www.wimjongman.nl

(homepagina)


Sorry liberalen, maar de nazi's waren progressief links.

De eenvoudige waarheid over elke despotische totalitair.

28 september 2022 - door Derek Hunter

Je hebt vast wel eens iemand in je leven gekend die er gewoon vol van was, toch? Een vriend van een vriend of kennis die voortdurend loog, veel calorieën verbrandde om mensen te overtuigen van iets dat gewoon niet zo was. Dat is hoe Democraten zijn over bijna elke kwestie, maar er is er één in het bijzonder waarover ze wanhopig mensen voor de gek moeten houden, niet alleen zodat ze het als wapen kunnen gebruiken, maar ook zodat ze de verschrikkingen kunnen verbergen die hun politieke filosofie heeft begaan tegen de mensen die ongelukkig genoeg zijn om onder hun absolute heerschappij te leven.

De echte "grote leugen" is dat de bedenker van het concept van een grote leugen op de een of andere manier "rechts" was. De simpele waarheid is echter dat elke despotische totalitair een linkse rakker is. Onder de noemer "progressief" leven het socialisme, communisme en fascisme. Maar om de realiteit te verbergen van wat hun ideologische broeders hebben gepleegd, liegen de Democraten en zeggen ze dat monsters als Mao, Stalin en Hitler rechts waren. Dit is onmogelijk.

Er is een heel eenvoudige manier om hierover na te denken: om de politieke filosofie te zien als een lijn met een rechtse en linkse richting. De ene kant wil een overheid die meer doet, die groeit in omvang en reikwijdte, en de andere kant wil een krimpende, kleinere overheid die minder doet. Waarmee vallen al die "ismen" dan op in dat spectrum? Ze worden allemaal gekenmerkt door een massale overheid die iedereen belastingen oplegt, gedrag oplegt en levens regelt.

Maar in een poging om de uiteindelijke aard van hun agenda te verbergen, willen de Democraten en de media je doen geloven dat, naarmate je aan de rechterkant van het politieke spectrum komt en de overheid inkrimpt, de overheid op een gegeven moment explodeert tot iets gigantisch met absolute controle over iedereen. Het conservatieve geloof in individuele rechten verdwijnt en gaat over in collectivisme, daarna krimpt het weer in als de lijn afglijdt naar uiteindelijke anarchie, wat een afwezigheid van overheid is.

Hoe werkt dat? Er is geen andere rationele manier om rechts fascisme toe te schrijven anders dan met afleiding. De Nazi's waren de Nationale SOCIALISTISCHE Duitse Arbeiderspartij, dat staat in hun naam. Zoek het beleid van Hitler op en je vindt veel socialisme. Hij was een groot voorstander van collectivisme, hij sloot gewoon mensen uit die hij haatte of nodig had als zondebok. Al het andere was socialisme.

Communisme, socialisme en fascisme verschillen maar weinig, vooral in methoden. Ze vochten in het begin van de 20e eeuw niet omdat ze zo verschillend waren, ze vochten omdat elk van hen DE leidende filosofie van de progressieve beweging wilde zijn. Ze omarmden allemaal eugenetica - het idee dat "ongewenste mensen" moeten worden uitgebannen, om het in de meest elementaire termen te zeggen. Democraten in Amerika deden dat, de nazi's in Duitsland deden dat. Progressieven distantieerden zich pas van fascisme en eugenetica toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en het hen electoraal zou schaden om geassocieerd te worden met fascisten. Maar als je goed kijkt, kun je veel prominente progressieve politici vinden die aardige dingen zeggen over fascisten, zoals FDR die Benito Mussolini prijst.

Zulke citaten zijn niet moeilijk te vinden; de waarheid is dat nooit. Het is moeilijk om mensen dat te laten inzien na ze hun hele leven zijn voorgelogen. Hoe overtuig je iemand dat hij geïndoctrineerd is, gehersenspoeld eigenlijk, om een leugen te geloven? Dat is niet gemakkelijk.

Dit gaat door tot op de dag van vandaag. De nieuwsdienst UPI kopte deze week: "Giorgia Meloni wordt Italië's eerste extreem-rechtse leider sinds Mussolini." Mussolini, de vader van het fascisme, was links. Een echte "extreem-rechtse leider" zou iemand zijn die het individualisme omarmt. Feiten doen er niet toe, de agenda wel.

Hier is een eenvoudige manier om mijn punt te illustreren. De New York Times, een van de belangrijkste auteurs van deze grote leugen, twitterde deze week een verhaal over, uitgerekend, Duitsland en schreef: "In de strijd tegen extreem-rechts extremisme is Duitsland verder gegaan dan enige andere westerse democratie om individuen te vervolgen voor wat ze online zeggen, en test daarmee de grenzen van de vrijheid van meningsuiting op het internet."

Stel jezelf een fundamentele vraag: Wat lijkt meer fascistisch, gemene dingen, hoe vervelend ook, online schrijven vanaf je bank, of de mensen die gemene dingen online schrijven vanaf hun bank te arresteren en in de gevangenis gooien? Vraag jezelf vervolgens af welke partij in dit land weinig liever zou doen dan precies hetzelfde. Je antwoord is dan niet de "semi-fascisten", zij zijn de echte.

Bron: Sorry Liberals, But The Nazis Were Progressive Leftists | Frontpage Mag