MYSTERIE VAN RAGNAROK EN DE TWEEDE KOMST (DEEL 4): Verbazingwekkend Profetische Links

23 juni 2022 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31

Herinnert u zich dat in Exodus 12:46 (zie ook Numeri 9:12), de Israëlieten bevolen werd om het Pesachlam zo te bereiden dat er geen enkel bot zou breken.

Je bent waarschijnlijk het al met ons eens hierover op dit punt. Dit is een "wat komt eerst, kip of ei?" raadsel, want we vragen ons af of God niet wilde dat de Israëlieten de botten van het lam braken omdat geen enkel bot van Jezus gebroken zou worden (Psalm 34:20, Johannes 19:30-37), of dat geen enkel bot van Jezus gebroken zou worden omdat dat de manier was waarop het Pesach-lam moest sterven. Hoe dan ook, God orkestreerde deze extra laag. Noch de beenderen van de lammeren, noch die van het Lam zouden gebroken worden bij de uitvoering van het offer.

Dat zagen we allemaal aankomen, kunnen we de lezers horen denken.

Ah, ja, maar weten we allemaal hoe de Israëlieten het Pesachlam moesten bereiden opdat ze geen beenderen zouden breken? Weten we hoe ze de dieren zo zorgvuldig roosterden dat het hele vlees toegankelijk was en verorberd kon worden (Exodus 12:10) zonder dat er botten braken?

We gaan niet in detail in op dit proces, want mensen met een zwakke maag zullen het misschien niet op prijs stellen. Eenvoudig gezegd: Nadat de organen van het lam waren verwijderd, werd een paal (of tak van een stevige bron zoals een granaatappelboom) horizontaal ingebracht om de borstkas en de bovenarmen van het dier open te spreiden, zodat een gelijkmatige en grondige roostering gegarandeerd was. Vervolgens werd een andere stok verticaal in de grond geslagen om het dier rechtop bij het vuur te hangen. De verwijderde ingewanden werden opgerold boven op de kop van het lam, een oude traditie die het "Kroonoffer" of de "Kroon van het Pesachlam" wordt genoemd. Het resultaat was letterlijk een met bloed gekroond lam hangend aan een kruis...een visuele voorafschaduwing van Christus' dood. Geen gewone menselijke verbeelding kon dat element hebben gepland eeuwen voordat Hij werd gekruisigd.

We zouden talloze andere parallellen kunnen onderzoeken op deze weg om te begrijpen hoe Christus het Pascha vervulde. Hier zijn er nog een paar die we snel kunnen noemen:

• Jezus werd vier dagen lang grondig onderzocht door de Farizeeën, Sadduceeën en schriftgeleerden en vlekkeloos bevonden (1 Petrus 2:22), net zoals het Pesachlam voor de Seder vier dagen lang onophoudelijk werd onderzocht om de volmaaktheid vóór het offer te verzekeren.
• Na de bouw van de tempel, toen de Joden massaal bijeenkwamen, namen de voorbereidingen meer tijd in beslag, en moesten alle Pesach-lammeren om negen uur 's morgens verzameld en aan hun altaren gebonden worden, zodat de gezinnen bijeen konden komen om de Psalmen te zingen. Negen uur 's morgens was dezelfde tijd dat Jezus aan het kruis zou worden genageld.
• Opdat het lam op tijd klaar zou zijn voor het feest, moest het echter om 3 uur 's middags geslacht worden - dezelfde tijd van de dag dat Jezus stierf.
• Om 6 uur 's avonds is het Pesachmaal compleet en begint een nieuwe dag. Dit is dezelfde tijd dat Jezus te rusten werd gelegd in het graf.
• Toen de hogepriester van de tempel klaar was met het ritueel doden van het lam op het altaar, hief hij zijn handen uit elkaar in de lucht en zei: "Het is volbracht." Dit was de positie van Jezus' lichaam aan het kruis toen Hij diezelfde woorden sprak en toen de Geest overgaf.

De lijst gaat maar door en door, met honderden ingewikkelde verbanden en connecties tussen de manier waarop Jezus stierf en het feest dat was ingesteld of eeuwen voordat Hij werd geboren, waarvan vele (zoals het tijdstip van Zijn kruisiging en dood) niet gepland konden zijn om symbolisch zo perfect op elkaar aan te sluiten.

Merk op dat niet iedere schriftgeleerde het eens is over de data van deze gebeurtenissen. Sommigen beweren dat het Laatste Avondmaal dat Jezus met Zijn discipelen deelde een echte Pesach-seder was (d.w.z. dat het plaatsvond op de officiële Joodse Pesach-dag op hetzelfde moment dat de rest van de Joden aan het avondmaal zaten), terwijl anderen beweren dat het vóór de rest van de Joden werd gehouden zodat Jezus nog een laatste Pesach-ervaring kon hebben voordat Hij werd gearresteerd (zoals Hij wist dat Hij zo zou worden). Theorieën in overvloed over op welke dag van de week Jezus werd gekruisigd, en er zijn argumenten voor een aantal verschillende mogelijkheden. Dit alles komt nog bij het feit dat het Evangelie van Johannes melding maakt van de urgentie om de lichamen van het kruis af te halen omdat het een sabbatdag was (Johannes 19:31), wat leidt tot talrijke interpretaties over de vraag of het een letterlijke of symbolische sabbatdag was. (Deze discrepantie heeft ongetwijfeld te maken met de verhitte discussies tussen de Farizeeën en de Sadduceeën over de vraag of de "heilige" dag van Ongezuurd Brood zou worden beschouwd als de echte sabbatdag van de Pesachweek... een ruzie waar we later dieper op in zullen gaan). Evenzo is het jaar in kwestie, hoewel de meeste bronnen bereid zijn het er over eens te zijn dat Jezus in 30 of 33 na Christus aan het kruis ging. En dan wordt de "op welke dag gebeurde welke gebeurtenis" puzzel natuurlijk nog ingewikkelder als we Gregoriaanse "dagen" (die precies om middernacht beginnen) vergelijken met Hebreeuwse kalender "dagen" (die om 6 uur 's avonds beginnen, of zonsondergang).

Je vraagt je misschien af waarom de timing van dit alles van belang is.

Heb geduld met ons; we willen u iets verbazingwekkends laten zien. Het zal wat uitleg vergen, want het onderwerp is een beetje ingewikkeld, maar het is de moeite waard.

De Dubbele-Kalender Kwestie: Was het Laatste Avondmaal een echte Seder?

Eeuwenlang hebben geleerden, historici, onderzoekers, en zelfs Hebreeuwse en Griekse taalkundigen alle aanzienlijke details bezocht die beschikbaar zijn in de Schrift, in de cultuur, en in diverse buitenbijbelse teksten. Bij het onderzoek voor dit boek hebben we vele bronnen geraadpleegd, waaronder de volgende twee nieuwtestamentische geleerden en seminaristen die de 33-ste eeuw-theorie onderschrijven: Dr. Harold W. Hoehner, houder van meerdere doctoraten in Bijbel en theologie van verschillende gerespecteerde universiteiten (waaronder Cambridge), en auteur van Chronological Aspects of the Life of Christ; en Dr. Darrell L. Bock, senior research professor over alle Nieuw Testamentische studies aan het Dallas Theological Seminary, redacteur van Christianity Today, en auteur van Studying the Historical Jesus: A Guide to Sources and Methods (hoewel de meeste lezers zich Bock zullen herinneren vanwege zijn boek, Breaking the Da Vinci Code, waarin hij Dan Brown's best-selling "Jezus trouwde met Maria Magdalena" fictie, De Da Vinci Code, ontmaskerde als het historische en theologische puinhoop dat het was). Deze mannen hebben een aanzienlijk deel van hun professionele leven besteed aan het onderzoeken van de data, tijden en gebruiken die worden genoemd in de Schriften rondom de Goede Week, en hebben deze vervolgens vergeleken met de geschriften van vroege kerkhistorici en verschillende bijdragende kalenders uit die tijd (Gregoriaans, Judees, Galilees, etc.; meer hierover in een moment). De conclusie, zodra deze en andere "AD 33" tijdlijnen zijn vergeleken, is dat Jezus werd gedood op 14 Nisan, de "voorbereidingsdag" van Pesach. Bedenk dat technisch gesproken het Seder-lam op 14 Nisan werd gedood en vervolgens bij zonsondergang werd gegeten, het begin van 15 Nisan van de Hebreeuwse kalender.

We hebben ook bronnen gecontroleerd die uitkomen op de 30 jaar na Christus theorie. Aan deze kant van het spectrum hebben, naast enkele overtuigende wetenschappelijke discussies, een paar deskundige astronomen met geavanceerde computer berekeningstechnologie alle gegevens genomen die kunnen worden verzameld over feestdagen, regels voor kruisiging, kalender data, en astronomische bewegingen binnen het universum sinds het Nieuwe Testament, en zij hebben geconcludeerd dat Jezus werd gekruisigd in AD 30, maar nog steeds op 14 Nisan.[i] Nogmaals, Pesach "voorbereidingsdag" is 14 Nisan; de Seder maaltijd begon bij zonsondergang uren later, op 15 Nisan.

In beide gevallen, AD 30 of AD 33, zijn een groot aantal geleerden en historici het er over eens dat de volgorde van de weekdagen, zoals die overeenkomen met de Pesach week waarnemingen van de Joden, nog steeds de dood van Jezus plaatsen op de "voorbereidingsdag", niet op of na de Pesach Seder.

Dus, was Jezus' laatste maaltijd - de maaltijd die Hij een Pesach maaltijd noemde (Lucas 22:15) - een echte Seder of niet? Als Hij werd gedood op de "dag van voorbereiding", dan kan Hij toch niet uren later aan het Laatste Avondmaal hebben gezeten?

Laten we, voordat we verder gaan, even stilstaan bij de vraag waarom dit zo'n heet hangijzer is.

Als je voldoende bekend bent met de vier Evangeliën, dan ben je waarschijnlijk al gestuit op wat we op het punt staan te ontleden, en misschien heb je je zelfs al afgevraagd over de schijnbare "discrepantie" tussen wat de Synoptische Evangeliën zeggen en wat het Evangelie van Johannes zegt. De Bijbel lijkt twee verschillende dagen te geven voor de dood van Christus.

Marcus 14:12 lijkt de interpretatie te forceren dat Jezus' Laatste Avondmaal een officiële Seder was: "En op de eerste dag van de ongezuurde broden, toen zij het Pascha slachtten, zeiden zijn discipelen tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij heengaan en u voorbereiden, opdat gij het Pascha moogt eten?'" Op het eerste gezicht lijkt dat een duidelijke beschrijving van 14 Nisan, tijdens de uren dat de lammeren geslacht werden, wat drukt op de gedachte dat de Heer aan Zijn maaltijd zou hebben gezeten met de discipelen tijdens etenstijd, zonsondergang, het moment dat 15 Nisan begon. (Zie ook Lucas 22:7 en Mattheüs 26:17. Zij verwijzen naar dezelfde tijdstempel, maar omwille van de eenvoud zullen we Marcus gebruiken als representatieve tekst voor de andere twee).

ALS RAGNAROK ASTEROÏDE (APOPHIS-WORMWOOD?) NADERT, HEEFT EEN VERBAZINGWEKKEND ESSEENSE NAUWKEURIGE IN DE BEFAAMDE DODE ZEE ROL EN WERKELIJK DE TIJDLIJN VERBONDEN MET DE TWEEDE KOMST VAN JEZUS?

Maar als we ons wenden tot Johannes 19:14, lezen we over een moment in wat alleen kan verwijzen naar het begin van 14 Nisan - de "dag van voorbereiding" - waarop Jezus al gearresteerd is en nu voor Pilatus staat, om spoedig gekruisigd te worden: "En het was de voorbereiding van het Pascha [14 Nisan], en omtrent het zesde uur [middag of middag in Hebreeuwse tijd]; en hij [Pilatus] zeide tot de Joden: Zie, uw Koning!"" (cursivering toegevoegd).

Zowel Marcus als Johannes lijken het te hebben over gebeurtenissen die plaatsvonden op de vroege 14e Nisan. Maar Marcus laat zien hoe Jezus zich vóór Zijn arrestatie voorbereidt op een vredige maaltijd, net nadat Hij in Bethanië met dure parfums is gezalfd. Johannes plaatst Hem in de aanwezigheid van Pilatus, lang na Zijn arrestatie: gegeseld, geslagen, beschimpt, gekroond met doornen, gekleed in een nep-koninklijk gewaad van purper, en bloedend van top tot teen, dit alles terwijl een menigte in de buurt staat en eist "Kruisig Hem!" (Johannes 19:15). Jezus had, omdat Hij God is, zeker op twee plaatsen tegelijk kunnen zijn, maar dat is hier duidelijk niet het geval.

Een paar verzen later in Johannes is er nog een verwijzing naar de "dag van de voorbereiding" (14 Nisan); deze keer is het nadat Jezus is gestorven:

Toen Jezus dan de azijn gekregen had, zeide hij: Het is volbracht, en hij boog het hoofd en gaf de geest. De Joden dan, omdat het de voorbereiding was, dat de lichamen op de sabbatdag niet aan het kruis mochten blijven, (want die sabbatdag was een hoogtijdag) verzochten Pilatus, dat hun benen gebroken mochten worden, en dat zij weggevoerd mochten worden. (Johannes 19:30-31, cursivering toegevoegd).

Maar net als we beginnen te denken dat we een bijbelse tegenstrijdigheid hebben ontdekt - net als we de indruk krijgen dat Jezus stierf "op 14 Nisan in Johannes" maar "op 15 Nisan in Marcus" - komt Marcus plotseling met dit juweeltje in 15:39-43:

En toen de centurio, die tegenover hem stond, zag, dat hij zo schreeuwde, en de geest gaf [let wel: Jezus is juist gestorven in deze passage], zeide hij: Waarlijk, deze man was de Zoon van God." En er waren ook vrouwen, die van verre toekeken, waaronder Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Jakobus, de kleine, en van Joses, en Salome (die Hem ook gevolgd en gediend hadden, toen Hij in Galilea was), en vele andere vrouwen, die met Hem opgetrokken waren naar Jeruzalem. En als nu de avond gekomen was, omdat het de voorbereiding [14 Nisan] was, dat is, de dag voor de sabbat, kwam Jozef van Arimathaea, een eerbiedwaardig raadsman, die ook wachtte op het koninkrijk Gods, en ging vrijmoedig naar Pilatus toe en begeerde het lichaam van Jezus. (Nadruk toegevoegd)

Wacht eens even... Marcus beschrijft Jezus zowel als voorbereidend voor het Laatste Avondmaal op de "dag van voorbereiding" (Marcus 14:12) als ook als al reeds dood op de "dag van voorbereiding" (Marcus 15:42), terwijl het Woord duidelijk is dat er een hele nacht en dag gevuld was met processen, veroordelingen, afranselingen, bespotting, bloedingen en ophanging aan het kruis tussen het Laatste Avondmaal en de dood van Christus?

Verder, als Johannes en de Synoptici het niet met elkaar eens zijn... en Marcus is het zelfs niet met zichzelf eens... waarom zijn alle vier de Evangeliën het er dan over eens dat Jezus op vrijdag stierf, de dag voor de Sabbat (Mattheüs 27:62; 28:1; Marcus 15:42; Lucas 23:54, 56; Johannes 19:31, 42)?

Als je in de war bent, is dat niet erg. Je bevindt je alleen maar in dezelfde moeilijkheden die menig briljant bijbelgeleerde al een paar keer met de ogen hebben doen knipperen. Dit is slechts één van de vele gebieden van de Schrift waar ongelovigen graag naar verwijzen als "bewijs" dat de Bijbel feilbaar en onbetrouwbaar is. De verklaring is echter eenvoudiger dan veel mensen het doen voorkomen, en het antwoord kan worden gevonden met een beetje ijverig graven.

Tegenwoordig geloven velen die dit onderwerp bestuderen aanvankelijk dat de Hebreeuwse kalender een enkelvoudig dateringssysteem was voor alle Joden. Maar nadat de Israëlieten door de diaspora generaties lang in veel verschillende sekten waren verdeeld, waardoor er uiteindelijk kleine variaties in gewoonten en tradities ontstonden, waren niet alle sekten binnen het Jodendom het eens over hoe het verstrijken van een dag moest worden geïnterpreteerd. Uiteindelijk beschouwden de Galileeërs (waaronder Christus) een dag als "van zonsopgang tot zonsopgang". De Judeeërs, samen met de Sadduceeërs (en dus de hogepriester), beschouwden een dag als "van zonsondergang tot zonsondergang". Hoewel beide overwegingen "Hebreeuws" zijn, wanneer de instructies van God betreffende het Pascha door deze contrasterende lenzen worden geïnterpreteerd, leveren zij in feite twee Pascha Seder maaltijden op die de Joden in de tijd van Christus zouden hebben gevierd.

Met 33 na Christus als voorbeeld:

• Voor de Galileeërs begon 14 Nisan om 6 uur 's morgens op donderdag 2 april en eindigde om 6 uur 's morgens op vrijdag 3 april. Maar omdat de "avond aan het einde van 14 Nisan" voor de Galileeërs op 2 april viel, zouden zij hun Pesach Seder op donderdagavond hebben gevierd. Hun "voorbereiding" en hun "Sedermaaltijd" waren dus beide op de Galileese 14 Nisan.
• Voor de Judeeërs begon 14 Nisan om 6 uur 's avonds op donderdag 2 april, en eindigde om 6 uur 's avonds op vrijdag 3 april. Echter, omdat de "avond aan het einde van 14 Nisan" voor de Judeeërs op 3 april was, zouden zij hun Pesach Seder op vrijdagavond hebben gevierd, net toen de laagstaande zon hen naar 15 Nisan voerde. Hun "voorbereiding" was dus op 14 Nisan en hun "Sedermaaltijd" was in de eerste ogenblikken van 15 Nisan.

Waar het op neerkomt voor ons Gregoriaanse kalender mensen: Een van deze Seders zou op donderdag zijn geweest en een zou op vrijdag zijn geweest, terwijl beide dagen "voorbereidingsdag" zouden zijn geweest voor de een of de ander van de Galileeërs of Judeeërs. En hoewel het als een twistpunt kan worden gezien tussen de Galileeërs en de Judeeërs over wie juist was in hun traditionele interpretaties, hebben veel geleerden opgemerkt dat dit verschil in feestdagen in feite enige verlichting bracht voor de Joden in Jeruzalem, omdat er duizenden en duizenden lammeren waren voor de priesters om te slachten. Exodus 12:10 schreef voor dat het lam de avond nadat het geslacht was, gegeten moest worden, en als er een restje over was, moest het 's morgens verbrand worden. De verschillende interpretaties van 14 Nisan maakten het mogelijk om het slachten, de voorbereiding, het roosteren, en elke andere massale regeling in wezen op te splitsen in twee nationale Seder-waarnemingen - één op donderdag en één op vrijdag - waarvan de laatste de meer publieke vertoning van de twee in de tempel zou zijn, omdat de hogepriester zich onder deze groep bevond.

Semitische taalmeester, Bijbelgeleerde, voormalig president van het Hebrew Union College, voormalig ere-president van de Central Conference of American Rabbis, en een stichter van de World Union for Progressive Judaism, Dr. Julian Morgenstern, erkende dit in zijn artikel uit 1955, "The Calendar of the Book of Jubilees, Its Origin and Its Character." Vóór dat artikel waren geleerden zich soms bewust van dit probleem van de dubbele-Hebreeuwse kalender, dankzij de genade van God en/of hun eigen hartstochtelijke analyse van bijbelse culturen. Echter, sinds het academische kwartaalblad Vetus Testamentum, dat gesponsord wordt door de Internationale Organisatie voor de Studie van het Oude Testament, Morgenstern's studie uitbracht,[ii] heeft het de weg vrijgemaakt voor veel meer moderne geleerden om zich nog verder te verdiepen in wat dit zou hebben betekend voor de "Pesachdag discrepantie" waar we zojuist over hebben nagedacht.

EEN MASSALE DOOFPOT? BEKIJK DE EERSTE TWEE DELEN VAN RAGNAROK ONDERZOEK HIERONDER!

Eén geleerde die persoonlijk voordeel had van het Morgenstern stuk was Dr. Harold W. Hoehner, die, zoals we eerder vermeldden, gelooft dat het jaar van de kruisiging AD 33 is. Hij schreef in zijn boek, Chronological Aspects of the Life of Christ:

Dus, volgens de Synoptici, was het Laatste Avondmaal een Pesach maaltijd. Aangezien de dag moest worden gerekend vanaf zonsopgang, lieten de Galileeërs, en met hen Jezus en Zijn discipelen, het Paaslam slachten in de late namiddag [15:00 uur] van donderdag 14 Nisan, en later die avond [18:00 uur, maar dezelfde Hebreeuwse dag voor de Galileeërs] aten zij het Pascha met het ongezuurde brood. De Judeese Joden daarentegen, die van zonsondergang tot zonsondergang rekenden, slachtten het lam op vrijdagmiddag, wat het einde van Nisan 14 betekende, en aten het Pesachlam met het ongezuurde brood die avond, wat Nisan 15 was geworden. Jezus had dus het Pesachmaal gegeten [het Laatste Avondmaal met Zijn discipelen] toen Zijn vijanden, die het Pesach nog niet hadden gehad, Hem arresteerden.[iii]

De verwijzing naar de voorbereidingsslachting in Marcus 14:12 heeft dus betrekking op de Hebreeuwse kalender van Galilea, en de verwijzing naar de voorbereidingsdag in Marcus 15:42 heeft betrekking op de Hebreeuwse kalender van Judea. Al het gepraat over "voorbereiding" was op 14 Nisan, maar met verschillende interpretaties van wanneer 14 Nisan begint en eindigt; dit betekent dat "voorbereidingsdag" in de tijd van Christus zowel op donderdag als vrijdag zou zijn geweest.

Oké, maar waarom zouden de schrijvers van de Evangeliën de twee verschillende Pesach-maaltijden niet vermelden?

Waarom zouden ze dat nodig vinden?

Het publiek van hun tijd zou zeer bekend zijn geweest met de voortdurende incongruentie tussen Joodse sekten en hun variaties op de traditie na de diaspora. En vergeet niet dat de eerste regel van bijbelse interpretatie is dat lezers het Woord moeten interpreteren zoals het geschreven is aan het oorspronkelijke publiek, opdat we niet merken dat onze hedendaagse lens vervormt wat er oorspronkelijk werd gezegd.

De conclusie, naar de mening van deze auteurs, en zoals wordt gedeeld in het oordeel van vele geleerden: Jezus' Laatste Avondmaal was een legitieme Seder, gevierd met de Galileese sekte van de Joden, op donderdagavond. Dan, later diezelfde nacht, werd Hij gearresteerd, Petrus verloochende Hem drie keer voor zonsopgang (het kraaien van de haan) op vrijdag, en tegen 9 uur vrijdagochtend werd Hij aan het kruis genageld. Hij stierf en werd van het kruis gehaald vlak voordat de Judeeërs hun Sedermaaltijd hielden.

VOLGENDE: Wat dit allemaal betekent: Verbazingwekkend!

Eindnoten

[i] Edward M. Reingold, Calendrical Calculations (Cambridge: Cambridge University Press, 2008; 3rd ed.), in the Calendar Book, Papers, and Code series.

[ii] Morgenstern, Julian, “The Calendar of the Book of Jubilees, Its Origin and Its Character,” January, 1955, Vetus Testamentum , Volume 5, 64–65.

[iii] Hoehner, Harold W., Chronological Aspects of the Life of Christ (Grand Rapids, MI: Zondervan Academic, 1977), 87.

Bron: MYSTERY OF RAGNAROK AND THE SECOND COMING (PART 4): Astoundingly Prophetic Links » SkyWatchTV