OVER HET PLAN OM DE DERDE TEMPEL TE BOUWEN (DEEL 13): De machtsgreep van de globalisten
23 juni 2022 door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Gods profetische Woord legt de vinger van de waarheid op de globalistische ambitie om heerschappij te vestigen los van God.
Waarom woeden de heidenen, en verbeelden de volken zich iets ijdels?
De koningen der aarde stellen zich op, en de heersers beraadslagen samen, tegen de Here en tegen Zijn gezalfde, zeggende,
Laat ons hun banden verbreken, en hun koorden van ons werpen. (Psalmen 2:1-3)
Een duidelijk teken dat Gods Woord waarheid is, is het volk Israël door de eeuwen heen. Nog specifieker, de kwestie van de bouw van de Derde Tempel op de berg Moria - in plaats van het verzet tegen de bouw van dat bouwwerk - is een bevestiging van Gods Woord. Zoals in deze serie naar voren is gebracht, is het Joodse volk de meest gehate, vervolgde natie door de geschiedenis heen. Vandaag de dag keert bijna elk land dat vertegenwoordigd is in de Verenigde Naties zich tegen de Joodse staat in bijna elke stemming waarbij het belang van Israël in het geding is.
Iedere verwijzing naar de bouw van een Joods bedehuis op de Tempelberg leidt tot geweld van Israëls vijanden en doet vrezen voor een oorlog in het Midden-Oosten en zelfs wereldwijd. De Tempelberg is de enige plek op de planeet die, in de ogen van de diplomaten van de wereld, een nucleair conflict en de Derde Wereldoorlog dreigt te ontketenen. Het is alsof Israël, Jeruzalem en de Tempelberg zelf de belemmering vormen voor wereldvrede, veiligheid en eenheid.
De één-wereld-liederen laten de oproep tot wereldwijde eenheid zo zinnig klinken, zo uitnodigend.
Kom, jonge burgers van de wereld, wij zijn één, wij zijn één/ Kom, jonge burgers van de wereld, wij zijn één, wij zijn één/ Wij hebben één hoop, wij hebben één droom, en met één stem zingen wij/ Vrede, voorspoed en liefde voor de hele mensheid.
De tekst van het bovenstaande is gezet op een betoverende, ritmische melodie en wordt gezongen door een koor van zoetgevooisde kinderen. Al gauw neuriet en zingt u mee. Wat kan er mis zijn met deze gevoelens die zo onschuldig worden verwoord? Vrede, welvaart en liefde voor de hele mensheid - behoren die niet tot de meest nobele doelstellingen?
Machtige humanistische verlokkingen lonken verleidelijk, beloven een gouden toekomst als alle mensen op aarde als één zullen samenkomen. Een dergelijke glorierijke wereldorde, waarvan lang is gedroomd en die zelfs vurig wordt nagestreefd, lijkt eindelijk haalbaar. Zij die het wereldbeeld aanhangen dat nationale grenzen moeten verdwijnen en soevereiniteiten moeten afnemen omdat wij allen burgers van de planeet Aarde zijn, omarmen hartstochtelijk de aarde-verkleinende technologieën zoals Internet die de wetenschap blijft voortbrengen. Ja, de utopische droom lijkt eindelijk haalbaar. Maar terwijl de sirenen van het globalisme - zoals de tweelingzussen die onoplettende zeelieden de dood in lokten in Homerus' Odyssee - hun lieflijke, betoverende liederen over de Nieuwe Wereldorde zingen, galmen de woorden die de Oude van Dagen heeft uitgesproken door de gangen van de oudheid en springen ze naar deze generatie vanuit de bladzijden van Gods Heilige Woord:
Zie, het volk is één en zij hebben allen één taal, en dit beginnen zij te doen; en nu zal hun niets meer worden belet, wat zij zich hebben voorgenomen te doen. (Genesis 11:6)
De Schepper van alle dingen drukte niet Zijn trots uit over Zijn schepping, de mens genaamd. God was bezorgd en bedroefd omdat alle mensen van die tijd verenigd waren in hun vastberadenheid om een wereld te bouwen naar hun eigen specificaties. En waarom was deze allereerste globalistische poging onaangenaam voor Hem die in de mens het wonderbaarlijke vermogen heeft gelegd om te doen wat hij of zij zich maar kan voorstellen? Heeft God zelf ons niet geschapen naar zijn evenbeeld en het schepsel een fenomenale scheppingsdrang gegeven?
De wieg van het globalisme
Het lijkt op het eerste gezicht een opperste paradox: de Schepper schiep ons naar Zijn evenbeeld en schonk ons krachtige conceptuele vermogens, en dus de vindingrijkheid om een toren te bouwen die uiteindelijk tot in de hemel kon reiken. Toen, juist toen wij ons potentieel begonnen te verwezenlijken, openbaarde de onfeilbare Schepper God Zijn ongenoegen over de mensen van die dag, zoals hier is opgetekend:
De gehele aarde had één taal en één spraak.
En het geschiedde, toen zij van het oosten reisden, dat zij een vlakte vonden in het land van Shinar, en zij woonden daar.
En zij zeiden tot elkander: Kom, laten wij bakstenen maken en die grondig bummen. En zij hadden steen voor steen, en slijm hadden zij voor specie.
En zij zeiden: Gaat heen, laat ons een stad bouwen en een toren, waarvan de top tot aan de hemel reikt; en laat ons een naam maken, opdat wij niet verstrooid worden over de gehele aarde.
En de Here daalde neer om de stad en de toren te zien, die de mensenkinderen gebouwd hadden.
En de Here zeide: Zie, het volk is één en zij hebben allen één taal, en dit beginnen zij te doen; en nu zal hun niets meer worden belet, wat zij zich hebben voorgenomen te doen.
Kom, laat ons nederdalen en daar hun taal verwarren, opdat zij elkanders spraak niet verstaan.
Aldus verstrooide de Here hen van daar over de gehele aarde, en zij staakten de bouw van de stad.
Daarom heet zij Babel, omdat de Here daar de taal der ganse aarde in verwarring heeft gebracht; en van daar heeft de Here hen verstrooid over de ganse aarde. (Genesis 11:1-9)
Toen de mensen hun door God gegeven genialiteit op deze rebelse manier gebruikten, verwarde Hij die genialiteit door hun vermogen tot communicatie te verstoren. Daarmee maakte Hij een einde aan het globalistische project. Gods omgang met Zijn schepping leek ongerijmd: Is Hij van gedachten veranderd over het feit dat Hij mensen naar Zijn evenbeeld heeft geschapen? Had Hij een hekel aan concurrentie op het gebied van de creativiteit die dit bouwproject had kunnen vertegenwoordigen? Waarom heeft Hij de bouw van de ene wereld bij Babel afgebroken?
THOMAS HORN LEGT DE KOPEREN BOEKROL UIT AAN JIM BAKKER EN WAT ER ZOU KUNNEN GEBEUREN DAT DE BOUW VAN DE DERDE TEMPEL ZOU EISEN!
Beeld van God, verbeelding van de mens
God legt Zijn machtige vinger op het antwoord op die vraag en dringt door tot het hart van de reden waarom Hij de hele antediluviaanse wereld door een zondvloed moest vernietigen, behalve Noach, zijn familie en een select aantal dieren. De oorzaak waarom God de bouwers van Babel verstrooide, is zelfs nog verder terug te vinden in de menselijke geschiedenis dan het tijdperk van de zondvloed:
De Here rook een lieflijke reuk; en de Here zeide in zijn hart: Ik zal de aardbodem niet meer vervloeken om des mensen wil; want de inbeelding van het hart des mensen is boos van zijn jeugd af; en Ik zal al wat leeft niet meer slaan, gelijk Ik gedaan heb. (Genesis 8:21)
De kerngedachte van God voor ons doel hier is "de verbeelding van het hart van de mens is slecht van zijn jeugd af". Laten we deze aanklacht in zijn context bezien.
God verklaarde dat Hij nooit meer de grond zou vervloeken zoals Hij deed na de rebellie van de mens in de hof van Eden. Noch, zei Hij, zou Hij ooit nog alle levende wezens treffen zoals Hij deed met de wereldwijde zondvloed in Noachs dagen. God plaatste tussen deze twee beloften de verklaring van de waarheid over de gevallen staat van de mens, een feit dat absoluut verworpen wordt door de humanistische sociale architecten van vandaag. Hun ontkenning van deze werkelijkheid is de kern van het globalisme. Dat geldt ook voor de demente bewering dat de mens evolueert naar een hogere orde van zijn die uiteindelijk de hemel op aarde zal voortbrengen: vrede, welvaart en liefde voor de gehele mensheid.
De op God afgestemde zintuigen van Adam en Eva moeten in één cataclysmisch moment van volmaaktheid in onvolmaaktheid zijn veranderd. Wat een hartverscheurende scène moet het geweest zijn toen zij moedwillig ongehoorzaam waren aan God en in plaats daarvan ervoor kozen toe te geven aan de verleider, die hun vertelde dat zij als God zouden zijn als zij aten van de Boom van Kennis van Goed en Kwaad. Hoe verwoestend moet dat eeuwigheidsschokkende moment geweest zijn, toen die prachtige mensen de uitstraling van God, die hun naaktheid had verhuld, weggooiden. Het beeld van God dat in hun binnenste uitstraalde, moet begonnen zijn te veranderen in angstaanjagende, verduisterde gelaatsuitdrukkingen. En zo veranderde ongetwijfeld ook hun geest in hun door de zonde geïnfecteerde denkprocessen. Zowel beeld als verbeelding veranderden op dat moment in een eeuwigdurende staat van verzet tegen de Schepper met wie zij voorheen in volmaakt vertrouwen en liefde langs de weelderige paden van de Tuin hadden gewandeld.
Sinds die moedwillige beslissing van de eerste mens om te doen wat goed was in zijn eigen ogen in plaats van God te gehoorzamen, is de koers van de mensheid in een neerwaartse spiraal terechtgekomen. De zondeval bracht een vloek over de planeet aarde en de dood voor de mens. Elke generatie mensen sinds Adam en Eva draagt ruimschoots bij aan het bewijs dat "het hart bedrieglijk is boven alle dingen, en wanhopig verdorven" (Jeremia 17:9).
Vanaf de eerste moord, toen Kaïn zijn broer Abel doodde, tot de slachting tijdens de meer dan vijftienduizend oorlogen in de opgetekende geschiedenis, tot de meest recente terroristische gruweldaad of één-op-één-moord, blijft de gevallen mensheid door verachtelijke daden getuigen van de waarheid van Gods aanklacht: "De verbeelding van het hart van de mens is slecht van zijn jeugd af" (Genesis 8:21).
Babel opnieuw bekeken
Het mysterie van de paradox is begrijpelijker wanneer we deze fascinerende feiten opnieuw bekijken. God, die volmaakt is in al Zijn wegen, schiep de mensheid volmaakt, ons makend naar Zijn evenbeeld. Opnieuw beseffen wij dat Hij ons een krachtig voorstellingsvermogen heeft geschonken, zodat alles wat wij ons konden voorstellen, wij uiteindelijk ook konden doen. Maar toen wij die verbeelding begonnen te gebruiken om een toren te bouwen die tot in de hemel zou reiken, was God ontstemd en stopte het project door de taal van de bouwers in verwarring te brengen, waarna Hij hen verstrooide. Wij overwegen opnieuw de vraag: Als een volmaakte God een volmaakt mens schiep, waarom handelde God dan op zo'n schijnbaar harde manier toen het schepsel het door God gegeven talent gebruikte, zoals verhaald wordt in het verhaal van Babel?
Het antwoord is natuurlijk dat God ons ook geschapen heeft met een vrije morele wil. Het schepsel was niet gemaakt tot een robot, maar was gemaakt met briljante conceptuele vermogens, en kreeg vrijheid van keuze - waar onderscheidingsvermogen bij hoort. Maar Adam verkoos God ongehoorzaam te zijn en zo kwam de zonde in de wereld.
De menselijke bloedsomloop werd onmiddellijk besmet door de infectie. Het verstand van de mensen, inclusief hun verbeeldingskracht, werd verduisterd door het mysterie van ongerechtigheid dat hen overspoelde.
De paradox begrepen, de vraag is nu te beantwoorden: Wat is er mis met mensen die zich verenigen om een één-wereld-orde op te bouwen met als doel vrede, voorspoed en liefde voor de hele mensheid? Het antwoord is dat wij geestelijk van de Schepper gescheiden zijn door de erfzonde. Ons denken is daarom fataal gebrekkig. Er kan niets goeds voortkomen uit denken en plannen die God uitsluiten.
Als God de globalisten uit de tijd van Nimrod had toegestaan door te gaan met het torenproject, zou Hij uiteindelijk de aarde opnieuw hebben moeten vervloeken, zoals Hij deed toen Adam ongehoorzaam was, of Hij zou alle levende wezens hebben moeten vernietigen, zoals Hij deed vanwege de corruptie die gereinigd moest worden door de grote zondvloed in de tijd van Noach. God handelde niet hardvochtig in Babel, noch handelde Hij in strijd met Zijn volmaakte karakter.
Integendeel, Hij toonde een onpeilbare liefde door Zijn beloften te houden aan de kleine gevallen schepselen die het oordeel verdienden en voor wie Hij op een dag Zijn eniggeboren Zoon zou offeren om hen te verlossen.
De plannenmakers van de wereldorde
Kinderen van de torenbouwers zetten vandaag de globalistische agenda voort, ondanks de verschillen in taal en geografische scheiding. Zij omzeilen de barrières door middel van technologieën die zijn ontworpen om hun één-wereld doelen te dienen. De sirenenzang wordt luider: We hebben één hoop, we hebben één droom, en met één stem zingen we: Vrede, voorspoed en liefde voor de hele mensheid.
De obsessieve drang om alle mannen, vrouwen en kinderen in één wereld te brengen, ontstond kort na de tijd dat Jezus Christus de aarde bewandelde. Het is misschien tekenend voor onze smerige tijd dat dit tijdperk sinds die tijd "AD" wordt genoemd, voor anno domini, wat betekent "in het jaar van onze Heer", maar nu moeten we erkennen dat we leven in de periode van de menselijke geschiedenis die het "gewone tijdperk", of "CE" wordt genoemd. De revisionisten, ziet u, eisen dat alle sporen van Jezus Christus zelfs uit ons lexicon worden gewist. Er moeten vele manieren zijn voor de mensen van de komende Nieuwe Wereld Orde om tot God te komen, als er inderdaad één is.
Jezus Christus, die zei dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is, en dat niemand tot de Vader kan komen dan door Hem, past eenvoudig niet in de globalistische vorm. Denkers die deze vorm hebben gevormd, wilden dat er geen twijfel over zou bestaan dat mensen, door ons intellect, alles kunnen doen wat wij ons maar inbeelden. Wij kunnen een perfecte wereld bouwen zonder inbreng van een godheid die al dan niet ergens daarbuiten is. Deze arrogante houding van zelfvoorziening wordt samengevat in het document getiteld "De Verklaring van Afhankelijkheid", dat op 30 januari 1976 door de Raad voor Wereldzaken van de Verenigde Naties werd vrijgegeven. Er staat in:
Twee eeuwen geleden brachten onze voorvaderen een nieuwe natie voort; nu moeten we ons met anderen verenigen om een nieuwe wereldorde voort te brengen. Om een nieuwe wereldorde te vestigen... is het essentieel dat de mensheid zich bevrijdt van de beperkingen van nationale vooroordelen. Wij bevestigen dat de economie van alle naties een naadloos web is, en dat geen enkele natie nog effectief haar productieprocessen en monetaire systemen in stand kan houden zonder de noodzaak te erkennen van gezamenlijke regulering door internationale autoriteiten. Wij doen een beroep op alle naties om de Verenigde Naties en andere instellingen van de wereldorde te versterken.
De ijver om iedereen in een totaal gecontroleerd werelddorp te dumpen is niet afgenomen. Elitaire machtsmakelaars blijven de humanistische motor die de globalistische machinerie aandrijft, voeden met grandioze verklaringen en beloften van de hemel op aarde.
De Secretaris-Generaal van Habitat II, het VN-forum van 1996 in Istanboel, Turkije, dat de basis moest leggen voor de Nieuwe Wereldorde, voorspelde dat er "een nieuw begin zal worden gemaakt met de verzoeken om de acties uit te voeren waartoe is opgeroepen op dit ongekende continuüm van wereldconferenties die het laatste decennium van deze eeuw hebben gemarkeerd". Vervolgens deed hij deze onheilspellende uitspraak: "Een nieuw mondiaal sociaal contract voor het bouwen van duurzame menselijke nederzettingen moet worden gesmeed voor de nieuwe mondiale stedelijke wereldorde." Gods kinderen moeten door het geloof in Zijn Zoon, Jezus Christus, niet met angst en beven kijken naar deze voorbode van de komende Verdrukkingsperiode die Jezus in de Olivetrede beschreef. Het is echter overduidelijk dat de ontwikkelingen die we hebben gezien in een golf na golf van VN-inmenging in de levens van Amerikanen, ons allen zouden moeten doen weten dat er echte agenda's en activiteiten achter onze zorgen schuilgaan.
VOLGENDE: De hele wereld als Eén
Bron: ON THE PLAN TO BUILD THE THIRD TEMPLE (PART 13): Globalists’ Power Grab » SkyWatchTV