DE HETE HEIDENSE NACHTEN VAN AUGUSTUS

Door Daniel Greenfield | 15 augustus 2022

"Op zomernachten, de ster der sterren, Orion's Hond noemen ze hem, de helderste van allen, maar een slecht voorteken, die hitte en koortsen brengt aan de lijdende mensheid." Zo beschreef Homerus hem lyrisch in De Ilias.

De oude Grieken geloofden dat hittegolven werden veroorzaakt door hitte van Sirius: de hondsster. Wij postmodernen geloven niet in dat soort dwaze bijgelovige onzin, omdat we maar al te goed weten dat de "hondsdagen van de zomer" worden veroorzaakt door piepschuim verpakkingen en een gebrek aan koolstofheffingen.

Om de aandacht te vestigen op deze dringende crisis hebben de Spaanse stad Sevilla, het Spaanse Bureau voor Klimaatverandering en het Centrum voor Veerkracht van de Adrienne Arsht-Rockefeller Foundation van de Atlantic Council besloten om hittegolven een naam te gaan geven. Deze huidige kreeg de naam "Zoë", zoals de geassimileerde Alexandrijnse Joden in Egypte "Chava" of "Eva" noemden: wat de moeder van alle leven betekent.

Postmodernen zijn ook te slim om te geloven in de Bijbel of het verhaal van God die de wereld schiep. Zij weten dat de wereld per ongeluk uit chaos is ontstaan en altijd op het punt staat om door de mensheid te worden vernietigd. In plaats daarvan zal een stichting onder auspiciën van CIA-functionarissen, genoemd naar een vooraanstaand olieman en de weduwe van JFK's belangrijkste oppositieonderzoeker, de warmte benoemen.

Voor heidenen waren de details van de natuurlijke wereld, hitte en koude, de stand van de sterren, de geopenbaarde religie die zij konden ervaren. Postmoderne heidenen denken er net zo over. De opwarming van de aarde is de oude heidense klimaatgodsdiensten, de verering van regen en zon, boom en golf, dier en aarde, niet uit wanhoop om te overleven, maar uit een spirituele leegte in een cultuur die haar morele vermogen heeft verloren.

De hitte een naam geven en de schuld geven aan de zondige weigering van de mens om de natuurkrachten gunstig te stemmen door zijn technologie op te geven, is een postmodern heidendom dat de zomerhitte als een slecht voorteken beschouwt. Wat we missen in de kunst van een Homerus, maken we meer dan goed in een paniekerige bureaucratie.

Volgens de Copernicus Climate Change Service van de Europese Unie is elk jaar het warmste jaar dat ooit is gemeten en dit is geen uitzondering, hoewel je vraagtekens kunt zetten bij de nijlpaarden waarvan de skeletten in de Theems zijn gevonden en de leeuwen die rondzwierven op de plaats waar nu Londen staat, de overblijfselen van olifanten zijn gevonden in Sevilla, en giraffen in Italië leefden lang voordat Caesar er een meebracht en de Romeinen de langnekige dieren als delicatesse gingen eten.

Europa probeerde de opwarming van de aarde een halt toe te roepen door de binnenlandse energiecapaciteiten op te geven en zich te richten op zonne- en windenergie, en toen dat mislukte, op Russisch gas dat via Oekraïense pijpleidingen werd geleverd. De daaruit voortvloeiende oorlog tussen de twee landen duurt nu al meer dan 150 dagen en men kan zich alleen maar voorstellen hoeveel hitte de vernietiging van steden en de eindeloze bombardementen hebben ontketend.

Een van de dingen die de oude Grieken begrepen en de moderne Grieken niet, is overmoed.

Er is veel ophef over gemaakt dat 'Zoë' aan Sevilla temperaturen van maar liefst 43 graden gaf, of wat de Arizona's zacht zomerweer noemen, maar de intemperate Spaanse stad bereikte 46,5 in augustus 1946, en 51 in 1876. Het laatste record, zoals de meeste temperatuurrecords van vóór de Dag van de Aarde, is ingetrokken omdat het ketters suggereert dat er vóór de komst van Al Gore nog warmere dagen bestonden.

Het weer is evenzeer een kunst als een wetenschap. Er zijn objectieve metingen, maar subjectieve ervaringen.

"Dit is een slecht land, dit Amerika, waar je altijd moet drinken, ofwel om warm te worden, ofwel om het koud te krijgen," klaagde een Hessische huurling die tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog tegen de Amerikanen vocht.

Een meer hedendaagse Europese bezoeker, de Franse ambassadeur Philippe Etienne, die onlangs in Alaska aankwam, begon met de volgende woorden: "We hebben deze zomer in Europa al twee hittegolven gehad... Het is dus echt belangrijk voor ons allemaal in de wereld om onze doelen te bereiken en de opwarming van de aarde te beperken".

Als je de opwarming van de aarde wilt beperken, is Alaska de plek om te beginnen.

Terug in Europa markeerde het Globe Theater, dat zowel wakker als failliet is gegaan, de Dag van de Aarde met "Shakespeare and Climate Emergency", waarbij de werken van de Bard werden onderzocht door middel van paniek over het klimaat, of andersom. Er wordt ons echter verteld dat Shakespeare "geen idee zou hebben gehad van het wetenschappelijke verband tussen emissies en klimaatverandering".

Dat lijkt onwaarschijnlijk gezien het feit dat hij schreef over "een verhaal verteld door een idioot, vol van geluid en woede, nietszeggend". De vorst van Shakespeare was niet geneigd om miljarden uit te geven aan het betalen van onderzoekers om te beweren dat de hemel naar beneden komt tenzij iedereen op de fiets naar het werk gaat en sojapatés gaat eten.

Maar apocalyptische oplichterij was zelfs in zijn tijd niets nieuws.

Dat was het tijdperk waarin de Prophetia Merlini of profetieën van Merlijn, die vandaag meestal vergeten zijn, door sommigen nog werden beschouwd als toekomstvoorspellend. "Eikenbomen zullen branden in de bossen en eikels zullen groeien op de takken van linden. De monding van de Severn zal door zeven kanalen stromen en de rivier Usk zal zeven maanden lang koken. De hitte zal de vissen doden en slangen zullen hun plaats innemen."

"Soms maakt hij me kwaad door me te vertellen over het schimmelworm en de mier, over de dromer Merlijn en zijn profetieën," merkt Shakespeare op in Henry VI. "En zo'n heleboel skimble skamble dingen." Het skimble skamble spul van dromen is nu overal om ons heen. In de hete middagzon, waar alleen dolle honden en Engelsen lopen, roepen klimaatprofeten: "Onheil" en geven interviews op de BBC.

Bill McGuire, een Britse academicus die blogt voor de eco-terroristengroep Extinction Rebellion, die zichzelf hebben vastgeplakt aan zaken als Oxford Circus, het Science Museum en het hoofdkwartier van de Europese Commissie, geeft een nieuw boek uit, "Hothouse Earth".

"Er is nu geen kans meer om een grimmige toekomst van alomtegenwoordige klimaatafbraak te ontlopen," verklaart hij in een boek dat in paperback zal verschijnen voor slechts $16,95.

Dit is een vervolg op zijn boek uit 2002, "A Guide to the End of the World" over de "angstaanjagende vooruitzichten die ons in de 21e eeuw te wachten staan" en "Surviving Armageddon" uit 2005 over "enorme aardbevingen en super-erupties, botsingen met enorme rotsblokken uit de ruimte."

Dit is het soort onzin waar idioten zich voor vastlijmen.

"Dit is een oproep tot de wapens. Dus als je het nodig vindt om jezelf aan een snelweg vast te lijmen of een olieraffinaderij te blokkeren, doe het. Rijd in een elektrische auto of, nog beter, gebruik het openbaar vervoer, loop of fiets. Stap over op een groen energietarief; eet minder vlees," raaskalt McGuire.

Opmerkelijk genoeg laat hij suggesties achterwege over milieugekkies die zich moeten vastlijmen aan de boekhandels waar zijn boek wordt verkocht of die zijn toespraken onderbreken, zoals ze zich lijken te hebben vastgelijmd aan klassieke kunstwerken. Hij dringt er bij de fans op aan zijn boek in de plaatselijke boekhandel te bestellen om zo wat bomen te doden en wat dampen uit te stoten, in plaats van het op Kindle te kopen.

Het einde is altijd nabij. En vanaf de vroegste literatuur van de mensheid, zorgt dat voor goede boekdeals. Zoe zal de eerste zijn van de benoemde hittegolven gesponsord door de Rockefeller Foundation. Ambassadeurs uit Parijs of kappers uit Sevilla die naar Alaska vliegen, zullen als klimaatvluchtelingen worden beschouwd en iglo's mogen betrekken. De hittegolven van de zomer zullen plaats maken voor de stormen van de herfst en de sneeuwval van de winter. En alles zal worden aangekondigd als klimaatverandering.

Mensen die niets hebben om in te geloven, moeten zich tot iets wenden. Ze vinden onheilspellende voortekenen, samenzweringstheorieën en geruchten, ze buigen zich neer en aanbidden de aarde en de zon.

Dat is veel aantrekkelijker dan zich tot God te wenden.

Maar zoals Shakespeare schreef: "De dag is heet, en het weer, en de oorlogen, en de koning, en de hertogen; het is geen tijd om te discussiëren."

Bron: The Hot Pagan Nights of August - Israel News