Er bestaat niet zoiets als een Palestijns volk

Exclusief: Joseph Farah toont aan dat zelfs Arabische leiders het eens waren met de provocerende uitspraak van Golda Meir

Door Joseph Farah op 19 juli 2022

Wijlen de Israëlische premier Golda Meir deed een gedurfde politieke uitspraak waarvoor ze aan de schandpaal werd genageld.

Dat is wat er soms gebeurt als iemand de waarheid spreekt in het gezicht van schaamteloze leugens.

Wat ze zei was het volgende: "Er bestaat niet zoiets als een Palestijns volk."

Moslim propagandisten hebben sindsdien haar opmerking belachelijk gemaakt en bespot. Ze beschuldigden haar van "racisme." Ze beschuldigden haar van historisch revisionisme. Ze beschuldigden haar van het niet in contact staan met de realiteit en van ontkenning.

Maar ze had volkomen gelijk. En anderen die het met haar eens zijn, zijn net zo correct.

In feite is ze niet de enige persoon die een dergelijke bewering doet. In momenten van openhartigheid hebben veel moslimleiders en Arabische leiders toegegeven dat ze gelijk had - dat er geen aparte Palestijnse culturele of nationale identiteit is.

Hier zijn slechts twee van mijn favorieten - alle gesproken of geschreven lang nadat Golda Meir haar prikkelende observatie maakte. Tijd verandert de feiten niet.

Lang geleden, op 31 maart 1977, publiceerde het Nederlandse dagblad Trouw een interview met Zahir Muhsein, lid van het uitvoerend comité van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie. Dit is wat hij zei:

Het Palestijnse volk bestaat niet. De oprichting van een Palestijnse staat is slechts een middel om onze strijd tegen de staat Israël voor onze Arabische eenheid voort te zetten. In werkelijkheid is er vandaag geen verschil tussen Jordaniërs, Palestijnen, Syriërs en Libanezen. Alleen om politieke en tactische redenen spreken wij vandaag over het bestaan van een Palestijns volk, aangezien de Arabische nationale belangen vereisen dat wij het bestaan van een afzonderlijk "Palestijns volk" poneren om ons tegen het zionisme te verzetten. Om tactische redenen kan Jordanië, een soevereine staat met afgebakende grenzen, geen aanspraak maken op Haifa en Jaffa, terwijl ik als Palestijn zonder enige twijfel Haifa, Jaffa, Beer-Sheva en Jeruzalem kan opeisen. Maar op het moment dat wij ons recht op heel Palestina opeisen, zullen wij geen minuut wachten om Palestina en Jordanië te verenigen.

Dat is vrij duidelijk, nietwaar? Het is zelfs specifieker dan Golda Meir's verklaring. Het bevestigt wat ik over dit onderwerp heb geschreven. En het is niet de enige verklaring van die aard. Yasser Arafat zelf heeft pas in 1993 een zeer definitieve en ondubbelzinnige verklaring van deze strekking afgelegd. Hieruit blijkt onomstotelijk dat het argument van de Palestijnse natie het werkelijke strategische bedrog is - een bedrog dat erop gericht is de vernietiging van Israël in gang te zetten.

Op dezelfde dag dat Arafat in 1993 de Beginselverklaring op het gazon van het Witte Huis ondertekende, legde hij zijn daden uit op de Jordaanse TV. Dit is wat hij zei:

"Omdat we Israël niet in een oorlog kunnen verslaan, doen we dit in fasen. We nemen elk mogelijk gebied van Palestina in en vestigen daar een soevereiniteit, en we gebruiken dat als springplank om meer gebieden in te nemen. Als de tijd rijp is, kunnen we de Arabische landen overhalen zich bij ons aan te sluiten voor de genadeslag tegen Israël."

Hoeveel mensen zichzelf er ook van overtuigen hebben dat het streven naar een Palestijnse staat oprecht is en de sleutel tot vrede in het Midden-Oosten, ze houden zichzelf nog steeds voor de gek.

Ik heb het al eerder gezegd en ik zal het nogmaals zeggen: In de geschiedenis van de wereld heeft Palestina nooit bestaan als een natie. De regio die bekend staat als Palestina werd afwisselend geregeerd door Rome, door Islamitische en Christelijke kruisvaarders, door het Ottomaanse Rijk en, kort, door de Britten na de Eerste Wereldoorlog. De Britten stemden ermee in om tenminste een deel van het land terug te geven aan het Joodse volk als hun voorouderlijk thuisland. De Arabieren hebben het nooit als een afzonderlijke natie bestuurd.

Waarom is het nu zo'n kritieke prioriteit geworden?

Het antwoord is te wijten aan een massale misleidingscampagne en een meedogenloos terrorisme gedurende 40 jaar.

Golda Meir had gelijk. Haar verklaring wordt bevestigd door de waarheid van de geschiedenis en door de openhartige, maar niet wijd verspreide, uitspraken van Arafat en zijn luitenanten.

Israël en het Westen moeten zich niet overgeven aan terrorisme door de moordenaars precies te gunnen wat ze willen - een public relations triomf en een strategische overwinning. Het is nog niet te laat om nee te zeggen tegen terrorisme. Het is nog niet te laat om nee te zeggen tegen nog een Arabische terreurstaat. Het is nog niet te laat om de waarheid over Palestina te vertellen.

De waarheid verandert niet. Waarheid is waarheid. Als iets 50 jaar geleden, 40 jaar geleden, 30 jaar geleden waar was, is het vandaag de dag nog steeds waar.

En de waarheid is dat er nog maar 30 of 40 jaar geleden heel weinig verwarring was over de kwestie Palestina.

Bron: There is no such thing as a Palestinian people