Over het plan om de derde tempel te bouwen (deel 12): De grote storm van de Apocalyps

21 juni 2022 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21

De beste manier om te beschrijven waar we zijn als een einde der dagen generatie is om ons perspectief te vergelijken met het kijken over een grote vlakte, zoals die gevonden wordt in Oklahoma. We kunnen helemaal over de vlakte heen kijken tot aan de horizon.

Aan die uitgestrekte horizon hangen onheilspellende, zwarte wolken. Hoe dichterbij de storm komt, hoe meer we het boze, gekartelde flikkeren van de bliksem kunnen zien. We voelen het gerommel in de verte, en weldra worden onze oren bestormd door donderslagen van geweld die onze kant op stormen.

Dit zijn de vele profetische signalen die Jezus heeft voorspeld. Wij bevinden ons nog niet in die grote apocalyptische storm, maar wij beseffen zeker dat deze spoedig onze nog betrekkelijk rustige omgeving zal overspoelen.

Het wereldtoneel maakt zich op voor het tijdperk waarover Jezus zei: "Want dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er sinds het begin der wereld tot op heden niet geweest is, neen, zoals er ook nooit geweest zal zijn" (Mattheüs 24:21).

De Uitzondering?

Op elke regel is er een uitzondering, zo luidt het spreekwoord. Zelfs Gods Woord kent soms uitzonderingen op de regels die het bevat. Maar dit gebeurt nooit in het geval van een onveranderlijke waarheid, zoals het volgende: "Want er is geen andere naam onder de hemel, die onder de mensen gegeven is, waardoor wij moeten behouden worden" (Handelingen 12:4).

De uitzondering op de regel in het geval dat eindtijdprofetieën niet vervuld worden tijdens de huidige bedeling (Kerktijd) zou wel eens kunnen zijn dat Israël weer een natie wordt.

De wedergeboorte van het moderne Israël kan worden vergeleken met het feit dat Jezus de enige weg tot redding is. Israëls terugkeer in het Land van Belofte, met het Hebreeuws opnieuw als nationale taal, is de dramatische manifestatie van God's onveranderlijke waarheid. Israël zal voor altijd Zijn natie zijn. Beloften die God aan Israël deed, die in de onderstaande lijst worden benadrukt, zijn de sleutel tot het begrijpen van Zijn nooit falende waarheid over de veiligheid van Israëls toekomst.

Gods eerste beloften aan Abraham over een natie:

• "Aan uw zaad zal Ik dit land geven" (Genesis 12:7a).
• "Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en u en uw zaad na u in hun geslachten tot een eeuwig verbond, om u tot een God te zijn en uw zaad na u. En Ik zal u en uw zaad na u het land geven, waarin gij vreemdeling waart, het ganse land Kanaän, tot een eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn" (Genesis 17:7-8).

God belooft dat Zijn verbond met Israël onvoorwaardelijk is:

• "Indien zijn kinderen mijn wet verlaten en niet in mijn wegen wandelen, indien zij mijn inzettingen overtreden en mijn geboden niet bewaren, zo zal Ik hun overtreding met de roede bezoeken en hun ongerechtigheid met striemen. Doch Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet geheel wegnemen, en Mijn trouw niet doen falen. Mijn verbond zal Ik niet verbreken, noch veranderen hetgeen van Mijn lippen is uitgegaan. Eenmaal heb Ik gezworen bij Mijn heiligheid, dat Ik niet liegen zal tegen David. Zijn zaad zal eeuwig blijven bestaan, en zijn troon als de zon voor Mijn aangezicht. Hij zal in eeuwigheid gevestigd zijn als de maan, en als een getrouwe getuige in de hemel. Selah" (Psalm 89:30-37).
• "Zo zegt de Here, Die de zon geeft tot een licht des daags, en de verordeningen der maan en der sterren tot een licht des nachts, Die de zee verdeelt, wanneer haar golven ruisen; de Here der heerscharen is Zijn naam: Indien deze verordeningen van voor Mijn aangezicht wijken, spreekt de Here, zo zal ook het zaad Israëls ophouden voor Mijn aangezicht in eeuwigheid een volk te zijn" (Jeremia 31:35-36).
• "De Here nu zeide tot Abram: Trek uit uw land, en uit uw bloedverwantschap, en uit uws vaders huis, naar een land, dat Ik u wijzen zal; en Ik zal u tot een groot volk maken, en Ik zal u zegenen, en Ik zal uw naam groot maken; en gij zult tot een zegen zijn: En Ik zal zegenen, die u zegenen, en vervloeken, die u vervloekt; en in u zullen alle geslachten der aarde gezegend worden" (Genesis 12:1-3).

Gods beloften met betrekking tot Abrahams idee voor Ismaël, tegenover Gods plan:

• "En Abraham zeide tot God: Och, dat Ismaël voor uw aangezicht zou leven!" (Genesis 17:18).
• "En God zeide: Sara, uw vrouw, zal u waarlijk een zoon baren; en gij zult zijn naam Izaäk noemen; en Ik zal met hem mijn verbond oprichten tot een eeuwig verbond, en met zijn zaad na hem" (Genesis 17:19).

Gods openbaring van Zijn plan voor het land/de natie aan Jakob:

• "En zie, de Here stond erboven en zeide: Ik ben de Here, de God van Abraham, uw vader, en de God van Izaäk; het land, waarop gij ligt, zal Ik geven aan u en aan uw zaad; en uw zaad zal zijn als het stof der aarde, en gij zult het uitspreiden naar het westen en naar het oosten, en naar het noorden en naar het zuiden; en in u en in uw zaad zullen alle geslachten der aarde gezegend worden. En zie, Ik ben met u, en Ik zal u bewaren in alle plaatsen, waarheen gij gaat, en Ik zal u wederbrengen in dit land; want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik zal gedaan hebben, hetgeen Ik tot u gesproken heb" (Genesis 28:13-15).

De woorden van God tot Mozes:

• "Ga heen en neem bezit van het land, dat de Here uw vaderen, Abraham, Izaäk en Jakob, gezworen heeft te geven, aan hen en aan hun nageslacht" (Deuteronomium 1:8).

Gods woorden tot Jozua:

• "Mozes, mijn knecht, is dood; nu dan, sta op, ga over de Jordaan, gij en dit gehele volk, naar het land dat Ik hun geef, de kinderen Israëls. Elke plaats, die uw voetzool zal betreden, die heb Ik u gegeven, gelijk Ik tot Mozes gezegd heb. Van de woestijn en deze Libanon tot aan de grote rivier, de rivier de Eufraat, het gehele land der Hethieten, en tot aan de grote zee tot aan het ondergaan der zon, zal uw kust zijn.... Wees sterk en vol goede moed; want aan dit volk zult gij het land ten erfdeel verdelen, dat Ik hun vaderen gezworen heb hun te geven" (Jozua 1:2-4, 6).

Gods belofte om Israël naar het land terug te brengen:

• "En voor dat alles, wanneer zij in het land hunner vijanden zijn, zal Ik hen niet verstoten, noch zal Ik hen verafschuwen, om hen geheel te verderven, en Mijn verbond met hen te verbreken; want Ik ben de Here hun God. Maar Ik zal voor hun bestwil gedenken het verbond hunner voorvaderen, die Ik uit Egypteland heb voortgebracht voor de ogen der heidenen, opdat Ik hun God zou zijn: Ik ben de Here" (Leviticus 26:44-45).
• "En Ik zal de gevangenschap van Mijn volk Israël wederbrengen, en zij zullen de woeste steden bouwen en ze bewonen; en zij zullen wijngaarden planten en de wijn daarvan drinken; zij zullen ook tuinen maken en de vruchten daarvan eten. En Ik zal hen planten op hun land, en zij zullen niet meer uitgetrokken worden uit hun land, dat Ik hun gegeven heb, spreekt de Here, uw God" (Amos 9:14-15).

THOMAS HORN LEGT DE KOPEREN BOEKROL UIT AAN JIM BAKKER EN WAT ER ZOU KUNNEN GEBEUREN DAT DE BOUW VAN DE DERDE TEMPEL ZOU EISEN!

Het Israël/Amerika Wonder

De hervestiging van Israël in het land dat God Zijn uitverkoren volk beloofde, valideert dat Gods beloften nooit falen. Dit is het enige element dat de vervulling van profetie in onze tijd kan verifiëren. Israëls verbazingwekkende relatie met Amerika geeft de Verenigde Staten ook aanzienlijke geloofwaardigheid als een natie met een profetische bestemming.

Denk aan de diepgaande verzekeringen die God door Mozes aan Israël gaf, in het licht van het feit dat Israël werd afgesneden als natie die het land bezette dat de Heer aan de Joden gaf. Vergeet niet dat dit een volk is dat over de hele wereld was verspreid en werd vervolgd - zonder een land of een gemeenschappelijke taal - bijna twee millennia lang! "De Here, uw God, zal uw gevangenschap keren en zich over u ontfermen, terugkeren en u verzamelen uit alle volken, waarheen de Here, uw God, u heeft verstrooid. En de Here, uw God, zal u brengen in het land dat uw vaderen bezaten, en gij zult het bezitten." (Deuteronomium 30:3, 5).

Een verbazingwekkende vervulling?

Jesaja de profeet kreeg zicht op de gang van de tijd om Gods volk verstrooid te zien, gewelddadig mishandeld, en daarna weer als één volk bijeengebracht. Ezechiël de profeet voorzag iets soortgelijks in de profetie over de vallei van droge beenderen, opgetekend in Ezechiël 37. Jesaja's profetie is opmerkelijk dramatischer dan andere profetieën - zelfs dan Ezechiëls visioen - vanwege de verbluffende precisie waarmee zijn profetie werd gegeven, en, naar ik geloof, waarmee deze tot stand kwam.

Zoals eerder gezegd, is Israël het teken dat Jezus geeft dat het meest direct het begin van het einde lijkt aan te geven. Wij beleven een deel van dat dramatische teken sinds 14 mei 1948, toen de natie Israël in één dag werd geboren.

Het centrum van de storm

De ware bron van de woede van de wereld tegen Israël wordt samengevat in Openbaring 12:1-5, zoals eerder gezegd. Dit is de kern van de geopolitieke storm die zich momenteel in het Midden-Oosten verzamelt. Het is meer dan een dodelijke storm, het is een kosmische, universele maalstroom van eeuwige gevolgen.

Lucifer wakkert de zwarte, broeiende storm aan die spoedig zijn woede zal ontketenen in de laatste oorlog van de mensheid. Zijn haat tegen het volk door wie God de gevallen mens zijn hoogste liefdesgeschenk gaf, zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus, zodat zij met de Schepper verzoend konden worden, wordt met het uur intenser en manifester.

De Joden, de natie Israël, zijn het middelpunt van de beroering in het Midden-Oosten. Waarom? Omdat zij in het centrum staan van die strijd waarover de mens en zijn intellect sinds de oudheid hebben gefilosofeerd, maar die zij nooit hebben begrepen. De strijd gaat tussen goed en kwaad. Vele regeringen hebben geprobeerd de problemen in deze regio aan te pakken. Sommige leken een tijdlang te slagen in hun pogingen. Maar het oude conflict gaat door, en steeds vaker ontvlamt het tot een uitbarsting.

Israël, Amerika's reddende genade

Dit brengt ons bij de op één na belangrijkste reden van het bestaan van Amerika - op één na de bestemming van deze natie om het evangelie van Jezus Christus uit te zenden naar de hele wereld. Naar mijn mening is dit secundaire gebruik van de fenomenaal machtige Amerikaanse natie een van de meest diepgaande aanwijzingen die we kunnen vinden dat Amerika inderdaad in de Bijbelse profetie staat. God gebruikt Amerika als vroedvrouw bij Israëls moderne geboorte in het land dat duizenden jaren geleden aan Abraham, Izaäk en Jakob was beloofd.

President Harry S. Truman drong er, ondanks vele tegengeluiden, op aan dat het embryonale land dat nog in de baarmoeder van het Heilige Land lag, Israël, op 14 mei 1948 ter wereld zou komen. Amerika stond Israël bij in zijn strijd om op eigen benen te staan en in zijn strijd tegen zijn aanvallende, met haat vervulde vijandelijke buren.

Gods hand was op ongeziene wijze aan het werk in de tijd die voorafging aan Trumans presidentschap na de dood van Franklin D. Roosevelt in 1945. Truman, die zei dat hij Gods Woord een aantal malen had doorgelezen, vertelde de mensen om hem heen dat de Joden beloften van God hadden betreffende het land. Hij geloofde blijkbaar dat Amerika Israël moest zegenen, niet vervloeken. Historici zouden zeggen dat Truman toevallig, misschien zelfs ironisch (maar zeker voorzienigheid), een Joodse vriend had - Edward Jacobson - met wie hij samen een fourniturenzaak had gehad. Zijn partner overtuigde Truman al vroeg van de profetische bestemming van die natie.

Hoewel Israël nu zijn eigen kernwapenarsenaal heeft, is het Amerika - in menselijke termen - dat de meeste militaire kracht heeft geleverd om overweldigende aanvallen op de Joodse staat af te slaan. (Als we verder kijken dan de fysieke aardse bescherming voor Israël, is het de Heer van de Hemel die de ultieme omheining van bescherming biedt).

God heeft in oorlog na oorlog in Israëls vroegere en latere incarnaties bewezen dat Hij Zijn beloften nakomt om hen te beschermen tegen absolute vernietiging, ondanks hun vele diaspora's en hun beproevingen als gevangenen en/of verstotenen. Hij gebruikt menselijke militairen om deze belofte te vervullen dat de Jood altijd Zijn uitverkoren volk zal zijn. Maar er zijn veel vreemde verslagen verschenen over sommige van die veldslagen, waarin wordt beweerd dat het bovennatuurlijke activiteit was die het tij keerde.

Verslagen van gevechten tijdens Israëls wedergeboorte als natie in 1948, als een gevestigde natie in 1956, 1967, en 1973, brachten zulke verslagen. En op het niveau van de geestelijke oorlogsvoering in de zin van Efeziërs 6:12 gaan de voor mensenogen onzichtbare conflicten door.

Christelijke soldaten

Israëls nucleaire capaciteit en Amerika's ontzagwekkende militaire en technologische macht zijn sterke defensieve ingrediënten voor de bescherming van het moderne Israël. Maar terwijl Israël omringd wordt door overweldigende strijdkrachten wier satanische woede niet kan worden bedwongen, is een zeer onconventioneel leger Israëls grootste bondgenoot.

Dit bondgenootschap houdt de gezamenlijke Israëlisch-Amerikaanse verdedigingscoalitie op zijn plaats en in Gods profetische plan. Het is een geestelijke macht die Israëls grootste vriend is. Christenen, vooral die in Amerika, vormen het geestelijke leger dat Israëls bestaansrecht steunt als geen andere groep op aarde. Dit leger draagt geen fysieke wapens en vecht niet altijd letterlijk op de bloedige velden rond Israël. Het strijdt met gebed voor de vrede van Jeruzalem en voert geestelijke strijd voor Israël terwijl die Joodse staat in blinde onbekeerlijkheid op weg is naar zijn uiteindelijke grote bestemming als het hoofd van alle naties tijdens het Millennium, Christus' duizendjarige heerschappij op Planeet Aarde.

Amerika stort in terwijl de Gemeente opstaat

Amerika, de gouden beker in de hand van de Heer gedurende meer dan twee eeuwen - het heeft het evangelie over de wereld verspreid en is de vroedvrouw geweest van Israëls geboorte tot in de moderne tijden, daarna haar beschermer - wordt in de Bijbelprofetie niet bij name genoemd. Wel worden zogezegd mindere naties uit de geschiedenis genoemd, zoals Perzië (het huidige Iran), Syrië en andere. Velen geloven dat Rusland past in het gebied dat in de oudheid bekend stond als het gebied dat in de Schrift "Rosh" wordt genoemd. Maar de eens zo stralende stad op de heuvel, Amerika genaamd, is nergens meer te vinden als het einde der dagen zich ontvouwt.

Dus, wat gebeurt er met de Verenigde Staten van Amerika?

Niet alle wedergeboren mensen geloven dat Israël de uitverkoren natie van God is. De meeste Christenen denken vandaag de dag niet eens in termen van Israël en zijn profetische bestemming op de een of andere manier. Dit komt omdat zij in veel gevallen niet onderwezen worden over deze zaken door hun voorgangers en leraren. Ook is het mogelijk dat zij zelf niet genoeg studie doen zodat God, de Heilige Geest, hen kan onderrichten met betrekking tot Israël en profetie.

Het is dus een betrekkelijk kleine groep die de profetische zaken zoals beschreven in Gods Woord in acht neemt. De anderen zijn onwetend over deze dingen. Velen zijn opzettelijk onwetend.

Ongeacht de tragische toestand van de geestelijk verzwakte Kerk, heeft God het wonder van Israël/Amerika, dat Hij begon te vormen in de geschiedenis die nu al lang voorbij is, niet uit Zijn machtige greep op de menselijke conditie laten glippen. Wees ervan verzekerd, dat diegenen onder de hemel-gebonden, eindtijd christenen, die Israëls plaats in Gods heilige ogen begrijpen, de sleutel zijn tot Amerika's uiteindelijke bestemming.

VOLGENDE: De machtsgreep van de globalisten

Bron: ON THE PLAN TO BUILD THE THIRD TEMPLE (PART 12): The Great Storm of Apocalypse » SkyWatchTV