Een open brief aan Joe Biden van de vorsten die de Eerste Wereldoorlog begonnen.

Door John Zmirak op 6 oktober 2022

Geachte Mr. President,

Wij willen u graag groeten van gene zijde. Het is ons niet toegestaan specifieke details te delen over ons lot in het hiernamaals. Sommige katholieken krijgen zulke verschijningen, maar die zijn meestal veel vromer dan u. Overweeg in plaats daarvan dat wij drieën u aanspreken vanaf de "ashoop of historie." Wij hebben iets met u gemeen, zijn met dezelfde verleidingen geconfronteerd en zijn gekomen om u te waarschuwen. Zie ons misschien als de geesten van voorbije rijken.

We begonnen onze regeerperiode als leiders van machtige, welvarende rijken, zoals jullie. Een van ons (Franzi hier) zat op de troon totdat zijn geest bijna net zo wazig was als die van jou nu. Een ander van ons (Willi zegt "Hallo!") werd half ongeschikt geacht om te regeren, en gepest door zijn adviseurs. En de ander (Nikki golft) was bezeten door een messiaans geloof dat zijn rijk geroepen was om Oost-Europa te bevrijden.

Dus je zou kunnen zeggen dat we "weten waar je vandaan komt." En we zien waar je naartoe gaat. In uw gestage, moedwillige escalatie van het conflict met het Rusland van de heer Poetin, bewandelt u een weg die ieder van ons heeft bewandeld. We weten waar het toe leidt. En we smeken u om opzij te gaan.

De aantrekkingskracht van vlaggen op een kaart

Als je heerser bent van een rijk, zoals wij waren en jij nu bent, is het erg verleidelijk om maar de helft van het plaatje te zien. Je kijkt naar de kaarten die je machtige forten en legers tonen. Je ziet de duizenden kilometers van je grondgebied en denkt dat ze uitgebreid moeten worden. Dat je rijk alleen veiliger zou zijn als het deze enclave zou opslokken, die vijand zou liquideren, of zijn invloed beperken in weer een ander grensgebied.

Je denkt aan de glorie die aan je naam verbonden zou zijn, als je de overwinnaar, de veroveraar, de bevrijder van deze of gene plaats zou zijn. Je stelt je voor dat het systeem van je land glorieus voorwaarts marcheert en vrede en vooruitgang biedt aan burgers die nu "geknecht" zijn door je rivalen.

De mannen om je heen vleien je, vooral zij in uniform. Het is hun taak om je rijk sterk te houden, dus als je hen vraagt, "Is het nu? Zijn we sterk genoeg om dit of dat conflict te winnen?" antwoorden ze, "Ja, Majesteit. Natuurlijk. Onze vijanden zijn zwakkelingen, lafaards, huurlingen - of miserabele dienstplichtigen die bij de eerste gelegenheid de kleuren van de Vijand willen verlaten!"

Want als ze je anders antwoorden ("Nee, Majesteit, we zijn zwak.") zou je ze waarschijnlijk ontslaan. Omdat ze hun werk niet doen!

De "verraders" waren de echte patriotten, zo bleek.

Het is veel aangenamer om naar zulke mannen te luisteren dan naar je critici. Naar de pessimisten. Naar de voorstanders van verzoening, die onderhandelde oplossingen zoeken - die nooit eindigen in triomfantelijke optochten van uw soldaten door buitenlandse hoofdsteden, of ticker tape parades. Het beste wat ze je te bieden hebben is een half brood, met tegenzin overhandigd na vervelend diplomatiek heen-en-weer gedoe. Geen heerser heeft ooit een portret besteld van zichzelf terwijl hij een compromis tekent met bittere rivalen. Nee, je wilt herinnerd worden terwijl je op een wit voertuig door hun puin rijdt.

Maar puin valt er aan twee kanten, Mr. President. Zoals we ten koste van alles hebben geleerd. In 1914 spotten al onze regeringen met concessies die ons "prestige" zouden schaden, of onze tegenstanders zouden "belonen" voor slecht gedrag. Misschien hebben we zelfs de voorzichtige zielen die ons smeekten om ons van de rand weg te houden, uitgescholden of als "verraders" bestempeld. We konden ons geen toekomst voorstellen waarin onze rijke, machtige naties onze invloed niet bleven uitbreiden, ten koste van onze buren en rivalen. Dat zou ondenkbaar zijn, gewetenloos, schandelijk.

Het gooien van goede doden na de slechte

Toen onze ondergeschikten de chaos van de oorlog tussen de grootmachten ontketenden, liep het conflict uit de hand. We verloren zelfs de macht om een rationele vrede te sluiten, omdat de bloeddorst onder onze volkeren een "totale overwinning" eiste, opdat iets minder "de herinnering aan de soldaten die we al hadden opgeofferd, te schande zou maken". Dus om hen te "eren", offerden we talloze anderen op, gooiden goede doden na de slechte en vernietigden de christelijke beschaving in Europa voorgoed.

Je hebt de macht om veel erger te doen. In plaats van gifgas dat een paar uur boven de slagvelden hangt, kunnen jullie acties radioactieve neerslag achterlaten die tientallen steden voor miljoenen jaren vergiftigt. Beschouw het als vooruitgang.

Tegen het einde van de oorlog zou ieder van ons smeken om een stukje van de eervolle compromissen die we ooit verachtten. Kunnen we misschien de helft van ons koninkrijk houden? Abdiceren ten gunste van een familielid? Op zijn minst een comfortabele ballingschap vinden, in plaats van afgeslacht te worden in een kelder samen met onze familie door psychopaten? In plaats daarvan werden onze naties gekaapt en bevochten door het laagste soort maniakken, die de kracht van de staat gebruikten om miljoenen mensen meningen door de strot te duwen die ooit door verachtelijke gekken werden aangehangen.

Je kunt een sprinkhanenplaag niet hoeden

Het punt is dat oorlog niet zoiets is als een hengst of een leeuw. Het is meer als een wolk sprinkhanen die alles en iedereen komt verslinden. Laat het los, en het vliegt buiten ieders controle, en verwoest alles. Je kunt de uitkomst nooit voorspellen, anders zou je er niet aan beginnen. En zelfs als je wint, laat je miljoenen rouwenden achter, verwoeste steden, verstoorde toekomst en hongerende burgers.

En dat alles heeft u op uw geweten, op de dag des oordeels.

Mr. President, uw land is net zo broos en kwetsbaar als onze rijken waren in 1914, en u bent daar net zo blind voor als wij. U lijkt te slaapwandelen in de richting van een verwoestend conflict, gesust door de vleierij van leunstoelgeneraals en veroveraars van het thuisfront. Als u een erfenis wilt nalaten, laat het dan zijn dat u nederig genoeg was om de grenzen van uw land te kennen, en binnen die grenzen te leven - niet het tegen de rotsen te slingeren tot zijn welvaart en macht in duigen vallen.

Hoogachtend,

Onze Koninklijke Majesteiten,

Wilhelm II, Franz Josef I en Nicholas II.

 

John Zmirak is senior redacteur bij The Stream en auteur of co-auteur van tien boeken, waaronder The Politically Incorrect Guide to Immigration en The Politically Incorrect Guide to Catholicism. Hij is co-auteur met Jason Jones van "God, Guns, & the Government."

Bron: An Open Letter to Joe Biden From the Monarchs Who Started World War I - The Stream