www.wimjongman.nl

(homepagina)


De EU en de regering-Biden zwichten voor de Iraanse mullahs

door Majid Rafizadeh - 14 mei 2022

  • De Europese Unie geeft in feite toe dat ze de nucleaire deal met de heersende geestelijken van Iran bekijkt vanuit het perspectief van economische kansen. Dat zou niet het doel moeten zijn van de nucleaire gesprekken. In plaats daarvan zouden de Europese leiders moeten streven naar een sterke overeenkomst die zal voorkomen dat het Iraanse regime kernwapens verwerft, vooral - zoals ze inmiddels van Rusland zouden moeten hebben geleerd - omdat die kernwapens binnenkort op hun eigen landen kunnen worden gericht.

  • Door haar wanhoop te tonen om olie te kunnen kopen, geeft de EU de heersende Iraanse geestelijken de kans om de overhand te krijgen in de nucleaire besprekingen en nog meer concessies te verkrijgen om de nucleaire overeenkomst nieuw leven in te blazen. Wanhoop betekent voor het Iraanse regime zwakte.

  • Om de Iraanse mullahs te sussen, zien de EU en de regering-Biden ook door de vingers dat China de sancties tegen Iran schendt... Naar verluidt exporteert het Iraanse regime meer dan 1,5 miljoen bpd. De heersende mullahs van Iran exporteren ongeveer 80% van de olie die ze vroeger exporteerden vóór de sancties. De inkomsten van Iran zijn sterk afhankelijk van de olie-export; de verkoop van olie is goed voor meer dan 50% van de exportinkomsten van het regime.

  • De EU heeft zich overigens nog niet aangesloten bij de VS in het opleggen van sancties aan het Iraanse regime. In feite drijven Europese landen nog steeds handel met Teheran, ondanks de Amerikaanse sancties. Tehran Times berichtte het volgende: "De waarde van de handel tussen Iran en de Europese Unie bereikte 4,863 miljard euro in 2021, met een groei van negen procent ten opzichte van het voorgaande jaar...."

  • Het lijkt duidelijk dat de nucleaire deal nooit bedoeld was om het roofzuchtige regime van Iran ervan te weerhouden kernwapens te verkrijgen. Voor de EU gaat de nucleaire deal over handel, geld verdienen en olie kopen van 's werelds grootste sponsor van terrorisme; voor de regering Biden gaat het over een "diplomatieke overwinning". In ruil daarvoor zullen de heersende mullahs een legale weg hebben om de wereld te chanteren, met kernwapens en raketten, en het Iraanse regime miljarden te sturen voor hun terreur- en militiegroepen, om iedereen te kwellen.

De Europese Unie geeft in feite toe dat zij de nucleaire overeenkomst met de heersende Iraanse geestelijken ziet vanuit het oogpunt van economische kansen. Door haar wanhoop om olie te kopen kenbaar te maken, geeft de EU de heersende Iraanse geestelijken de macht om de overhand te krijgen in de nucleaire besprekingen en nog meer concessies te verkrijgen. Wanhoop betekent voor het Iraanse regime zwakte. Op de foto: EU-vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken Josep Borrell (links) wordt ontvangen door de toenmalige Iraanse minister van Buitenlandse Zaken, Mohammad Javad Zarif, in Teheran op 3 februari 2020. (Foto: Atta Kenare/AFP via Getty Images)

De regering Biden en de Europese Unie doen hun uiterste best om het Iraanse regime te paaien om een nucleaire deal nieuw leven in te blazen die de heersende mullahs van Iran extra miljarden dollars aan inkomsten zal opleveren, de legitimiteit van het regime op het wereldtoneel zal versterken en feitelijk de weg zal openen voor Iran om een nucleair arsenaal te hebben.

De EU liet onlangs haar eigen bom vallen toen zij onomwonden zei dat zij een nieuw nucleair akkoord wilde, zodat de EU-landen olie zouden kunnen kopen van Iran - een van de slechts vier landen die op de lijst van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken staan van staatsponsors van terrorisme (de andere drie zijn Cuba, Syrië en Noord-Korea). Josep Borrell, de vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken, zei onlangs:

"Wij Europeanen zullen veel profijt hebben van deze [nucleaire] overeenkomst, de situatie is nu veranderd. Voor ons was het iets van .... ... 'we hebben het niet nodig', [maar] nu zou het heel interessant voor ons zijn om een andere [ruwe] leverancier te hebben."

De EU geeft in feite toe dat zij de nucleaire overeenkomst met de heersende geestelijken van Iran bekijkt vanuit het oogpunt van economische kansen. Dat zou niet het doel moeten zijn van de nucleaire besprekingen. In plaats daarvan zouden de Europese leiders moeten streven naar een sterke overeenkomst die het Iraanse regime ervan weerhoudt kernwapens te verwerven, vooral - zoals zij inmiddels van Rusland zouden moeten hebben geleerd - omdat die kernwapens weldra op hun eigen landen kunnen worden gericht.

Bovendien geeft de EU, door haar wanhoop te tonen om olie te kopen, de heersende Iraanse geestelijken de macht om de overhand te krijgen in de nucleaire besprekingen en nog meer concessies te verkrijgen om de nucleaire overeenkomst nieuw leven in te blazen. Wanhoop betekent voor het Iraanse regime zwakte.

De recente verklaring van Borrell heeft het Iraanse regime ook vastberadener gemaakt om vast te houden aan hun belangrijkste eis: de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) en de Quds-divisie van de lijsten van terroristische organisaties schrappen. De aanwijzing van de IRGC als buitenlandse terroristische organisatie heeft niets te maken met het nucleaire programma van Iran, maar is gekoppeld aan de terreuractiviteiten van de IRGC en de Quds Force over de hele wereld.

Nu lijkt de EU echter te hebben toegegeven aan de eis van de Iraanse leiders. De EU suggereerde onlangs dat het een compromis aanbiedt om de IRGC van de terreurlijst te schrappen als een laatste poging om de nucleaire deal nieuw leven in te blazen. "Op een gegeven moment," zei Borrell deze week nadrukkelijk: "Ik zal als coördinator [van de besprekingen in Wenen] moeten zeggen dat ik dit voorstel op tafel leg, formeel... het zou dit enige mogelijke evenwichtspunt zijn."

Wat het standpunt van de VS betreft, lijkt de regering-Biden daarentegen op zoek te zijn naar een prestatie op het gebied van het buitenlands beleid of een diplomatieke overwinning te midden van de crisis. De nucleaire besprekingen slepen zich al lange tijd voort en de regering-Biden heeft te kampen met kritiek over haar aanpak van de Oekraïne crisis, China, Russia, Afghanistan en Iran. Volgens de laatste opiniepeiling van Quinnipiac keurt een meerderheid van de Amerikanen de manier waarop de regering-Biden het buitenlands beleid voert, af.

Om de Iraanse mullahs gunstig te stemmen, zien de EU en de regering-Biden ook door de vingers dat China de sancties tegen Iran schendt. China heeft hun olie-invoer uit Iran gestaag opgevoerd, tot momenteel bijna 1 miljoen bpd, en de olieprijzen zijn wereldwijd gestegen. Naar verluidt exporteert het Iraanse regime meer dan 1,5 miljoen bpd. De heersende mullahs van Iran exporteren ongeveer 80% van de olie die zij vroeger exporteerden vóór de sancties. De inkomsten van Iran zijn sterk afhankelijk van de olie-export; de verkoop van olie is goed voor meer dan 50% van de exportinkomsten van het regime.

De EU heeft zich overigens nog niet aangesloten bij de VS in het opleggen van sancties aan het Iraanse regime. In feite drijven Europese landen nog steeds handel met Teheran, ondanks de Amerikaanse sancties. Tehran Times tradingberichtte het volgende:

"De waarde van de handel tussen Iran en de Europese Unie bereikte 4,863 miljard euro in 2021, met een groei van negen procent in vergelijking met het voorgaande jaar.... Volgens de gegevens van de Kamer van Koophandel, Industrie, Mijnbouw en Landbouw van Teheran (TCCIMA) exporteerde Iran in de genoemde negen maanden voor 554 miljoen euro aan goederen naar de Unie, terwijl het voor 2,7 miljard euro aan goederen importeerde".

Het lijkt duidelijk dat de nucleaire deal nooit bedoeld was om het roofzuchtige regime van Iran ervan te weerhouden kernwapens te verkrijgen. Voor de EU gaat de nucleaire deal over handel, geld verdienen en olie kopen van 's werelds grootste sponsor van terrorisme; voor de regering Biden gaat het over een "diplomatieke overwinning". In ruil daarvoor zullen de heersende mullahs een legale weg hebben om de wereld te chanteren, met behulp van kernwapens en raketten, om het Iraanse regime miljarden te sturen voor hun terreur- en militiegroepen, om iedereen te kwellen.

Dr. Majid Rafizadeh is bedrijfsstrateeg en adviseur, Harvard-geleerde, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review, en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij is auteur van verschillende boeken over de islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2022 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: The EU and the Biden Administration Give in to Iran's Mullahs :: Gatestone Institute