De misvatting waardoor veel christenen Gods plan voor Israël verkeerd begrijpen
26 december 2023
Ik hoorde een populaire bijbelleraar zeggen: "In de hele geschiedenis van Israël hebben verbondsbreuk, ongehoorzaamheid en afgoderij Israël gediskwalificeerd van het huidige goddelijke recht op het Land (Daniël 9:4-7; Psalm 78:54-61)."
Het is vreemd dat deze persoon uit Daniël 9 citeerde, gezien het feit dat Daniël, na gesproken te hebben over Gods straf op Israël voor hun ongehoorzaamheid, afgoderij en verbondsbreuk, verklaart dat zo'n straf tijdelijk was en dat God op het punt stond om het volk terug te brengen naar het Land dat Hij het Joodse volk had beloofd. Ook in Psalm 78 was God zeker boos op Zijn volk, maar Bijbelse profetie maakt duidelijk dat God in de eindtijd het Joodse volk inderdaad zou terugbrengen naar het Land dat Hij hun in een verbond had beloofd. Het is een grove fout om te geloven dat het Joodse volk gehoorzaam moet zijn om terug te keren naar het Land. Wat men moet onthouden is dat God handelt om Zijn profetische beloften te vervullen vanwege Wie Hij is en niet vanwege de gehoorzaamheid van Zijn volk.
Ongeloof ontkracht de trouw van God niet
Bij de terugkeer uit Babylon kwam slechts een overblijfsel naar Israël terug. God bracht hen terug omdat het voor het Joodse volk noodzakelijk was om in het Land te zijn voor de Eerste Komst van de Messias, Jesjoea. Nu, in onze dagen, brengt God het volk opnieuw terug naar het Beloofde Land als voorbereiding op de Tweede Komst van de Messias.
De profeet Ezechiël biedt veel informatie over deze kwesties. Hij schrijft dat God het Joodse volk in de eindtijd niet naar het Land zal terugbrengen vanwege hun reinheid, maar dat Hij hen in het Land zal reinigen. Met andere woorden, God Zelf zal een geestelijke verandering in het volk brengen, maar pas nadat zij naar het Land zijn teruggekeerd.
Ezechiël schreef deze woorden meer dan 2500 jaar geleden en daarom schreef hij deze dingen in de toekomende tijd. Dit vers bevat een zin die talloze keren voorkomt in zowel het Oude als het Nieuwe Testament. Deze zin luidt: "zo zullen zij mijn volk zijn en zal ik hun God zijn." Deze woorden vertegenwoordigen het resultaat van verlossing, want alleen door verlossing kan iemand een relatie met God hebben. Daarom hoeft het niet te verbazen dat Ezechiël in het volgende vers schrijft:
De David waarnaar dit vers verwijst is niet David de zoon van Jesse, maar de Zoon van David, Jesjoea. Hij is de Verlosser en alleen Hij kan zulke veranderingen teweegbrengen in het Joodse volk.
Als we dit vers (Ezechiël 37:24) in de oorspronkelijke taal bekijken, staat er: "En Mijn Knecht David is Koning over hen...". Alle Engelse vertalingen die ik kon vinden, behalve Young's Literal Translation, plaatsen dit in de toekomstige tijd. De reden voor de tegenwoordige tijd is om de lezer de uitkomst te onthullen wanneer Jesjoea regeert in het Duizendjarig Rijk. Deze voorspelde rechtvaardige verandering is het enige resultaat van Jesjoea's werk aan het kruis en de verlossing die het bloed van Jesjoea brengt. Het punt is dat het Joodse volk niet terugkeert naar het Land Israël vanwege hun trouw, maar alleen vanwege Gods trouw. Hij brengt hen niet terug vanwege hun gehoorzaamheid en trouw aan het verbond, maar om hen te leiden naar geloof en gehoorzaamheid aan Zijn doel.
Profetische onwetendheid leidt tot slecht onderwijs
Het grote probleem met hen die onderwijzen dat het Joodse volk geen goddelijk recht meer heeft op het Land, is dat ze een overvloed aan Bijbelse profetieën negeren die bevestigen dat God het Joodse volk wel degelijk zal terugbrengen naar het Land dat Hij hun voorvaderen heeft beloofd. Nogmaals, deze gebeurtenis, die in onze dagen plaatsvindt, geeft duidelijk Gods trouw aan en dat we de Eindtijd naderen.
Alleen al in 2022 keerden Joodse mensen uit 95 verschillende landen terug naar hun thuisland. Dit is geen toeval, maar het is een sterk voorbeeld van de voorzienigheid van God aan het werk in onze dagen. Nogmaals, David wordt een paar keer genoemd in Ezechiël 37. De context vereist dat de lezer begrijpt dat David een Joodse man is. De context vereist dat de lezer begrijpt dat het de Messias is naar wie Ezechiël verwijst. In vers 25 wordt de Messias een Prins genoemd. Het Hebreeuwse woord dat verschijnt is איִׂשָנ (nasiy), dat is afgeleid van het Hebreeuwse woord dat "wegnemen of opgetild worden" kan betekenen. Het Hebreeuws brengt aan de lezer over dat omdat Jesjoea in de eindtijd de zonden van het Joodse volk zal wegnemen, Hij verheven of geëerd zal worden. In modern Hebreeuws wordt dit woord gebruikt voor de term "president".
In Ezechiël 37:26 wordt het Verbond van Vrede genoemd en ook wel een Eeuwig Verbond. Het woord "vrede" in het Hebreeuws heeft betrekking op de vervulling van de wil van God en het woord "eeuwig" heeft betrekking op het Koninkrijk. Vandaar dat Jesjoea Zelf in de eindtijd een overblijfsel van het Joodse volk tot geloof zal brengen. Met dit geloof zullen zij zich aansluiten bij de rest van de gelovigen in het Koninkrijk van God. Een zeer belangrijk punt is dat God Zijn Koninkrijk niet zal vestigen voordat het overblijfsel van Israël in de eindtijd gered is.
Cruciaal is dat God het Joodse volk terugbrengt naar het Beloofde Land, niet vanwege hun trouw, maar om hen tot geloof te brengen. En het is Zijn trouw die ervoor zal zorgen dat dit gebeurt.
Een getuigenis voor de heidenen
Het hoofdstuk eindigt met het volgende vers:
Dit betekent dat zelfs op dit late uur in Gods profetische kalender, Hij het Joodse volk zal gebruiken als getuige voor de heidenen over de trouw van God. Het eerste Hebreeuwse woord in dit vers is יָדְָעוְּ (ye-da) en het betekent weten door ervaring. Er is nog een ander Hebreeuws woord dat gebruikt had kunnen worden -להכיר (hikiyr), dat verwijst naar iemand die alleen kennis heeft van iemand of iets.
Ezechiël koos לדעת (ye-da) om te openbaren dat door Gods profetische plan met betrekking tot Israël, zelfs tot aan de wederkomst van Jesjoea, er heidenen zullen zijn die tot geloof zullen komen en Gods verlossing zullen ervaren. Met andere woorden, Gods oorspronkelijke plan om het Joodse volk te gebruiken om een zegen te zijn voor de niet-Joden zal in de eindtijd worden vervuld, en het Land Israël is hiervoor van fundamenteel belang.
Gods hart voor Zijn land en Zijn volk
Bij het bestuderen van de Schriften ligt er een sterke nadruk op het Land Israël en hoe het een belangrijke rol speelt en zal spelen in de wil van God. Als we dit feit niet erkennen, onthullen we een dwalende theologie die gebaseerd is op het verstand van de mens in plaats van op de openbaring van God door Zijn foutloze Woord.
We moeten onszelf eraan herinneren dat God Zijn beloften aan het Joodse volk nooit zal vergeten. Bij de wederkomst van Christus zal Jesjoea Zijn engelen uitzenden om Zijn uitverkorenen uit de vier windstreken te verzamelen, van het ene uiteinde van de hemel tot het andere (Matteüs 24:31).
Mijn hoop is dat er veel Joodse individuen zullen zijn, die net als ik niet tot de eindtijd hebben gewacht om het Evangelie te accepteren, maar die de redding zullen ontvangen die alleen Jesjoea biedt.
Ik leerde Hem kennen in 1982. Mijn familie keerde meer dan 20 jaar geleden terug naar het Land en noemt Israël nu haar thuis.
We dienen inderdaad een trouwe God!
Dr. Baruch Korman is hoofddocent aan het Zera Avraham Instituut in Israël en levert bijdragen voor Christ In Prophecy.