MYSTERIE VAN RAGNAROK EN DE TWEEDE KOMST (DEEL 14): De belangrijke profetieën van de zomer (van 2025?)

17 juli 2022 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31

De drie herfstfeesten zijn met elkaar verbonden in een vooruitziend thema van profetische gebeurtenissen. Het zijn het Bazuinenfeest (Rosh Hashanah), de Verzoendag (Yom Kippur), en het Loofhuttenfeest (Sukkot). Het eerste is het Bazuinenfeest, dat een tien dagen durende periode van berouw en boetedoening inluidt. Deze periode eindigt met de Grote Verzoendag, de dag waarop vergeving wordt verkregen voor verkeerde daden. Vijf dagen daarna begint het Loofhuttenfeest, dat een viering is van verlossing en bevrijding. Klinkt eenvoudig genoeg, toch? Voor velen is de uitleg van deze feesten op het eerste gezicht voldoende reden om ze in acht te nemen en te vieren. Echter, diepere verkenning onthult vele details die naar de toekomst wijzen en laten zien dat zelfs zoals God de eerste feesten plande en vervulde met nauwgezette intentie door de Eerste Advent van Christus, zoals eerder in dit werk onderzocht, Hij van plan is om een soortgelijk en dynamisch werk te voltooien door de profetische gebeurtenissen die ook verbonden zijn met de herfstfeesten. Laten we er eens induiken...

Bazuinen

Schriftverwijzing

Observaties en profetische implicaties

Op de eerste dag van de zevende maand van elk jaar kregen de Israëlieten de opdracht om naar de hemel te kijken voor de nieuwe maan, die zou bevestigen dat de verwachte nieuwe maand aangebroken was. Deze specifieke dag, Rosj Hasjana genoemd, was de markering van dag één in de Hebreeuwse maand Tisjri, die valt in september of oktober van de Gregoriaanse kalender van vandaag. Wanneer arbeiders zagen dat de nieuwe maan was aangebroken, moesten zij op bazuinen blazen om alle arbeiders op te roepen van het veld te komen en van een rustdag te genieten. Deze instrumenten werden ook wel sjofars genoemd, gemaakt van de hoorn van een ram, ter herinnering aan de vervangende ram die in de plaats van Izaäk werd geofferd in Genesis 22.

Tisjri was de eerste maand op de Joodse kalender, dus dit is ook het Joodse burgerlijke Nieuwjaar. Zoals gezegd, staat deze dag ook bekend als Rosj Hasjana, wat "Hoofd van het Jaar" betekent.[i] De dag riep iedereen op om te beginnen met de voorbereidingen voor de Grote Verzoendag, die tien dagen later zou beginnen. Dit was dan wel de eerste maand van het jaar, maar het was de zevende en laatste maand in het religieuze seizoen, wat betekent dat deze Joden spoedig de pelgrimstocht naar Jeruzalem zouden maken voor het Loofhuttenfeest, wat de laatste tocht naar de Heilige Stad zou zijn die voor dat jaar vereist was. Ze zouden er niet eerder terugkeren dan Pesach van het volgende jaar.

Het Rosj Hasjana-feest was, zoals eerder vermeld, het begin van een tiendaagse voorbereidingsperiode voor de Grote Verzoendag (waarover later meer). Deze tijd van voorbereiding stond bekend als de "Ontzagwekkende Dagen", "Dagen van Ontzag", "Hoge Heilige Dagen", of de "Tien Dagen van Berouw". Volgens de Joodse traditie zouden de Joden op de eerste dag van deze voorbereidingsperiode deelnemen aan de Tashlich,[ii] een reiniging van hun zonden door in een rivier of beek te waden terwijl zij het gebed van Micha in 7:18-20 opzegden:

In die tijd was het gebruikelijk dat op de eerste van de maand op sjofars werd geblazen, zodat de mensen zouden weten dat de nieuwe maan - en dus de nieuwe maand - was aangebroken, maar op de eerste van Tisjri werden de instrumenten luider en langer geblazen dan op enig ander tijdstip in het jaar.[iii] Daarna bleven de sjofars zwijgen tot de Grote Verzoendag. Gedurende deze periode van tien dagen dachten de mensen na over hun daden van het afgelopen jaar en probeerden zij hun eventuele fouten recht te zetten, wetende dat de dag des oordeels voor de deur stond.[iv]

Bazuinen worden door de hele Schrift heen gebruikt om overwinningen voor de Heer of Zijn volk aan te kondigen. We zien voorbeelden hiervan in Jozua 6, waar de bazuingeschal de stadsmuren van Jericho deed instorten, waardoor de Israëlieten triomfeerden, en in Koning Davids verwijzing naar God als zijn "hoorn des heils", wat duidt op geestelijke overwinning (Psalm 18:2). In profetische gebeurtenissen is het geluid van de bazuin het teken van Jezus' wederkomst in macht en heerlijkheid (Openbaring 19). Aangezien Jezus de opperheerschappij heeft over Gods leger en het Lam is achter de verlossende macht van de hoorn des heils, weten we dat bij Zijn wederkomst de bazuinen zullen schallen, die Zijn volledige autoriteit verkondigen die alle macht uit de hoogte geeft.

Profetisch zien we dat de shofar ook catastrofale gebeurtenissen inluidt (Openbaring 9). De Dag des Heren zal worden aangekondigd met een bazuin (Joël 2:1) en de zevende bazuin in Openbaring 11 zal oproepen tot aanbidding van God voor Zijn triomf. Dit geeft aan dat de shofar vaak wordt gebruikt om oorlog aan te kondigen, en elke keer dat het op Gods bevel wordt gebruikt, zijn Hij en Zijn volk overwinnaars. Het visioen van Jezus' wederkomst, geschilderd in Openbaring 19, toont de Koning van de Hemel die Zijn heilig leger aanvoert en komt om oorlog te voeren tegen het kwaad van de eeuwen.

Denk aan de oorlogsheld die terugkeert na een zegevierende veldslag: Hij komt door de stadspoort terwijl instrumenten (vaak schalmeien) zijn komst begroeten. De straten zijn omzoomd met juichende toeschouwers die hun kampioen herkennen, en de krijgsgevangenen worden gevangen gezet of op andere wijze behandeld als onderdeel van de overwinning van de triomferende strijder. Dan overhandigt de koning, de koningin of het hoogste regeringsgezag de held de sleutel van de stad of het koninkrijk. Dit gebaar geeft aan dat de krijger nu een positie van eersteklas eer en autoriteit heeft; hij kan komen en gaan wanneer hij wil, en geen gebied binnen het koninkrijk is voor hem verboden. Hij krijgt de ultieme heerschappij en macht in het hele koninkrijk, omdat hij de reden is dat de overwinning is behaald.[v]

Zo zal Jezus' terugkeer alle luister dragen van een held die triomfantelijk terugkeert van een zegevierende veldslag: bazuinen zullen Zijn komst aankondigen en de straten zullen omzoomd zijn met opgewonden toeschouwers die de thuiskomst van hun Kampioen herkennen als Hij in Zijn Koninkrijk staat en eindelijk de erkenning krijgt die Hem toekomt. Iedereen zal voor Hem buigen en Zijn majesteit belijden (Filippenzen 2:10-11). Met de buit, oftewel de gevangen overheden en machten, zal voor eens en voor altijd rechtvaardig worden afgerekend (Kolossenzen 2:14-15). Hij zal de sleutels van hel en dood in handen hebben (Openbaring 1:18), en zal heersen in ultieme autoriteit aan de rechterhand van God (1 Petrus 3:22).

Dit is de parallel van het Bazuinenfeest. Ten eerste herinnert het eraan dat wij moeten leven in voorbereiding op de Dag des Oordeels. Deze viering zal gedeeltelijk al vervuld worden wanneer Jezus komt als onze Kampioen om ons naar de hemel te brengen, en zal nog verder vervuld worden bij Zijn wederkomst: "De Joodse traditie leert dat God één van de ramshoorns blies op de berg Sinaï met Pinksteren en de andere ramshoorn zal blazen bij de komst van de Messias."[vi]

Dit is voorafschaduwd in Jezus' intocht in Jeruzalem tijdens Zijn tijd hier op aarde op Palmzondag. De straten waren gevuld met mensen die voor Hem met takken zwaaiden en riepen: "Hosanna voor de zoon van David; gezegend is hij die komt in de naam van de Heer; Hosanna in de hoogste" (Mattheüs 21:9). De volledige tijd van de profetie was echter nog niet vervuld, zodat Hij niet de volle erkenning kreeg die Hem toekwam. Door de daaropvolgende veldslagen die Hij won door Zijn kruisiging en opstanding, behaalde Jezus de overwinning en zal Hij op een dag Zijn triomfantelijke wederkomst maken als de Kampioen.

Naast het Bazuinenfeest dat wijst op Jezus' wederkomst, zien we een parallel met betrekking tot de arbeiders die keken naar de nieuwe maan en dan het verschijnen ervan aankondigden aan de gemeenschap door middel van de shofar. Dit waren mensen die de komst van de nieuwe maan bijna konden voorspellen, gebaseerd op een leven van ervaring in het kijken naar de hemel. Toch konden zij de komst van de kosmische omwenteling slechts zeer nauwkeurig berekenen op basis van tekenen. Als gelovigen bevinden wij ons in een vergelijkbare positie: Er wordt ons gezegd op de tekenen te letten (Mattheüs 24:42), maar we weten ook dat we de dag van Zijn komst niet precies kunnen weten (Marcus 13:35). Wij moeten dus zijn als degenen die wachtten op de komst van de nieuwe maan. We kunnen concluderen dat de tijd nadert op grond van tekenen die we om ons heen zien, maar pas als we het geluid van de trompetten horen, weten we dat onze Verlosser is aangekomen. Bij dat geluid zullen zij wier zonden verzoend zijn, in een tijd van rust worden geroepen; maar voor hen die onvoorbereid zijn, zal de Dag des Oordeels aanbreken.

De dag van verzoening

Schriftverwijzing

Observaties en Profetische Implicaties

Volgens Leviticus 23:26-32, moest de tiende dag van de zevende maand, Tisjri, bekend worden als Yom Kippoer, of de Verzoendag. (Zoals gezegd, is dit de afsluiting van de Dagen van Ontzag.) Deze dag stond ook bekend als de Dag des Oordeels.[vii] Op deze dag moesten de mensen zich onthouden van werken, hun zielen "verdrukken" en vuuroffers brengen voor de Heer. Dit was een nationale dag van reiniging en berouw over de zonde. "Op deze dag oordeelde God over de zonden van het hele volk. Met het oog hierop werd de Grote Verzoendag bekend als de Dag des Oordeels."[viii] Je denkt misschien dat je niets weet van de Grote Verzoendag, maar je hebt er waarschijnlijk wel veel over gehoord, want je herkent het als de dag waarop de hogepriester het Heilige der Heiligen binnenging nadat hij het verzoendeksel had besprenkeld met het bloed van het verzoenend offer. Omdat dit offer werd gebracht door een persoon die de Heer "geschikt" achtte en omdat het werd uitgevoerd op een goddelijk bepaalde dag, werden de zonden van het volk Israël van het afgelopen jaar bedekt (in feite betekent het woord "verzoenen" "bedekken"). Dit was een jaarlijks gebruik, zodat de vergeving van zonden het hele jaar door werd uitgesteld tot de verzoendag aanbrak.

Berouw, droefheid, nederigheid, het opbiechten van zonden en vasten waren markeringen van de verzoendag. Hoewel veel kalenders naar deze dag verwijzen als een "feestdag", zinspelend op het idee dat er overvloedig voedsel wordt geofferd/geconsumeerd, is het eigenlijk, voor de Israëlieten, een bijbels verplichte dag van vasten. Sommigen binnen de Joodse traditie geloven dat op deze dag het "laatste oordeel en de afrekening van de ziel zou plaatsvinden."[ix] Zo geloven sommigen zelfs dat deze heilige dag de chronologie zou verschaffen voor het Grote Witte Troon Oordeel: De eeuwige bestemming van elk individu zou op deze dag worden "verzegeld, en de poorten van de hemel zouden worden gesloten".[x] De Talmoed leert dat op Rosj Hasjana alle mensen door God worden gesorteerd en opgesomd, op grond van hun daden, in "een van de drie boeken. De rechtvaardigen gaan in het Boek des Levens, de slechten gaan in het Boek des Doods, en voor degenen daartussenin wordt het oordeel opgeschort tot Jom Kippoer."[xi] Deze derde categorie vormt voor velen de motivatie om tijdens de Dagen van Ontzag te proberen misstanden recht te zetten, aangezien de meeste mensen, wanneer zij zichzelf eerlijk bekijken, zichzelf ergens tussen volledig goed of slecht in zien vallen.[xii]

DR. THOMAS HORN GEEFT DE VOLLEDIGSTE DETAILS TOT NU TOE VAN EEN EINDTIJDVISIOEN VAN VERNIETIGING MET DE INKOMENDE ASTEROÏDE APOPHIS!

Zoals gezegd, luidde het bazuingeschal van Rosh Hashanah een periode van berouw in waarin de Israëlieten zich zouden concentreren op het op orde brengen van hun zaken, het doen van goede daden, het herstellen van relaties, en veel tijd in gebed door te brengen om vergeving te krijgen voor de zonden die zij hadden begaan sinds Yom Kippur van het voorgaande jaar. Het is meer dan lippendienst wanneer de Joden elkaar begroeten met de oprechte zin: "Moge uw naam ingeschreven staan in het Boek des Levens."[xiii] Aan het einde van de Grote Verzoendag wordt op de shofar geblazen; dit is de eerste keer dat deze wordt gehoord sinds de avond van de aankondiging van de bazuinen. [xiv] Op Jom Kippoer, of de Verzoendag, gelooft men dat God dan een oordeel zal vellen over ieder individu, en degenen wier namen in het Boek des Levens worden gevonden, zullen gered worden tot de Jom Kippoer van het volgende jaar, wanneer het proces zal worden herhaald.

Bij de viering van dit feest hoort ook het lezen van het boek Jona. Dit verhaal is, voor hen die niet geloven dat Jezus de verlossende Messias is, de sterkste en meest duidelijke illustratie van Gods allesomvattende barmhartigheid en genade. Zo bieden de woorden van het boek Job, op de dag dat zij vergeving zoeken voor hun eigen wandaden, een herinnering aan het feit dat de Heer barmhartig en rechtvaardig is jegens alle mensen.

Jezus heeft dit feest gedeeltelijk vervuld tijdens Zijn leven op aarde, want toen Zijn eigen bloed vergoten was, heeft Hij het gordijn dat de toegang tot het Heilige der Heiligen versperde, weggerukt, waardoor alle mensen, te allen tijde, de tegenwoordigheid van God konden binnengaan. Verder ontvangen wij door Jezus iets beters dan verzoening, want "verzoenen" betekent "bedekken". Maar het geschenk dat wij ontvangen is een deken die onze zonde verbergt voor Gods ogen met een bloedoffer. Onze zonden worden weggewassen door het kostbare, verlossende bloed van het Lam van God, dat geslacht werd voor onze zonden (Johannes 1:29 en 36).

De zondebok

De term "zondebok" is bij velen bekend als een algemene plaatsvervanger die de schuld draagt voor de wandaden van een ander, maar weinigen beseffen dat de oorsprong ervan gevonden wordt in de Grote Verzoendag. Leviticus 16 beschrijft het proces waarmee Israël's zonden werden verzoend. De hogepriester bood twee geiten aan de Heer aan, en er werd geloot om te bepalen welke van de dieren aan de Heer zou worden geofferd in de tempel als zonde-offer. De andere geit zou de woestijn in worden geleid om "levend voor de Here te worden gebracht" als een levend offer dat "verzoening met de Here zou doen" (Leviticus 16:10). Met andere woorden, een man die door God geschikt werd bevonden, bracht deze tweede geit naar een klif, waar hij het dier van de rand leidde, de dood tegemoet, om te boeten voor de zonden van Israël. Volgens de overlevering werd op deze dag een koord van scharlakenrode wol in tweeën geknipt; één deel werd aan de tempeldeur vastgebonden en het andere deel werd om de hoorns van de geit gewikkeld. Als de geit over de steile rotswand stortte, zou het koord aan de tempeldeur wit zijn geworden, waarmee werd verwezen naar Jesaja's woorden in Jesaja 1:18: "Al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden wit als wol." Deze kleurverandering gaf aan dat God Israëls offer had ontvangen en goedgekeurd, waardoor hun nog een jaar verzoening werd toegestaan.[xv]

God heeft niet langer een zondebok nodig om onze zonden te bedekken. Jezus is het ultieme Lam dat geslacht werd om onze zonden weg te nemen, niet alleen te bedekken (Johannes 1:29). Maar wij zijn op onze beurt geroepen om levende offers te zijn (Romeinen 12:1) die dagelijks sterven aan ons eigen vlees (Romeinen 11; 1 Korintiërs 15:31) en de dingen van de hemel zoeken (Hebreeën 12:14). Het Bazuinenfeest is een oproep tot bekering die zijn hoogtepunt bereikt op de Grote Verzoendag, maar op de dag dat de laatste bazuin klinkt, zal het lot van alle mensen worden bezegeld. Daarom is het noodzakelijk om nu het geschenk van redding aan te nemen en het leven te leiden dat God van ons verlangt.

MAAKT NASA DEEL UIT VAN EEN DOOFPOTAFFAIRE MET CATASTROFALE "PROFETISCHE" IMPLICATIES?! BEKIJK DE EERSTE 3 SHOWS HIERONDER!

Heiligen in Openbaring 6 en 14

In Openbaring 6 zien we onder het altaar gemartelde zielen die wachten op wraak. Het is poëtisch en mooi dat deze gelovigen in deze plaats zijn geplaatst. Allereerst is er een verband tussen dit altaar en de Grote Verzoendag, waargenomen via het altaar dat voor het Heilige der Heiligen staat; dat een offer zou dragen zowel van bloed als van reukwerk voor de reiniging van de zonde. Maar het altaar in de hemelse troonzaal heeft veel kostbaarder bloed op zich. Johannes 1:29 toont ons dat Jezus het Lam is; Hebreeën 9:22 vertelt ons dat zonder het vergieten van bloed er geen vergeving van zonden is. Het is waar dat Jezus het Lam is dat voor onze zonden werd geslacht, zodat wij de ultieme verzoening en verlossing kunnen verkrijgen. Deze symboliek geeft dus aan dat, op het altaar in de hemel, het bloed van Jezus in het geestelijke rijk werd geofferd voor onze zonden voor de troon van God. Als we nu naar dit hemelse altaar kijken, zien we deze heiligen [uit de grote verdrukking] eronder. Dit betekent dat zij bedekt zijn door het bloed van Jezus; Hij houdt hen in verlossing onder de voorziening van Zijn offer.[xvi] Zo herdenkt de hemel de vervulling van de ultieme verzoendag.

Verder zien we in Openbaring 14:2-3 dat de heiligen [de 144.000] in de hemel een nieuw lied zingen - een lied dat niemand anders kan zingen. Van dit lied wordt door sommige geleerden gezegd dat het parallel loopt met de liederen uit Exodus 15:1 en Deuteronomium 31-32; omdat zij zich beroemen op Gods bevrijding van de rechtvaardigen en het oordeel over de goddelozen. De melodie die in Openbaring 14 wordt beschreven, wordt gezongen door hen die "van de aarde verlost zijn". De melodie zal een profetische vervulling zijn, omdat zij de blijvende bevrijding van zonde en kwaad zal vieren. Zoals de Israëlieten konden zingen dat het "paard en ruiter in de zee waren geworpen," zo zullen deze [144.000] zingen dat God heeft getriomfeerd over de boosaardigheid en dat Zijn eindtijd overwinning nabij komt.[xvii]

Het Grote Witte Troon Oordeel

De uiteindelijke, profetische vervulling van dit feest zal plaatsvinden bij het Grote Witte Troon Oordeel: de laatste Grote Verzoendag. Openbaring 20:11-12 vertelt ons dat alle "doden, klein en groot... [zullen] staan voor God... En de doden... [zullen] geoordeeld worden naar hun werken, naar hetgeen... [geschreven] staat in de boeken." Dit is het moment waarop de eeuwige bestemming van ieder individu [die geen deel heeft gehad aan de eerste opstanding] voor altijd zal worden vastgesteld. Deze rechtszitting zal ook het eindoordeel vellen over Satan, het Beest en de Valse Profeet (Openbaring 20:10).

Maar de rechtvaardigen hebben niets te vrezen op deze dag, vanwege Jezus' voorziening voor de verwijdering, niet slechts dekking, van hun zonden. Dit werd voorafschaduwd in Leviticus 25:1-4 en 8-10, waarin wordt uitgelegd dat op het vijftigste jaar, beginnend op de verzoendag, de Heer een Jubeljaar liet instellen. Dit jaar "was een jaar vol van het vrijmaken van mensen van hun schulden, het vrijlaten van alle slaven, en het teruggeven van eigendom aan wie het bezat.... Dit jaar was ook gewijd aan rust."[xviii] Dus, op deze Grote en Laatste Verzoendag, zal het Laatste, voor altijd durende Jubeljaar beginnen! Eens en voor altijd zal de gevangene worden bevrijd; eigendom (onze zielen, samen met onbetwiste erkenning van majesteit en lof) zal worden teruggegeven aan de rechtmatige eigenaar (God). En, wij zullen [met hen] in het Ultieme Seizoen van Rust worden gebracht.

Net zoals het Bazuinenfeest culmineert in de Grote Verzoendag, zullen de gebeurtenissen rond de Opname en de komst van onze Heer de weg vrijmaken voor het Grote Witte Troon Oordeel en het Ultieme Jubeljaar.

Daarna zullen wij allen deelnemen aan de laatste viering van het Loofhuttenfeest.

VOLGENDE: Waar wijst het Loofhuttenfeest in 2025 naar?

Eindnoten:

[i] Booker, Celebrating Jesus in the Biblical Feasts, 115.

[ii] Fairchild, Mary. “Why Is Rosh Hashanah Called the Feast of Trumpets in the Bible?” Learn Religions . July 8, 2020. Accessed July 22, 2020. https://www.learnreligions.com/feast-of-trumpets-700184.

[iii] “Feast of Trumpets: The Beginning of the Civil New Year,” Feast & Holidays of the Bible (Carson, CA: Rose, 2004).

[iv] Fairchild, “Why Is Rosh Hashanah…?”. https://www.learnreligions.com/feast-of-trumpets-700184.

[v] Booker, Celebrating Jesus in the Biblical Feasts, 116.

[vi] Booker, Celebrating Jesus in the Biblical Feasts , 115.

[vii] “Feast of Trumpets: The Beginning of the Civil New Year/Yeshua: Jesus.” Feast & Holidays of the Bible . (Carson, CA: Rose, 2004).

[viii] Booker, Celebrating Jesus in the Biblical Feasts, 126.

[ix] Ibid.

[x] Ibid., 126–127.

[xi] “Book of Life,” Ask the Rabbi:Aish Online . Accessed July 22, 2020. https://www.aish.com/atr/Book_of_Life.html.

[xii] Ibid.

[xiii] Cohen, Peter. “Messianic Good News: Boldly Proclaiming that Jesus is the Messiah.” Messianic Good News Online . October 4, 2012. Accessed July 22, 2020. https://www.messianicgoodnews.org/may-your-name-be-inscribed-in-the-book-of-life/.

[xiv] “Day of Atonement: The Day the High Priest Makes Atonement for Sin.” Feast & Holidays of the Bible (Carson, CA: Rose, 2004).

[xv] Booker, Celebrating Jesus in the Biblical Feasts, 128.

[xvi] Beale, G. K. & Campbell, David. Revelation: A Shorter Commentary (Grand Rapids, MI: Eerdman’s, 2015) 133.

[xvii] Ibid.

[xviii] Bolinger, Hope. “What Was the Year of Jubilee?” Christianity Online, 2020. Accessed July 22, 2020. https://www.christianity.com/wiki/bible/what-was-the-year-of-jubilee.html.

Bron: MYSTERY OF RAGNAROK AND THE SECOND COMING (PART 14): The Important Prophecies Of Summer (Of 2025?) » SkyWatchTV