Wat de Palestijnen nu nodig hebben

door Khaled Abu Toameh - 10 november 2022

• Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook leven onder twee regimes die critici hard aanpakken en journalisten, mensenrechtenactivisten en politieke tegenstanders gevangen zetten en intimideren. Wie kritiek durft te uiten op de Palestijnse Autoriteit of Hamas krijgt vaak te maken met verschillende vormen van bestraffing, waaronder marteling en opsluiting.


• De situatie onder de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever is niet beter. Daar blijven Palestijnse veiligheidstroepen politieke activisten, universiteitsstudenten en academici arresteren, lastigvallen en intimideren.


• In de afgelopen week hebben de veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit een aantal Palestijnse politieke activisten die opriepen tot hervormingen gearresteerd en bedreigd.


• Er zijn twee redenen waarom de Palestijnen onder de huidige omstandigheden geen verkiezingen kunnen houden.


• Ten eerste is er de splitsing tussen de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook als gevolg van het voortdurende geschil tussen de Palestijnse Autoriteit en Hamas. De PA vreest dat Hamas geen vrije verkiezingen in de Gazastrook zal toestaan, vooral gezien het harde optreden van Hamas tegen zijn tegenstanders daar. Evenzo vreest Hamas dat de PA geen vrije verkiezingen zal toestaan op de Westelijke Jordaanoever, vooral in het licht van het aanhoudende veiligheidsoptreden tegen Hamas-leden daar.


• Ten tweede, de grote waarschijnlijkheid dat Hamas zou winnen.


• Hoewel men kan begrijpen dat het geen goed idee is om verkiezingen te houden die Hamas zouden helpen zijn controle uit te breiden naar de Westelijke Jordaanoever, is er geen reden waarom Palestijnen zouden moeten worden gearresteerd en geïntimideerd omdat zij vrijheid van meningsuiting en een einde aan de corruptie eisen.


• Het is geen verrassing dat schendingen door Palestijnen tegen Palestijnen vrijwel altijd worden genegeerd door de westerse media en de internationale gemeenschap. Zulke schendingen zijn voor westerlingen niet interessant omdat ze Israël niet in de schoenen kunnen worden geschoven. Door de schendingen door de vingers te zien, stimuleren de internationale gemeenschap en de media in feite de Palestijnse Autoriteit en Hamas om hun repressieve maatregelen tegen hun eigen volk voort te zetten.


• Helaas ziet het er niet naar uit dat de Palestijnen dichter bij vrijheid van meningsuiting of vrijheid van vergadering komen -- tenzij om Israël aan te klagen. Aangezien hun corrupte en incompetente leiders duidelijk niets geven om hun welzijn, lijkt het er eerder op dat zij precies de tegenovergestelde richting uitgaan.


• Terwijl de Israëli's, letterlijk aan de overkant van de straat, vrije discussies hebben in kranten, twistprogramma's op televisie en protesten, worden de Palestijnen nog steeds gearresteerd, tot zwijgen gebracht en geterroriseerd omdat ze de vrijheden durven op te eisen die ze elke dag naast zich zien.

Onder de kleptocratische Palestijnse Autoriteit (PA) en de theocratische Hamas-regimes hebben de Palestijnen geen vrijheid van meningsuiting en geen onafhankelijke of vrije media.

Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook leven onder twee regimes die critici hard aanpakken en journalisten, mensenrechtenactivisten en politieke tegenstanders opsluiten en intimideren. Wie kritiek durft te uiten op de Palestijnse Autoriteit of Hamas krijgt vaak te maken met verschillende vormen van bestraffing, waaronder marteling en opsluiting.

Neem bijvoorbeeld het geval van jurist Dr. Mohammed al-Talbani, die werd gedwongen een belofte te ondertekenen om Hamas of haar regering niet te beledigen via de sociale media. Dit gebeurde nadat hij kritiek had geuit op doodvonnissen van Hamas-rechtbanken in de Gazastrook.

Al-Talbani vertelde de Palestijnse nieuwswebsite Amad:

"Ik kreeg een telefoontje waarin ze [Hamas] me vroegen om naar het Shejaiya politiebureau te komen - de Cybercrime Investigation Department. Er was een klacht tegen mij voor opmerkingen die ik maakte op mijn Facebook-pagina over executies in de Gazastrook. Ze hadden een screenshot genomen van deze opmerkingen, en beschouwden ze als een aanfluiting tegen Hamas."

Al-Talbani zei dat de ondervragers ook een "verkapte bedreiging" afgaven: Hij kon maar beter niets tegen Hamas schrijven, anders zou hij opnieuw worden opgeroepen.

"Ze vroegen me een belofte te ondertekenen zodat de klacht niet zou worden overgedragen aan het Openbaar Ministerie en een officiële zaak zou worden," vertelde hij. "Ik stemde ermee in de belofte te ondertekenen dat ik de Palestijnse wet zou respecteren en de [Hamas] beweging en de regering niet zou beledigen."

Bij een ander incident in de Gazastrook afgelopen mei ondervroegen de veiligheidstroepen van Hamas liedjesschrijver en componist Massoud al-Draimli en vijf andere mensen nadat zij een videoclip hadden gemaakt zonder voorafgaande toestemming van de autoriteiten. De videoclip bevatte een vrouwelijke zangeres -- Hamas was woedend.

Al-Draimli en zijn vrienden werden gedwongen om het lied te verwijderen en een belofte te ondertekenen om geen enkel tekstueel werk uit te voeren zonder toestemming van Hamas. Al-Dreimli zei later:

"Ik plaatste de video van het lied op Facebook op donderdag, en een uur later belde de [Hamas] Algemene Opsporingsdienst mij en beval mij de video te verwijderen. Ze riepen me op voor een verhoor wegens de deelname van een meisje aan het zingen. Ze zeiden dat dit verboden is en dat ik geen vergunning had gekregen om het lied te filmen."

De situatie onder de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever is niet beter. Daar blijven Palestijnse veiligheidstroepen politieke activisten, universiteitsstudenten en academici arresteren, lastigvallen en intimideren.

In de afgelopen week hebben de veiligheidstroepen van de PA een aantal Palestijnse politieke activisten die opriepen tot hervormingen gearresteerd en bedreigd.

Op 7 november hebben Palestijnse veiligheidsagenten een persconferentie van de activisten in Ramallah verstoord.

De Palestijnse activist Omar Assaf zei dat de veiligheidsagenten de elektriciteit afsloten om de conferentie te stoppen, en vervolgens geweld gebruikten om hem en zijn vrienden te verhinderen de conferentie af te maken.

Fakhri Jaradat, een andere activist, zei:

"De veiligheidstroepen vielen het hoofdkwartier van de People's Alliance for Change binnen toen de persconferentie begon. Ze sloten de elektriciteit af en hielden enkele deelnemers vast. Ze dwongen ook de journalisten te stoppen met het verslaan van het evenement."

Een paar dagen eerder verboden de veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit verschillende activisten om deel te nemen aan een videoconferentie georganiseerd door een groep genaamd de Palestijnse Volksconferentie (PPC) om te protesteren tegen de hegemonie van PA-president Mahmoud Abbas over het Palestijnse leiderschap en de weigering om bevoegdheden te delen.

Omar Assaf, de politieke activist, werd door de veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit gearresteerd toen hij op weg was om de conferentie voor te bereiden.

De Palestijnse veiligheidsdiensten hebben vervolgens een andere activist, Bashar Takrouri, gearresteerd en de mobiele telefoon van een derde activist, Jamileh Abed, in beslag genomen. Ook een aantal journalisten die het evenement kwamen verslaan werden door de veiligheidsagenten aangehouden.

De PCC zei dat het optreden erop gericht is om "de stemmen die oproepen tot hervorming van de PLO het zwijgen op te leggen". Zij veroordeelde de detentie van de politieke activisten en journalisten en merkte op dat het harde optreden "de nationale noodzaak versterkt om de PLO opnieuw op te bouwen op democratische grondslagen zodat het Palestijnse politieke systeem nieuw leven kan worden ingeblazen en de rechten en de waardigheid van de Palestijnen kunnen worden beschermd tegen de hegemonie van de veiligheidsdiensten".

Ook het Palestijnse NGO-netwerk en de Raad van mensenrechtenorganisaties hekelden het optreden van de Palestijnse Autoriteit en zeiden dat vreedzame vergadering en vrijheid van meningsuiting rechten zijn die in de Palestijnse basiswet worden gegarandeerd.

"Het beginsel van de rechtsstaat is de basis van het bestuur in Palestina, en alle autoriteiten, instanties, organen, instellingen en personen zijn onderworpen aan de wet," zeiden de twee groepen.

"Wij zijn van mening dat het verbieden en verhinderen van het houden van vreedzame activiteiten en bijeenkomsten, vooral die waarin wordt opgeroepen tot hervorming van het Palestijnse politieke systeem, een zeer gevaarlijke stap is voor de toekomst van het bestaande Palestijnse politieke systeem en voor het sociale gebeuren. De voortdurende beperkingen van vreedzame activiteiten en bijeenkomsten schaden het imago van Palestina op internationaal niveau en plaatsen Palestina in het gezelschap van schenders van mensenrechten."

Ook de Palestijnse onafhankelijke commissie voor de mensenrechten (ICHR) veroordeelde het optreden:

Voor de vijfde keer sinds 2019 stemden Israëli's op 1 november in weer een nationale verkiezing. Hun Palestijnse buren op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook kunnen alleen maar jaloers toekijken hoe de Israëli's een democratisch grondrecht uitoefenen om hun eigen leiders te kiezen.

Er zijn twee redenen waarom de Palestijnen onder de huidige omstandigheden geen verkiezingen kunnen houden.

Ten eerste is er de splitsing tussen de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook als gevolg van het voortdurende geschil tussen de Palestijnse Autoriteit en Hamas. De PA vreest dat Hamas geen vrije verkiezingen in de Gazastrook zal toestaan, vooral gezien het harde optreden van Hamas tegen hun tegenstanders daar. Evenzo vreest Hamas dat de PA geen vrije verkiezingen zal toestaan op de Westelijke Jordaanoever, vooral in het licht van het aanhoudende veiligheidsoptreden tegen Hamas-leden daar.

Ten tweede is het zeer waarschijnlijk dat Hamas zou winnen.

De laatste Palestijnse presidentsverkiezingen vonden plaats in 2005, toen Mahmoud Abbas voor vier jaar werd verkozen als opvolger van Yasser Arafat. Bijna twee decennia later is de 87-jarige Abbas nog steeds aan de macht, hoewel zijn ambtstermijn in 2009 afliep.

In deze periode zag Abbas negen Israëlische premiers en presidenten komen en gaan door middel van vrije en democratische verkiezingen.

De laatste Palestijnse parlementsverkiezingen vonden plaats in 2006. Die resulteerde in een overwinning voor Abbas' rivalen in de islamistische beweging Hamas.

Een jaar later verdreef Hamas de Palestijnse Autoriteit van Abbas uit de Gazastrook door middel van een gewelddadige staatsgreep. Sindsdien is het Palestijnse parlement, de Palestijnse Wetgevende Raad (PLC), verlamd vanwege het (voortdurende) geschil tussen de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in de Gazastrook.

De Israëli's daarentegen hebben sinds 2006 negen verkiezingen gehouden voor hun parlement, de Knesset.

Net toen de Palestijnen vorig jaar eindelijk op weg leken te gaan naar parlements- en presidentsverkiezingen, besloot Abbas de stemming af te gelasten.

Hoewel hij de vermeende weigering van Israël aanvoerde om de Palestijnen toe te staan Jeruzalem in het verkiezingsproces op te nemen, wordt algemeen aangenomen dat de werkelijke reden voor zijn besluit zijn angst was dat zijn door corruptie geteisterde en gefragmenteerde Fatah-factie, zoals algemeen voorspeld, de verkiezingen zou verliezen van Hamas.

Hoewel men kan begrijpen dat het geen goed idee is om verkiezingen te houden die Hamas zouden helpen zijn controle uit te breiden naar de Westelijke Jordaanoever, is er geen reden om Palestijnen te arresteren en te intimideren omdat zij vrijheid van meningsuiting en een einde aan de corruptie eisen.

Het is geen verrassing dat schendingen door Palestijnen tegen Palestijnen vrijwel altijd worden genegeerd door de westerse media en de internationale gemeenschap. Zulke schendingen zijn voor westerlingen niet interessant omdat ze Israël niet in de schoenen kunnen worden geschoven. Door de schendingen door de vingers te zien, stimuleren de internationale gemeenschap en de media in feite de Palestijnse Autoriteit en Hamas om hun repressieve maatregelen tegen hun eigen volk voort te zetten.

Helaas ziet het er niet naar uit dat de Palestijnen dichter bij vrijheid van meningsuiting of vrijheid van vergadering komen -- tenzij om Israël aan te klagen. Aangezien hun corrupte en incompetente leiders duidelijk niets geven om hun welzijn, lijkt het er eerder op dat zij precies de tegenovergestelde richting uitgaan.

Terwijl de Israëli's, letterlijk aan de overkant van de straat, vrije discussies hebben in kranten, twistprogramma's op televisie en protesten, worden de Palestijnen nog steeds gearresteerd, tot zwijgen gebracht en geterroriseerd omdat ze de vrijheden durven op te eisen die ze elke dag naast zich zien.

Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist die in Jeruzalem woont.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2022 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: What the Palestinians Need Now :: Gatestone Institute