www.wimjongman.nl
HET IS DE SNELST GROEIENDE VISIE OP EINDTIJD-PROFETIE IN DE KERK VAN VANDAAG, MAAR HET IS VERKEERD
26 augustus 2022 - door Jonathan Brentner
De kerk is het lichaam van Christus met Jezus als haar Hoofd; zij opereert niet als een koninkrijk in deze huidige wereld. En het is zeer zeker niet het herstelde koninkrijk van Israël.
Als verloste heiligen heeft God ons overgebracht van Satans domein naar Zijn onzichtbare koninkrijk (Kolossenzen 1:13-14). Dit is waar wij nu toe behoren, tot het koninkrijk van God. Maar op aarde functioneert de kerk als een lichaam van gelovigen met Jezus als onze voornaamste Herder.
Het is nooit de bedoeling van de Heer geweest dat Zijn kerk in deze wereld als een koninkrijk zou functioneren met een aristocratie die daar de scepter zwaait.
Alle misbruiken van de katholieke kerk die tot de reformatie leidden, kwamen rechtstreeks voort uit het dwalende geloof dat de kerk een koninkrijk was, de erfgenaam van de beloften die in het Oude Testament aan Israël waren gedaan. Hoewel de Reformatoren het herstel van Israël nog steeds afwezen, zorgde hun visie op de Schrift er later voor dat Bijbelstudenten terugkeerden naar een bijbelse visie op de toekomstige heerschappij van Jezus, een die het herstel van een koninkrijk voor Israël omvat.
Waarom breng ik dit nu naar voren?
Omdat het beeld van de kerk als de vervanging van het koninkrijk voor Israël de laatste twee decennia opnieuw is opgedoken en enorm aan populariteit heeft gewonnen.
DE KONINKRIJK NU KIJK OP TOEKOMSTIGE DINGEN
Het is waarschijnlijk de snelst groeiende visie op de eindtijd-profetie in de kerk van vandaag. Deze beweging, vaak aangeduid als de Nieuw Apostolische Reformatie (NAR), leert dat de kerk uiteindelijk de controle over de wereld zal krijgen en een tijd van ongekende vrede, veiligheid en welvaart zal brengen, waarin de kerk, niet Jezus, over de aarde zal heersen. Wat de Heer betreft, Hij zal terugkeren na deze heerschappij van de kerk.
Deze groep wordt ook wel Dominion Theology, Third Wave, Latter Rain, en Charismatic Renewal genoemd.
De NAR baseert haar leerstellingen op nieuwe openbaringen waarvan zij beweren dat die zijn gekomen door nieuw aangestelde apostelen en profeten. Deze recente woordvoerders van de kerk vertellen ons dat als erfgenamen van de koninkrijksbeloften die de Heer aan Israël heeft gedaan, de kerk zal zegevieren over het kwaad van deze huidige wereld. Zij geloven dat de kerk de controle zal krijgen over alle structuren die nodig zijn om over de aarde te heersen.
De leerstellingen van deze groep trekken niet alleen de toereikendheid van Gods Woord in twijfel, maar zijn ook rechtstreeks in tegenspraak met wat de Schrift ons vertelt over de kerk en de laatste dagen van de menselijke geschiedenis. De Bijbel vertelt ons dat er een tijd van grote verdrukking op aarde zal zijn vóór Jezus' wederkomst en daaropvolgende heerschappij over de naties. Het is Jezus die het koninkrijk van Satan verslaat en Zijn aardse heerschappij instelt op de troon van David. De nieuwtestamentische heiligen zullen met Jezus regeren, niet in plaats van Hem.
DE KERK IS HET KONINKRIJK VAN GOD
Veel voorgangers en leraars zien de kerk als Israëls vervanging, maar gaan niet zo ver dat ze zeggen dat ze over de aarde zal heersen zoals de NAR mensen doen. Dit is de oude amillenniale visie die een letterlijk begrip van Openbaring 20:1-10 ontkent, waarin een duizendjarige regering van Jezus wordt beschreven tussen de Verdrukking en de eeuwige staat. De meesten in dit kamp geloven dat we nu in het millennium zijn, terwijl anderen de eeuwige staat identificeren als de regering van Christus die in het Oude Testament is beloofd.
Net als de NAR voorstanders geloven zij dat de kerk Israël heeft vervangen in Gods economie, zij het in geestelijke zin. Dit is vervangingstheologie; het beweert ten onrechte dat de kerk de nakomelingen van Jakob heeft vervangen omdat zij hun Messias verwierpen.
Het lied Amen (Simple Gospel) van Kari Jobe vat de overtuigingen samen van beide groepen die de kerk zien als het koninkrijk van Israël. De volgende woorden komen later in het lied voor:
De kerk zal opstaan
Met kracht en liefde
Onze steden zullen kennen
De glorie van God
De toekomst is helder
Er is niets te vrezen
Opwekking is nu
Het Koninkrijk is hier
Hoewel deze woorden de theologie van de NAR verkondigen, zal men een gelijksoortig sentiment vinden in andere kerken die zichzelf zien als de erfgenamen van de koninkrijksbeloften die de Heer aan Israël deed. Kerken van beide typen nemen Amen (Eenvoudig Evangelie) op in hun erediensten.
DE GEVAREN VAN HET BESCHOUWEN VAN DE KERK ALS EEN KONINKRIJK
Ik zie drie gevaren in het benadrukken van de kerk als een koninkrijk in plaats van het lichaam van Christus.
1. ONBEWUST ZIJN DAT WE IN DE LAATSTE DAGEN LEVEN
Predikanten die de profetische betekenis van de wonderbaarlijke wederopstanding van Israël ontkennen, verwerpen gewoonlijk alle onderwijs dat zegt dat wij in de laatste dagen van de menselijke geschiedenis leven zoals wij die kennen. Zij zien geen implicaties in de wereldgebeurtenissen die wijzen op de snel naderende zevenjarige verdrukking en de vervulling van de gebeurtenissen beschreven in het boek Openbaring.
Waarom is dit zo schadelijk voor het lichaam van Christus?
In een tijd waarin gelovigen steeds meer de dingen van deze wereld zouden moeten loslaten in afwachting van Jezus' naderende verschijning, is de boodschap van veel kerken dat er geen haast is om zich voor te bereiden op de ontmoeting met Jezus in de lucht. Sommigen ontkennen elk geloof in een opname.
Er is ook een schijnbare onwetendheid van de gevaren die rondom ons zijn en geen besef van Gods naderende oordeel over deze wetteloze wereld.
In Pete Garcia's uitstekende blog post, Everything, Everywhere, All At Once, somt hij "negentien existentiële bedreigingen voor zowel onze natie [Amerika] als de wereld" op. Ze zijn oog-openend om zeker te zijn.
De meeste kerken gedragen zich echter alsof alles goed gaat met de wereld en deze bedreigingen niet bestaan. Ze binnengaan is alsof je een brandend gebouw verlaat en Disney World binnenwandelt.
Waarom zijn voorgangers zo zwijgzaam over de gevaren van dreigende voedseltekorten en de trommelslagen van de oorlog die steeds luider worden? Zien ze de kerk als een luchtbel die immuun is voor deze dingen?
Jezus kan vandaag komen, maar het is ook mogelijk dat gelovigen in de komende maanden of zelfs in 2023 te maken krijgen met allerlei bedreigingen voor hun welzijn en levensonderhoud.
Waar het op neerkomt is dit: zo'n onwetendheid over de gevaarlijke tijden waarin we leven, laat gelovigen onvoorbereid om om te gaan met de echte wereld die elke dag wettelozer en bedreigender wordt.
2. DE LEIDING ZIET ZICHZELF ALS GEZAGHEBBENDE HEERSERS IN PLAATS VAN DIENAREN
De mentaliteit van het leiden van een koninkrijk is totaal anders dan die van het leiden van een groep gelovigen waarin allen gelijkwaardige leden zijn van het lichaam van Christus.
In een koninkrijk heersen heersers met autoritaire macht. Jezus maakte echter duidelijk dat dit niet mocht gebeuren onder zijn volgelingen.
Maar Jezus riep hen tot Zich en zei: "Gij weet, dat de heersers der heidenen over hen heersen, en dat zij, die groot zijn, gezag over hen uitoefenen. Doch zo zal het onder u niet zijn; maar wie onder u groot wil worden, laat hem uw dienaar zijn. . . ." (Mattheüs 20:25-26)
Een koninkrijk heeft heersers. De Heer wilde dat dienende leiders Zijn gemeente zouden leiden "met nederigheid jegens elkander" (1 Petrus 5:5). Ik weet dat ik jaren geleden als jonge voorganger worstelde met trots; ik ken de verleiding.
Als de oudsten van een kerk zichzelf zouden zien als degenen die "gezag uitoefenen" over een koninkrijk, dan zou het functioneren van het lichaamsleven dat Paulus beschrijft in Romeinen 12:3-8 het raam uitgaan. Daarom is de beeldspraak van het lichaam van de kerk zo vitaal voor de gezondheid van een plaatselijk lichaam van gelovigen; het geeft belang aan alle leden van het lichaam, niet alleen aan diegenen met zichtbare gaven die iedereen herkent.
Denk ik dat veel voorgangers vandaag de dag "de baas spelen over" degenen die God geroepen heeft om hen te dienen? Ik weet het echt niet, maar dit is mijn ervaring geweest gedurende de laatste vijf jaar toen ik met velen van hen interageerde.
3. HET HAALT DE FOCUS WEG VAN JEZUS
Leringen die de kerk verheerlijken maken vaak dat zij, in plaats van Jezus, ons veilige toevluchtsoord is in de gevaarlijke tijden waarin wij leven. Ik kan niet uitleggen hoe dit op straatniveau zou werken, want ik heb nog nooit iemand horen uitleggen hoe de kerk als organisatie "met macht" zou kunnen opstaan om haar leden te beschermen.
Soms komen hoofdstukafbrekingen op een zeer ongelukkig moment. Zoals het geval is met Filippenzen 4 als het eerste vers van dit hoofdstuk de betekenis onthult van de waarheden waar Paulus over schreef in 3:20-21. Het is onze hoop op Jezus' spoedige verschijning, oftewel de opname, die ons in staat stelt "standvastig" te zijn in de Heer en geen terrein prijs te geven aan hen die zich verzetten tegen ons en wat wij geloven.
Maar ons burgerschap is in de hemel, en van daaruit verwachten wij een Heiland, de Here Jezus Christus, die ons nederige lichaam zal veranderen om gelijk te worden aan zijn heerlijke lichaam, door de kracht die Hem zelfs in staat stelt alle dingen aan Zich te onderwerpen. Daarom, mijn broeders, die ik liefheb en naar wie ik verlang, mijn vreugde en mijn kroon, blijf zo standvastig in de Heer, mijn geliefde. (Filippenzen 3:20-4:1)
Het is Jezus en onze hoop op Zijn spoedige wederkomst die ons in staat stelt standvastig te blijven in ons geloof in de hachelijke tijden waarin wij leven. Het Nieuwe Testament legt een duidelijk verband tussen de vervoering en de aanmoediging om trouw te blijven in onze wandel met Jezus (1 Korintiërs 15:50-58; 1 Johannes 3:1-3; Romeinen 8:23-25; en natuurlijk Filippenzen 3:20-4:1).
Dit wordt des te belangrijker nu de schaduwen van de zevenjarige Verdrukking met de dag dreigender worden. Gelovigen moeten horen over hun "gezegende hoop" (Titus 2:13) in plaats van hoe ze nu hun beste leven kunnen hebben.
Dit is de reden waarom ik De triomf van de verlosten heb geschreven. Ik voel een zware last voor hen die kerken bezoeken waar onze "gezegende hoop" in Jezus' spoedige verschijning ofwel wordt genegeerd, verkeerd wordt voorgesteld, belachelijk wordt gemaakt, of ronduit wordt ontkend. Mijn verlangen voor het schrijven van dit boek was om de bijbelse basis voor onze vreugdevolle hoop uit te leggen en de aandacht van de heiligen te richten op de vele heerlijkheden die voor ons in het verschiet liggen, beginnend met de Opname en onze ontvangst van onsterfelijke en onvergankelijke lichamen.
De prediking in kerken die uitzien en wachten op Jezus' verschijning staat ver af van predikanten die de kerk zien als het nieuwe Israël en op de een of andere manier een veilige haven voor de heiligen. In die laatste wordt niet erkend dat wij in gevaarlijke tijden leven en wordt zelden gesproken over de problemen die de mensen in de stoelen of kerkbanken treffen.
"Zien zij niet wat wij zien?" vraag ik me vaak af.
Vanwege de passie die in mij brandt, moet ik mij blijven uitspreken tegen standpunten die de kerk verkondigen als het koninkrijk van Israël. Ik weet niet of ik nog een preek kan verdragen waarin gelovigen wordt verteld dat ze hun hoop pas zullen verwezenlijken na hun dood.
De boodschap dat iedereen in de gemeente uiteindelijk zal sterven, is niet wat het Nieuwe Testament leert. In feite spreekt de Bijbel het rechtstreeks tegen. (Ja, ik heb voorgangers in bijbelgelovige kerken horen zeggen dat alle gelovigen op een dag zullen sterven).
De Bijbel richt onze aandacht op Jezus en Zijn verschijning die elk moment kan plaatsvinden. Christus is de Koning die op een dag op de troon van David zal zitten. Amen!!!
Tot die tijd verheerlijken wij onze Heiland als een lichaam van gelovigen dat waakt en wacht op Zijn glorieuze verschijning.
Maranatha!!