Hoe zit het met de kinderen?

Door Hal Lindsey - 14 november 2022

Een van de problemen met afgoderij is dat het niet stilstaat. Het groeit. Satan wil altijd meer. Uiteindelijk eist hij zelfs de kinderen op. Deuteronomium 12:31 legt uit waar afgoderij toe leidt. "Ze verbranden zelfs hun zonen en dochters in het vuur voor hun goden." Begrijp je wat daar staat? Die oude afgodenaanbidders verbrandden hun eigen baby's levend!

Gods bevel is streng. In Leviticus 18:21 zegt Hij: "U zult geen van uw nakomelingen door het vuur laten gaan voor Molech."

In deze verlichte 21e eeuw zouden we zoiets nooit doen, toch? Fout. Wij doden ook kinderen. Het verschil is dat we het doen terwijl ze nog in de baarmoeder zitten.

Tot voor kort groeide de anti-abortus stemming in de Verenigde Staten. Dat komt misschien omdat verbeterde echo's ons in de gezichten van de ongeborenen laten kijken. Maar in de nasleep van de uitspraak van het Hooggerechtshof over Roe versus Wade, keerde het tij. Demonstranten, politici, beroemdheden en journalisten schreeuwden tegen vrouwen: "Ze nemen jullie grondwettelijke rechten af!" En dat is wat velen van hen geloofden.

Ik veracht het als de overheid inbreuk maakt op mijn rechten of die van iemand anders. Maar abortus was nooit een grondwettelijk recht. Het Tiende Amendement van de Amerikaanse Grondwet verbiedt de federale regering specifiek om rechtsgebieden over te nemen die haar niet door de Grondwet zijn gegeven. En de grondwet geeft de federale regering geen bevoegdheid over zaken als abortus. Het is een van de vele gebieden die de grondwet aan de staten overlaat.

Maar dat is slechts een juridisch argument. De abortus kwestie is meer dan dat. Het is moreel. Het komt neer op drie vragen. Leeft de foetus? Is het een deel van de moeder zoals haar duim of haar voet? Welke soort is het kind?

Het ongeboren kind is afhankelijk van de moeder, maar het is geen aanhangsel. De duim van de moeder heeft hetzelfde DNA als zij. De ongeborene is een uniek leven. Zijn of haar DNA is anders dan dat van de moeder. Als het ongeboren kind gewoon een deel van de moeder was, dan zou zij twee hoofden, twee harten, vier nieren en twintig tenen hebben. De ongeborene is een uniek persoon. De andere twee antwoorden zijn nog eenvoudiger. De ongeboren baby leeft - en zijn soort is menselijk.

Daarom doodt abortus een uniek menselijk wezen.

Als je ooit een abortus hebt gehad, voel je dan alsjeblieft niet veroordeeld. Als je je tot Christus hebt gewend, dan heeft Hij je volledig vergeven. Zo niet, vraag Hem dan en Hij zal u vergeven. Volgens Jezus in Johannes 8:36, is degene die Jezus vrij maakt, "werkelijk vrij".

Christenen en anderen in de pro-life beweging moeten onthouden dat het antwoord op abortus geen geweld of woede is. Het is liefdevolle overreding. Luister naar wat de andere kant te zeggen heeft en presenteer dan jouw kant met vriendelijkheid. Wees beschaafd. Maar verberg je niet voor deze kwestie. Vertel de waarheid.

Christenen moeten de vrucht van de Geest tonen als we proberen te overtuigen. Galaten 5:22-23 zegt: "De vrucht van de Geest is liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing."

Bron: Hal Lindsey