Hoe Israël zou moeten reageren op het Iraanse nucleaire akkoord:

Breid Jeruzalem uit tot de Jordaanvallei

Door Dr. Mordechai Kedar - 29 maart 2022

Terwijl deze woorden eind maart 2022 worden geschreven, horen we berichten uit de media dat het zeer waarschijnlijk is dat de Verenigde Staten binnenkort een nieuwe verbeterde nucleaire deal met Iran zullen ondertekenen, één die zeer in het voordeel van Iran is. Deze nieuwe deal zou Iran in staat stellen om binnen een paar jaar een kernmacht te worden, en pakt niet de lange-afstandsraketten aan die Iran ontwikkelt, produceert en gebruikt, en negeert de dood en vernietiging die de Iraanse Islamitische Republiek in het hele Midden-Oosten heeft gezaaid. Het lijdt geen twijfel dat Iran in Wenen als winnaar uit de bus is gekomen.

Een mogelijk gevolg van deze islamitische overwinning is een stijging van de populariteit van Hamas onder de Arabieren van Judea en Samaria, die reeds walgen van de corruptie van de Palestijnse Autoriteit en de PLO. Het is vrijwel zeker dat Hamas in de toekomst elke verkiezing zal winnen, zowel in de Palestijnse Wetgevende Raad (zoals in januari 2006) als bij de presidentsverkiezingen. En als de PA een staat wordt, zal Hamas in Judea en Samaria de Hamastan herhalen die sinds juni 2007 in de Gazastrook bestaat.

De conclusie tot dusver is dat het nucleaire akkoord tussen de Verenigde Staten en Iran, dat de islamitische terreur in de hele regio en in de hele wereld voedt en financiert, de islamitische terreur naar alle waarschijnlijkheid een enorme stimulans zal geven.

Hieraan moet de huidige situatie in Europa worden toegevoegd: Rusland is Oekraïne binnengevallen, en de wereld is - ondanks de beloften aan Oekraïne - niet ondubbelzinnig tegen Rusland in het geweer gekomen. De Chinezen trekken hun conclusies uit deze situatie en zetten hun motoren in de richting van Taiwan in beweging. Als onderdeel van het akkoord zullen de Verenigde Staten - de traditionele bondgenoot van Israël, Egypte, Saoedi-Arabië, de Emiraten en Bahrein - de Iraniërs alles geven wat zij willen om deze landen te bestrijden, en zij zijn reeds bezig hun militaire stappen tegen Israël te plannen.

Israël moet plannen maken voor de volgende oorlog, die zeker een grote gronddimensie zal hebben, naast een luchtdimensie: ballistische raketten, kruisraketten, UAV's en vliegtuigen. In een grondoorlog zijn land en de controle daarover van het allergrootste belang. Iedereen met ook maar een minimale kennis van het opereren van strijdkrachten en het vermogen om het grondgebied te analyseren, begrijpt dat het onmogelijk is om de Staat Israël te verdedigen zonder volledige controle over alles wat er in de Jordaanvallei gebeurt. De rivier is de eerste verdedigingslinie, en de oostelijke hellingen van de bergen van Judea en Samaria zijn de lijn die de grondtroepen van de vijand nooit mogen overschrijden.

Wij hebben echter onlangs vernomen dat de Palestijnse Autoriteit van plan is twee nieuwe steden in de Jordaanvallei te bouwen, zodat deze steden en hun inwoners het "Zionistische complot om de Jordaanvallei over te nemen" zullen verijdelen. Om het Palestijnse plan en de Iraanse oorlogsplannen het hoofd te kunnen bieden, moet Israël haar soevereiniteit toepassen op de Jordaanvallei. Zodra de vallei soeverein Israëlisch grondgebied is, zal Israël in staat zijn zowel de Palestijnse plannen te dwarsbomen als de Iraanse tanks tegen te houden die in een kwestie van uren Irak en Jordanië zouden kunnen doorkruisen.

Wij mogen niet vergeten dat, hoe belangrijk veiligheid ook is, het Joodse volk voorouderlijke rechten heeft op de Jordaanvallei, rechten die de wereld meer dan honderd jaar geleden heeft erkend in de resoluties van de Conventie van San Remo van de Volkenbond (1920). De Volkenbond gaf het Joodse volk het gehele land Israël, inclusief Jordanië, hoewel het later het "Emiraat Transjordanië" van het volk afnam. Alles ten westen van de Jordaan behoort toe aan het Joodse volk, zowel op grond van haar voorouderlijke rechten als op grond van de nog steeds geldige besluiten van de internationale gemeenschap.

Twee vragen rijzen onmiddellijk. De eerste: Wat zullen Israëls nieuwe bondgenoten - de VAE, Bahrein en Marokko, die de Akkoorden van Abraham ondertekenden in ruil voor het feit dat Israël de soevereiniteit over de Jordaanvallei niet verklaarde - zeggen? En ten tweede: wat zal de wereld zeggen en doen in het licht van een dergelijke Israëlische stap?

Het antwoord op de eerste vraag is dat Israëls nieuwe vrienden Israël in niet mis te verstane bewoordingen zullen aanklagen en veroordelen, maar niets zullen doen. Dit komt omdat zij, met het oog op de groeiende kracht van Iran, dat in hun nek hijgt en hun bestaan bedreigt en terwijl de Verenigde Staten het mes omdraaien dat het in hun rug heeft gestoken, geen alternatief hebben voor hun alliantie met Israël. Zij zullen misschien in het openbaar iets ondernemen, maar in wezen zullen zij niets doen.

Het antwoord op de tweede vraag is iets gecompliceerder en houdt verband met het feit dat toen Israël zijn soevereiniteit vestigde in de gebieden rond Jeruzalem die het in 1967 bevrijdde van de Jordaanse bezetting, de wereld helemaal geen stappen ondernam tegen Israël. Hoewel de wereld geen enkel deel van Jeruzalem, zelfs niet het westelijk deel van de stad, als Israëlisch grondgebied erkent - is de hemel niet gevallen. Israël nam de Basiswet aan: Jeruzalem, Hoofdstad van Israël en Basiswet: Israël als Natiestaat van het Joodse Volk, waarin wordt bepaald dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël is, en de wereld ging niet over de rooie.

Wat Israël moet doen is de gemeentelijke jurisdictie van Jeruzalem uitbreiden tot de hele Jordaanvallei, waarbij deze basiswetten en de Israëlische soevereiniteit overigens ook worden toegepast. De wereld zal tieren en schelden, maar zal verder niet veel doen, net zoals zij niets deed met betrekking tot het huidige Jeruzalem.

De huidige oorlog die in Oekraïne woedt, bewijst eens te meer dat alleen een vastberaden natie die standvastig is in haar standpunten, stand kan houden in de cynische wereld waarin Israël tracht te overleven. Israël moet handelen en al zijn buren, vriend en vijand, laten zien dat het weet wat het moet doen voor de eigen veiligheid en de veiligheid en zekerheid van haar burgers, en dat het zal doen wat het moet doen zonder angst of consternatie.

============

Dr. Mordechai Kedar - Onderzoeker en docent over het Midden-Oosten en de Islam

Bron: How Israel should respond to the Iranian nuclear deal: - ISRAPUNDIT