www.wimjongman.nl
Proef zijn genade, groei in geloof en verkondig zijn lof
Jeff - 21 februari 2022
Beste Pilgrim-Priester van God,
Gaat u door een tijd van geestelijke droogte? Hongert en dorst u op deze hachelijke tocht door de woestijn? Hunkert u nog steeds naar de onvergankelijke melk van het evangelie van genade, en hebt u onlangs de goedheid en goedertierenheid van de HEERE geproefd en gezien - werkelijk ervaren?
Als u wanhopig bent over het onderscheiden van Gods wil in deze laatste dagen of als u een opfrissing nodig hebt over Zijn doel voor deze tijd, dan is deze derde aflevering van de 1 Petrus-serie iets voor u. In de volgende video en studie aantekeningen, zullen we kijken naar 1 Petr. 2:1-10, een passage die onze identiteit, veiligheid en doel als Gods uitverkoren en kostbare volk verder ontwikkelt.
Bijbelse metaforen en oudtestamentische beschrijvingen in overvloed in dit gedeelte van de week: Als Gods uitverkoren pelgrimsvolk dat tijdelijk Israël heeft verdrongen als het voertuig van goddelijke openbaring, worden wij vergeleken met pasgeboren baby's die naar melk verlangen om te groeien; wij zijn kostbare levende stenen die worden opgebouwd tot een geestelijk huis; wij zijn een heilig priesterschap dat geestelijke offers brengt aan God door Jezus, onze Grote Hogepriester en Hoeksteen; wij zijn een uitverkoren geslacht, een heilige natie, en een toegeigend (in de best mogelijke zin van het woord)
Wauw! Prijs Hem vandaag voor dit wonderbaarlijke verlossingswerk dat Hij door jou aan het volbrengen is, lieve broeder of zuster!
Voor verdere studie, zie het artikel over 1 Petr. 2:1-3 waarnaar verwezen wordt in de video hierboven: Opgroeien voordat je omhoog gaat
1 Petrus
De identiteit, de zekerheid en het doel van een gelovige door beproevingen en lijden
Herhaling van de passage van vorige week (1:13-25): Petrus instrueert gelovigen om als heilige en gehoorzame reizigers te leven tijdens hun korte pelgrimstocht vol beproevingen. De Vader heeft hen verlost door het bloed van Zijn Zoon en verwacht dat ieder van Zijn kinderen dat zij Hem vrezen en anderen liefhebben vanuit een zuiver hart (in de letterlijke zin: "zonder huichelarij"). Deze verheven geboden en verwachtingen worden niet gegeven in een vacuum, omdat wedergeboren gelovigen verzekerd zijn van hun redding door Gods genade (1:13) en zullen volharden tot het einde, het oordeel van deze vergankelijke wereld (1:23-25).
Daarnaast zal de ziel die het onvergankelijke zaad van Gods woord ontvangt, zal niet alleen het oordeel overleven dat over de huidige orde komt, maar zal ook eeuwig leven en genieten van de blijvende resultaten van het delen van het evangelie met anderen (zie Matt. 13:8, 23). Zo horen we in 1 Petr. 1:23-25 echo's van de Heiland als Hij zegt: "Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen nooit voorbijgaan" (Matt. 24:35; Lc. 21:33).
Week drie: De melk die redt en nooit bederft; iedere gelovige een priester en deel van Gods nieuwe tempel (2:1-10)
2:1-3
"Doet dan afstand van alle kwaadwilligheid, alle bedrog, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij en verlangt als pasgeborenen naar reine, redelijke melk, opdat gij daardoor moogt opgroeien tot zaligheid, indien gij inderdaad gesmaakt hebt dat de Heer goed is."
Nu zij het onvergankelijke zaad van Gods woord en de zekerheid van verlossing hebben ontvangen, wat moet een wedergeboren gelovige dan doen gedurende de rest van zijn korte tijd in het vlees? Petrus geeft een andere analogie om zijn lezers te helpen hun nieuw gevonden identiteit en doel verder te begrijpen: "...als pasgeboren baby's hunkeren naar zuivere, redelijke melk..."
Sleutel Term: "hunkeren" - Grieks, epipotheo, "sterk verlangen, hunkering, of verlangen." Pasgeboren baby's hunkeren instinctief naar de levensondersteunende melk van de moeder die hen gebaard heeft. Evenzo en ook volgens ontwerp, verlangen Gods kinderen (1:14), die een nieuwe geboorte hebben ervaren (1:3, 23), nu intrinsiek naar en verlangen zij naar Zijn leven ondersteunende woord dat in staat is hen te helpen "op te groeien" tot geestelijke rijpheid.
Terwijl gelovigen zich blijven voeden met Gods woord en volwassen worden in het geloof, laten zij ook daden achter zich die kenmerkend zijn voor hun oude natuur: ... alle boosaardigheid ... bedrog ... huichelarij ... afgunst ... kwaadspreken (d.w.z. lasteren) ...". Een van de slechte eigenschappen in deze niet-uitputtende lijst (vertaald als "bedrog") is het Griekse woord dolos, dat betekent: voordeel halen uit sluwheid en achterbaksheid, sluwheid en verraad. Het directe tegenovergestelde van dolos vinden we in het volgende vers (2:2), dat de melk beschrijft waarnaar we moeten hunkeren (d.w.z. het evangelie/Gods woord). Dit woord wordt slechts één keer in het Nieuwe Testament gevonden, adolon, letterlijk "zonder bedrog". Daarom geven veel Engelse vertalingen dit woord in de positieve zin weer (b.v. als "zuiver").
Sleutel term: "redelijk" - Het tweede bijvoeglijk naamwoord dat de "melk" beschrijft waar Gods kinderen instinctief naar verlangen, is het Griekse woord logikon, waarvan wederzijds onze Engelse term "logical" (Strong's 3050) is afgeleid. Gebaseerd op de grondbetekenis en het buitenbijbelse gebruik, is het niet logisch logikon te vertalen als "geestelijk", zoals sommige Engelse versies doen. De redelijker en waarschijnlijker vertaling is "logische" melk, want immers, verlangen naar Gods woord is logisch voor iemand die uit God geboren is (vgl. Joh. 1:13; 3:6; 1 Joh. 4:7; 5:4).
*Noot terzijde: Het enige andere gebruik van logikon in het NT is Romeinen 12:1, waar we Paulus en Petrus weer eens in overeenstemming zien: "...stelt uw lichamen als een levend offer... dat is uw redelijke eredienst" (vergelijk ook 1 Petr. 2:5).
Kernzin(nen): "indien gij inderdaad gesmaakt hebt, dat de Here goed is" + de eerste zin van 2:4, "tot Hem komen..." Petrus verweeft deze beide zinnen met elkaar uit twee opmerkelijke OT-teksten: Psalm 34 en Jesaja 55. Uit Psalm 34, zie vers 8, "Proef en zie", en vers 11, "Kom, kinderen, luister naar Mij". En uit Jesaja 55, zie de verzen 1-3, "...jullie die geen geld hebben, kom...koop wijn en melk... luister goed naar Mij, en eet wat goed is... neig je oor en kom tot Mij."
2:4-6
"Komende tot Hem, een levende steen, weliswaar verworpen door de mensen, maar uitverkoren en kostbaar in de ogen van God, wordt ook u, als levende stenen, opgebouwd tot een geestelijk huis tot een heilig priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die door Jezus Christus voor God aanvaardbaar zijn. Daarom staat er in de Schrift: "Zie, Ik leg in Sion een steen, een uitverkoren kostbare hoeksteen; en wie in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden."
In dit gedeelte belicht Petrus profetie uit het Oude Testament en gebruikt hij meer bijbelse metaforen om de identiteit en het doel van een gelovige verder uit te leggen. Als gevolg van Israëls (tijdelijke) afwijzing van Gods "uitverkoren kostbare hoeksteen", is de verlossing gekomen tot de heidenen. Bovendien, in plaats van een stenen tempel in Jeruzalem met fysieke afstammelingen van Levio die offers brengen op één bepaalde plaats, is het niet-Joodse Lichaam van Christus nu Gods nieuwe tempel ("geestelijk huis") en ook een "heilig priesterschap" dat offers brengt aan God door Jezus Christus over de hele wereld.
Sleutel term(en): "verworpen" - Grieks apodokimazo, letterlijk "weggeworpen na grondige beproeving/onderzoek" (Strong's 593). Het volmaakte en kostbare Lam, door de Vader uitverkoren en al voor de grondlegging van de wereld bekend (1:19-20), wordt verstoten, als waardeloos beschouwd "door de mensen" en Zijn eigen volk, Israël (Joh. 1:10-11). De Griekse term "verworpen" wordt ook gebruikt door Mattheüs, Marcus en Lucas in verwijzing naar OT-geschriften die het lijden en de verwerping van Jezus voorzeggen (Matt. 21:42; Marcus 8:31; Lucas 20:17). Als gevolg van de identificatie met de "levende steen" die door de mensen werd verworpen, worden gelovigen tegenwoordig ook "levende stenen" genoemd en door velen beschouwd als waardeloos en ongeschikt voor deze wereld.
"kostbaar" - Grieks, entimon, een samenstelling van het stamwoord dat betekent: "waarderen, achten, eren, waarde toekennen". Hoewel zij verstotenen kunnen zijn en als onbetekenend worden beschouwd in een wereld die Christus afwijst, zijn gelovigen daarentegen gekozen ("uitverkoren", 1:1; 2:9) en zeer gewaardeerd in de ogen van de Vader - net als Jezus, het uitverkoren en kostbare fundament van Gods nieuwe geestelijke tempel (zie ook 1 Kor. 3:16-17; Ef. 2:19-22). Zoals geschreven staat, zullen alle "levende stenen" die op Jezus vertrouwen en hun leven op Zijn woord bouwen, nooit worden teleurgesteld of "te schande gemaakt" (Matt. 7:24-25; 16:18; Rom. 9:33; 10:11).
2:7-8
"Daarom is de kostbaarheid voor u gelovig. Maar voor hen die ongehoorzaam zijn: 'De steen die de bouwlieden verworpen hebben, deze is geworden tot een hoofd des hoeks,' en: 'Een steen des aanstoots en een steen des aanstoots.' Zij struikelen omdat zij ongehoorzaam zijn aan het woord, waartoe zij ook waren aangesteld."
Peter bouwt voort op zijn eerdere aanhaling van Jes. 28:16 en gebruikt Psalm 118:22 en Jes. 8:14 om een ander punt te maken: Terwijl Jezus als "kostbaar" wordt beschouwd in de ogen van God en gelovigen uit de heidenen, worden dezelfde warme gevoelens niet gedeeld door het ongelovig Israël ("de bouwers") en anderen in de wereld, die Hem blijven verwerpen en "ongehoorzaam" zijn.
Sleutelzinnen: "steen des aanstoots" - Vers 8 bevat zowel het Griekse zelfstandig naamwoord, proskomma, als de werkwoordsvorm, proskopto, wat letterlijk betekent "tegen de grond slaan; doorsneden worden". De ongelovige mopperaars en struikelaars struikelen over Jezus, die ook wel "de rots der aanstoot" wordt genoemd (stamwoord skandalon, waar wij de term "schandaal" van afleiden). Zie 1Kor.1:23 en Gal.5:11, waar Jezus' offerdood voor de zonden een "schandaal" of struikelblok wordt genoemd, speciaal voor ongelovig Israël.
"zij werden aangesteld" - Grieks etethesan, van het werkwoord tithemi, "neerzetten, plaatsen, vaststellen, bepalen, of tot stand brengen." Dit is hetzelfde Griekse werkwoord dat in vers 6 wordt gebruikt in verband met God de Vader die Jezus aanstelde als de hoeksteen van een nieuwe tempel (Zie, Ik leg [tithemi] in Sion een steen..."). Petrus gebruikt dus woordspelingen om de eervolle aanstelling van Jezus tegenover de verachtelijke aanstelling te plaatsen van hen die Hem verwerpen. Om verder te gaan met het woordspel van de tithemi:: Zij die zich verblijdden toen Gods kostbare steen in een graf werd geplaatst, werden spoedig ontzet toen Hij werd opgewekt, verheerlijkt, en op de berg Sion in de hemel geplaatst. Sion in de hemel (zie Psalm 2; 110,1-2; Mc 15:46; Hebr 12:22-24, "...gij zijt gekomen naar de berg Sion... het hemelse Jeruzalem... naar Jezus, de Middelaar van een nieuw verbond...").
"Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk tot Zijn bezitting, opdat gij de uitnemendheid moogt verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht, die eens geen volk was, maar nu een volk van God zijt; die geen barmhartigheid ontvangen hebt, maar nu barmhartigheid ontvangen hebt."
In direct contrast met de ongehoorzame struikelaars van vers 8 (d.w.z. de toenmalige natie, Israël), versterkt Petrus de identiteit en het doel van hen die geloven in de steen die de bouwlieden hebben verworpen. Bovendien erkent de apostel dat God iets nieuws doet in de wereld door bepaalde heidenen voor Zichzelf te heroveren (Jes. 43:19-21; zie vooral Hand. 15:14, "Simeon [Petrus] heeft beschreven hoe God zich eerst bekommerde om uit de heidenen een volk voor zijn naam te nemen").
Daarom heeft, als gevolg van Israëls verwerping van Jezus, het door de heidenen gedomineerde Lichaam van Christus, de geestelijke tempel van God, Gods oorspronkelijk uitverkoren volk tijdelijk verdrongen (niet vervangen) als het primaire voertuig voor Zijn heerlijkheid en openbaring aan de wereld. Diep weggestopt in OT-profetie, was de tijdelijke verplaatsing van Israël vanaf het allereerste begin ingeschreven als deel van Gods plan (zie het laatste-dags lied van oordeel tegen Israël in Deuteronomium 32, in het bijzonder de verzen 20-21, "...Zij [Israël] hebben Mij jaloers gemaakt met wat niet God is; zij [Israël] hebben Mij tot toorn verwekt met hun afgoden. Daarom zal Ik hen jaloers maken met wat geen volk [Kerk] is; Ik zal hen tot toorn verwekken met een dwaas volk [Kerk]," NASB, (nadruk uitleg van mij).
In 1 Petr. 2:9-10 is hetzelfde heilsmodel dat in het OT werd gebruikt om Israël als Gods uitverkoren volk aan te duiden, nu ook van toepassing op de door de heidenen gedomineerde Kerk. Petrus ontleent deze beschrijvingen specifiek aan de Griekse vertaling van de Hebreeuwse Schriften (gewoonlijk aangeduid als de Septuagint of LXX):
1. "een uitverkoren ras/geslacht" - Jes. 43:20
2. "een koninklijk priesterschap" - Ex. 19:6; 23:22
3. "een heilige natie" - Ex. 19:5; 23:22
4. "een volk voor Zijn bezitting" - Ex. 19:5; 23:22; Deut. 7:6; Jes. 43:215.
5. "niet-een-volk/nu het volk van God" - Deut. 32:21; Hos. 1:9-10
Nu vele heidenen het volk van God zijn geworden, en dat als een functie van hun koninklijk priesterschap (2:5), moeten zij "de voortreffelijkheden verkondigen van Hem" die hen geroepen heeft uit de duisternis tot zijn "wonderbaar licht" (zie ook Handelingen 26:17). Anders gezegd: het doel van Gods "bijzondere volk" is om op te scheppen over God [Hem te verheerlijken] en anderen te vertellen over zijn goedheid en barmhartigheid.
Samenvatting van week drie (2:1-10):
Het gedeelte van deze week gaat over opgroeien voor een groter doel. Opdat het volk van God zijn roeping kan vervullen en goed kan functioneren als een heilig en koninklijk priesterschap, moet het eerst verlangen naar Gods woord en tot Hem blijven naderen ("hunkeren naar reine, redelijke melk," + "tot Hem komen," 2:2,4). Als gelovigen tot de Heer komen voor geestelijk voedsel (en
uitroepen tot Hem als een pasgeborene!), dan zullen zij overgaan tot "opgroeien" (2:2) en "opgebouwd worden" (2:5) om geestelijke offers van aanbidding aan God te brengen.
Het goede nieuws van het evangelie is de boodschap die wij verkondigen (1:25), en terwijl wij in zijn wonderbaarlijke licht wonen, delen wij onze ervaringen van zijn goedheid (2:3), waardigheid (2:4, 6-7) en barmhartigheid (2:10) met een wereld die Christus afwijst en verdonkerd is door de zonde.
Daarnaast is de levengevende boodschap over Jezus redelijk en niet misleidend. Geen foefjes, geen pretentie, geen valse beloften. Alleen een levende hoop die ons allen naar de heerlijkheid zal voeren (1 Petr. 1:3, 9, 13). "Melk." Het doet het geestelijk lichaam goed. Doe uzelf een plezier, als u de laatste tijd bent weggekwijnd in uw geloof, begin dan weer smaak te kweken voor Gods genade en Zijn zuivere, onvervalste evangelie!
Mijn hoop is op niets minder gebouwd
dan Jezus' bloed en gerechtigheid.
Ik durf niet te vertrouwen op het zoetste frame
maar leun volledig op Jezus' naam.
Op Christus, de vaste rots, sta ik;
alle andere grond is zinkend zand,
alle andere grond is zinkend zand.