De wetenschap volgen?

Door Hal Lindsey 29 augustus 2022

Sinds de Covid, hebben we een constant refrein gehoord van, "Volg de wetenschap!" In politieke campagnes wordt gediscussieerd over wie het best de echte wetenschap volgt in een bepaalde kwestie. Nieuwsuitzendingen en artikels verdedigen hun standpunt door te beweren dat ze dichter bij de wetenschap staan dan de tegenpartij. Voor steeds meer mensen zijn beslissingen geen kwestie van wijsheid of gezond verstand, maar van de definitie die iemand anders van "de wetenschap" geeft.

En ik begrijp het. We vertrouwen van nature op diegenen wier kennis van een onderwerp voortkomt uit jaren van studie. Als je dokter zegt dat je leven afhangt van een bepaalde operatie, dan laat je je opereren. Zelfs als je je goed voelt, vertrouw je bijna altijd op de dokter. Je krijgt misschien een second opinion, maar die krijg je van een andere dokter. Je gaat uit van de beste medische feiten die je tot je beschikking hebt, en die komen van deskundigen. Dat is allemaal logisch.

Maar de laatste decennia, vooral de laatste paar jaar, zijn wetenschappers de hogepriesters geworden van een nieuwe en bijna universele religie - het sciëntisme. Het maakt een religie van de wetenschap, ook al zijn wetenschappers het over allerlei dingen oneens en verandert de wetenschap zelf regelmatig van onderwerp.

Wetenschap is gebouwd op een fundament van vragen stellen. Wetenschap tot een religie maken is dus het fundament ervan vernietigen. Veel wetenschappers zien de gevaren hiervan in en benadrukken dat zij geen verkondigers van de ultieme waarheid zijn. Zij vinden feiten en trekken de best mogelijke conclusies. Maar zij weten dat die conclusies in de toekomst weerlegd kunnen worden. Andere wetenschappers daarentegen hebben hun nieuwe religieuze en politieke macht volledig omarmd.

Zoals bij elke religie, moeten de leiders de juiste geloofsbelijdenis belijden, of anders als ketters worden bestempeld. Darwinistische evolutie? Check. Ze verstoten regelmatig de mannen en vrouwen van de wetenschap die het er niet mee eens zijn. Door de mens veroorzaakte klimaatverandering? Check. Als je niet gelooft dat de wereld opwarmt en dat dat gebeurt om "doctrineel correcte" redenen, dan noemen ze je een "klimaatontkenner". (Dit is grappig, want niemand betwist dat "klimaat" bestaat.)

De term "klimaatontkenner" klinkt als "holocaustontkenner", en dat is expres. Een holocaustontkenner beweert dat de uitroeiing van zo'n zes miljoen joden door de nazi's nooit heeft plaatsgevonden. Dat is een duidelijke ontkenning van een bewezen, historisch feit. Het is een overtuiging die gewoonlijk omarmd wordt door hen die een extreme haat koesteren tegen het Joodse volk. Met andere woorden, het is een kwestie van vooroordelen en onwetendheid. Zij willen degenen die het niet eens zijn met klimaatverandering in precies die termen afschilderen, ook al zijn de twee zaken niet gelijk.

In feite is "klimaatontkenner" een moderne kreet van, "ketter!"

De wetenschap zit er vaak naast. Echte wetenschap erkent dit feit. Dat is waarom wetenschappers blijven werken aan problemen. Hoe vaak heb je niet een artikel gelezen over een nieuwe ontdekking, en een citaat gezien dat zegt: "We waren stomverbaasd!" Ze waren stomverbaasd omdat ze iets hadden gevonden dat ze niet hadden verwacht. Wetenschappers weten niet alles, en elke dag blijven ze proberen om meer te weten te komen. Dat is bewonderenswaardig, maar het maakt een vreselijk religieus geloof.

Jezus zei dat je leven bouwen op Zijn woord is als bouwen op vaste rots. Maar elders bouwen is bouwen op zand. Als een storm een huis treft dat op zand is gebouwd, stort het in. Waarom? Omdat zand, net als wetenschap, blijft verschuiven. Het is natuurlijk om te veranderen. In de wetenschap is dat goed, omdat het wetenschappers in staat stelt hun begrip van de fysieke wereld te verfijnen.

Maar als je voor de grote vraagstukken van het leven staat, heb je meer nodig dan zand. Je kunt vertrouwen op de alwetende God die het universum heeft gemaakt. En de Bijbel heeft herhaaldelijk bewezen Zijn woord te zijn. Dat betekent dat erop vertrouwen redelijk is, en dat erop bouwen veilig is.

Bron: Hal Lindsey