Iran wacht niet op kernwapens om het Midden-Oosten te destabiliseren

door Khaled Abu Toameh - 1 juni 2022

• Het doel van de Iraanse mullahs is om hun controle uit te breiden naar zoveel mogelijk landen door gebruik te maken van hun terroristische volmachten, waaronder Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad in de Gazastrook, Hezbollah in Libanon, en de Houthi-militie in Jemen.


• De Iraanse machthebbers willen ook hun politieke invloed in deze landen vergroten. Zij willen van Iran een supermacht en een belangrijke speler in het Midden-Oosten maken op een moment dat de invloed van de VS in de regio lijkt af te nemen.


• Het behoeft geen betoog dat de Iraanse mullahs niet alleen gekant zijn tegen vrede met Israël. Zij en hun handlangers hebben herhaaldelijk verklaard dat het hun werkelijke doel is Israël te elimineren.


• Sommigen waarschuwden zelfs dat de werkelijke bedoeling van Iran is om Irak te vernietigen en te isoleren....


• "Iran, niet Israël, is de grootste kwelling voor Irak." - Farouk Yusef, Irakees auteur, Al Arab, 29 mei 2022.


• De Irakezen, zo voegde Yusef eraan toe, zouden liever een wet hebben gezien die het werken voor Iran strafbaar stelt, omdat ze niet willen eindigen zoals Libanon, dat door Hezbollah is vernietigd.


• "De aan Iran gelieerde krachten beschuldigen iedereen die weigert zich ondergeschikt te maken aan Iran in het zoeken naar normalisatie met Israël." - Hamid Al-Kifaey, Irakees journalist, Sky News Arabia, 15 mei 2022.


• Dit is hoe Arabische dictaturen regelmatig proberen om de oppositie of iedereen die zich uitspreekt tegen corruptie en slecht bestuur zo in diskrediet te brengen: door hen ervan te beschuldigen Israëlische of Amerikaanse spionnen en verraders te zijn.


• De wet kan worden gebruikt om politieke tegenstanders aan te pakken die hebben geprotesteerd tegen de corruptie van de heersende elite in Bagdad. De anticorruptie-activisten zijn er door de regering vaak van beschuldigd "agenten van Israël" te zijn. - Akeel Abbas, Irakees academicus en auteur, Al Hurra, 28 mei 2022.


• De wet "schendt radicaal en expliciet twee van de basisprincipes die zijn vastgelegd in de Iraakse grondwet, die verbiedt een wet aan te nemen die in strijd is met de beginselen van democratie en fundamentele rechten en vrijheden." - Akeel Abbas, Sky News Arabia, 29 mei, 2022.


• Terwijl Rusland duizenden soldaten verliest bij zijn pogingen om Oekraïne over te nemen, heeft Iran, zonder ook maar een vlieg dood te meppen, stilletjes het vacuum opgevuld die is ontstaan doordat de Russen Syrië hebben verlaten.


• Iran wacht niet tot het kernwapens heeft om met hun plannen door te gaan. In plaats daarvan verspreidt het zijn agressie als een dodelijk virus naar andere moslimlanden.


• Of willen de regering-Biden en de internationale gemeenschap heimelijk de vernietiging van Israël en de Golfstaten?

De Iraanse mullahs blijven zich bemoeien met de binnenlandse aangelegenheden van Arabische landen, met name Irak, Syrië, Libanon en Jemen.

Dit gebeurt terwijl de regering van de VS en andere Westerse mogendheden zichzelf in de waan laten blijven dat het sussen van de Iraanse machthebbers en het ondertekenen van een nieuw nucleair akkoord met hen veiligheid en stabiliteit zal brengen in het Midden-Oosten en de rest van de wereld.

Het doel van de Iraanse mullahs is hun controle uit te breiden tot zoveel mogelijk landen door gebruik te maken van hun terroristische volmachten, waaronder Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad in de Gazastrook, Hezbollah in Libanon en de Houthi-militie in Jemen.

De inspanningen van de mullahs beperken zich echter niet tot het gebruik van militair geweld en terrorisme in de vier Arabische landen.

De Iraanse machthebbers proberen ook hun politieke invloed in deze landen te vergroten. Zij willen van Iran een supermacht en een belangrijke speler in het Midden-Oosten maken op een ogenblik dat de invloed van de VS in de regio lijkt af te nemen.

De Iraanse mullahs en hun bondgenoten willen er ook voor zorgen dat geen Arabieren of moslims meer vrede sluiten met Israël.

Het behoeft geen betoog dat de Iraanse mullahs niet alleen gekant zijn tegen vrede met Israël. Zij en hun handlangers hebben herhaaldelijk verklaard dat hun werkelijke doel is Israël te elimineren.

Nu hebben de mullahs alle reden om tevreden te zijn. Hun pogingen om Arabieren ervan te weerhouden vredesakkoorden met Israël te ondertekenen heeft een succes opgeleverd toen het Iraakse parlement voor een wet stemde die normalisatie met de "Zionistische entiteit" strafbaar stelt, waarop de doodstraf staat.

De wet is een groot geschenk voor Iran en hun bondgenoten in Irak. Aan de andere kant is het een zware klap voor die Irakezen en Arabieren die vrede willen sluiten met Israël maar nu bang zijn voor Iran en haar marionetten.

"Het [Iraakse] Huis van Afgevaardigden heeft tijdens zijn zitting van vandaag gestemd over een wetsvoorstel dat normalisering met de zionistische entiteit strafbaar stelt," aldus de media-afdeling van het parlement in een verklaring.

De nieuwe wet voorziet in straffen, waaronder levenslange of tijdelijke gevangenisstraf, en heeft volgens het eerste artikel tot doel "de totstandbrenging van diplomatieke, politieke, militaire, economische, culturele of enige andere vorm van betrekkingen met de zionistische entiteit te verhinderen".

Irak, met andere woorden, zegt: "Wij zullen elke Irakees doden die het waagt zich in te laten met enige vorm van normalisatie met Israëlische joden." Deze waarschuwing heeft natuurlijk vreugde gebracht naar de leiders van Iran.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Palestijnen de goedkeuring door het Iraakse parlement van het wetsontwerp dat normalisatie met Israël strafbaar stelt, snel hebben toegejuicht. De Palestijnen zijn altijd een van de eersten geweest om elke Arabier te veroordelen die met Israël praat of vrede met het land wil sluiten.

Rouhi Fattouh, hoofd van de Palestijnse Nationale Raad, het wetgevend orgaan van de PLO, zei in een verklaring dat het "eervolle standpunt niet vreemd is voor Irak, dat historisch bekend staat om zijn politieke en economische steun voor het Palestijnse volk."

Fattouh riep de Arabische en islamitische parlementen op om het voorbeeld te volgen van de beslissing van Irak om de normalisatie met Israël strafbaar te stellen, dat, zo belijdt hij, de "meest gruwelijke misdaden" begaat tegen het Palestijnse volk en hun islamitische en christelijke land en heiligheden.

Vermeldenswaard is dat Fattouh een hoge ambtenaar is van de PLO, de organisatie die in 1993-1995 de Oslo-akkoorden met Israël ondertekende. Toen stuurde de voormalige leider van de PLO, Yasser Arafat, een brief aan de Israëlische premier Yitzhak Rabin waarin hij beweerde dat de organisatie het bestaansrecht van Israël erkent.

Fattouh is een hypocriet: zijn verzet tegen normalisatie met Israël staat in schril contrast met de Oslo Akkoorden tussen de PLO en Israël.

Sinds de ondertekening van de Oslo-akkoorden praten de PLO-leiders, waaronder Mahmoud Abbas, bijna dagelijks met Israëli's en doen zij bijna dagelijks zaken met hen.

Iran heeft de wet eveneens geprezen en zei dat deze een bron van trots was en een teken van de "moedige" standpunten van het Iraakse volk.

Maar terwijl Iran en de Palestijnen, waaronder Hamas, de nieuwe wet vierden, zeiden sommige Iraakse schrijvers en journalisten dat de wet contraproductief was en alleen de belangen van Iran diende.

Sommigen waarschuwden zelfs dat het de ware bedoeling van Iran is om Irak te vernietigen en te isoleren.

"Er zit een Iraans verlangen achter deze wet om Irak te isoleren van de wereld, en daar zitten de Irakezen niet op te wachten," schreef de Iraakse auteur Farouk Yusef.

"Iran, niet Israël, is de grootste kwelling voor Irak. Iran, dat geen plek gelaten heeft in Irak zonder zich ermee te bemoeien en probeert door middel van een schandalige wet de betrekkingen van Irak met buitenlandse bedrijven te vernietigen, die bang zullen zijn voor samenwerking met een land dat het op elk moment op de lijst kan zetten van landen die samenwerken met Israël. En Iran is de enige begunstigde van Irak's isolement van de wereld terwijl het werkt aan de ontwikkeling van zijn wereldwijde betrekkingen."

Yusef zei dat een meerderheid van de Irakezen heeft ingezien dat Iran gevaarlijker is voor hun bestaan dan Israël. De Irakezen, voegde hij eraan toe, zouden liever een wet hebben gezien die het werken voor Iran strafbaar stelt, omdat ze niet willen eindigen zoals Libanon, dat door Hezbollah is vernietigd.

Volgens Yusef verliest Irak zijn soevereiniteit, terwijl de politici dreigen Israël te boycotten, dat zich niet bemoeit met de binnenlandse aangelegenheden van Irak. "Dit spel is onderdeel van de Iraakse ramp," klaagde hij.

De Iraakse journalist Hamid Al-Kifaey waarschuwde ook dat de nieuwe wet die de normalisering met Israël strafbaar stelt, Irak zou isoleren van de rest van de wereld en het ondergeschikt zou maken aan slechts één land -- Iran. Al-Kifaey wees erop dat zelfs Iran in het verleden met Israël had samengewerkt, wapens van het land had gekocht en militaire inlichtingen met het land had uitgewisseld tijdens de periode van de oorlog tussen Iran en Irak:

"De Iraans-Israëlische samenwerking was bekend, hoewel dit niet openbaar was... Iedereen die de verslagen van de jaren tachtig bekijkt, zal leren over directe transacties tussen Iran en Israël, waarvan de belangrijkste de Amerikaanse wapenverkoop is, die 2 miljard dollar per jaar bedroeg."

Al-Kifaey schreef dat de tijd is gekomen voor het Iraakse volk om een duidelijk standpunt in te nemen over de aan Iran gelieerde politieke krachten "die proberen hen te misleiden, hun gevoelens te bespelen en met hun belangen te knoeien in de naam van principes, eer, patriottisme en religie."

Hij merkte op dat de kwestie van normalisering tussen Irak en Israël hoe dan ook niet op tafel lag, hetgeen vragen oproept over de timing van de wet:

"De kwestie was in de eerste plaats niet aan de orde... De aan Iran gelieerde krachten beschuldigen iedereen die weigert zich ondergeschikt te maken aan Iran ervan normalisatie met Israël na te streven. Deze krachten proberen de sterke gevoelens van de Irakezen ten opzichte van Palestina en zijn volk uit te buiten."

De Iraakse schrijver en politiek analist Akeel Abbas merkte op dat overtreding van de nieuwe wet "kan leiden tot de doodstraf of levenslange gevangenisstraf zonder enige afkoop van de straf."

Abbas wees erop dat de huidige versie van de wet zelfs "iedereen die een boek leest van een Israëlische auteur die over het conflict spreekt" strafbaar zou kunnen stellen.

Hij uitte de vrees dat de wet zou kunnen worden gebruikt om politieke tegenstanders aan te pakken die protesteren tegen de corruptie van de heersende elite in Bagdad. De anti-corruptie-activisten zijn er door de regering vaak van beschuldigd "agenten van Israël" te zijn.

Dit is de manier waarop Arabische dictaturen regelmatig proberen de oppositie of iedereen die zich uitspreekt tegen corruptie en slecht bestuur in diskrediet te brengen: door hen ervan te beschuldigen Israëlische of Amerikaanse spionnen en verraders te zijn.

Abbas klaagde dat de wet "een inbreuk vormt op het recht van de Iraakse burger om te denken, te lezen en ideeën uit te dragen".

In een ander artikel schreef Abbas dat de wet "een brede deur opent naar tirannie in Irak... [en] radicaal en expliciet twee van de basisprincipes schendt die zijn vastgelegd in de Iraakse grondwet, die verbiedt een wet aan te nemen die in strijd is met de beginselen van democratie en fundamentele rechten en vrijheden."

Abbas waarschuwde ook dat de wet "meer onrecht zal doen aan onschuldige Irakezen en zal leiden tot meer etnische spanningen in het land."

Ook juridisch deskundige Maitham Handal vreesde dat de nieuwe wet zou worden misbruikt om "vrijheden te muilkorven" en als wapen tegen politieke tegenstanders zou worden ingezet.

De nieuwe Iraakse wet is het zoveelste voorbeeld van hoe Iran en zijn bondgenoten zich zeker genoeg voelen om door te gaan met hun kwaadaardige en expansionistische plannen in het Midden-Oosten, zelfs nu de VS en andere Westerse mogendheden blijven zoeken naar manieren om de vastgelopen onderhandelingen met de Iraanse mullahs over het bereiken van een nieuw nucleair akkoord te hervatten.

Terwijl Rusland duizenden soldaten verliest bij zijn pogingen om Oekraïne over te nemen, heeft Iran, zonder ook maar een vlieg dood te meppen, stilletjes de leegte opgevuld die is ontstaan doordat de Russen Syrië hebben verlaten.

Iran wacht niet tot het kernwapens heeft om met zijn plannen door te gaan. In plaats daarvan verspreidt het zijn agressie als een dodelijk virus naar andere moslimlanden.

Of willen de regering-Biden en de internationale gemeenschap heimelijk de vernietiging van Israël en de Golfstaten?

Khaled Abu Toameh is een prijswinnende journalist, gevestigd in Jeruzalem.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2022 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Iran Not Waiting for Nuclear Weapons to Destabilize the Middle East :: Gatestone Institute