ONZE OGEN OP DE PRIJS GERICHT HOUDEN

23 mei 2022 - door Janathan Brentner

Terwijl misleiding, corruptie in de regering, geweld en wetteloosheid in onze wereld toenemen, wordt het soms moeilijk om vast te houden aan onze hoop op Jezus' spoedige verschijning. Hoe kunnen we onze focus op de opname houden in deze gevaarlijke tijden?

Hoewel dit op het eerste gezicht misschien een beetje bizar klinkt, is een verhaal over Israëls eerste koning een bemoediging voor diegenen onder ons die moe zijn van het wachten op onze "gezegende hoop".

Degenen die bekend zijn met koning Saul weten dat hij geen uitmuntend voorbeeld is om te volgen. 1Samuël 13 verhaalt over zijn verzuim om op Samuël te wachten; zijn zonde bij deze gelegenheid werd een kritiek keerpunt in zijn heerschappij.

De verontschuldigingen die Saul aan de profeet gaf om zijn ongeduld bij deze gelegenheid te verdedigen, laten echter zien waar zijn denken ontspoorde en geven ons omgekeerd een waardevol inzicht voor de tijden dat wij ongeduldig worden in het wachten op de Heer.

Ik schreef jaren geleden voor het eerst over dit verhaal tijdens een moeilijke periode in mijn leven, toen ik hulp nodig had bij het wachten op de Heer; ik heb het later opgenomen in mijn boek, De slechteriken van de Bijbel.[i]

In de afgelopen week begon ik te zien hoe de slappe excuses van de koning bij deze gelegenheid een denkproces onthullen dat wij ook moeten vermijden als we onze ogen gericht willen houden op de prijs die voor ons ligt, onze "gezegende hoop".

FOCUS OP CHRISTUS, NIET OP DE ROMMELIGE OMSTANDIGHEDEN

1Samuël 13:1-7 beschrijft de onmogelijke omstandigheden waarin Saul en de Israëlieten verkeerden terwijl de koning op Samuël wachtte. De koning had slechts zeshonderd man bij zich en tot overmaat van ramp hadden alleen Saul en Jonathan een zwaard of een speer, omdat de Filistijnen deze weggevoerd hadden samen met hun smeden (1Samuël 13:19-22).

1Samuël 13:5 vertelt ons over de overweldigende dreiging waarmee de kleine groep soldaten van de koning werd geconfronteerd:

"Toen verzamelden de Filistijnen zich om tegen Israël te strijden, dertigduizend strijdwagens en zesduizend ruiters, en mensen als het zand, dat in menigte op de zeekust ligt."

In deze benarde situatie had de Heer, door middel van de profeet Samuël, de koning opgedragen zeven dagen te wachten. In die tijd zou Samuel hem een offer brengen en hem instructies geven over het gevaar dat Israël bedreigde. Saul echter werd ongeduldig en offerde het offer vóór de komst van de profeet.

Samuel confronteerde Sauls ongehoorzaamheid met een eenvoudige maar indringende vraag: "Wat heb je gedaan?"

Saul antwoordde: "Toen ik zag dat het volk zich verspreidde, en dat u niet binnen de gestelde dagen was gekomen, en dat de Filistijnen zich hadden verzameld bij Micmash, .... dwong ik mijzelf, en offerde het brandoffer" (1Samuël 13:11-12). Terwijl hij wachtte op de komst van de profeet, richtte Saul zijn aandacht op zijn deserterende leger, Samuels vertraging, en de enorme troepenmacht die zich tegen Israël verzamelde.

Saul zag alleen zijn onmogelijke situatie. Hij dacht niet aan de Heer of Zijn doel temidden van de gevaren die hem bedreigden.

Als we op Jezus wachten in welke situatie we ons ook bevinden, moeten we ons ook op Jezus richten in plaats van op onze rommelige omstandigheden.

We kunnen in de komende maanden met veel gevaren geconfronteerd worden, nu de duivel en zijn volgelingen meer van hun dodelijke macht over onze wereld blijven uitoefenen. Het is gemakkelijk, nietwaar, om je dan te concentreren op de verschillende gevaren die in de toekomst opdoemen en je ongeduldig af te vragen waarom de Heer nog niet gekomen is om ons te redden?

Ik heb ontdekt dat het beste tegengif Kolossenzen 3:1-4 is voor mijn dwalende aandacht. De woorden van dit vers brengen mijn aandacht terug naar de Heer en bieden een welkome onderbreking van de toenemende gevaren en slechtheid van onze wereld. Vers 4 herstelt mijn focus op Jezus' glorieuze verschijning.

"Als u dan met Christus bent opgewekt, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand van God. Richt uw gedachten op de dingen die boven zijn, niet op de dingen op aarde. Want u bent gestorven, en uw leven is verborgen met Christus in God. Wanneer Christus, die ons leven is, verschijnt, zult ook u met Hem verschijnen in heerlijkheid."

VERMIJD DE FOUTE REDENERINGEN VAN DE WERELD

Sauls woorden in 1Samuël 13:12 onthullen een ander gebied waarop zijn denken op die noodlottige dag ver uit de koers raakte. De koning dacht dat het offer zelf zou voorkomen dat meer troepen hem zouden verlaten en Gods gunst zou verkrijgen (zie 1Samuël 13:11).

Met andere woorden, hij geloofde dat het doel de middelen zou rechtvaardigen. Het was in orde om God ongehoorzaam te zijn vanwege het positieve resultaat om de troepen bij hem te houden. Zulke gedachten zijn vandaag de dag nog steeds populair in onze wereld.

Degenen onder ons die wachten op de komst van Jezus, moeten ook de redeneringen van de mensen om ons heen vermijden. De wereld wil dat wij onze verwachting van de spoedige wederkomst van de Heer in twijfel trekken: "Het is tweeduizend jaar geleden, waarom verwachten jullie zo dwaas dat Jezus nog tijdens jullie leven zal wederkomen?"

De tegenstanders van onze hoop willen dat wij ons aansluiten bij hun manier van kijken naar de gevaren die voor ons liggen en geloven dat vandaag de dag net zo is als elke andere tijd in de geschiedenis. "De dingen zullen uiteindelijk weer normaal worden, los van de wederkomst van de Heer," vertellen zij ons.

Velen van hen die onze kerken leiden zijn ook gevallen voor de gebrekkige redeneringen van de wereld. Ik heb vaak voorgangers van kerken die beweren "bijbelgelovig" te zijn een geheiligde versie van Joel Osteen's boek, Your Best Life Now, horen prediken. Week na week bootsen zij het tijdelijke perspectief van de wereld na door de aandacht van de heiligen alleen op dit leven te richten zonder te verwijzen naar de eeuwige bijzonderheden van hun hoop op het eeuwige leven.

Wij leven in het seizoen van Jezus' wederkomst voor Zijn gemeente. Wij moeten vertrouwen op de woorden van de Schrift in plaats van op ons eigen begrip in deze laatste dagen van de menselijke geschiedenis (Spreuken 3:5-6).

HOUD VAST AAN DE BELOFTEN VAN GOD

Het bevel van de Heer aan de koning om te wachten bevatte een belofte: als Samuël op de zevende dag zou komen, zou hij de koning leiding geven voor de strijd; hij zou hem vertellen wat hij moest doen opdat God de strijd voor Israël zou winnen (1Samuël 10:8). God had een plan om Zijn volk te verlossen van de Filistijnse dreiging.

Saul had nog een andere verzekering van God waar hij op die noodlottige dag op had kunnen vertrouwen. Bij de keuze van Saul zei de Heer tegen Samuël dat deze koning "mijn volk zal redden uit de hand van de Filistijnen" (1Samuël 9:16).

De koning was ongehoorzaam omdat hij verkoos Gods specifieke beloften te negeren.

In welke situatie we ons ook bevinden, het is essentieel dat we de Schrift kennen en ons stevig vasthouden aan de beloften.

Tijdens de donkere jaren van mijn leven, toen ik hartzeer na hartzeer ervoer, ontdekte ik de waarde van een stevige greep op de beloften van de Schrift. Het was niet genoeg voor mij om alleen maar de geruststellende woorden van Psalm 27 te kennen, ik leerde ze uit mijn hoofd en las ze maandenlang elke morgen.

Zo'n stevige greep op de Schrift is ook van vitaal belang als we wachten op de verschijning van de Heer om ons naar de plaats te brengen die Hij voor ons bereidt. Ik heb dit jaar al vele malen 1 Korintiërs 15:20-58, Filippenzen 3:13-21, 1Thessalonicenzen 4:13-5:11, Titus 2:11-15 en Romeinen 8:18-25 gelezen. Er is iets aan het zien van deze woorden op de bladzijden van de Bijbel dat me geruststelt over Jezus' naderende verschijning en dat me scherp houdt op wat Jezus beloofd heeft met betrekking tot mijn toekomst.

Nu onze wereld met de dag gevaarlijker wordt, is het niet genoeg om alleen maar te weten over het eeuwige leven; het is essentieel dat we ons stevig vasthouden aan de bijbelse beloften over de bijzonderheden van onze geweldige hoop. Jezus zal niet falen Zijn beloften na te komen aangaande de gebeurtenis die wij de Opname noemen. Daar kunnen we absoluut zeker van zijn.

VERTROUW OP DE PERSOON VAN GOD, NIET OP RELIGIEUS GEDRAG

Lange tijd heb ik geworsteld met een ander aspect van de verontschuldigingen die Saul aan Samuel aanbood voor zijn ongeduld. Er was iets mis in zijn gebrekkige poging tot aanbidding; maar eerst kon ik het niet identificeren. Plotseling drong het tot mij door dat de koning de Heer behandelde alsof Hij een geluksbrenger was in plaats van een levend en persoonlijk Wezen.

Sauls verontschuldigingen laten zien dat zijn hoop op succes berustte op het offer zelf in plaats van op Degene die hij wilde aanbidden. Saul vertrouwde op een religieuze oefening om Israël te verlossen in plaats van op God Zelf. Hij stond er niet bij stil dat de overwinning alleen berust bij Hem die hij ongehoorzaam was.

De koning behandelde God alsof Hij een automaat was. Doe de juiste dingen voor een voorspelbaar resultaat, net zoals je geld in een automaat stopt en een reep krijgt.

Activiteiten zoals gebed, Bijbelstudie en aanbidding zijn natuurlijk essentieel voor onze wandel met de Heer. Maar wanneer de tragedies en de beproevingen van het leven ons overvallen, is het de Heer, het voorwerp van onze aanbidding en ons geloof, die ons de nodige kracht en troost geeft in deze donkere tijden.

Wij zijn reeds Zijn kostbare kinderen; wij hoeven Hem niet te dwingen om liefdevol voor ons op te treden met ons "godsdienstig gedrag". Dat doet Hij al, elk moment van ons leven!

Hetzelfde is waar met betrekking tot ons wachten op de verschijning van de Heer. Hij is vastbesloten om ons veilig naar de heerlijkheid te brengen; Hij zal niet nalaten dat te doen. Terwijl wij wachten, kunnen wij ons ontspannen in de wetenschap dat Zijn tijdschema volmaakt zal zijn.

De meerderheid van de hedendaagse kerkleiders vestigen hun hoop op andere dingen dan de spoedige wederkomst van Jezus. Eén groep leert ten onrechte dat hun inspanningen om 24/7 te bidden de kerk zelf in staat zal stellen om op te staan en triomfantelijk te worden gedurende de komende Verdrukkingsperiode en het koninkrijk van de Heer binnen te brengen.

Zelfs in kerken die beweren "premillennial" te zijn, lijkt het alsof voorgangers ongeduldig zijn geworden in het wachten op de verschijning van Jezus en de kerk zelf opvoeren als de hoop van de heiligen. Is dit niet ook een vorm van vertrouwen hebben in "religieuze activiteit" zoals koning Saul lang geleden deed? Ik denk van wel.

De kerk is niet voorbestemd om een "stralende stad op een heuvel" te worden temidden van tegenspoed tijdens deze laatste dagen van de menselijke geschiedenis zoals wij die kennen. De Bijbel vertelt ons dat onze uiteindelijke verlossing van deze kwade dag de opname zal zijn, niet een triomferende kerk. Toch heb ik deze valse hoop vaak gehoord vanaf de kansels in Amerika.

Wat hebben alle bovenstaande punten gemeen? Jezus.

Jezus is Degene waarop we wachten. Het komt allemaal neer op vertrouwen op Hem, Zijn tijdschema, en Zijn beloften aan ons.

Bijbelstudie, gebed, aanbidding en gezamenlijke bijeenkomsten van de heiligen zijn natuurlijk essentieel terwijl we wachten, maar deze dingen zijn bedoeld om ons dichter bij de Heiland te brengen en mogen nooit het middel voor ons worden om onze agenda aan de wereld op te dringen of zelfs onze timing aan de Heiland op te dringen.

Ik weet hoe gemakkelijk het is om de foute redenering van koning Saul te kopiëren. Ik begon hem te bestuderen omdat ik ontdekte dat ik als jonge voorganger veel op hem was gaan lijken en ik zijn rampzalige fouten wilde vermijden.

Veel te lang heb ik ten onrechte geloofd dat de Heer mij automatisch zou zegenen omdat ik naar het seminarie was gegaan en Zijn leiding naar het pastoraat had gevolgd. Het was een ruw ontwaken voor mij om te ontdekken dat dit zeker niet het geval was. Echter, nadat Hij mij door vele jaren van ontberingen en lijden heeft geleid, heeft Hij mij gezegend op een manier die ik mij nooit had kunnen voorstellen.

Ongeacht waar uw lijden u brengt, onthoud alstublieft dat de eeuwigheid uw ultieme hoop is. Daar zullen we allen delen in heerlijkheden die elke aardse uitkomst die we ons kunnen voorstellen ver zullen overtreffen. En deze glorieuze tijd begint met de opname. Het is onze verlossing!

Onze toekomst draait om Jezus. Houd je ogen op Hem en Zijn wederkomst gericht. Vertrouw op Zijn timing!

Maranatha!! Kom spoedig, Here Jezus!

[i] De belangrijkste punten van dit artikel komen uit mijn boek, The Bad Guys of the Bible - And What They Teach Us About Walking With God. Dit is een in eigen beheer uitgegeven boek en is alleen beschikbaar op Amazon. Dit boek kijkt naar de levens van verschillende mannen in de Bijbel wier tijdelijke focus op het leven ervoor zorgde dat ze slechte beslissingen namen.

Bron: Keeping Our Eyes on the Prize — Jonathan Brentner