www.wimjongman.nl

(homepagina)


Onder het toeziend oog van de regering-Biden worden de Iraanse sancties straffeloos geschonden

door Majid Rafizadeh - 25 juni 2022

  • Het zwakke leiderschap van de regering-Biden - om diegenen die de Iraanse sancties overtreden ter verantwoording te roepen - is waarschijnlijk een cruciale reden waarom het Iraanse regime de VS schaamteloos negeert en doorgaat - binnenkort, hoogstwaarschijnlijk, om een nucleaire staat te worden.

  • Vermoedelijk om nog meer voordeel te halen uit het zwakke leiderschap van de regering-Biden, ondertekent het Iraanse regime ook langetermijnovereenkomsten met hun olieklanten om hun economie permanent te isoleren van de VS-sancties.

  • De heersende mullahs produceren nu meer olie en verkopen die op niveaus die dicht bij liggen van vóór het sanctietijdperk aan landen zoals China, dat wanhopig meer olie nodig heeft, terwijl de regering-Biden de olie-exploratie in de VS heeft stopgezet.

  • Een van de voorwaarden [van de onlangs ondertekende overeenkomst tussen China en Iran] is dat China bijna 400 miljard dollar zal investeren in de Iraanse olie-, gas- en petrochemische industrie. In ruil daarvoor krijgt China voorrang bij het bieden op elk nieuw project in Iran wat verband staat met deze sectoren. China krijgt ook een korting van 12% en kan zijn betalingen met maximaal twee jaar uitstellen. China zal ook in elke munteenheid van zijn keuze kunnen betalen. Geschat wordt dat China in totaal een korting van bijna 32% zal krijgen.

  • De regering-Biden moet drastische economische sancties opleggen aan de Iraanse energiesector en de financiële sector: dat zou de machtsgreep van de heersende geestelijken in gevaar brengen en de leiders dwingen hun prioriteiten te herberekenen. De VS moeten degenen die de sancties overtreden, streng ter verantwoording roepen en de heersende mullahs duidelijk maken dat militaire opties op tafel liggen als zij hun nucleaire programma blijven bevorderen.

Vermoedelijk om nog meer voordeel te halen uit het zwakke leiderschap van de regering-Biden, ondertekent het Iraanse regime ook langetermijnovereenkomsten met hun olieklanten om zijn economie permanent te beschermen tegen de Amerikaanse sancties. Op de foto: China's minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi (links) en de toenmalige Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Mohammad Javad Zarif bij de ondertekening van de China-Iran uitgebreide strategische 25-jarige partnerschapsovereenkomst over economische en veiligheidssamenwerking, in Teheran, Iran op 27 maart 2021. (Foto door AFP via Getty Images)

Met totale minachting voor de regering Biden en de Europese mogendheden, vorderen de heersende mullahs van Iran uitdagend en snel met hun nucleaire programma tot een punt waar ze nu naar verluidt slechts enkele weken verwijderd zijn van de productie van kernwapens volgens het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie en het Witte Huis.

Het zwakke leiderschap van de regering-Biden - om diegenen die de sancties tegen Iran overtreden ter verantwoording te roepen - is waarschijnlijk een belangrijke reden waarom het Iraanse regime de VS schaamteloos negeert en doorgaat - hoogstwaarschijnlijk om spoedig een nucleaire staat te worden.

De Amerikaanse sancties schaden de Iraanse economie niet meer en snijden de geldstroom naar Teheran niet meer af. De heersende mullahs produceren nu meer olie en verkopen op niveaus die dicht bij die van voor de sancties liggen aan landen zoals China, dat wanhopig meer olie nodig heeft, terwijl de regering-Biden de Amerikaanse olie-exploratie heeft stopgezet.

Sinds het aantreden van de regering-Biden is de olie-export van Iran gestegen. Tijdens de Trump-regering werd de Iraanse olie-export aanzienlijk verminderd tot 100.000 à 200.000 vaten per dag. Momenteel exporteert Iran meer dan 1 miljoen vaten per dag. Ruwweg 700.000 tot 800.000 vaten per dag van deze olie worden naar China geëxporteerd. "De olieverkoop is verdubbeld", pochte de hardline president van Iran, Ebrahim Raisi, onlangs. "We maken ons geen zorgen over de olieverkoop."

Teheran's belangrijkste inkomsten komen uit de export van olie. Het Iraanse regime bezit naar verluidt de op één na grootste aardgasreserves en de op drie na grootste bewezen ruwe-oliereserves ter wereld, en de verkoop van olie is goed voor bijna 60% van de totale inkomsten van de regering en meer dan 80% van haar exportinkomsten. Verscheidene Iraanse leiders hebben zelfs gezinspeeld op de grote afhankelijkheid van Iran aan de olie-export. "Hoewel we nog enkele andere inkomsten hebben," erkende voormalig president Hassan Rouhani eerder, "zijn de oliegelden de enige inkomsten die het land draaiende kunnen houden."

Iran verscheept ook aanzienlijke hoeveelheden olie naar Venezuela zonder dat beide landen repercussies vrezen van de regering Biden. Volgens Reuters van 13 juni is een onder Iraanse vlag varende tanker met bijna een miljoen vaten ruwe olie "in het weekend in Venezolaanse wateren aangekomen, volgens een scheepsdocument dat maandag door Reuters is ingezien."

"De lading is de derde Iraanse ruwe olielevering die door de Iraanse Naftiran Intertrade Co (NICO) wordt geleverd aan de Venezolaanse staatsoliemaatschappij PDVSA na een leveringscontract dat de Zuid-Amerikaanse natie voorziet van lichtere ruwe olie. Venezuela heeft de Iraanse olie in zijn raffinaderijen verwerkt .... Twee andere onder Iraanse vlag varende tankers, de Very Large Crude Carriers (VLCC's) Dino I en Silvia I, zijn vorige maand in Venezolaanse havens aangekomen met de eerste ladingen Iraanse ruwe olie voor Venezuela aan boord".

Vermoedelijk om nog meer voordeel te halen uit het zwakke leiderschap van de regering Biden, ondertekent het Iraanse regime ook langetermijnovereenkomsten met hun olieklanten om haar economie permanent te isoleren van de VS-sancties. Onlangs ondertekende Iran ook een samenwerkingsovereenkomst voor 20 jaar met de Venezolaanse leider Nicolás Maduro om de banden in de olie- en petrochemische industrie, alsook het leger uit te breiden. "We hebben belangrijke samenwerkingsprojecten tussen Iran en Venezuela op het gebied van energie, petrochemie, olie, gas en raffinaderijen," verklaarde Maduro.

Bovendien kondigden China en Iran in januari 2022 de start aan van de uitvoering van een uitgebreid samenwerkingsplan tussen de twee naties, nadat de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Hossein Amirabdollahian China had bezocht en de Chinese minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi had ontmoet. Het "alomvattende samenwerkingsplan" verwijst naar de 25-jarige overeenkomst die tussen Teheran en Beijing is gesloten. Een van de voorwaarden is dat China bijna 400 miljard dollar zal investeren in de Iraanse olie-, gas- en petrochemische industrie. In ruil daarvoor krijgt China voorrang bij het bieden op elk nieuw project in Iran dat met deze sectoren in verband staat. China krijgt ook een korting van 12% en kan zijn betalingen met maximaal twee jaar uitstellen. China zal ook in elke munteenheid van zijn keuze kunnen betalen. Geschat wordt dat China in totaal een korting van bijna 32% zal krijgen.

Dergelijke overeenkomsten zullen het Iraanse regime hoogstwaarschijnlijk helpen om de VS-sancties gemakkelijker te omzeilen, toegang te krijgen tot fondsen, hun milities en terreurgroepen in de regio te versterken en door te gaan met het bevorderen van het nucleaire programma.

De regering-Biden moet drastische economische sancties opleggen aan de Iraanse energiesector en de financiële sector: dat zou de machtsgreep van de heersende geestelijken bedreigen en de leiders dwingen hun prioriteiten te heroverwegen. De VS moeten degenen die de sancties overtreden, streng ter verantwoording roepen en de heersende mullahs duidelijk maken dat militaire opties op tafel liggen als zij hun nucleaire programma blijven bevorderen.

Momenteel - dankzij het zwakke leiderschap van de regering-Biden en haar onwil om degenen die de sancties tegen Iran schenden ter verantwoording te roepen en de geldstroom naar Iran te stoppen - heeft het Iraanse regime geen stimulans om de opmars naar de productie van kernwapens te stoppen. De heersende mullahs van Iran en hun olieklanten hebben gewoon hun zin zonder de VS.

Dr. Majid Rafizadeh is zakenstrateeg en adviseur, Harvard-geleerde, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review, en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij is auteur van verschillende boeken over de islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2022 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Under the Biden Administration's Watch, Iran Sanctions are Violated with Impunity :: Gatestone Institute