PARANORMALE ENTITEITEN EN DEZE OKTOBER'S HALLOWEEN (DEEL 17) - Demons Unlimited

30 oktober 2022 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16

Door Noah W. Hutchings (uittreksel uit de bestseller God's Ghostbusters)

Ik voel me enigszins ontoereikend om een bijdrage te leveren aan een serie over ghost busters, omdat ik, voor zover ik me kan herinneren, nog nooit een geest heb gezien of ontmoet om te busten (niet te mogen). Nadat we in 1988 in een huis waren getrokken dat we van een vorige eigenaar hadden gekocht, hoorden mijn vrouw en ik geluiden (of dachten die te horen), alsof er iemand op zolder ronddoolde. Maar dat konden ook ratten, eekhoorns of vogels zijn. Ik kan me ook herinneren dat mijn ouders en grootouders het over geesten hadden, maar ik heb er nooit een gezien.

In de King James Version van de Bijbel wordt het woord "geest" gebruikt in verband met een persoon die overlijdt ("de geest geven"), zoals in Genesis 25:8 en een vijftiental andere Schriftverzen. Op verschillende plaatsen in de Bijbel vinden we uitdrukkingen als "geest", "onreine geest", "boze geest" en "duivels". "Demon" wordt in zo'n negentien Schriftplaatsen vertaald in één van de voorgaande woorden, en zoals Paulus in Efeziërs 6:11 zegt, moeten wij "de hele wapenrusting van God aantrekken, opdat gij tegen de listen van de duivel bestand zijt".

In The Handbook for Spiritual Warfare van Ed Murphy (uitgegeven door Nelson en bijna zeshonderdvijftig pagina's) wordt het onderwerp van demonische bezetenheid en de invloed van boze geesten of demonen in het leven van christenen en niet-christenen uitvoerig door de auteur onderzocht. Volgens Dr. Murphy kunnen sommige mensen volledig door demonen bezeten zijn, en Jezus heeft zeven boze geesten uit Maria Magdalena geworpen (Marcus 16:9).[i] We lezen in Johannes 10:21 dat zelfs Jezus ervan werd beschuldigd een demon (duivel) te hebben, en in Johannes 10:20 werd Hij ervan beschuldigd zowel een demon te hebben als geestesziek te zijn.

In het verleden (en ook nu nog vaak) werden (en worden) geestesziekten verward met bezetenheid door demonen. Er zijn drie hoofdtypen geestesziekten: schizofrenie, bipolair en paranoia. Geestesziekten zijn een erfelijke geestelijke toestand. Mijn eerste vrouw, met wie ik zevenentwintig jaar samen was, was schizofreen. Ik heb vele uren doorgebracht op afdelingen voor geestelijke gezondheidszorg en in psychiatrische klinieken. Door mijn persoonlijke ervaringen heb ik meer sympathie voor mensen die aan een geestelijke ziekte lijden dan voor mensen met een lichamelijke oorzaak. Geestelijk zieken lijden vaak veel meer dan lichamelijk zieken. Van klinische depressie wordt ook gezegd dat het een geestesziekte is, maar ik classificeer het niet als zodanig omdat het een zelfopgelegde aandoening is als gevolg van een schijnbaar onoverkomelijk persoonlijk probleem of behoefte. Wanneer de depressieve persoon leert zijn probleem te verzoenen, herstelt hij gewoonlijk binnen twee jaar (met mogelijke zelfmoordneigingen als hij niet binnen die termijn herstelt).

Onze geest is de meest mysterieuze schepping van God die je je maar kunt voorstellen. Onlangs keek ik naar een televisieprogramma waarin de big bands van 1940 de liedjes ten gehore brachten die populair waren in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Toen de muziek begon te spelen, kon ik me teksten herinneren die ik zeventig jaar niet had gehoord. Nu ik achtentachtig ben, kan ik me nog steeds scènes voor de geest halen uit het eerste jaar dat ik naar school ging. Onze geest kan worden aangeraakt of beïnvloed door goede en slechte dingen. Ik kan me het kwaad dat sommigen doen onmogelijk voorstellen, behalve dat ze beïnvloed kunnen zijn door een externe bron of geest.

Sinds 1960 hebben we een secundaire gevangenisbediening die werkt vanuit onze hoofdbediening, Southwest Radio Ministries. Elk jaar produceren we een profetiekalender voor gevangenen, waarvoor ik altijd het thema heb geschreven. Het is niet ongebruikelijk om vierduizend kalenders naar één gevangenis te sturen. Daarnaast verstrekken we Bijbels, commentaren, boeken, DVD's en ander materiaal. We hebben ook een secretaresse wiens enige taak binnen de bediening bestaat uit het beantwoorden van brieven van gevangenen. We hebben gecommuniceerd met duizenden gevangenen, waarvan sommigen zijn veroordeeld voor misdaden die zo verschrikkelijk zijn dat we ze niet in druk zouden willen beschrijven, zelfs niet anoniem. De kenmerkende zin van de recente TV-komiek, Flip Wilson, was: "De duivel heeft me ertoe aangezet." Mannen en vrouwen doden, roven, stelen, bedriegen, verkrachten en misbruiken anderen uit passie, behoefte, jaloezie, verveling, of soms gewoon omdat de "duivel het hen opdroeg". God heeft echter een menselijke regering ingesteld met de verantwoordelijkheid om de onschuldigen te beschermen en de schuldigen te vervolgen. Mannen en vrouwen zitten in de gevangenis om dezelfde reden dat Adam en Eva de verboden vrucht aten - door naar de duivel te luisteren in plaats van God te geloven.

Als we op een rustige ochtend een meer passeren, wijzen de rimpelingen ons op de duizenden levensvormen in het water. We weten dat de wind waait door het buigen van de takken van de bomen. Wij weten dat er duizenden miljoenen microscopische levensvormen zijn, zowel nuttige als schadelijke, in slechts één druppel water. Zo is het ook met de geestenwereld. Veel christenen nemen de waarschuwing van Paulus dat wij dagelijks worden aangevallen door onzichtbare machten, die hij beschreef als de "listen van de duivel", niet serieus.

Op pagina 433 van The Handbook for Spiritual Warfare noemt Dr. Ed Murphy de vier gebieden van satanische demonisering:

1. Illegale seksuele praktijken of fantasieën die uit de hand lopen.
2. Diepgewortelde woede, bitterheid, haat, woede en rebellie, vaak leidend tot destructieve en/of zelfvernietigende impulsen.
3. Een gevoel van afwijzing, schuld, slechte eigenwaarde, onwaardigheid en schaamte.
4. Vreemde aantrekkingskracht tot het occulte en de geestenwereld, vaak, maar niet altijd, met een verlangen naar ongeoorloofde macht over omstandigheden en andere mensen.[ii]

In onze gevangenisbediening zijn de meeste gevangenen van wie wij horen ofwel al van christelijke huize, ofwel hebben zij overwogen zich te bekeren van hun zonden en zich tot God te wenden voor hulp nadat zij in de gevangenis kwamen. Eind jaren zeventig of begin jaren tachtig hoorden wij van één gevangene, Charles "Tex" Watson, via het gevangenispastoraat van kapelaan Ray Hokstra. Charles kwam uit een christelijk gezin, maar stopte met school, verhuisde naar Californië en kreeg banden met een psychopaat met de naam Charles Manson.[iii] Manson verzamelde verschillende mannen en vrouwen om zich heen die hij "de familie" noemde. Op 9 augustus 1969 stuurde Manson verschillende leden van zijn "familie" onder leiding van Tex Watson op pad om te roven en te moorden. De gruwelijke moorden die de groep pleegde in de huizen van Sharon Tate en de LaBiancas waren de meest verschrikkelijke en onmenselijke uit de politiedossiers. Voor zijn aandeel in deze onuitsprekelijke misdaden werd Watson veroordeeld tot de gaskamer, samen met Charles Manson. Californië schafte later de doodstraf af, dus werden beiden tot levenslang veroordeeld.

In het midden van de jaren 70 had Tex Watson, volgens berichten, berouw van zijn zonden en geloofde hij in Jezus Christus als Degene die voor zijn zonden stierf. Het is moeilijk voor te stellen hoe iemand zo'n schuld en last van zonden kon dragen die op het geweten van Watson moeten hebben gelegen. Toen koning David gebukt ging onder de schuld van zijn affaire met Bathseba en vervolgens haar man in het heetst van de strijd liet ombrengen om zijn zonde te bedekken, riep hij tot God (in Psalm 51:7-12): "Zuiver mij met hysop, en ik zal rein zijn; was mij, en ik zal witter zijn dan sneeuw. Doe mij vreugde en blijdschap horen, opdat de beenderen, die Gij verbroken hebt, zich verblijden. Verberg Uw aangezicht voor mijn zonden, en wis al mijn ongerechtigheden uit. Schep in mij een rein hart, o God; en vernieuw een rechte geest in mij. Werp mij niet weg van uw aanwezigheid, en neem uw heilige geest niet van mij weg. Herstel mij de vreugde van uw heil; en ondersteun mij met uw vrije geest."

Watson trouwde later in de gevangenis met Kristin Svege en zij schonk hem vier kinderen voordat ze in 2003 van hem scheidde. Kapelaan Ray schreef Watson's biografie, getiteld, Will You Die For Me? Ik raakte enigszins geïnteresseerd en betrokken bij een poging tot voorwaardelijke vrijlating van Tex Watson via kapelaan Ray. Mijn inspanningen waren echter minimaal, omdat ik niet kon begrijpen hoe iemand die zulke onuitsprekelijke misdaden had begaan als Watson ooit voorwaardelijk vrij kon komen. Tex heeft dertien keer voorwaardelijke vrijlating aangevraagd en zijn volgende poging staat gepland voor december 2011. We prijzen God dat Tex, net als vele andere criminelen, heeft ontdekt:

Wat kan mijn zonden wegwassen?

Niets anders dan het bloed van Jezus;

Wat kan mij weer heel maken?

Niets anders dan het bloed van Jezus.[iv]

Bij het schrijven van dit hoofdstuk was Charles Manson nog in leven en in de gevangenis.[v] Hij kwam opnieuw in het nieuws op de veertigste verjaardag van zijn veroordeling. In een online e-mail artikel van 18 april 2011 stond dat Manson zich zorgen maakte over de zogenaamde opwarming van de aarde.[vi] We zouden denken dat Manson zich meer zorgen zou maken over hoe heet de hel zal zijn.

De enige brieven die aan mij worden gericht bij Southwest Radio Church Ministries zijn de brieven die speciale aandacht of antwoorden nodig hebben. Sommige van de brieven die ik ontvang zijn van mensen die aangeven dat ze misschien lijden aan een geestelijke ziekte, omdat ik daar persoonlijk mee te maken heb en hen vaak kan helpen of hen kan doorverwijzen naar een dokter of een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Dit kan een van de redenen zijn waarom de brieven van ene David Berkowitz op mijn bureau terecht zijn gekomen. Ik weet niet meer precies hoeveel brieven ik van David ontving, maar het waren er meerdere. Ik kan me ook niet herinneren of sommige van zijn brieven van voor zijn arrestatie eind 1977 waren of niet.

David was de geadopteerde zoon van Nathan en Pearl Berkowitz.[vii] Hij was, volgens biografische verslagen, duidelijk geliefd, maar hij voelde wrok tegen het feit dat hij een geadopteerd kind was. Hij was groot voor zijn leeftijd en een eenling in zijn tienerjaren, wat zou kunnen wijzen op een verborgen geestelijke toestand. Lijders aan paranoia of schizofrenie zijn meestal eenlingen. Ik herinner me dat één van David's brieven een reactie was op een artikel dat ik schreef: "Het bloed van Babylon". Ik geloof dat het deze brief was die ik beantwoordde, toen een van de secretaresses me vertelde dat dit de man was die gearresteerd was voor al die moorden in New York.

Een paar dagen later kreeg ik een telefoontje van de officier van justitie van Queens die de brieven wilde hebben die David Berkowitz mij geschreven had. Ik vertelde de officier van justitie dat het persoonlijke en privé brieven waren en dat ik niet van plan was ze aan hem te geven. De volgende ochtend stond er een politieagent op ons kantoor met een dagvaarding. We hadden ofwel geen tijd om kopieën te maken of dachten er niet aan. Als we eraan gedacht hadden kopieën te maken, had ik meer informatie gehad om dit deel van het hoofdstuk te behandelen.

Volgens details over de misdaden van David Berkowitz, toen hij naast een man woonde met de naam Sam Carr wiens blaffende hond hem 's nachts wakker hield, schoot David de hond neer, maar andere honden hielden hem nog steeds wakker. In zijn gedachten dacht hij dat de honden demonen waren die hem opdroegen vrouwen te gaan vermoorden. Hij raakte er ook van overtuigd dat Sam Carr een demon was. Toen hij werd gearresteerd, gaf hij zijn naam aan de politie als de "Zoon van Sam."

Van 29 juli 1976 tot 31 juli 1977 doodde of verwondde David Berkowitz vijftien (meestal jonge) mensen. Berkowitz gaf later toe aan een FBI onderzoeker, Robert Ressler, dat hij het "Zoon van Sam" verhaal verzon om de politie (en de rechtbank) te laten denken dat hij gek was. Ongeacht of dit een geval was van bezetenheid door demonen of van geestesziekte, beide kunnen met elkaar in verband staan.

Ik heb nooit gehoord welke rol Davids brieven aan mij hebben gespeeld in zijn proces. Ik weet wel dat hij me later meedeelde dat hij Jezus Christus had ontvangen als zijn Heer en Verlosser, en dat zijn zonden vergeven waren. Ik begrijp dat hij aalmoezenier is en een modelgevangene. Uit zijn brieven aan mij maak ik op dat hij zowel gemoedsrust als zielenrust heeft gevonden door het geloof in Jezus Christus.

Voor mijn vergiffenis, dit zie ik,

Niets dan het bloed van Jezus.[viii]

Hieronder staat een kopie van een brief die ik ontving (volledig, met typfouten, spelfouten, formaat, lay-out en inconsistenties intact) van David van 16 juni 2004:

Het derde voorbeeld van demonische bezetenheid of aanval wordt aangehaald door Ed. Murphy op pagina 439 van zijn boek over geestelijke oorlogvoering: "Seksueel misbruik... Extreme schaamte en seksuele problemen. Angst en woede komen ook voor."[ix] Ook in deze categorie noemt Dr. Murphy fanatieke obsessie, en wij zouden ook intense en onredelijke jaloezie willen opnemen.

Eind jaren '70 of begin jaren '80 herinner ik me dat ik een brief ontving van een jongeman die wilde dat ik een afspraakje voor hem regelde met filmster Jodie Foster. Deze jongeman was John Hinckley. Deze brief werd naar mij gestuurd voor een antwoord, waarschijnlijk omdat het een nogal dringend verzoek leek en Jodie Foster was op dat moment nog jong, niet ouder dan eenentwintig jaar. Zelfs op die jonge leeftijd had ze al in verschillende films gespeeld en verschillende nationale acteerprijzen gewonnen.

De schrijver zei dat hij uit Ardmore, Oklahoma kwam, en ik had waarschijnlijk in druk of op de radio vermeld dat ik in Ardmore naar school ging. Ik was geboren in Hugo, Oklahoma, maar in 1939 woedde de oorlog in Europa en nam de vraag naar vliegtuigen en ander oorlogsmateriaal toe. Ik ging naar een beroeps-technische school om vliegtuigen te leren maken. Als ik nu op de Interstate 35 door Ardmore rijd, staat het gebouw waar ik naar school ging er nog steeds, maar het is opgenomen in een groter complex. (De ranch van Gene Autry lag net ten noorden van Ardmore en op zaterdagmiddag parkeerde hij zijn cabriolet op Main Street en gaf hij een gratis concert voor de plaatselijke bevolking).

Ik weet nog goed wat ik John Hinckley vertelde in mijn antwoordbrief. Ik vertelde hem dat Jodie Foster een van de beroemdste vrouwen ter wereld was en een miljonair. Ook was het toen al bekend dat zij niet van mannen hield als persoonlijke vrienden, mogelijk omdat zij op haar veertiende als kinderprostituee was gecast en dat veranderde de manier waarop mannen naar haar keken.[x]

Ik vertelde deze jonge schrijver dat God een mooie en prachtige partner op hem had wachten en dat hij haar alleen maar hoefde te vinden. Ik suggereerde dat hij haar misschien zelfs in een plaatselijke kerk zou vinden, en stelde voor dat hij haar daar zou zoeken. Voor zover ik weet, heb ik nooit meer iets van de schrijver gehoord.

Hinckley raakte, volgens informatie in Wikipedia, geobsedeerd door Jodie Foster nadat hij herhaaldelijk had gekeken naar haar optreden in de film Taxi Driver, waarin ze een kindprostituee speelde.[xi] Zijn ouders waren extreem rijke zakenlieden en hij was in staat om Yale binnen te gaan waar Foster was ingeschreven, alleen maar om bij haar in de buurt te zijn. Naar verluidt belde hij haar ook voortdurend op en schoof liefdesbrieven onder haar deur door, maar ze was niet in hem geïnteresseerd, en waarschijnlijk ook niet in een andere man.

Jodie verliet Yale om bij hem weg te gaan, maar Hinckley bleef achtervolgen. Hij was van plan President Carter te vermoorden om haar aandacht en interesse te krijgen, maar hij was nooit in de juiste positie om dit te doen. (Dit plan was gemodelleerd naar het personage Travis Bickle in Taxi Driver, gespeeld door Robert De Niro, die plannen had om een presidentskandidaat te vermoorden. Andere eerdere plannen van Hinckley om indruk te maken op Foster waren onder andere het plegen van zelfmoord in haar bijzijn door een vliegtuig neer te laten storten om zo haar "gelijke" te worden door een naam in de geschiedenis veilig te stellen). Toen hij in Nashville Tennessee werd gearresteerd op beschuldiging van vuurwapens terwijl hij president Carter achtervolgde, keerde Hinckley voor een korte periode naar huis terug en bedacht toen het plan om in 1981 de nieuw gekozen president Ronald Reagan te vermoorden. Vlak voor zijn aanslag op Reagans leven schreef hij de volgende brief aan Foster: "De afgelopen zeven maanden heb ik tientallen gedichten, brieven en liefdesberichten voor je achtergelaten in de vage hoop dat je belangstelling voor me zou kunnen ontwikkelen. Hoewel we een paar keer aan de telefoon hebben gesproken heb ik nooit het lef gehad om je gewoon te benaderen en mezelf voor te stellen...de reden dat ik nu doorga met deze poging is omdat ik niet langer kan wachten om indruk op je te maken."[xii]

Om 1:30 in de middag op 30 maart 1981 vuurde John Hinckley, Jr. zes schoten uit een .22 kaliber pistool af op de mannen die president Reagan naar zijn limousine assisteerden. Drie van de assistenten van de president raakten gewond en president Reagan zelf ook.

Op 30 maart 1981 keerde ik terug uit China met een 747 straalvliegtuig. Ik was in China geweest om Bijbels te smokkelen voor de opkomende ondergrondse kerken. De stewardess kondigde aan dat president Reagan zojuist was neergeschoten door ene John Hinckley om indruk te maken op Jodie Foster. Ik herinnerde me onmiddellijk de brief die ik Hinckley het jaar daarvoor had geschreven.

Voor zover ik weet is Jodie Foster niet getrouwd. Zij blijft een van de beroemdste vrouwelijke actrices ter wereld, die in vele films en toneelstukken heeft gespeeld en vele prijzen en onderscheidingen heeft gewonnen.

John Hinckley werd op 21 juni 1982 schuldig bevonden aan poging tot moord en verschillende andere aanklachten wegens ontoerekeningsvatbaarheid. Uit rapporten blijkt dat hij doorging met zijn onbeantwoorde obsessie voor Jodie Foster. De laatste jaren en maanden kreeg hij echter bezoek en zelfs regelmatig verlof uit de gevangenis. Er wordt momenteel veel gesproken over een voorwaardelijke vrijlating, aangezien zijn geestelijke toestand is verbeterd. Er zijn ook berichten dat hij nu een modelgevangene is.

Dominee Jennifer Ryu van de Williamsburg, Virginia Unitarian Universalists Church heeft gemeld dat John Hinckley contact met haar heeft opgenomen over vrijwilligerswerk in haar kerk wanneer hij wordt vrijgelaten.[xiii]

Kennelijk is de geestelijke toestand van John Hinckley verbeterd, en wij vertrouwen erop dat zijn demonische obsessie met de geest van Jodie Foster al die jaren later is vervaagd en dat hij eindelijk vrede heeft gevonden door het geloof in Jezus Christus.

Dit is al mijn hoop en vrede,

Niets anders dan het bloed van Jezus;

Dit is al mijn gerechtigheid,

Niets anders dan het bloed van Jezus.

Volgende: De Engel des Doods versus de Gift van het Leven

Eindnoten:

[x] For this and other facts about Jodie Foster in this chapter, see: “Jodie Foster,” Wikipedia , last modified June 1, 2011, http://en.wikipedia.org/wiki/Jodie_Foster.

[xi] For this and other facts about John Hinckley in this chapter, see: “John Hinckley, Jr.,” Wikipedia , last modified May 29, 2011, http://en.wikipedia.org/wiki/John_Hinckley,_Jr.

[xii] “John Hinckley, Jr.,” Wikipedia , last modified May 29, 2011, http://en.wikipedia.org/wiki/John_Hinckley,_Jr.

[xiii] Shelby Brown, “John Hinckley, Jr. to be Released to Our Area?: Man Who Tried to Assassinate President Reagan Asks to be Released to Mother’s Home,” CBS News, WTVR , April 26, 2010, http://www.wtvr.com/news/wtvr-hinckley-042610,0,2140822,print.story.

[xiv] Lowry, “Nothing but the Blood of Jesus,” Gospel Music.

Bron: PARANORMAL ENTITIES AND THIS OCTOBER’S HALLOWEEN (PART 17)—Demons Unlimited » SkyWatchTV