www.wimjongman.nl
HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING - DEEL 44: De vrouw en de draak (Openbaring 12)
12 februari 2023 door SkyWatch Editor/p>
Inleiding - Deel 1 - - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11 Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31 - Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 ontbreekt - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41 - Deel 42 - Deel 43
Opmerking van de auteur: Deze baanbrekende serie wordt aangeboden ter viering van een voorheen topgeheim project en nu ongekende nieuwe 3-delige boekenserie (meer dan 10 jaar in de maak) van bestseller geleerde Dr. Thomas Horn en bijbelse geschiedenis en theologie-deskundigen Donna Howell en Allie Anderson: HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING - GISTEREN, VANDAAG EN MORGEN
Zoals vaak het geval is met Openbaring, heeft de identiteit van de vrouw en haar kind in dit volgende gedeelte van de Schrift meer dan twintig verschillende mogelijkheden opgeleverd. De identiteit van de draak daarentegen is in wezen een eenduidig antwoord. We gaan verder volgens het patroon dat we tot nu toe hebben gevolgd, waarbij we eerst kijken naar wat Johannes zag, en dan de symboliek in zijn visioen bespreken.
Johannes schrijft dat er een groot wonder verschijnt in de hemel (de meeste mensen stellen zich voor dat dit de nachtelijke hemel is, niet de helder verlichte plaats van aanbidding die "hemel" kan impliceren): Een zwangere vrouw is gekleed in de zon en op haar hoofd een kroon met twaalf sterren, terwijl de maan onder haar voeten staat. Zij is in doodsangst vanwege de bevalling en schreeuwt het uit van de pijn. Een ander groot wonder verschijnt: Een enorme, rode draak verschijnt met tien horens. Hij heeft zeven koppen, en draagt op elk daarvan een kroon. Met zijn staart veegt hij een derde van de sterren weg en werpt ze op de aarde. Hij staat dan voor de zwangere vrouw, wachtend om haar pasgeborene te verslinden zodra deze geboren is. De baby die uit de vrouw wordt geboren, moet met een ijzeren staf over alle volken heersen, en hij wordt dan opgenomen in God en zijn troon. De vrouw vlucht naar de woestijn, waar God een veilige plaats voor haar heeft bereid om daar 1.260 dagen te verblijven (Openbaring 12:1-6).
Huwelijkse taal in het hele Oude Testament die verwijst naar Gods volk in termen van "getrouwde vrouw" leidt ertoe dat veel uitleggers geloven dat de vrouw Israël voorstelt. Op sommige plaatsen wordt "zij" (Israël) ook gezien als zwanger (Jesaja 26:7; 66:7; Micha 4:10; 5:3). Een ontelbaar aantal gelooft dat deze stermoeder de Gemeente is. Persoonlijk zijn wij het ermee eens dat zij Israël voorstelt, omdat dat goed bij de symboliek past, terwijl wij het er niet mee eens zijn dat zij de universele Gemeente is (deels omdat de Gemeente in 2 Korintiërs 11:2 als een "maagd" wordt voorgesteld). In Jozefs droom waren de twaalf eerste zonen van Jakob (de vaders van de stammen van Israël) "sterren" (Genesis 37:9), en deze vrouw draagt een kroon met twaalf sterren. Bovendien zegt de allereerste messiaanse profetie in Genesis 3:15 in opvallend vergelijkbare taal: "En Ik zal vijandschap zetten tussen u [de duivel of "slang"] en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad; het zal uw de kop vermorzelen, en gij zult zijn hiel vermorzelen." Jezus zei: "Natie zal opstaan tegen natie, en koninkrijk tegen koninkrijk. Er zullen hongersnoden zijn en aardbevingen op verschillende plaatsen. Dit alles is het begin van geboorte-weeën" (Matteüs 24:7-8, NIV; vgl. Marcus 13:8). Deze "geboorte-weeën" waarover Christus onderwees waren de tekenen van de eindtijd, zoals geïllustreerd in de soorten hongersnood, aardbevingen enz. die tot nu toe in Openbaring zijn voorgekomen.
WOW! BEKIJK WAT DR. THOMAS HORN EN DONNA HOWELL INTRODUCEREN IN "HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING!"
Wanneer de vrouw is bevallen, vlucht zij voor de draak naar een veilige haven die God voor haar heeft bereid. Bedenk dat de antichrist halverwege zijn heerschappij (drieëneenhalf jaar in de Verdrukking) zijn beloften aan Israël breekt door zich tegen haar te keren en de "gruwel der verwoesting" in de Tempel op te richten. Vlak na zijn opmerking over geboortepijnen zei Jezus ook: "Wanneer gij dan de gruwel der verwoesting, waarvan de profeet Daniël gesproken heeft, op de heilige plaats zult zien staan, (wie het leest, let daarop:) laat hen die in Judea zijn, dan naar de bergen vluchten" (Mattheüs 24:15-16). Dit is opmerkelijk bewijs voor het idee dat de vrouw Israël (of "Judea") is, en dat dit moment waarop zij vlucht voor de draak een overzicht is van een verbroken contract tussen Antichrist en de Joden in het midden van de Verdrukking.
Er is een ongelooflijk populaire theorie dat wanneer de natie Israël het advies van Christus opvolgt om te vluchten voor Antichrist, zij zich zal verbergen in een rotsachtige plaats in het moderne Jordanië, Petra genaamd, die in de Bijbel Sela werd genoemd (wat "rots" betekent; Jesaja 16:1; 2 Koningen 14:7). Vandaag de dag is Petra onbewoond (maar wel druk bezocht), maar omdat veel van de bouwwerken waar mensen woonden en aanbaden direct uit de zijkant van bergachtige rotsen zijn gehouwen, zijn de ruïnes nog grotendeels bewoonbaar. Daniël 11:41 zegt: "Hij [Antichrist] zal ook het glorierijke land binnengaan, en vele landen zullen omvergeworpen worden; maar deze zullen uit zijn hand ontsnappen, zelfs Edom, en Moab, en het hoofd der kinderen van Ammon." Hoewel we nog niet precies weten waarom, zal de macht van de antichrist niet kunnen doordringen tot deze drie landen. Het grondgebied van Petra overlapt met de oude stad Edom, en de enige manier om er te komen is te paard over een smalle toegangsweg, de Siq genaamd. Het terrein is te rotsachtig en te beperkend om met enig vervoer over de grond binnen te vallen, waardoor het een ideale plaats is om zich voor vijanden te verbergen.
Psalm 2:7-9 zegt, in directe verwijzing naar de Zoon van God, dat Hij alle volken zal regeren met een "ijzeren staf". Jezus is zeker de Zoon van God, maar Hij is ook een zoon van Israël (uit de stam Juda). Ook Jezus werd "opgenomen" (Openbaring 12:5) naar God, zoals de baby van de vrouw in het visioen van Johannes. Uit het lezen over Zijn hemelvaart blijkt dat Hij letterlijk naar de troon van de Vader ging (Handelingen 1:9-11). Op een dag zal Hij, zoals de profeten voor ogen hadden, over alle volken heersen in het Duizendjarig Rijk. De draak wachtte om het kind van de vrouw te verslinden, wat geleerden koppelen aan de gebeurtenis van Herodes' slachting van alle jongetjes in een poging de Messias uit te roeien (Mattheüs 2:16).
Daarom delen wij de mening van velen dat de vrouw Israël is (niet Maria in het bijzonder, zoals sommigen beweren), en de baby - nu we hem geïdentificeerd hebben - Jezus is. Wat de draak betreft, dat zal duidelijk worden in de context van het volgende deel van Johannes' openbaring; dan zullen we kort ingaan op de "sterren" die hij "wegvaagde".
ZIE VERBORGEN MYSTERIES DIE DE "OPENENDE GEEST" VAN HET OUDE TESTAMENT VERBINDEN MET DE BOEKROL "VERZEGELD MET ZEVEN ZEGELS"
Johannes ziet dan een oorlog uitbreken tussen de engelen van God onder leiding van de aartsengel Michaël aan de ene kant en de draak en zijn engelen (kennelijk kwade of gevallen engelen) aan de andere kant. De draak verliest de strijd en wordt met zijn engelen uit de hemel verdreven. Dit wezen - "die oude slang, genaamd de duivel en de satan, die de hele wereld misleidt" - wordt op de aarde geworpen (12:7-9).
In duidelijke, onmiskenbare, zelfverklaarde bewoordingen kunnen we dus zien dat de "draak" Satan is. Het is zo duidelijk dat we niet eens hoeven in te gaan op tegenstrijdige theorieën (en die zijn toch niet overtuigend).
Van de "sterren" die hij eerder van de hemel veegde wordt aangenomen dat het ook engelen zijn. Dr. Michael Heiser merkt op dat engelen "ook 'sterren' (kokebim) worden genoemd. Sterker nog, de benaming 'schare' is gebaseerd op beschrijvingen van hemellichamen in het Oude Testament (bijv. Gen 2:1; Jer 8:2)."[i] (Bedenk ook dat in ditzelfde boek, in Openbaring 1:16, de 'sterren' in Christus' handen de 'engelen' van de gemeenten zijn). Of het heilige of slechte engelen zijn, hangt af van de uitlegger. Sommigen worden herinnerd aan de boze engelen die de hemel verlieten als gevolg van Satans invloed, en omdat de engelen in de eerste scène tegelijkertijd worden neergeworpen is dat een mogelijkheid: "En de engelen, die hun eerste woning niet bewaard hebben, maar hun eigen woonplaats verlaten hebben, heeft Hij in eeuwige ketenen onder de duisternis bewaard tot het oordeel van de grote dag" (Judas 6). Er kan echter nog een andere verklaring zijn. We moeten het nog hebben over Daniëls visioenen over beesten en horens, omdat die het meest relevant zijn in Openbaring 13, maar zoals onze spoedig komende uitleg zal aantonen, is de antichrist de "opschepperige kleine hoorn". In Daniël 8:10 lezen we dat deze kleine hoorn "groot werd, zelfs tot aan de hemelse schare, en hij wierp een deel van de schare en van de sterren ter aarde en vertrapte hen". Hoewel geleerden deze "sterren" soms interpreteren als heilige heiligen van God, staat dit vers te dicht bij de scène van de draak en de vrouw om dit verband te negeren. Aangezien de antichrist de voornaamste dienaar van de draak in de eindtijd is, zouden deze engelen toch door de invloed van de draak (gesymboliseerd door zijn staart) kunnen zijn neergeslagen. Aangezien engelen geesten zijn, geloven wij niet dat zij lichamelijk gewond kunnen raken zoals wij dat kunnen, wat de zaak nog ingewikkelder maakt. En in de tweede van deze tweeledige vrouw/draak scènes breekt er een oorlog uit tussen Satan en de engelen van de hemel, en hij verliest, zonder dat er sprake is van de dood of zelfs schade aan een van de hemelse gastheren. Daarom kan Beale gelijk hebben als hij concludeert dat de engelen die de draak wegveegt "verwijzen naar de vervolging van Gods volk", omdat de sterren eerder in Openbaring de kerken op aarde voorstellen.[ii] (Merk ook op dat Beale het niet eens is met de theorie dat de drakenscène iets te maken heeft met de gevallen engelen van Judas 6.)
Johannes hoort een luide stem uit de hemel die erkent dat het Koninkrijk van Christus eindelijk is gekomen, samen met redding, macht en gezag, want de vijand die de heiligen beschuldigt is neergeworpen. De stem gaat verder en verkondigt dat het getuigenis van het bloed van het Lam, gegeven door hen die bereid waren te sterven voor Zijn Naam, hem heeft verslagen; daarom is er reden tot vreugde, maar de duivel weet dat hij nog maar weinig tijd heeft, dus is hij boos, en zal er terreur komen over de aarde en haar wateren. Johannes schrijft vervolgens dat de draak de vrouw achtervolgt die het Kind gebaard heeft, maar zij krijgt de vleugels van een adelaar om naar haar veilige plaats in de woestijn te vliegen, waar zij drieëneenhalf jaar onder bescherming zal leven. De draak probeert een zondvloed te sturen om haar te verdrinken met het water van zijn mond, maar de aarde staat haar bij en slokt het water op, zodat de boze draak de oorlog verklaart aan de rest van haar kinderen die Gods geboden houden en het getuigenis van Jezus delen (Openbaring 12:10-17).
Satans koninkrijk van het kwaad gaat ten onder. Als Israël vlucht, kan hij de vrouw niet inhalen omdat zij een soort voorziening van snelheid heeft gekregen (gesymboliseerd door vleugels). Hij probeert haar opnieuw te doden met een vloed, die al dan niet letterlijk water kan zijn, want een "vloed" is een verwijzing in het Oude Testament naar verwoestende goddeloosheid (Psalmen 18:4; 32:6; 69:1-2; 124:2-5; Nahum 1:8), en de "zee" waaruit het Beest voortkomt wordt gesymboliseerd als goddeloze mensheid, wat verder suggereert dat deze specifieke "vloed" een menselijk leger van de Antichrist kan zijn. Zij ontwijkt echter ook die aanval (mogelijk met een aardbeving). De "oorlog" die de draak tegen haar en haar "kinderen" verklaart, zal niet succesvol zijn, zoals uit de volgende hoofdstukken blijkt.
Wat betreft de identiteit van de andere nakomelingen van de vrouw is er één vraag die we niet met zekerheid kunnen beantwoorden. Het is duidelijk dat, als zij Israël is, haar kinderen Israëlieten zouden zijn. Zij worden hier echter niet alleen afgeschilderd als Joden, maar als Joden die het getuigenis van Christus bewaren. Dat doet denken aan de honderdvierenveertigduizend met het merkteken van God, maar het zou niet logisch zijn dat zij onderduiken. Het is mogelijk dat sommige messiaanse Israëlieten zullen onderduiken, terwijl de gemarkeerden dat niet doen, maar het is ook mogelijk dat degenen met het merkteken van God al voltooid hebben waartoe zij geroepen zijn tegen de tijd dat zij moeten vluchten. Hoewel we hierop geen antwoord hebben omdat deze gebeurtenissen nog niet hebben plaatsgevonden, is het algemene beeld duidelijk: God zal zijn uitverkorenen beschermen tijdens de oorlogen van de laatste dagen.
OMVAT "HET MYSTERIE VAN JEZUS" DE WERELD DIE ZICH VOORBEREIDT OP DE ANTICHRIST?
Beesten uit zee en aarde (Openbaring 13)
Nu we eindelijk het moment bereiken waarop het beest, de antichrist, officieel in beeld komt, zien we ook nog een ander beest dat van de aarde komt. Maar voordat we deze zaken behandelen, moeten we kijken naar de profetieën van Daniël. Omdat we in het hoofdstuk over de profeten al gedeeltelijk hebben behandeld wat Daniël zag, zal dit een korte terugblik zijn.
In Daniël 7-8 ziet de profeet vier "beesten" opkomen uit de zee. Openbaring 17:15 interpreteert het symbool van de zee voor ons: "De wateren...zijn volken, en menigten, en naties, en tongen." Met andere woorden, alle heersers uit dit water ontstaan door menselijke systemen - zoals door vererving (koningen) en door verkiezingen (presidenten). Het zijn geen hemelse leiders door Gods aanstelling. Eerder in onze studie van de Grote en Kleine Profeten hebben we uitgelegd dat het eerste beest een leeuw was met vleugels van een adelaar, waarvan de vleugels zijn afgescheurd, en dat het daarna naar het land wordt gedragen, waar het staat als een mens, en het krijgt het verstand van een mens. De tweede is een beer met drie ribben in zijn bek, tegen wie wordt gezegd: "Sta op, verslind veel vlees". De derde is een luipaard met vier vleugels en vier koppen die "heerschappij" krijgt. De vierde is de ergste, "vreselijk en verschrikkelijk, en buitengewoon sterk", die tien horens heeft en tanden van ijzer.
Terwijl Daniël de horens van het ergste (vierde) beest beschouwt, groeit een "kleine" hoorn - met "ogen als mensenogen, en een mond die grote dingen spreekt" - naar buiten en slaat drie andere horens weg (7:8). (Omdat hij "klein" wordt genoemd, is gesuggereerd dat hij een klein begin zal hebben - een politicus zonder naam misschien, die aanvankelijk niet erg indrukwekkend of intimiderend overkomt. Dat is duidelijk een beschrijving op korte termijn van wie hij uiteindelijk zal worden.) De Oude van dagen (God) zit op zijn troon en verslaat het beest en legt de opschepperige woorden van de kleine hoorn het zwijgen op (7:9-11). Dan ziet Daniël Jezus:
Ik zag in de nacht visioenen, en zie, iemand als de Zoon des mensen kwam met de wolken des hemels, en kwam tot de Oude van dagen, en zij brachten hem nabij voor Zijn aangezicht. En Hem werd heerschappij gegeven, en heerlijkheid, en een koninkrijk, opdat alle volken, natiën en talen Hem zouden dienen; Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij, die niet voorbijgaan zal, en Zijn koninkrijk, dat niet vernietigd zal worden. (7:13-14)
Een engel interpreteert vervolgens Daniëls visioen over de beesten en horens, zeggende:
Het vierde beest zal het vierde koninkrijk op aarde zijn, dat van alle koninkrijken zal verschillen, en het zal de gehele aarde verslinden, en het zal haar vertrappen en in stukken breken. En de tien horens van dit koninkrijk zijn tien koningen die zullen opstaan; en een ander zal na hen opstaan, en hij zal verschillen van de eerste, en hij zal drie koningen onderwerpen. En hij zal grote woorden spreken tegen de Allerhoogste, en hij zal de heiligen des Allerhoogsten uitputten, en het denken tijden en wetten te veranderen; en zij zullen in zijn hand gegeven worden tot een tijd en tijden en de verdeling der tijden. [Opnieuw drieënhalf jaar (7:23-25)
In beide visioenen van Daniël (het eerste staat in hoofdstuk 2) snijdt God de macht af van de aardse koninkrijken, om uiteindelijk dit koninkrijk te vestigen door de Mensenzoon. Maar voordat het zover is, zullen de vier beesten en de tien horens (elf, de opschepper met de mond meegerekend) hun hoogtijdagen op aarde beleven.
GOD BRAK DE MACHT VAN "DE KERSTMAGIËRS"? MAAR KEERT ZO'N "MAGI-CALISME" NU TERUG VOOR DE OPKOMST VAN EEN ANDER "CHRISTUSKIND"?
Hoewel Daniël de beesten zag opkomen uit de zee (van de mensheid), zegt de engel in Daniël 2:17 dat de beesten uit de aarde zullen voortkomen - opnieuw heersers onder de mensen. Vanwege de wereldgeschiedenis zijn de beesten gemakkelijk te interpreteren.
Het nationale embleem in heel Babylon in die tijd was een leeuw met de vleugels van een adelaar, en soms verscheen deze "leeuw" met een mannengezicht. Nebukadnezar was de koning van Babylon, en hij leefde letterlijk als een "beest van het veld" (4:25) nadat hij krankzinnig was geworden en zijn nagels liet groeien als "vogelklauwen" en zijn haar als "adelaarsveren" (4:33). Zeven jaar later werd zijn verstand hersteld (4:36) zoals het eerste beest dat het verstand van een mens kreeg. Als de beesten koninkrijken zijn, zoals de engel zei, is het eerste duidelijk het Babylonische rijk.
Het Medo-Perzische rijk is de beer (tweede beest), die aan zijn kant staat (7:5) als symbool dat één kant van dit rijk sterker was (Perzië), wat waar was. Het eet (of kauwt op) drie ribben, net zoals Perzië uiteindelijk Babylon, Lydië en Egypte verteerde, en de opdracht die het krijgt om vlees te verslinden weerspiegelt zijn wijde uitbreiding naar het noorden en westen.
Het derde beest is een luipaard, een van de snelste wezens in het dierenrijk ("vleugels" zijn een symbool van extra snelheid), net zoals Griekenland snel was in zijn vele veroveringen van een groot deel van de oude wereld. Alexander de Grote voltooide zijn veroveringen door vier generaals die zich snel over de grond bewogen (vier vleugels). Na de dood van Alexander de Grote viel het rijk uiteen in vier "staatshoofden" leiders, wat verklaart waarom dit beest vier koppen heeft.
Het vierde en laatste beest, ook beschreven als het vreselijkste en machtigste van allemaal, is het Romeinse Rijk. Daniël beschrijft dit beest niet zo gedetailleerd, maar hij merkt op dat het "grote ijzeren tanden had; het verslond en brak in stukken, en stampte de rest met zijn voeten; en het verschilde van alle dieren die er voor waren", wat de opkomst van het Romeinse Rijk beschrijft, dat iedereen die zich ertegen verzette verpletterde.
De tien horens op de vierde, zei de engel, waren tien koninkrijken. Premillennial kenners zijn het er bijna unaniem over eens dat deze coalitie van tien naties in de eindtijd weer helemaal op Rome zal lijken, omdat Antichrist (de "kleine hoorn") voortkomt uit het vierde beest (het Romeinse Rijk). Tien koningen (politici) zullen zich verenigen met de agenda van Antichrist en oorlog voeren tegen God. Interessant is dat de regeringen van Europa al overeengekomen zijn zich op deze manier te verenigen, door vrijwillig hun eigen autonomie en regionale grenzen op te heffen en hun gezag over te dragen aan een eenwordingsorganisatie die de Europese Economische Gemeenschap heet, en die "economische integratie" als haar hoogste doel opeist. Dit begon in maart 1957, toen België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland en West-Duitsland een verdrag ondertekenden dat bekend stond als het "Verdrag van Rome". (Serieus, wat Daniel zag was tot op de letter nauwkeurig! En al zijn "beest"-visioenen waren een voorbode van letterlijke toekomstige gebeurtenissen, wat pleit voor een letterlijke interpretatie van de rest van zijn visioenen die in Openbaring tot voltooiing komen). Hoewel het Verdrag van Rome zijn naam ontleende aan de plaats waar het werd ondertekend, Rome, Italië, is de titel alleen al verontrustend profetisch. Het is niet verrassend dat geleerden geloven dat dit patroon zich zal voortzetten totdat er tien machtige naties zijn. De antichrist, de "kleine hoorn" die maar weinig mensen zullen zien aankomen, zal drie andere "hoorns" (naties) ontwortelen en zich met zijn opschepperige mond als wereldmacht vestigen... maar niet voordat hij een verbond met Israël heeft gesloten (Daniël 9:24-27). (U hebt misschien opgemerkt dat het beest van Daniël drie koninkrijken "ontwortelt", waardoor het aantal op zeven komt, terwijl het beest van Openbaring nog steeds tien volledige koninkrijken erkent in samenwerking met de heerschappij van de antichrist. Dit heeft enige discussie veroorzaakt, maar is niet zonder antwoord. De meesten zijn het erover eens dat de tien koningen in Daniël blijven bestaan, maar door Antichrist worden onderworpen en opgaan in de eerste tien. Deze drie die "ontworteld" zijn, blijven dus onafhankelijke koninkrijken, maar alleen in naam, omdat zij onder het gezag van Antichrists belangrijkste tien koninkrijken worden gebracht. Merk op dat Rusland (bij het schrijven van dit werk) heeft geprobeerd de Oekraïne op deze manier te "absorberen".
HOE OBAMA, HITLER EN DE TROON VAN SATAN VERBONDEN ZIJN MET "HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING".
ZAL HET BLOED VAN DE ANTICHRIST DE MENSEN HIERVAN "REDDEN"?
ZAL HET BLOED VAN DE ANTICHRIST DE MENSEN HIERVAN "REDDEN"?
Ter afsluiting van onze terugblik op Daniëls profetieën: de rots die schijnbaar uit het niets naar het standbeeld van de natie werd geworpen (die Daniël zag in het tweede hoofdstuk van zijn boek) is het Koninkrijk van Christus. Het zal alle naties neerhalen en zich voor altijd vestigen als de uiteindelijke autoriteit. De mysterieuze vierde Figuur die in de oven verscheen in het boek Daniël is een alom bekende Christophany-Jezus zelf, degene "als een zoon van de goden".
Als laatste overweging voordat we overgaan tot de komst van het Beest, verwijst 2 Tessalonicenzen 2:3-8 naar een figuur uit de eindtijd die de Antichrist "tegenhoudt" of "weerstaat" om geopenbaard te worden vóór of buiten zijn vastgestelde tijd. Hoewel er veel theorieën bestaan over wie of wat deze kracht zou kunnen zijn, laat een blik op de functie van de Heilige Geest zien dat Hij de enige is die dit soort grenzeloze macht heeft met betrekking tot het onderwerp zonde (Genesis 6:3; Johannes 16:8-11). De meeste geleerden wier werken wij hebben gelezen, zijn het daarmee eens. Deze Geschriften uit 2 Tessalonicenzen stellen gezamenlijk dat de Bevrijder (de Heilige Geest) uit de weg gaat (de aarde verlaat), waardoor de profetische gebeurtenissen van Openbaring kunnen plaatsvinden. Met andere woorden, de reden waarom we de vervulling van Openbaring nog niet zijn gaan zien, is dat de Heilige Geest dit heeft verhinderd. Daarom, aangezien het Beest hier in Openbaring verschijnt, heeft de Heilige Geest en Zijn weerhoudende kracht die de komst en openbaring van de Antichrist tegenhoudt, in het verhaal de aarde dan verlaten. (We weten dat de Heilige Geest zijn huidige thuis heeft in de harten van de gelovigen, zoals een groot aantal Schriftplaatsen in onze studie van de brieven hebben aangetoond, maar Johannes 16:8-11 maakt duidelijk dat Hij ook aanwezig is als een belangrijke veroordelende Aanwezigheid op aarde, en veel van hoe Hij werkt is door het volk van God. Zijn vertrek onder de mensen op aarde voor de opkomst van de Antichrist pleit er dan voor dat de timing van de Opname vóór de introductie van de Antichrist is. Aangezien Antichrist een sleutelfiguur is in de gehele Verdrukking, is de timing van de Opname en de verwijdering van de Bevrijder volgens veel geleerden pretribulerend. Hoewel dit de interpretatie is die voor ons het meest logisch is, dringen wij er niet dogmatisch op aan dat dit de enige mogelijke manier is om de eschatologie te volgen. Wij geven één relevant argument in de mix die bijdraagt aan de chronologie van de gebeurtenissen in Openbaring. Maar er moet een cruciale opmerking worden gemaakt over het vertrek van de Weerhouder: Zonder de Heilige Geest kan iemand niet werkelijk gered worden [Johannes 3:3, 5], dus hoewel Hij vertrekt, zal Hij nog steeds oprechte zoekers ontmoeten waar zij zijn en het getuigenis van Christus bevestigen in de harten van hen die angstwekkende gebeurtenissen waarnemen en zich afvragen of "die Jezus van de evangeliën" werkelijk was wie Hij zei dat Hij was. Openbaring 11 toont het succes van de twee getuigen bij het bekeren van de massa's tot het christendom, dus zelfs interpretatoren van de pre-tribbers houden enige aanwezigheid van de Geest in het vooruitzicht tot halverwege de Verdrukking, of kort daarna. Zoals op de komende bladzijden wordt aangetoond, vindt er tussen de zegels en bazuinen en de latere schalen een mentaliteitsverandering plaats, waarbij de mensen ophouden zich te bekeren en alleen nog God vervloeken; dat is de reactie op wereldschaal. Dit zou erop kunnen duiden dat de hele bediening van de Weerhouder dan voltooid is, maar zelfs die interpretatie laat de hele natie buiten beschouwing die in Jezus zal geloven wanneer Hij aankomt om het Duizendjarig Rijk te vestigen [Jesaja 66:8; Zacharia 12:8-12]. Alleen God weet het zeker, maar dit zijn de kenmerken van het lopende debat. Persoonlijk geloven wij dat het "weggaan" van de Geest van de aarde een dramatische toename van het kwaad vertegenwoordigt die God toestaat met het doel Zijn uiteindelijke eindtijdplan te voltooien, niet dat de Geest ooit "onbeschikbaar" zou zijn om te reageren op een oprechte ziel, ooit, want dat is eenvoudigweg niet in overeenstemming met Zijn bediening zoals die in het Woord van God is beschreven. Nu de Weerhouder weg is, zal de Antichrist eindelijk de kans krijgen om op te staan en de wereld voor de gek te houden, maar gedurende de Verdrukking en in het Millennium komen mensen tot geloof in Christus. Dus, hoewel wij geloven dat de Bijbel uitdrukt dat er een seismische afname zal zijn van de aanwezigheid van de Geest op de manier waarop Hij nu werkt, houden wij vol dat God nooit een menselijke ziel op aarde tot verdoemenis zou benoemen als er een kans was op verlossing, eenvoudigweg omdat God "niet wil dat iemand verloren gaat" [2 Petrus 3:8-10].)
VOLGENDE: Nu, naar Openbaring hoofdstuk 13...
Eindnoten
[i] Heiser, Michael S., Angels: What the Bible Really Says About God’s Heavenly Host (Kindle ed.; Bellingham, WA: Lexham Press; 2018), Kindle location 399.
[ii] Beale, G. K., The Book of Revelation… 636–637