KAN DE NIEUWE ISRAËLISCHE REGERING HET BIJBELS KONINGSCHAP BELICHAMEN?

Door Adam Eliyahu Berkowitz | 2 november 2022

“

Verschillende religieuze partijen behaalden zeer positieve resultaten bij de verkiezingen van dinsdag, waardoor de identiteit van de Israëlische regering als die van een Joodse staat wordt versterkt. Sommige rabbijnen zien dit als een uitbreiding van het Bijbelse gebod om een koning over Israël aan te stellen, wat vragen oproept over de verantwoordelijkheid van de regering om in overeenstemming met de Torah te handelen.

De Tora gebiedt de Joden expliciet om een koning te benoemen wanneer zij in Israël aankomen.

Als u, nadat u het land dat Hasjem, uw God, u heeft toegewezen, bent binnengegaan en het in bezit hebt genomen en u er hebt gevestigd, besluit: "Ik zal een koning over mij stellen, zoals alle volken rondom mij," dan bent u vrij om een koning over uzelf te stellen, één die door Hasjem, uw God, is gekozen. Wees er zeker van dat u een van uw eigen mensen tot koning over u stelt; u mag geen vreemdeling over u stellen, iemand die niet uw bloedverwant is. Deuteronomium 17:14-15

De meeste geleerden interpreteren dit vers zo dat de Joden een koning mogen aanstellen, hoewel het ideaal is om naar God te kijken als de ultieme en enige heerser. Dit werd geïllustreerd in Samuels terughoudendheid om een koning aan te stellen, waarbij hij het volk zelfs berispte omdat het om een koning vroeg, omdat een slechte monarchie het volk zou kunnen afleiden van het dienen van God.

Maar Israël heeft geen koning. De moderne Joodse staat prijst zichzelf aan als de enige echte democratie in het Midden-Oosten. Dit wordt benadrukt door de bijna non-stop verkiezingen. Of het hoofd van de partij, Benny Gantz, het nu bedoeld heeft of niet, de naam van de Nationale Eenheidspartij zinspeelt op monarchale aspiraties. In het Hebreeuws heet de partij HaMahane Hamamlachti; het kamp van het koninkrijk.

Rabbijn Menachem Makover van het Tempel Instituut merkte op dat een democratisch gekozen regering geen monarchie is, maar in de plaats komt van een echte monarchie.

"Er zijn mensen die de Tora zo interpreteren dat de enige aanvaardbare regeringsvorm voor Israël een monarchie is, maar dat is niet waar. Het is de enige vorm die in de Bijbel wordt beschreven, maar er waren lange perioden waarin er geen koningen waren. Rechters dienden als regeringsmechanisme. Idealiter zou Israël een koning moeten aanwijzen. Maar als er geen koning is, zijn alternatieven aanvaardbaar."

"Dit is onze huidige situatie," zei rabbijn Makover.

De rabbijn merkte op dat zelfs onder degenen die een democratisch gekozen regering aanvaarden als een aanvaardbaar alternatief, er onenigheid bestaat over de vraag of deze moet worden gezien als met dezelfde status als een monarchie.

"Joden in de diaspora zijn volgens de Joodse wet verplicht de regerende regering te eren en te gehoorzamen, zolang zij de Joodse wet niet schendt, maar de regering heeft zeker niet dezelfde status als een monarchie die over de Joden in Israël regeert," zei Rabbi Makover. "Maar zelfs de regering van Israël heeft niet dezelfde status als de Davidische dynastie."

De rabbijn legde uit dat het Bijbelse gebod specifiek van kracht wordt wanneer de Joden het land betreden en daarom van toepassing zou kunnen zijn op de Knesset.

"Joden in Israël moeten het kiezen van een op Torah gebaseerde regering natuurlijk zien als een mitswa (Torah-gebod)," zei Rabbi Makover. "Stemmen is geen mitswa op zich, maar, indien gedaan met de juiste intentie, is het een handeling die mitswa's teweegbrengt voor het publiek."

Het zijn van een Bijbels gebod onderscheidt de Israëlische democratie van de democratie in andere landen.

"Het is verboden dat Israël een niet-joodse leider heeft," zei rabbijn Makover.

Hij merkte op dat volgens de Joodse traditie bepaalde Bijbelse geboden aan een koning van Israël zijn opgelegd: het uitroeien van Amalek en het bouwen van de Tempel in Jeruzalem. Als door Joden in Israël gekozen regering heeft de Israëlische regering Bijbelse verplichtingen.

"De Israëlische regering dient in de plaats van de koning en idealiter zouden zij zich moeten verhouden tot deze verplichtingen," zei rabbijn Makover. "Dit omvat het bouwen van de Tempel in Jeruzalem. Zij waren verplicht dit te doen in 1967. Helaas hebben ze dat niet gedaan. Als de regering de Tempel niet bouwt, is dat hun falen. Maar dit ontslaat de natie Israël niet van het uitvoeren van deze verplichting."

Rabbijn Dov Lior, de voormalige opperrabbijn van Hebron en een prominent figuur in de religieuze zionistische beweging was het ermee eens dat de wortel van een democratisch gekozen regering ligt in de bijbels gemandateerde monarchie.

"Democratie is het kiezen van mensen om specifieke functies voor het publiek uit te voeren," zei rabbijn Lior. "In een democratische regering worden deze functies verdeeld over vele mensen. Eén persoon zorgt voor defensie, een ander organiseert vervoer, weer een ander houdt zich bezig met immigratie. In een monarchie is de hele regering belichaamd in één persoon. Het gezag van de koning is effectief verdeeld."

De rabbijn legde uit dat het bijzondere karakter van de natie een goddelijk element in het verkiezingsproces legt.

"Dit goddelijke element lag vroeger in een koning die via profetie werd gekozen," legde rabbijn Lior uit. "De koning belichaamde de natie en fungeerde als kanaal tussen God en zijn volk. Maar omdat profetie niet meer bestaat, moet de natie leiders kiezen, omdat er mitswa's zijn die een individu niet alleen kan uitvoeren, dus is het nodig om het publiek te organiseren."

Rabbi Lior legde uit dat dit goddelijke element geen voorrecht was, maar een verplichting.

"De autoriteit om deze publieke functies uit te voeren komt uiteindelijk van God," zei Rabbi Lior. "Dit geldt vooral voor het leger. Geen mens heeft het gezag om Israël te bevelen ten strijde te trekken. Maar door het aanstellen van een regering wordt deze autoriteit gegeven. Dit geldt alleen voor een oorlog in Israël, omdat God ons opdroeg het land te veroveren."

Bron: Can the new Israeli government embody biblical kingship?