iets waar de wereld klaar voor is om te horen. En het maakt niet uit wat je redenen zijn. Hoe gedreven je ook bent om de verlorenen te bereiken met deze boodschap, als je schrijft wat je van plan bent te schrijven, dan smeek je letterlijk om een onpeilbaar diepe poel van argumenterende onruststokers die van alle kanten uit het kreupelhout opduiken en met je in discussie gaan. Ben je bereid om op allemaal te reageren?"
Dit was de waarschuwing die ik (Donna Howell) en enkele andere onderzoekers van ons Defender Publishing team een paar jaar geleden persoonlijk kregen. We waren uit eten met een van de meest gerespecteerde theologen aller tijden tussen presentaties op een plaatselijke conferentie door. Zijn diner met gehakte biefstuk en uien werd half opgegeten en halverwege het gesprek opgegeven, toen het hem duidelijk werd dat we daadwerkelijk overwogen om een boek als dit uit te geven.
"Dat meen je niet," zei hij, geschokt door de implicaties van het feit dat dit onderzoek mogelijk in de hele VS zou worden verspreid.
Even liet ik me intimideren door zijn waarschuwende woorden. Ik wierp een blik op Dr. Thomas Horn, gewoon "Tom" in zijn binnenste kring, die nonchalant en onaangedaan zijn salade aan het oppeuzelen was.
"Ja," zei Tom, terwijl hij in een cherrytomaat prikte. "Ja, ik meen het. En ja, ik weet het. Dit boek zal sommige mensen boos maken, maar dat geldt voor alles wat we proberen te schrijven. SkyWatch Television en Defender Publishing zijn altijd bezig geweest met dat ene verwaarloosde onderwerp. Je weet wel, de 'onderwerpen waar de kerk niet aan wil komen'. We hebben jarenlang onze nek uitgestoken met media die allerlei bizarre onderwerpen aansnijden, zoals buitenaardse wezens, UFO's, het Vaticaan en de paus, occulte symboliek in de blauwdrukken van de hoofdstad van het land, misleiding door de Deep-State, al dat spannende gedoe, en wat de Bijbel hierover zegt. We proberen vissers van mensen te zijn, van alle mensen, en dat lukt niet als ons einddoel is om alleen te spreken of te schrijven over wat tot nu toe al goed is behandeld in de wetenschappelijke wereld, toch?"
"Oké, maar," onderbrak de theoloog, terwijl hij zijn hoofd schudde. "Ik bedoel...je kunt onmogelijk weten hoe wild je zowel de wetenschappelijke wereld als het Lichaam van Christus zou provoceren als je dit doet. Ik meen het. Er is 'spanning' en er is 'oorlog', en dit wordt oorlog!"
"Nou," zei Tom met een glimlach. "Veel mensen daarbuiten zouden mogelijk tot geloof in God kunnen komen als ze toegerust zouden zijn met de informatie die dit boek zou geven. En om je vraag te beantwoorden: Nee, we zouden ons niet verplicht voelen om op alle opruiers te reageren. Dat deed Christus toch ook niet in Zijn tijd? Hij gaf mensen gewoon de waarheid en liet hen toe die te aanvaarden of te verwerpen, maar Hij bleef niet staan argumenteren. Hoewel het waar is dat wij niet perfect zijn zoals Hij was, kunnen we zo goed mogelijk proberen Zijn model te volgen: Zoveel mogelijk licht op de waarheid werpen en hopen dat het degenen bereikt die het nodig hebben."
De theoloog knipperde, nam een slok van zijn ijsthee en knikte. "Daar heb je me, Tom."
"Trouwens," zei Tom met een grinnik, "ben je het er niet mee eens dat deze radicaal andere benadering van het onderwerp van de oorsprong van de aarde juist zou kunnen zijn?"
"Oh, absoluut!" kwam het antwoord. "Het is meer dan mogelijk, het is waarschijnlijk!"
"Waarom kan ik je dan niet overtuigen om dit te schrijven? Met je vijfduizend diploma's in Bijbelstudies en theologie," zei Tom sarcastisch met een wrange grijns, "zou je meer dan gekwalificeerd zijn."
"Vijfduizend!" lachte de theoloog. "Dat aantal is nog niet helemaal bereikt, maar ik zal proberen je niet teleur te stellen, Tom." Na de uitwisseling van een paar grinniken, keerde hij eindelijk zijn aandacht terug naar zijn maaltijd. "Nee, sorry. Ik respecteer jou en je team, Tom, maar dit is niet mijn ding. Je hebt geen idee wat voor fall-out mijn bureau, mijn carrière of mijn bediening zou krijgen als ik dit zou proberen. De verenigbaarheid tussen de Bijbel en de wetenschap - vanuit de hoek waar jullie allemaal vandaan komen - zou de doodsteek betekenen."
Zijn antwoord werd geaccepteerd en dat was het einde van Tom's poging om deze persoon voor het project te werven. De rest van het diner was erg leuk en ik voelde me vereerd om in de aanwezigheid te zijn van deze briljante geesten die meer van mijn persoonlijke respect genieten dan welke aardse taal dan ook zou kunnen uitdrukken. Maar terwijl het gesprek verder ging over de relatie tussen wetenschap en de Bijbel, kon ik het niet helpen me af te vragen waarom deze woorden werden behandeld als twee ongerelateerde onderwerpen.
Ze zijn niet ongerelateerd, dat je het maar weet.
ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO:
DE AARDE IS OUD... EN JONG... MET EEN PRE-GENESIS SLAG? WAT IS DE GESCHIEDENIS VAN TOHU, BOHU EN DE CHAOSDRAAK?
Jaren gingen voorbij en Tom bleef dit boek aan anderen voorleggen. Elke keer was het antwoord hetzelfde: Deze geleerde mannen van God met meerdere doctoraten in de theologie, die de meest obscure en verwarrende passages in de Bijbel kunnen citeren en met taalkundige expertise kunnen exegese, waren het erover eens dat de ideeën die hierin worden gepresenteerd niet alleen mogelijk waren, maar ook waarschijnlijk. Enkele van de meest gerespecteerde geleerden in de Christelijke academische wereld erkenden dat we "iets op het spoor waren", dat "dit alles verklaart", dat "het allemaal klopt" en dat "dit niet ongeschreven kan blijven!". Maar toen ze de kans kregen om de hoofdauteur te zijn, hadden ze het ofwel te druk met hun eigen bediening (wat meestal het geval was) of ze vonden dat het onderwerp "te scherp zou zijn voor hun bediening".
Ik bleef echter graven...
Misschien was het mijn passie voor het diepgaande onderzoek en de dramatische conclusies die we hebben getrokken over de ware oorsprong van de aarde, die Tom ertoe brachten mij uiteindelijk te kiezen om hem te helpen bij het schrijven hiervan... en ik wist vanaf het begin dat één ding waar was. Het is een onweerlegbaar feit van de menselijke natuur - bewezen door herhaling door de geschiedenis heen en goed gevangen in de volgende beroemde uitspraak die vaak wordt toegeschreven aan de Engelse psycholoog, filosoof, antropoloog, socioloog en bioloog Herbert Spencer:
Er is een principe dat een barrière vormt tegen alle informatie, dat een bewijs is tegen alle argumenten en dat niet anders kan dan de mens in eeuwige onwetendheid te houden. Dat principe is veroordeling vóór onderzoek.
Laat het bezinken: Een "barrière" die de stroom van "alle informatie" stopt. Een weerlegging tegen vals "bewijs" dat "alle argumenten" uitwist en de zeldzame, onbetaalbare objectiviteit in de zoektocht naar transparante waarheid vernietigt. Een onderdeel van menselijke communicatie dat "niet kan falen" om de gevangeniscel van de "eeuwige" maar vertrouwde en comfortabele "onwetendheid" van de mens in stand te houden.
Wat kan er zo krachtig zijn?
"Veroordeling vóór onderzoek." Met andere woorden, het ontslaan van een mogelijkheid voordat het bewijs voor zichzelf kan spreken, omdat mensen aannemen dat ze alle antwoorden al hebben en die antwoorden onverenigbaar zijn met de geponeerde theorie. Dat wil zeggen, het verwerpen van alle elementen in een anders welwillend of progressief gesprek - overtuigingen, meningen, standpunten, bijdragend bewijs of onweerlegbare feiten van een argument, debat of onderzoek van een onderwerp - als de luisteraar aan de ene kant niet hoort wat hij wil horen. Als deze ontvanger van nieuwe informatie merkt dat zijn vooropgezette ideeën, vroegere training of opleiding, lang gekoesterde tradities, ideologieën, principes of geloofsovertuigingen bedreigd worden door nieuwe gegevens, dan verwerpt hij deze en omarmt hij de gevangenis van onwetendheid boven dat wat oprecht is. Als hij dat niet doet, verzwakt en brokkelt de investering die hij in zijn vroegere wereldbeeld heeft gedaan onder hem vandaan, waardoor hij misschien zelfs de reputatie schaadt die hij onder zijn gelijken heeft als degene die het meeste kennis over het onderwerp heeft en waardoor hij gestrand, alleen en eenzaam achterblijft op het eiland van de verlichting. Toegeven dat hij het misschien bij het verkeerde eind had, is een zwakte toegeven en de steun verliezen die hij gewend is binnen zijn omgeving, dus kiest hij ervoor om goed gezelschap te houden, blind te blijven en stevig te blijven staan op de eindeloos onstabiele grond die "dwaling" heet.
Het verhaal dat de meeste boeken over de "Oude Aarde" omringt - van zowel de seculiere wereld als het kerkelijk lichaam - is dat de auteurs "proberen om de Bijbel in overeenstemming te brengen met de wetenschap [of evolutie]", of andersom: "de wetenschap [of evolutie] probeert te laten overeenstemmen met de Bijbel." Beide invalshoeken missen inherent de meest kritieke en voor de hand liggende factor in de kamer: God, de Schepper van het universum, de Meester Wetenschapper die persoonlijk en met vreugde deze planeet en alle natuurwetten waarvoor deze buigt heeft gemaakt, is de enige God boven zowel de wetenschap als de Bijbel. Daarom is noch de ware wetenschap noch het Woord van God in conflict met de ander - zodra de emotionele reacties van alle partijen worden weggestreept en vervangen door een zorgvuldige overweging van de bergen bewijs die hun potentiële harmonie ondersteunen.
ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO:
MAAKTE EEN GALACTISCHE STRIJD VÓÓR DE SCHEPPING VAN ADAM & EVA DE AARDE "DONKER EN LEDIG"?
Om het anders te zeggen: 1) De Bijbel is Gods openbaring aan de mensheid, en niemand in de kerk zal het daarmee oneens zijn. 2) De aarde is Gods schepping - Zijn creatieve en zeer fysieke openbaring aan de mensheid - en ook daar is niemand in de kerk het mee oneens. Als beide Zijn openbaringen zijn, en als Hij werkelijk de onveranderlijke en onbetwistbare God over beide is, dan moeten zowel het Woord als de wereld naar één Waarheid wijzen, en zijn daarom onweerlegbaar vrij van tegenspraak.
Waarom zien we dan zoveel schijnbare tegenstrijdigheden?
Van het grootste belang bij de poging om deze vraag te beantwoorden is een nauwkeurige behandeling van de term "ware wetenschap". Hiermee verwijs ik niet naar de conclusies binnen de wetenschappelijke wereld die uitsluitend door menselijke oorsprong zijn ontstaan - want de Bijbel buigt voor geen enkel door mensen gemaakt onderzoek, ontdekking, laboratoriumresultaat, wiskundige berekening of observatie van welke aard dan ook - maar naar de echte realiteit zoals God die heeft verordend. Zo'n "echte realiteit" met betrekking tot kosmologie en de oorsprong van het universum is niet gemakkelijk te vinden in een wetenschappelijk tijdschrift of Bijbelstudie, omdat we eindige mensen blijven wiens grootste graafwerk in het Woord en de wereld van God persoonlijk en subjectief is, en daarom vatbaar voor eindeloze fouten.
Ik beweer ook onder geen enkele omstandigheid dat ik dromen, visioenen of goddelijke openbaringen van God heb gekregen die de conclusies waartoe we in dit boek zijn gekomen de "echte realiteit" maken die alle andere relatieve boeken of studies van deze aard overtreffen. Dat is absoluut niet ons doel.
Ik wil alleen maar de zeurende, berispende afkeuring van stemmen aan alle kanten die voortdurend suggereren dat het samen nemen van de Bijbel en de wetenschap verkeerd of zondig is, ontwortelen en opzij zetten.
Als God persoonlijk de wereld heeft geschapen, en dat heeft Hij gedaan, en als God persoonlijk de schrijvers van de Schrift heeft geleid om Zijn zelfopenbaring aan de hele mensheid getrouw neer te pennen, en dat heeft Hij gedaan, dan is het samenweven van deze twee draden en het zoeken naar een overeenkomst ertussen niets minder dan een oprechte daad van aanbidding.
Deze schijnbaar onbestaande en unieke benadering van het harmoniseren van de Schrift en de wetenschap is in het verleden door sommigen geprobeerd, maar het is helaas tot ergernis geweest van veel sceptici - zowel binnen als buiten het Lichaam van Christus. Naar mijn bescheiden mening, gebaseerd op persoonlijke ervaring, heeft deze poging (voornamelijk) geresulteerd in drie reacties: 1) De kerk zegt dat de Bijbel nooit geïnterpreteerd of geherinterpreteerd mag worden in het licht van wetenschappelijke ontdekkingen, omdat de Bijbel het uiteindelijke, gezaghebbende Woord van God is en alle andere bezigheden fantasievolle, arrogante pogingen zijn om Zijn autoriteit te usurperen en Hem in een hokje te plaatsen dat past bij onze steeds veranderende grillen; 2) wetenschappers zeggen dat, omdat hun werk aantoonbaar, transparant en zichtbaar is voor de hele mensheid, de onverenigbaarheden van het bijbelse verhaal bewijzen dat het Woord niets meer is dan archaïsche verzamelingen van irrelevante mythen en fabels die verloren zouden moeten gaan in de loop van de geschiedenis, samen met alle andere literatuur van vóór onze meer verlichte tijdperken van technologische vooruitgang en menselijke prestaties; 3) Christelijke of religieuze apologeten - zowel aan de kant van de Jonge Aarde (het geloof dat onze planeet ongeveer zesduizend jaar oud is) als aan de Oude Aarde (het geloof dat onze planeet veel ouder is dan de wetenschap aangeeft) - besteden een exorbitante hoeveelheid tijd aan het verdedigen van hun overtuigingen door alleen het bewijs te laten zien dat zich in het voordeel van hun eigen onderzoek opstapelt, terwijl ze onverantwoordelijk opvallende ontdekkingen negeren (of verzuimen te reageren op) die hun conclusies uiteindelijk onmogelijk maken.
Het is daarom extreem stoutmoedig (en sommigen zouden zeggen stoutmoedig) om een werk als dit te proberen dat de eerste groep als ketterij beschouwt, de tweede groep als irrelevant en de derde groep als onjuist vanuit elke hoek die hun eigen bevindingen niet aanvult.
In het huidige Amerikaanse Lichaam van Christus (niet noodzakelijkerwijs de kerk in andere delen van de wereld) is het Jonge Aarde Creationisme verreweg de leidende denkschool - zozeer zelfs dat degenen wiens opvattingen en overtuigingen niet overeenkomen met die van de Jonge Aarde als liberale uitleggers worden gebrandmerkt, alsof ze alleen maar kiezen wat ze uit de Bijbel willen geloven en de rest weggooien. Een auteur zoals ikzelf en Dr. Horn die de zaak van een oude planeet Aarde willen presenteren is, zoals we in kringen van Defender Publishing ontelbare keren hebben gehoord, "op zoek om een oorlog te beginnen".
Uit de grond van mijn hart is dat niet mijn bedoeling. Integendeel, het is vrede die ik probeer te verspreiden, hoewel het een uitgestoken hand is naar de verlorenen die ik voorsta, zelfs boven het comfort van het eens zijn met mijn Christus-gelovige medemensen.
Maar boven alles wil ik één ding duidelijk maken: de Bijbel is HET Woord van God, foutloos en onfeilbaar, door God geschapen en bruikbaar voor alle onderwijs, inclusief de ongemakkelijke gebieden die onze moderne, zwaar wetenschappelijke wereld teisteren. De Bijbel blijft gezaghebbend en relevant in alle tijdperken, door alle door mensen gestuurde onderzoeken en ontdekkingen heen, en het is de gezamenlijke plicht van de volgelingen van Christus om dit te erkennen. Daarom wend ik me tot de Bijbel voor antwoorden op de vraag over de leeftijd van onze planeet die helaas de grote scheidslijn is geworden tussen gelovigen en ongelovigen, de lakmoesproef of een man of vrouw ooit op de troon van een God zou kunnen komen wiens Woord (blijkbaar) in strijd is met aantoonbare, systematische studies in laboratoria over de hele wereld. Ik word niet gedreven door de behoefte om "de Bijbel te laten overeenstemmen met de wetenschap" - omdat mijn geloof in God zelfs door de meest indrukwekkende seculiere bezigheden niet wordt aangetast - maar door mijn onverzadigbare dorst om nederig de hand te reiken aan hen die twijfelen over "een onwetenschappelijke God". Als de God van Abraham, Izaäk, Jakob, de Hebreeën, de Joden en de niet-Joden ook werkelijk de God van de Schepping is (zoals ik geloof), dan is Hij de Allerhoogste Wetenschapper die elk waarneembaar ding in deze wereld heeft gemaakt; Hij is niet verrast door iets dat we vinden en wat er ook aan het absolute einde van de "ware wetenschap" ligt - of het nu een Oude of een Jonge Aarde is - wijst oneindig naar Hem terug.
Niemand hoeft het natuurlijk eens te zijn met ons onderzoek en onze bevindingen. Maar ik hoop dat de lezers zullen zien dat we veel moeite hebben gedaan om trouw een bijbelse zaak te presenteren over hoe dezelfde God die deze planeet en alle wetenschappelijke bezigheden daarbinnen schiep, uiteindelijk de controle behoudt over wat Hij "in den beginne" vormde - hoe lang geleden dat ook was.
Dus, "beginnen we hier een oorlog"? En zo ja, zal het die waard zijn?
Dat hangt af van de oorlog die we zogenaamd zijn begonnen. Ik zie je later, in de conclusie van het boek, om die vraag te beantwoorden op een manier die misschien wel heel onverwacht is.
VOLGENDE: HET DEBAT