Iran toont zijn vuurkrachtcapaciteit naarmate zijn vertrouwen op het wereldtoneel groeit

Er zijn meerdere beoogde ontvangers voor Irans maneuvreerkunst in berichtgeving, die is berekend om te intimideren, maar op dit moment geen volledige oorlog te ontketenen.

Door Yaakov Lappin - 15 maart 2022

De 12 ballistische raketten die werden afgevuurd vanaf een Iraanse basis in Erbil, in de noordelijke Koerdische regio van Irak, vormden een demonstratie van capaciteiten door de Islamitische Republiek, die bedoeld waren om te intimideren, maar niet om op dit moment een oorlog te ontketenen.

De raketten, afgevuurd vanuit de regio Kermanshah in Iran, hadden een bereik van ongeveer 340 kilometer en waren waarschijnlijk Fatah 110 ballistische raketten voor de middellange afstand, volgens een analyse van het Alma Center, een Israëlische waarnemer op het gebied van defensie.

"Als deze raketten in een druk stedelijk gebied waren neergekomen, zouden zij aanzienlijke schade hebben aangericht," merkte Alma op, en verklaarde dat de raketten waarschijnlijk precisie-geleide projectielen waren. Het feit dat deze raketten, die een kernkop van een halve ton bevatten, niet in dichtbevolkte gebieden terecht zijn gekomen, is waarschijnlijk geen toeval.

De Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) beweerde dat de raketten gericht waren op een hoofdkwartier van de Mossad in Erbil. De raketten troffen een leegstaand gebouw niet ver van het Amerikaanse consulaat in Erbil.

Met deze actie hebben de Iraniërs blijk gegeven van hun geavanceerde capaciteiten op het gebied van precisieraketten, hebben zij de soevereiniteit van Irak ongestraft met voeten getreden en hebben zij waarschuwingen doen uitgaan naar meerdere ontvangers.

De eerste beoogde ontvanger lijkt Israël zelf te zijn, dat wordt bedreigd door Fatah 110 ballistische raketten die in het bezit zijn van Hezbollah in Libanon. Het bericht lijkt te komen als reactie op de gemelde Israëlische luchtaanval van 7 maart waarbij volgens Iran twee IRGC-officieren in Damascus werden gedood.

Bij het ontcijferen van de waarschuwing schatte Alma in dat de boodschap aan Israël is dat "Iran de volgende keer rechtstreeks ballistische raketten zal afvuren op steden op Israëlisch grondgebied".

Een tweede doelgroep zijn waarschijnlijk de Verenigde Staten en de internationale gemeenschap.

Iran is zichtbaar gefrustreerd door de vertraging van de ondertekeningsfase in de nucleaire besprekingen in Wenen, die het resultaat is van een Russische manoeuvre op het laatste moment om te eisen dat het vrijstelling krijgt van de sancties die zijn opgelegd en de verzekering dat het zaken kan doen met Iran.

De eis betekent dat een akkoord dat de eindfase heeft bereikt nog niet kan worden ondertekend, en dat pijnlijke Amerikaanse sancties waarvan de Iraniërs dachten dat ze spoedig zouden worden opgeheven, blijven bestaan tenzij ofwel Rusland zijn standpunt wijzigt, ofwel de Verenigde Staten een nieuwe manier vinden om het akkoord zonder Rusland te ondertekenen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, gezien de sleutelrol van Rusland in de beoogde overeenkomst, die onder meer de invoer van overtollig Iraans uranium en het toezicht op de omvorming van de nucleaire site van Fordow tot een onderzoekscentrum omvat.

Welke betere manier heeft Iran om Washington te waarschuwen een oplossing te vinden voor deze impasse dan "voor de boeg te schieten" met krachtige, geleide ballistische raketten in de buurt van het Amerikaanse consulaat?

De cyberaanval was gericht op Israëlische overheidswebsites

Terwijl de nucleaire besprekingen vast blijven zitten, boekt Iran alarmerende vooruitgang op het vlak van uraniumverrijking, en als het tot de conclusie komt dat het akkoord geen nieuw leven kan worden ingeblazen, kan het in de verleiding komen om door te stoten tot de uitbraakstatus.

Een derde doelgroep zijn dan waarschijnlijk de regionale soennitische Arabische rivalen van Iran, met name de Golfstaten. Saudi-Arabië, en meer recentelijk de Verenigde Arabische Emiraten, ondervinden aanvallen van de door Iran gesteunde Houthi's vanuit Jemen in de vorm van ballistische, kruis- en UAV-aanvallen. Het machtsvertoon in Irak zal ook dat land niet ontgaan zijn.

Het Iraanse machtsvertoon ging maandag verder, toen de Iraanse staatstelevisie volgens Reuters meldde dat veiligheidstroepen "de geplande sabotage op de belangrijke nucleaire site van het land in Fordow een door Israël gerekruteerd netwerk hadden verijdeld, en de betrokkenen hadden gearresteerd".

Volgens het verslag "zei de televisie dat een Israëlische officier eerst contact opnam met een buurman van een werknemer van de uraniumverrijkingsfabriek en erin slaagde hen te rekruteren na hen in contanten en met digitale valuta te hebben betaald. De veiligheidseenheid van de Revolutionaire Garde hield dit netwerk in de gaten en was in staat het op te breken voordat de sabotage kon worden uitgevoerd, waarbij een niet nader genoemd aantal mensen werd gearresteerd, aldus de televisie."

Kort na die Iraanse bewering, plaatste het Telegram-kanaal van de IRGC een bericht in het Hebreeuws met de tekst "verrassing", aldus Ynet. Binnen een half uur, richtte een cyberaanval zich op verschillende Israëlische overheidswebsites en crashten in een schijnbare DDOS-aanval (Distributed Denial of Service), waarbij servers worden overspoeld met valse bezoekers.

De Israëlische minister van Communicatie Yoaz Hendel hield een spoedbeoordeling terwijl Israël zijn sites herstelde en weer online plaatste.

Ook dit lijkt een Iraanse demonstratie van capaciteiten te zijn, hoewel ook hier de aanval beperkt was en niet de drempel van oorlog overschreed, althans op het moment van dit schrijven.

De Iraanse tactiek is vaak berekend op het bereiken van specifieke doelen zonder de kernbelangen van het regime in gevaar te brengen, hoewel de gebeurtenissen die leidden tot de moord door de VS op Quds Force-commandant Qassem Soleimani in januari 2020 aantonen dat de Iraniërs heel goed in staat zijn zich te misrekenen.

Een onmiskenbare les die uit de recente gebeurtenissen kan worden getrokken, is dat Iran investeert in een serieus arsenaal aan vuurkracht, en dat het deze capaciteiten exporteert naar zijn proxy-terreurlegers in het hele Midden-Oosten.

Hoe groter de vuurkracht van Iran wordt, hoe zelfverzekerder het waarschijnlijk zal worden, en hoe waarschijnlijker het wordt dat het opnieuw een misrekening zal begaan, vooral tegen Israël.

Bron: Iran toont zijn vuurkracht terwijl zijn vertrouwen op het wereldtoneel groeit