www.wimjongman.nl
MYSTERIE VAN RAGNAROK EN DE WEDERKOMST (DEEL 10): Het jaar 2025, diepere mysteriën van de Zomer- en Herfstfeesten, en de Wederkomst van Jezus
7 juli 2022 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Het vierde van de zeven grote feesten - Pinksteren - valt in de zomer. Met betrekking tot de vraag: "Hoe vervulde Jezus de feesten?" heeft dit betrekking op het huidige Kerktijdperk dat Hij inluidde toen Hij opsteeg en de Heilige Geest zond om Zijn volk te leiden en bij Hem te zijn tot Zijn Wederkomst. Zal het opnieuw een rol spelen in 2025, wanneer sommigen geloven dat dit "het einde van het tijdperk van genade" markeert.
Pinksteren
Schriftverwijzingen
- Geboden om te doen in: Leviticus 23:15-22
- Gesproken over in het Oude Testament: Exodus 34:22; Deuteronomium 16:9-10; 2 Kronieken 8:13; Ezechiël 1
- Gesproken over in het Nieuwe Testament: Handelingen 2:1-41, 20:16; 1 Korintiërs 16:8; Jakobus 1:18
Verschijningsdatum
Beginnend met het beweeg-offer van de gerst-eerstelingen, elke dag gedurende zeven weken, namen de Israëlieten het "tellen van de Omer" in acht. Dit hield de zegening in - "Gezegend zijt Gij, Heer onze God, Koning van het heelal, die ons geheiligd heeft met zijn geboden en ons bevolen heeft de Omer te tellen" - gevolgd door het getal van de dag: "Vandaag is de eerste dag van Omer," "Vandaag is de tweede dag van Omer," enzovoort. Het einde van deze zeven weken telling komt precies op negenenveertig dagen. De volgende dag is dan vijftig, wat het Griekse woord pentecost betekent; het Pinksterfeest vindt plaats op de vijftigste dag. Daarom is er geen officiële datum voor de viering. Niettemin valt het in de eerste dagen van de Hebreeuwse maand Sivan, die op onze Gregoriaanse kalender de tweede helft van mei en de eerste helft van juni overlapt.
Dit telritueel slaat een brug tussen het feest van de eerstelingen en het Pinksterfeest (of Wekenfeest). Na de verwoesting van de tempel in 70 na Christus werd het offer van de eerstelingen grotendeels stopgezet. Het tellen van de Omer bleef echter bestaan. (Merk ook op dat het gedeelte op de komende pagina's onder de kop "Grootst verkeerd begrepen Oorsprong en Betekenis" verder zal ingaan op relevante data en tijden als we een ongelooflijk mysterie over dit feest ontrafelen).
Praktijk
Er zijn vele namen voor het Pinksterfeest, waarvan het alternatieve "Wekenfeest" het meest wordt genoemd. Echter, de aard en de praktijk van dit feest heeft het verschillende andere titels opgeleverd die ook het vermelden waard zijn: "Feest van de Oogst", "Dag van de Eerstelingen" en "Laatste Eerstelingen". De eerste tarweoogst (niet te verwarren met de gerst van het laatste feest) werd geoogst, en de eerste twee broden die van die oogst werden gebakken, werden dan aan de Heer aangeboden als een beweegoffer. Het offeren van deze "eerstelingenbroden" is de reden achter de vele namen van dit feest of festival.
In tegenstelling tot het brood dat in de week van Pesach wordt bereid, moeten deze twee broden worden gebakken met zuurdesem. En, in tegenstelling tot ieder ander gewoon brood, moet het meel voor deze twee broden van de allerbeste kwaliteit zijn - niet alleen in kwaliteit, maar ook in die zin dat het steeds opnieuw gezeefd moet worden tot het volledig vrij is van alle onzuiver materiaal. Als een vreemd detail om op te merken voor later: Het Pinksterfeest is de enige keer dat in het Woord sprake is van een twee-broden-offer.
Vóór de Diaspora (de verstrooiing van de Joden), was dit feest een erkenning van de afhankelijkheid van Gods voorzienigheid in de overvloed van tarwe voor hun dagelijks brood, een dankzegging aan Hem voor de oogst, en een dag om te gedenken wanneer de Torah aan het volk was gegeven. Na de Diaspora, toen de Joden niet langer verenigd waren om dezelfde landoogsten te vieren als toen over de hele bekende wereld, vervaagden de agrarische wortels van het feest, en kwam de nadruk sterk te liggen op de overlevering van de Wet op de berg Sinaï.
Groots verkeerd begrepen oorsprong en betekenis
Je vraagt je nu waarschijnlijk al niet meer af waarom wij geloven dat datums, tijden en symbolen zo belangrijk zijn voor onze overdenking van de feesten. We hebben gezien dat Jezus, uur na uur, dezelfde stappen liep als de paschalammeren deden tijdens de Pesachweek, en dat Hij werd gedood op een manier die het kruisvormige braadspit en de met bloed gekroonde lammeren hadden voorzien. We hebben nagedacht over hoe het ongezuurde brood een perfect beeld is - zowel fysiek als symbolisch - van de zondeloze Jezus Christus. En we hebben gekeken naar hoe Hij opstond op de dag van de eerstelingen, en Zichzelf opstelde als de grote schoof. Je verwacht waarschijnlijk dat de exacte parallel-vervulling vergelijkingen iets onthullen dat net zo verbijsterend is als die we al hebben onderzocht.
Je zou het niet mis willen hebben...
Laten we beginnen met de timing.
Het vaststellen van 6 Sivan
Een wiskundige vergelijking die de meeste Christenen missen betreft: 1) de dagen tussen de Exodus uit Egypte en de tijd dat de Israëlieten bij de berg Sinaï aankwamen, en 2) de paar berekende dagen tussen die dag en de instelling van de Wet.
Volgens de meest toegewijde Joodse wijzen, Christelijke geleerden en kenners van het Hebreeuws, lagen er precies vijftig dagen tussen het vertrek van de Israëlieten uit Egypte en de overhandiging van de Torah. Deze interpretatie begint met een onweerlegbare verwijzing naar Sivan, de derde maand op de Hebreeuwse kalender: "In de derde maand, toen de kinderen Israëls uit Egypteland waren uitgegaan" (Exodus 19:1a; cursivering toegevoegd). Over de dag van de derde maand zegt het Woord alleen: "Op dezelfde dag kwamen zij in de woestijn van de Sinaï."
Zij kwamen echter op dezelfde dag in de woestijn als wat?
Sommigen hebben gesuggereerd dat de verwijzing in het volgende vers naar hun vertrek uit Rephidim al de nodige opheldering verschaft, waarbij de feiten in hedendaags Engels in wezen als volgt worden gerangschikt: "Op dezelfde dag dat de Israëlieten Rephidim verlieten, kwamen zij aan de voet van de Sinaïberg aan, ergens in de derde maand, Sivan." Anderen interpreteren dat de beschrijving van de dag "dezelfde als" grammaticaal verbonden is met het woord "maand", en geven weer: "De Israëlieten kwamen aan bij Sinaï in de derde [3e] maand, en op de dag die numeriek gelijk is aan de maand, de derde [3e] dag." (Met andere woorden, de derde dag van de derde maand).
DR. THOMAS HORN GEEFT DE MEEST VOLLEDIGE DETAILS TOT NU TOE VAN ZIJN EINDTIJD VISIOEN VAN VERNIETIGING MET BETREKKING TOT DE INKOMENDE ASTEROÏDE APOPHIS!
Echter, de meest eenvoudige en letterlijke verklaring openbaart zich wanneer we een snelle blik werpen op het oorspronkelijke Hebreeuws. Het woord dat vertaald wordt met "maand" is chodesh. Hebreeuwse taal uber-meester, woordenboek schrijver, en man van wijdverspreide invloed in de academische wereld, Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, besteedde veel aandacht aan dit woord. Zijn klassieke werk was de basis waarop het baanbrekende Brown-Driver-Briggs Hebreeuwse en Engelse Lexicon uit 1906 was gebaseerd; de geleerden achter dit lexicon verwezen naar Gesenius als "de vader van de moderne Hebreeuwse Lexicografie."[i]
In Gesenius' Hebreeuws-Chaldee Lexicon werd aangetoond dat het woord chodesh verwijst naar "de nieuwe maan" of "de dag van de nieuwe maan" - oftewel "de eerste dag van de maand."[ii]
Dit brengt ons bij yowm - hier vertaald met "dezelfde dag". Gesenius toont in een lange uitleg aan dat yowm afstamt van een ander stamwoord dat "heet zijn" betekent, en daarom etymologisch evolueert om te verwijzen naar "de hitte van de dag"[iii] (Een deel hiervan houdt verband met een moment waarop nieuwe Hebreeuwse stamwoorden en accenten werden gevormd door het verzachten van keelklanken of "keelklanken" door de Hebreeërs bij de poging om een Arabisch woord uit te spreken dat "gloeien van woede"[iv] betekent).
Tenslotte is de plaats van Rephidim tegenwoordig onbekend. Bronnen die de afstand vermelden tussen Rephidim en de voet van de Sinaïberg zijn afhankelijk van de precieze locatie van die berg, en zelfs die is nog onderwerp van discussie. We kunnen echter op zijn minst een elementair idee berekenen met behulp van de "Bijbelse Wereldatlas" van Logos Bijbel Software, meer in het bijzonder met behulp van de "Route van de Exodus" kaart.[v] De meest waarschijnlijke plaats van de berg Sinai, volgens deze bron, is de berg die tegenwoordig Jebel Musa wordt genoemd. Van daar is het land dat het meest nauwkeurig overeenkomt met wat in het Oude Testament wordt beschreven als Rephidim (de plaats waar Mozes op de rots sloeg voor water en de laatste locatie van de Israëlieten vóór de Sinai) tussen de tien en veertien mijl weg, afhankelijk van het voetpad dat wordt afgelegd. Deze lengte- en breedtecoördinaten kunnen rechtstreeks van Logos naar Google World maps van vandaag worden gelinkt, waar de berekeningen vergelijkbaar zijn.
Als we nu moderne taal samenvoegen met wat Gesenius (en talloze taalgeleerden na hem) gelooft dat de ware oorsprong was achter chodesh en yowm, dan communiceren deze twee verzen (Exodus 19:1-2):
Op de eerste dag van de derde maand (Sivan), tijdens de hitte van de dag, na [ergens tussen de tien en veertien] mijlen gereisd te hebben van Rephidim, toen de kinderen Israëls nog onderweg waren uit het land Egypte, kwamen zij in de woestijn van de Sinaï".
Of, als een nog beknoptere en modernere mogelijke vertaling:
Op 1 Sivan, dezelfde dag dat de Israëlieten Rephidim verlieten op hun reis weg uit Egypte, rond het middaguur toen de zon op zijn heetst was, kwamen de Israëlieten aan bij de voet van de berg Sinaï.
Temidden van de oceaan van Hebreeuwse taalkundigen die dezelfde conclusie hebben getrokken, zijn er een aantal commentatoren uit de klassieke bijbelse literatuur die hebben geholpen bij het uitwerken van de tijdlijn van gebeurtenissen tussen 1 Sivan (hun aankomst) en de dag dat de Wet aan Mozes werd gegeven:
- De Israëlieten arriveerden aan de voet van de Sinaïberg op 1 Sivan.
- Op 2 Sivan ging Mozes de berg op om van de Here te horen en Zijn woord aan de Israëlieten over te brengen (Exodus 19:3).
- Op 3 Sivan bracht Mozes de instemmende reactie van de Hebreeuwse oudsten terug naar God op de Sinaï (19:7-8).
- Op 4, 5 en 6 Sivan, de periode van drie dagen die God Zijn volk gaf om zich te heiligen en hun kleren te wassen, bereidden zij zich voor op de beloofde verschijning van God, "want op de derde dag zal de Here op de berg Sinaï neerdalen voor het oog van het gehele volk" (Exodus 19:11)
MAAKT NASA DEEL UIT VAN EEN DOOFPOTAFFAIRE MET CATASTROFALE "PROFETISCHE" IMPLICATIES?! BEKIJK DE EERSTE 3 SHOWS HIERONDER!
Alles bij elkaar is dit een totaal van precies vijftig dagen vanaf het eerste Pesach drempel verbond met God Almachtig tot de dag waarop Hij, Zelf, neerdaalde op Sinai. Zo hebben we de gebeurtenis die het jaarlijkse Pinksterfeest inluidde, of, het Feest van "de Vijftigste Dag".
Het Jamieson-Fausset-Brown Bijbelcommentaar weerspiegelt deze volgorde, en documenteert dat de eerste dag van de maand, 1 Sivan, was:
...vijfenveertig dagen na Egypte - één dag doorgebracht op de berg (Ex[odus] 19:3), één die het antwoord van het volk [aan God] teruggeeft (Ex[odus] 19:7, 8), drie dagen van voorbereiding [heiliging], waardoor de hele tijd vijftig dagen is vanaf het eerste pascha tot aan de afkondiging van de wet. Vandaar dat het Pinksterfeest, dat wil zeggen, de vijftigste dag, de inwijding was van de oudtestamentische kerk.[vi]
Laat die laatste paar woorden in uw gedachten klinken als u verder gaat. Deze dag bij de Sinaï was "de inwijding van de Oudtestamentische Gemeente".
VOLGENDE: Het begrijpen van de Sinai-manifestatie en haar verbinding met de Eindtijd en het jaar 2025
Eindnoten:
[i] Brown, F., Driver, S. R., & Briggs, C. A., Enhanced Brown-Driver-Briggs Hebrew and English Lexicon (Oxford: Clarendon Press; 1977), v.
[ii] “chodesh,” Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, Gesenius’ Hebrew-Chaldee Lexicon, accessed online through Blue Letter Bible Online on June 16, 2020, https://www.blueletterbible.org/lang/lexicon/lexicon.cfm?Strongs=H2320&t=KJV .
[iii] “yowm,” Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, Gesenius’ Hebrew-Chaldee Lexicon, accessed online through Blue Letter Bible Online on June 16, 2020, https://www.blueletterbible.org/lang/lexicon/lexicon.cfm?Strongs=H3117&t=KJV.
[iv] Ibid.
[v] “Biblical World Atlas” tool, “Route of the Exodus” map, found by searching “Rephidim,” Logos Bible Software, accessed from personal commercial database on June 17, 2020.
[vi] “Exodus 19:1,” Jamieson-Fausset-Brown Bible Commentary , Biblehub, last accessed July 8, 2020, https://biblehub.com/commentaries/exodus/19-1.htm.