DE LAATSTE NEPHILIM - DEEL 28: Henochs portalen gaan samen met Sandersons verradelijke draaikolken

8 september 2022 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33

De twaalf "verradelijke draaikolken" zijn geografische gebieden waarvan wordt beweerd dat ze de plaatsen zijn van mysterieuze verdwijningen en andere high-profile anomalieën. De twaalf gebieden werden voor het eerst voorgesteld door bioloog en onderzoeker, Ivan Sanderson, in het artikel "The Twelve Devil's Graveyards Around the World," voor het eerst gepubliceerd in het tijdschrift Saga. Hij citeerde Charles Hapgood, die naar hen verwees in zijn boek, The Maps of the Ancient Sea Kings. Vijf van de draaikolken liggen op dezelfde breedtegraad ten zuiden van de evenaar; vijf liggen op dezelfde breedtegraad ten noorden. Sanderson riep de hulp in van een geometer die vaststelde dat deze precies tegenover elkaar liggen dwars door "het exacte middelpunt van de aarde."[i]De andere twee zijn de noord- en zuidpool.

Het bekendste verradelijke draaikolkgebied is de Bermuda Driehoek. Andere zijn de "Duivelszee" bij Japan, de Indusvallei in Pakistan, de Algerijnse Megalieten even ten zuiden van Timboektoe in de West-Afrikaanse natie Mali, en de Hamakulia Vulkaan in Hawaii en de Noord- en Zuidpool. Het zwakste voorbeeld, het gebied in het zuidoosten van de Indische Oceaan, werd volgens Sanderson gerationaliseerd door de "zeer eenvoudige reden dat daar bijna nooit iemand komt, en er geen verslagen zijn."[ii]

Nog fascinerender is dat Sandersons theorie wordt ondersteund door het oude Boek van Henoch, dat ook spreekt over twaalf poortgebieden op de aarde:

En aan de einden der aarde zag ik twaalf portalen openstaan naar alle hemelkwartieren, van waaruit de winden uitgaan en over de aarde waaien. Drie daarvan zijn open aan het gezicht d.w.z. het oosten van de hemel, en drie in het westen, en drie aan de rechterkant d.w.z. het zuiden van de hemel, en drie aan de linkerkant d.w.z. het noorden. En de drie eersten zijn die van het oosten, en drie zijn er van het noorden, en drie na die links van het zuiden, en drie van het westen. (Henoch 76:1-3)

Volgens Henoch brengen vier van deze hemelse poorten voorspoed, en brengen acht van hen vernietiging. Recent onderzoek suggereert dat er een wetenschappelijke basis zou kunnen zijn voor deze portalen.

Een team van drie Russen - historicus Nikolai Goncharov, ingenieur Vyacheslav Morozov, en elektronicaspecialist Valery Makarov - schreven een artikel met de titel "Is the Earth a Large Crystal?" voor het door de USSR gesponsorde wetenschappelijke tijdschrift Chemistry and Life. Gebaseerd op de kristallijne eigenschappen van de planeten, stelden zij voor dat de aarde zich projecteert binnen een "geometrisch geregulariseerd raster"[iii]. Volgens hun theorie wordt dat raster geprojecteerd als een dodecaëdrische-ischedron (bolvormig raster) dat de energiestructuur of het skelet van de aarde afbakent.

Op basis van Sandersons werk en dat van de Russen schreef het echtpaar William Becker (hoogleraar industrieel ontwerpen aan de Universiteit van Illinois, Chicago) en Bethe Hagens (hoogleraar antropologie aan de Governors State University) in 1984 "The Planetary Grid: A New Synthesis" in 1984.[iv] Het essay stelde een nieuwe projectie van het raster voor als een veelvlak met 121 "grote cirkels" (die de hele planeet omcirkelen) en 4.862 punten, inclusief de vortexgebieden. Het is dezelfde veelvlakte die de futuristische architect Buckminster Fuller gebruikte voor zijn geodetische koepels (de helft van een geodetische bol).[v] Becker en Hagens noemen het de "Unified Vector Geometry (UVG) 120 Sphere. "Hun werk gaat door en zij hebben een raster overlay plugin voor Google Earth geleverd, waarmee men dit UVG raster op zijn gemak kan onderzoeken (volg de link aan het eind voor instructies).[vii] Een andere versie van het wereldraster is gesuggereerd op basis van waargenomen uitlijningen van UFO verschijningen en verdwijningen door hoog opgeleide waarnemers.

De Franse ufoloog Aimé Michel ontdekte tijdens een UFO-flap in 1954 opmerkelijk rechte uitlijningen die overeenkwamen met grote cirkels rond de aarde, gescheiden door 54,46 kilometer.[viii] Zijn werk trok de aandacht van de Nieuw-Zeelandse luchtvaartpiloot Bruce Cathie die, na een paar van zijn eigen waarnemingen, gelijksoortig uitgelijnde patronen had opgemerkt. Cathie ontdekte dat 54,46 kilometer omgerekend 30 zeemijlen of 30 booggraden waren.[ix] Het feit dat dertig een fundamenteel frequentiegetal is, gecombineerd met zijn studie van harmonischen, bracht Cathie ertoe een uitgebreide theorie van harmonische energie voortstuwing voor te stellen in de boeken Harmonic 695, the UFO and Anti-gravity en The Pulse of the Universe, Harmonic 288, die werden samengevoegd tot The Energy Grid. Van alle theorieën over energieroosters die met de ufologie in verband worden gebracht, vraagt die van Cathie meer serieuze aandacht.[x] Hij zou wel eens een vorm van "technologie" kunnen hebben ontdekt die door de onsterfelijken wordt gebruikt.

Geomantie, Feng Shui, en Leylijnen

Geomantie wordt vaak gedefinieerd als "aardse magie" en wordt in dezelfde categorie ondergebracht als rastertheorieën over uitlijningen en energiestromen. De term is afgeleid van de Griekse woorden geo, "aarde," en manteia, "waarzeggerij." Het was een populaire manier om de toekomst te voorspellen op basis van een toevallige reeks symbolen gebaseerd op stippatronen, zoals dominostenen. "Geomantie behoorde tot de populairste van alle waarzegmethoden tijdens de laatste grote magische opleving in de Westerse wereld, de tijd van de Renaissance."[xi] Hoewel het gebruikt is gaan worden voor verschillende onderwerpen, van fengshui tot wereldraster theorieën met leylijnen en megalieten, hebben die onderwerpen niets te maken met echte geomantie.[xii]

Feng shui, Chinees voor "wind en water", is het oude Chinese systeem van aardmagie en heilige geometrie. De Victoriaanse missionaris Ernest J Eitel schreef over de feng-shui beoefenaar: "Zij zien een gouden keten van geestelijk leven die door elke vorm van bestaan loopt en als één levend lichaam alles samenbindt wat in de hemel boven of op aarde beneden leeft."[xiii] Terwijl een dergelijk oneïsme in het moderne heidendom openlijk wordt aanvaard, gaat feng shui vierduizend jaar terug in de tijd. Volgens de legende begon de beoefening van feng shui met de sjamaan-koningen die de vroege Chinese stammen leidden.[xiv]

Chi is de Chinese term voor levensenergie die door ons lichaam en de aarde stroomt. Terwijl de gevechtskunsten en acupunctuur de chi op lichamelijk niveau beheren, tracht feng shui dit te doen op geografisch niveau. Het doel is de chi-energie te beheren door een ruimtelijk ontwerp, zodat deze zich op een bepaalde plaats verzamelt zonder te stagneren. Toegepast op de planeet, lijkt het veel op de tellurische stromen die eerder zijn besproken. Devereux schrijft: "Feng-shui identificeert precies dezelfde soort krachten of energieën als waarnaar verwezen wordt door de Indianen van het Amerikaanse zuidwesten of de Aboriginals van de Australische outback."[xv] Het concept van chi is analoog met de "aarde-energie" van de Westerse aardmagie en heilige geometrie. Moderne voorstanders geloven dat deze energie beweegt langs lijnen die te onderscheiden zijn in de uitlijningen van verschillende heilige plaatsen.

De Engelsman Alfred Watkins (1855-1935) merkte op dat een griezelig aantal oude ruïnes op heuveltoppen in Herefordshire "oude rechte sporen" vormden. Toen hij geïntrigeerd raakte, ontdekte hij dat overal op het Engelse platteland stenen, cirkels, staande stenen, grafheuvels en megalithische vindplaatsen die ook op één lijn lagen. Hij noemde de rechte alignementen "leys" en publiceerde zijn ideeën in het boek The Old Straight Track in 1925. Watkins schreef: "Een echte ley raakt als bij toverslag de kruispunten of kruispunten van wegen."[xvi] Desondanks was hij meer een rationalist dan een spiritualist, en hij concludeerde dat de uitlijningen het best verklaard konden worden door Romeinse handelswegen uit de verre oudheid.

In de paranormale wereld is de term "ley" gekomen om een lijn aan te duiden waar geesten of tellurische stromen doorheen reizen. Moderne voorstanders van ley's proberen ze na te bootsen door de uitlijningen van oude plaatsen te traceren. Het lijkt redelijk om te beweren dat willekeurige patronen bijna net zo waarschijnlijk zijn als geplande lijnen vanwege de grote hoeveelheid heuvels, ruïnes, stenen, heuveltoppen, heilige plaatsen, en andere potentiële zaken die in aanmerking moeten worden genomen. De echte vraag betreffende leys is niet of die sites op een echt rechte lijn liggen, maar eerder of er een intelligent ontwerp in te ontdekken valt. In dit geval moet men trachten vast te stellen of de sites op een willekeurige lijn liggen of dat zij ontworpen zijn om een lijn te vormen. Sommige uitlijningen, zoals de obelisk op het Sint-Pietersplein, hebben een betekenis die niet kan worden afgeschreven.

De uitlijning van het Vaticaan met de Rotskoepel

De Egyptische obelisk in het midden van het plein bij de Sint-Pietersbasiliek vertegenwoordigt de axis mundi van het rooms-katholicisme. De Roemeense godsdiensthistoricus Mircea Eliade schreef over de axis mundi dat "alleen in een dergelijk centrum communicatie tussen de Aarde, de Hemel en de Hel mogelijk is."[xvii] Het plein werkt als een reusachtig kompas dat op de grond van het plein is gebouwd. De obelisk is omringd door zestien markeringen in stappen van 22,5 graden met het opschrift "N" voor het noorden, "NNE" voor het noordnoordoosten, enzovoort.[xviii] Grafisch lijkt het op een "windroos", een instrument dat windsnelheid en -richting aangeeft, maar in dit geval leylijnen voorstelt naar plaatsen die belangrijk zijn voor het Romanisme. Deze zestien leylijnen hebben allemaal een Latijnse benaming voor de regio waar ze elkaar kruisen, zoals Scirroco Levante voor de "wind van de Levant"[xix]. "Levant" is een andere naam voor het oude Heilige Land, dat het huidige Israël, Jordanië, Libanon, en Syrië omvat.

De axis mundi van het Vaticaan staat op een verrassende manier op één lijn met de Rotskoepel in Jeruzalem. De ontdekking van deze uitlijning is toe te schrijven aan onderzoeker Cort Lindahl, die op het web publiceert onder de naam Geomantic Information Systems, en ook YouTube-video's produceert waarin hij zijn ontdekkingen laat zien. Lindahl legt deze verbazingwekkende uitlijning uit (merk op dat het getal 111.11, zoals hieronder besproken, dat opzettelijk werd verbonden met de obelisk van het Vaticaan verbazingwekkend is, gezien hoe de Vrijmetselaars die de obelisk van Washington, DC, ontwierpen, ook precies dezelfde numerologie verwerkten in het monument dat gewijd is aan de eerste president van Amerika in de hoofdstad [111], wat, zoals occultisten weten, verband houdt met het magische 666-vierkant en de ceremonie die gebruikt werd om Osiris uit de onderwereld op te wekken. We bespreken dit in het laatste bonus hoofdstuk in dit boek, De Krachtigste Sterrenpoorten in de Wereld? Amerika, het Vaticaan, en de Portalen van Apollo-Osiris):

Vanaf de obelisk in het centrum van het Sint-Pietersplein door de OZO "Levante Scirocco" windroos marker op 111.11 graden ware noorden ligt de achthoekige structuur van de Rotskoepel op de Tempelberg in Jeruzalem (Jordanië). Niet alleen snijdt deze lijn precies naar de Rotskoepel, maar hij komt ook overeen met de hoek en oriëntatie van het noordoostelijke facet van de achthoekige structuur van het gebouw zelf! Nog verbazingwekkender is het feit dat een azimut of lijn die gemaakt is met behulp van de hoek van dit facet van de achthoek van de Rotskoepel (305,55 graden TN) exact dezelfde lijn oplevert die terugsnijdt over de windroosmarkering naar de obelisk in de St. Pieter! [xx]

Een absoluut volmaakte rechte lijn, de Levante Scirocco genaamd, valt precies op de muur van de achthoekige basis van de Rotskoepel. De buitenste achthoek bestaat uit acht stenen muren van 20,59 meter lang en 9,5 meter hoog.[xxi] De precisie van het raken van deze achthoekige hoek gaat veel verder dan een rechte uitlijning van punten en een dergelijke precisie moet opzettelijk zijn. Het impliceert een opzettelijke associatie met de Islam. Men kan niet beweren dat het alleen maar op één lijn staat met de Tempelberg omdat de achthoekige basis een kenmerk is dat exclusief is voor de Islamitische structuur.

In Petrus Romanus schreef ik over de ambitie van het Vaticaan om op de Tempelberg in Jeruzalem te zitten. De uitlijning van de Rotskoepel, die waarschijnlijk dateert uit de zeventiende eeuw, laat doorschemeren dat het Vaticaan zijn oog heeft laten vallen op een van de heiligste bouwwerken van de islam, de Rotskoepel, evenals het Cenakel op de berg Sion en de Tuin van Gethsemane aan de voet van de Olijfberg in Jeruzalem.[xxii] Paus Franciscus heeft al ongekende toenaderingen tot moslims gedaan. In 2014 meldde de Washington Times: "Voor het eerst in de geschiedenis van het Vaticaan stond de paus het voorlezen van islamitische gebeden en koranlezingen vanuit de katholieke faciliteiten toe. De lezingen en het gebed kwamen op het moment dat paus Franciscus een ontmoeting had met de Israëlische president Shimon Peres en de president van de Palestijnse Autoriteit Mahmoud Abbas in Vaticaanstad, een bijeenkomst die bedoeld was om te bidden voor vrede in het Midden-Oosten."[xxiii] Nu spreekt de uitlijning tot een geestelijke realiteit die in Bijbelprofetie wordt voorspeld als "de grote hoer" (Openbaring 17:1-18).

De contrareformatorische Jezuïetenpater Athanasius Kircher (1602-1680) is waarschijnlijk verantwoordelijk voor de uitlijning. Het Vaticaanplein werd van 1656 tot 1667 opnieuw ontworpen door Gian Lorenzo Bernini, onder toezicht van Paus Alexander VII. In een rapport aan die paus stelde de jezuïet Kircher voor de Vaticaanse obelisk als zonnewijzer te gebruiken door markeringen aan te brengen in het plaveisel van het Sint-Pietersplein.[xxiv] Kircher was een polymaat die bekend stond als "meester van honderd kunsten" en vertrouwd was met esoterische kennis.[xxv] Paus Alexander was op dat moment te ziek om de opdracht uit te voeren, wat het rapport in de buurt van zijn sterfjaar 1667 plaatst. Honderdvijftig jaar later werden cirkelvormige stenen geplaatst om de schaduw van de obelisk te markeren wanneer de zon elk van de tekens van de dierenriem binnenging.[xxvi] Van alle betrokkenen lijkt de jezuïet Kircher de meest waarschijnlijke schuldige voor de merkwaardige uitlijning. De Jezuïeten weten heel goed dat Jeruzalem de echte axis mundi - de toekomstige hoofdstad is van waaruit Jezus Christus zal regeren en heersen.

In het jodendom, het christendom en de islam wordt Jeruzalem beschreven als een portaal tussen hemel en aarde - respectievelijk voorgesteld door de joodse tempel, de verrijzenis en de hemelvaart van Christus, en Mohammeds hemelse reis op een vreemd, ezelachtig beest met de naam Buraq. Jeruzalem speelt ook een belangrijke rol in de eschatologie van alle drie de godsdiensten. Wij verwachten dat de Antichrist binnenkort in Jeruzalem zal zitten met de Valse Profeet, en de pluralistische gemeenplaatsen zal aanbieden die hem reeds beroemd hebben gemaakt.

In de door het Vaticaan onderdrukte oude tekst die alleen bekend is als de Engelrol, is Jeruzalem de voorspelde plaats voor een invasie van onsterfelijken. We weten iets over deze tekst omdat hij eind jaren negentig kortstondig aan het licht kwam op verzoek van een Benedictijner monnik genaamd Mateus, die een briefje achterliet om hem na zijn dood openbaar te maken.[xxviii] De Dode Zee Rollen geleerde die hem in eerste instantie onderzocht en legaliseerde, Stephen Pfann, schreef dat hij "goddelijke wagen-troon thema's bevat met uitvoerige details van engelen die de vele poorten van de hemel bestijgen."[xxix] Met andere woorden, het gaat over de onsterfelijken en hun hemelse poorten. Helaas heeft Pfann slechts een kijkje kunnen nemen voordat de rol verdween. Toen het eenmaal het nationale nieuws haalde (wat impliceert dat het Vaticaan erachter kwam), werd er nooit meer iets vernomen van de monniken die beloofden de originelen aan Pfann te overhandigen. Michael Heiser, die ook een glimp van de tekst opving, noemde het de "Apocalypse Scroll" in zijn roman The Façade en citeerde het als een afbeelding van Jeruzalem dat belegerd wordt door "duizenden zonneschijven."[xxx]

Aarde Portalen

Wat als zoiets als "Het Plan" in Foucault's Slinger van Umberto Eco waar zou blijken te zijn? Zouden er echt geheime genootschappen zijn die axis mundi locaties lokaliseren om poorten te openen voor de terugkeer van de gevallen onsterfelijken? Het openen van nieuwe aardse poorten vereist geheimzinnige kennis. Het is een taak die jaren van voorbereiding vereist, overvloedige middelen, en, wanneer het er op aan komt, een menselijk offer. Magiërs die een permanent aardportaal kunnen openen, worden erin geboren.

De Braziliaanse auteur Daniel Mastral beweert zo iemand te zijn die zich tot het Christendom bekeerde. In het boek Rastros do Oculto ("Sporen van het Occulte"), onthulde Mastral dat het openen van nieuwe aardpoorten een hoofddoelstelling is voor Satanisten. Hij verklaarde dat van de negentig mogelijke aardpoorten er in 2001, toen het boek voor het eerst werd gepubliceerd, slechts tweeënzeventig open waren. Als Manstral oprecht is - en hij lijkt dat te zijn - biedt zijn bewering dat voor het openen van deze poorten mensenbloedoffers nodig zijn een interessante verklaring voor de gruwelijke eisen van de onsterfelijken. Patristiek geleerde Joseph P. Farrell schrijft:

De verschijning van een georganiseerde spirituele technologie, gecontroleerd door de priesters, werd in elk land vergezeld door een massale toename van mensenoffers. De Azteekse massamoorden zijn berucht; de Druïden in Ierland zouden de bevolking hebben gedecimeerd.

Het lijkt waarschijnlijk dat het aderlaten van de ouden, althans in sommige gevallen, verband hield met het openen van permanente aardpoorten die toegankelijk waren voor de gevallenen. Veel van de door de ouden geopende poorten zijn gemarkeerd door megalieten en heilige constructies.

Oude, mysterieuze rotsfunderingen, structuren en tempels over de hele wereld hebben nog steeds waarnemers verbijsterd, en zij die hun hele levenswerk hebben gewijd aan het bestuderen van deze ruïnes hebben vaak meer vragen opgeroepen dan ze hebben beantwoord. Niet de minste van deze vragen zijn vaak wie deze bouwwerken bouwde, voor welke doeleinden zij werden gebouwd, en, het belangrijkste, hoe zij mogelijkerwijze konden worden gebouwd. De afmetingen van de monolithische stenen die op deze plaatsen zijn gevonden, en de archaïsche bouwtechnologie uit die periode, zouden het vervoer en de plaatsing van deze stenen tot een logische onmogelijkheid hebben gemaakt. En toch bestaan deze monolieten en constructies niet alleen in de open lucht zodat iedereen ze kan zien, ze zijn vaak met zo'n deskundige precisie in elkaar gezet dat je geen naald of menselijk haar tussen de stenen kunt steken. Samen vormen deze stenen het bewijs dat de planeet Aarde op een bepaald moment in haar geschiedenis het thuis was van een volk of ras dat veel intelligenter en bekwamer was dan de slaven-met-katrol-karren beschaving die onze moderne geschiedenisboeken weerspiegelen. Hiertoe behoren gigantische bouwwerken, gebouwd van de grootste stenen die ooit zijn uitgehakt en op hun plaats gezet, en die lijken te wijzen op fabricagevaardigheden die veel verder gaan dan wat wij van de oermens kennen. Voorbeelden van dergelijke herculeuze platen die honderden tonnen wegen, zijn te vinden boven het Titicacameer in Peru, andere in Tiahuanaco, twaalf mijl ten zuiden van het Titicacameer in Bolivia, Zuid-Amerika, en nog grotere stenen bij de zuidelijke ingang van Baalbeck, een stad in Oost-Libanon die beroemd is om zijn prachtige tempelruïnes. Wat volgt zijn een paar voorbeelden van de vele megalithische en mysterieuze bouwwerken die volgens sommigen dateren van vóór de grote Zondvloed. We zouden aan deze lijst de Grote Piramide van Gizeh en nog veel meer kunnen toevoegen, maar laten we omwille van de tijd hier slechts vier voorbeelden kort samenvatten...

VOLGENDE: Puerta de Hayu Marca ("Poort van de Goden")

Eindnoten:

[i] Ivan T. Sanderson, Invisible Residents: The Reality of Underwater Ufos Kindle edition (Kempton, Ill.: Adventures Unlimited, 1970, 2005) Kindle Locations 2045–2046.

[ii] Ivan T. Sanderson, Invisible Residents: The Reality of Underwater Ufos, Kindle Locations 2119–2121

[iii] Chris Bird, “Planetary Grid,” Mission-Ignition, http://missionignition.net/bethe/planetgrid_chrisbird1975.php (accessed February 28, 2015).

[iv] William Becker and Bethe Hagens, “The World Grid: A New Synthesis,” in Anti-Gravity and the World Grid , Lost Science Series editor David Hatcher Childress (Stelle, IL: Adventures Unlimited Press, 1987), available at Mission-Ignition, http://missionignition.net/bethe/planetary_grid.php (accessed February 28, 2015).

[v] See US patent 2682235, https://www.google.com/patents/US2682235?dq=2682235&hl=en&sa=X&ei=Qwf2VISoAc3jsASHxYDoBg&ved=0CB4Q6AEwAA (accessed February 28, 2015).

[vi] William Becker and Bethe Hagens, “The World Grid: A New Synthesis,” in Anti-Gravity and the World Grid , Lost Science Series editor David Hatcher Childress, (Stelle, IL: Adventures Unlimited Press, 1987), 31.

[vii] Bethe Hagens, “Basic Instructions for Exploring the UVG Grid with Google Earth,” http://www.vortexmaps.com/hagens-grid-google.php (accessed February 28, 2015).

[viii] Aime Michel, Flying Saucers and the Straight-Line Mystery (Albany, NY: S G Phillips, 1958) 54.

[ix] Bruce L. Cathie, The Energy Grid , (Kempton, Ill.: Adventures Unlimited Press, 1997), http://www.bibliotecapleyades.net/ciencia/energygrid_harmonic695/energygrig01.htm#1.- THE BRANCHING AREAS FOR INVESTIGATION (accessed February 28, 2015).

[x] See Bruce Cathie, http://www.antigravitymovie.com/cathie.htm . He also developed world grid software: http://www.worldgrid.net/order/ (accessed February 28, 2015).

[xi] John Michael Greer, Earth Divination, Earth Magic: A Practical Guide to Geomancy (St. Paul, MN: Llewellyn Publications, 1999) 5.

[xii] Greer, Earth Divination, 3.

[xiii] Ernest J Eitel as cited in Paul Devereux, Places of Power: Measuring the Secret Energy of Ancient Sites Paul Devereux , 2nd ed. (London: Blandford, 1999) 14.

[xiv] “Feng Shui” in Encyclopedia of Occultism and Parapsychology Volume 1 , 4th ed. 2 vols., J. Gordon, Melton, ed. (Detroit: Gale Research, 1996) 554.

[xv] Devereux, Places of Power , 18.

[xvi] Alfred Watkins, The Old Straight Track (London: Abacus, 1974) 221.

[xvii] Mircea Eliade, Images and Symbols: Studies in Religious Symbolism , Mythos (Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1991) 47.

[xviii] Cort Lindahl, “The Geomancy of St. Peter’s Square and the Vatican,” http://survivalcell.blogspot.com/p/geomancy-of-st-peters-square-and.html (accessed February 28, 2015).

[xix] Table VII in Malthe Conrad Bruun, Universal geography, or A description of all the parts of the world (London: Adam Black and Longman, 1822) 629. Find the link here.

[xx] http://survivalcell.blogspot.com/p/geomancy-of-st-peters-square-and.html ; also see video StargateVatican: The Axis and Templum of Rome (7:56) http://youtu.be/w_isGhysLWc?t=7m56s .

[xxi] Oleg Grabar, The Dome of the Rock (Cambridge, MA: Belknap Press of Harvard University Press, 2006) 64.

[xxii] Giulio Meotti, “Expose: The Vatican Wants to Lay its Hands on Jerusalem,” Israel National News , December 15, 2011, http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/150757#.TzV9aORnDmd .

[xxiii] Cheryl K. Chumley, “Vatican Makes History: Pope Allows Islamic Prayers, Koran Readings, ” The Washington Times, June 9, 2014, http://www.washingtontimes.com/news/2014/jun/9/vatican-makes-history-pope-allows-islamic-prayers-/ (accessed February 28, 2015).

[xxiv] Peter Tompkins, The Magic of Obelisks (New York: Harper & Row, 1981) 99.

[xxv] Christopher Lehrich, The Occult Mind: Magic in Theory and Practice (Cornell University Press, 2012) link .

[xxvi] Rome Piazza San Pietro, http://www.hotelmilazzo.com/Rome%20piazza%20san%20pietro.html (accessed February 28, 2015).

[xxvii] “AL-MI’RAJ: The Alleged Ascent to Heaven,” Answering Islam , http://answering-islam.org/Gilchrist/Vol1/3d.html (accessed February 28, 2015).

[xxviii] Karin Laub, “Scroll Said Resembles Sea Scrolls,” Washington Post (September 27, 1999), http://www.washingtonpost.com/wp-srv/aponline/19990927/aponline195514_000.htm (accessed January 28, 2013).

[xxix] Barry Chamish, “New ‘Angel’ Dead Sea Scroll Contains Astral Implications,” Rense , October 5, 1999, http://rense.com/politics5/astral.htm (accessed January 28, 2013).

[xxx] Michael S. Heiser, The Façade (SuperiorBooks.com Inc., 2001) 211. Also verified in personal email to Cris Putnam.

[xxxi] Joseph P. Farrell, The Grid of the Gods (SCB Distributors), Kindle Locations 2632–2637.

Bron: THE FINAL NEPHILIM–PART 28: Enoch’s Portals Meets Sanderson’s Vile Vortices » SkyWatchTV