Wist u dat er vandaag mensen zijn die hun afstamming terugvoeren op de lijn van Koning David?

Februari 2022

Laten we bij het lezen van dit artikel in gedachten houden dat:

• 1. Joden geloven niet dat de Messias is gekomen
• 2. De Messias zelf moet komen uit de lijn van David, de wortel van Jesse3.
• 3. De Messias zal naar de Derde Tempel in Jeruzalem komen

Een hedendaagse Malkhut Beit David (מלכות בית דוד), Koninkrijk van het Huis van David, dat bestaat uit de mannelijke afstammelingen van Koning David, hoopt een rechtszaak aan te spannen om het eigendom van deze oude Bijbelse plaats op te eisen.

Het idee voor de rechtszaak begon in 2004 toen Dr. Boruch Fishman, een recente olim (immigrant) naar Israel kwam vanuit Amerika, het graf bezocht van Samuel, de profeet die David ongeveer 3000 jaar geleden tot koning van Israel zalfde.

Daar ontmoette hij een plaatselijke boer, Israel Auerbach. De twee bespraken hoe de aankoop van het wettelijke eigendomsrecht van de Tempelberg door koning David is vastgelegd in 2 Samuel 24:24-25:

"Zo kocht David de dorsvloer en de ossen en betaalde er vijftig zilverlingen voor. David bouwde er een altaar voor de Heer en offerde er brandoffers en dankoffers."

De twee mannen redeneerden dat volgens het joodse erfrecht de mannelijke nakomelingen van David nog steeds de wettige eigenaar zijn van de Tempelberg.

Om hun claim van eigendom te bevorderen, richtte Dr. Fishman een amutah (non-profit organisatie) op met de naam Canfei Nesharim L'maan Hakahal (Vleugels van Adelaars voor de Vergadering).

De amutah bevat een juridische entiteit voor diegenen die een mannelijke afstamming kunnen aantonen van zoon op zoon (ben achar ben) beginnend in het huis van David.

Iedereen die hiervoor in aanmerking komt, zou worden opgenomen in de wettelijke aanspraak om de Tempelberg te erven.

Deze rechtspersoon heeft ook tot doel "het beheer te vergemakkelijken van eigendommen waarvan erkend wordt dat zij rechtmatig eigendom zijn van het huis van David en te dienen als een voertuig voor positieve interventie van de volledig mannelijke afstammelingen van koning David in het leven in Israël."

Davids Dynastie: Waar zijn ze nu?

"De HERE wilde het huis van David niet vernietigen, vanwege het verbond dat Hij met David gesloten had, en omdat Hij beloofd had hem en zijn zonen voor altijd een lamp te geven." (2 Kronieken 21:7)

David had tenminste één dochter en 22 zonen - één van hen, Salomo, volgde hem op als koning en bouwde de Eerste Tempel in Jeruzalem.

Na Salomo's heerschappij verwierpen tien stammen van Israël de Davidische koningslijn en vormden hun eigen noordelijke koninkrijk Judea.

De mannelijke afstammelingen van koning David bleven echter regeren over de stammen van Juda en Benjamin in Israël, dat het zuidelijke koninkrijk werd; dat wil zeggen, totdat de Babyloniërs het in 597 v. Chr. veroverden.

In die tijd bleven sommige Joden in Juda, anderen vluchtten naar Egypte, en de meeste nesi'im - de vorsten van de Davidische lijn - werden samen met veel van het Joodse volk naar Babylonië gebracht.

Daar werd het koninkrijk van David voortgezet, waarvan de leden door religieuze leiders werden aangesteld om de Joodse gemeenschap te besturen. Dergelijke leiders werden rosh ha'gola genoemd, wat betekent hoofd van de ballingschap of exilarch.

Deze lijn van heersers overleefde de Islamitische invasies in de regio, maar kwam tot een einde met de Arabische verovering van Bagdad in AD 1040.

De afstammelingen van de exilarchen verspreidden zich over Mesopotamië, de Levant, Egypte en het Middellandse-Zeegebied op zoek naar nieuwe landen waar zij als Joden konden leven.

Terwijl sommigen in Spanje, Portugal, Frankrijk en Italië bleven, trokken anderen later naar andere delen van Europa. In deze tijd scheidden zij zich in Asjkenazische, Sefardische en andere groepen.

Sommige van de Davidische lijnen, vooral die van rabbinale afkomst, hielden hun afstamming zorgvuldig bij van generatie op generatie, terwijl zij van het ene land naar het andere trokken.

Daarom, onder de Asjkenaziem, degenen die aanspraak maken op Davidische afstamming doen dit gewoonlijk door hun afstamming terug te voeren op een beroemde Joodse rabbi of geleerde, zoals de 18e eeuwse Rabbi Yisroel (Israel) ben Eliezer, bekend als de Ba'al Shem Tov; of Shneur Zalman, de eerste Lubavitcher rebbe; of Saadya, de Gaon van Vilna - al degenen die aanspraak maken op Davidische afstamming.

Sommigen gaan terug op een nog beroemdere lijn, zoals de grote 11e eeuwse Franse commentator op de Tenach en Talmoed, Rashi (Rabbi Shlomo Itzhaki), of de familielijn van de Maharshal in Litouwen (Shlomo Luria), of de Maharal van Praag (Judah Loew ben Bezalel).

Van Rabban Gamliel, de joodse wetgeleerde uit de eerste eeuw en lid van het Sanhedrin, die de apostel Paulus onderwees in de wegen van het Farizeïsme (Handelingen 22:3), wordt gezegd dat hij ook van Davidische afkomst is.

Anderen gaan via de Sefardische lijn terug op Hizkia van Bagdad, die stierf in het jaar dat Rashi werd geboren, en de laatste exilarch was. Hij vluchtte naar Grenada, Spanje, waar hij twee zonen kreeg, Yitzhak en David.

Shealtiel is een van de bekendere Sefardische familienamen die via Hezekiah afstammen.

Hoewel zij lijden onder voortdurende migratie en vervolging, worden de nakomelingen van Koning David geschat op miljoenen en de meerderheid heeft er geen idee van dat zij deel uitmaken van zijn dynastie.

Aan de oppervlakte lijkt deze poging om Davids nakomelingen te lokaliseren een poging om de Davidische dynastie als monarchie in Israël te herstellen (symbolisch of feitelijk), en sommigen hebben dat doel.

Susan Roth, een bekende Israëlische actrice, traceert haar Davidische voorouders via o.a. Rashi en de Baal Shem Tov. De stichting die zij in 1998 oprichtte, Eshet Chayil (Vrouwen van Moed), sponsort vele Israëlische doelen, zoals de website over de Davidische Dynastie.

Over de heroprichting van het koninkrijk van David zegt ze dat "een koning serieus zou worden genomen en het zou betekenen dat er al meer dan 3000 jaar Joden in Israël zijn. De Knesset zou het land kunnen besturen, maar als er een koninklijk huis zou zijn, zou dat legitimiteit brengen.

"Het koninklijk huis van David zou een licht voor de naties kunnen zijn. Het zou vrede brengen, harmonie, en alles waar de wereld op zit te wachten, want de wereld is er op dit moment vreselijk aan toe." (momentmag)

Anderen zijn minder enthousiast over de vooruitzichten van een koning. De orthodoxe spreekster en schrijfster Rebbetzin Esther Jungreis meent dat haar Davidische afkomst niet zo bijzonder is: "We zijn allemaal am Yisrael [volk van Israël]," zegt ze.

Het bepalen van Davidische Afstamming

Sinds 1997 identificeren DNA-testen afstammelingen van Aaron, de eerste Hogepriester. Maar er is nog geen DNA-marker ontdekt om een afstammeling van David te vinden.

Niettemin helpen diagrammen, stambomen en veel voorkomende achternamen op de Davidische Dynastie-website mensen hun familielijn te traceren.

Mitchell Dayan, wiens familie afkomstig is uit Aleppo in Syrië, is nu ook een kernleider van de website. Hij ontdekte voor het eerst zijn Davidische afkomst in 1983 toen hij een commentaar las op Koning Solomon's Shir HaShirim (Hooglied) getiteld Yashir Moshe, geschreven in 1864 door Rabbi Moshe Dayan.

Daarin traceert de auteur de Dayan familie rechtstreeks terug naar Koning David. Dit motiveerde Mitchell om zijn eigen familielijn te onderzoeken, en in 2003 voltooide hij de "Dayan van Aleppo Stamboom," die beschikbaar is op de Davidische Dynastie website.

Mitchell, een lid van de Dayan rabbijnse familie beweert nu trots dat hij de 87e generatie is in een lijn van afstammelingen van Koning David, van zoon op zoon (ben achar ben).

Als zodanig is hij bereid het eigendom van de Tempelberg op te eisen.

Het verzamelen van bewijsmateriaal

"Toen begon Salomo met de bouw van de Tempel des Heren in Jeruzalem op de berg Moria. Hij stond op de dorsvloer van Araunah, de Jebusiet, de plaats die David, zijn vader, hem had gegeven." (2 Kronieken 3:1)

De Tempelberg is niet alleen de heiligste plaats van het Jodendom, maar is ook het unieke eigendom van David.

Het wordt in het Jodendom geassocieerd met de berg Moria. Ongeveer 4000 jaar geleden was het de bijbelse plaats waar God Abraham vroeg zijn zoon Izaäk als offer te brengen.

Ongeveer 900 jaar later veroverde David de stad Jeruzalem op de Jebusieten. Hij had de berg kunnen confisqueren als oorlogsbuit, maar hij stond de Jebusitische koning toe een deel van zijn land op de berg Moria in bezit te houden.

Het verwerven van de dorsvloer van de berg Moria voor de Heer was niet Davids idee; toen er een plaag over Jeruzalem kwam, sprak de Heer tot hem door middel van de profeet Gad:

"Gad kwam die dag bij David en zei tegen hem: 'Ga op, richt een altaar op voor de HEER op de dorsvloer van Araunah, de Jebusiet.'" (2 Samuël 24:18)

David ging dus naar Araunah, die probeerde het land gratis aan David te geven, samen met ossen voor de offers.

Maar David stond erop om het te kopen:

"Ik zal het van u kopen voor een prijs. Ik wil de HERE, mijn God, geen brandoffers brengen die mij niets kosten." Zo kocht David de dorsvloer en de ossen voor vijftig sikkelen zilver. En David bouwde daar een altaar voor de HERE en offerde brandoffers en vredeoffers." (2 Samuël 24 24-25)

David deed wat de Heer hem opdroeg en bouwde een tijdelijk altaar op die plaats; maar God koos zijn zoon Salomo om het eerste permanente heiligdom te bouwen, dat hij in 957 v. Chr. voltooide.

Volgens de Bijbel diende de hele plaats als religieus en politiek centrum, totdat de Babyloniërs Jeruzalem veroverden en het gebouw in 586 v. Chr. verwoestten.

Onder de bescherming van koning Cyrus van Babylon in 538 v. Chr. keerden de Joden terug naar Jeruzalem en bouwden de Tweede Tempel, die koning Herodes later uitbreidde tot een indrukwekkend bouwwerk rond 20 v. Chr.

Maar ook deze Tempel hield geen stand. De Romeinen verwoestten Jeruzalem en de Tweede Tempel in AD 70 op Tisha B'Av, een dag van vasten en wenen voor de Joden hier in Israël en over de hele wereld.

De Romeinen profiteerden van hun verovering door hun eigen tempels voor hun goden op te richten op de berg, maar de plaats lag grotendeels in puin tot de islamitische invasie in de 7e eeuw.

Moslims bouwen op de berg

Hoewel de plaats niet specifiek in de Koran wordt genoemd, is de Tempelberg de op twee na heiligste plaats in de Islam, vereerd omdat hij (ten onrechte) bekend staat als de plaats vanwaar Mohammed naar de hemel zou zijn opgestegen om instructies van God te ontvangen.

Na de verovering van Jeruzalem door de moslims in 637 begon men met de bouw van de Rotskoepel, waarvan wordt aangenomen dat hij staat op de plaats waar ooit de eerste en tweede tempel stonden.

In de 8e eeuw volgde de Al-Aqsa Moskee, die tot op de dag van vandaag aan het zuidelijke uiteinde van de berg staat. Hij werd gebouwd om de "verste moskee" (al-aqsa in het Arabisch) voor te stellen, die in de Koran wordt genoemd als de plaats vanwaar Mohammed opsteeg.

Hoewel de Moslim bouwwerken op de Tempelberg al sinds de 7e-8e eeuw bestaan, raakte het terrein grotendeels in verval en was het gebied dun bewoond - dat wil zeggen, tot de stichting van de moderne Staat Israël in 1948.

Toen Israëls Onafhankelijkheidsoorlog in 1949 eindigde, nam Jordanië de controle over het oostelijk deel van Jeruzalem, met inbegrip van de Westelijke Klaagmuur en de Tempelberg, en verhinderde Joden de stad te betreden.

Uit zelfverdediging tegen een Egyptisch-Jordaans-Syrische invasie heroverde in juni 1967 Israël het gebied na slechts zes oorlogsdagen. Vandaar dat het bekend staat als de Zesdaagse Oorlog.

Na bijna 1900 jaar kwam de Tempelberg eindelijk onder volledige controle van het Joodse Volk, maar slechts voor een paar uur.

In een tragische ironie overhandigde Moshe Dayan, Israël's minister van Defensie - misschien ook een afstammeling van Davids dynastie - de sleutels van de Tempelberg aan de Jordaanse Waqf, de Islamitische autoriteit die de Tempelberg sinds de jaren '50 beheerde.

Daarmee zette Dayan een "status quo" in gang die tot op de dag van vandaag bestaat: Joden kunnen de Tempelberg alleen op bepaalde uren bezoeken, maar mogen er niet bidden.

Waarom zou een Joodse leider zo'n waardevolle schat opgeven na 1900 jaar ballingschap, vooral als men bedenkt dat Joden elke dag bidden "dat de Tempel snel herbouwd wordt in onze dagen... En daar zullen wij U met eerbied dienen, zoals in de dagen van weleer en zoals in vroegere jaren"?

Het Jerusalem Center for Public Affairs (JCPA) legt uit dat Dayan, in een poging om vrede met de Arabieren te bevorderen, alleen het religieuze gebruik van de berg wilde overdragen aan de Waqf, niet het eigendom van de berg zelf.

"Door de religieuze soevereiniteit over de berg aan de Moslims te geven, dacht hij de plaats als centrum van Palestijns nationalisme onschadelijk te maken," aldus het Centrum.

Zijn bedoelingen liepen natuurlijk niet zoals verwacht.

Arabieren dagen soevereiniteit over de Tempelberg uit

Vandaag de dag is de Tempelberg een brandpunt van Palestijns nationalisme geworden, waarbij de Arabieren en de Palestijnse Autoriteit de soevereiniteit over het land en het religieuze gebruik van de Tempelberg opeisen, terwijl zij actief de Joodse geschiedenis ontkennen die met de plaats verbonden is.

Maar dit is niet altijd het geval geweest.

"De plaats is een van de oudste in de wereld. Zijn heiligheid dateert van de vroegste tijden. Zijn identiteit met de plaats van Salomo's Tempel staat buiten kijf. Dit is ook de plaats, volgens algemeen geloof, waar David een altaar voor de Heer bouwde en brandoffers en vredeoffers offerde". (Een beknopte gids voor Al-Haram Al-Sharif, 1925, blz. 4)

Een latere uitgave van de gids, gepubliceerd door de Waqf in 1950, twee jaar na de onafhankelijkheid van Israël, geeft dit feit weer.

In een latere uitgave van de gids die de Waqf in 1950 publiceerde, twee jaar na de onafhankelijkheid van Israël, wordt dit feit weergegeven.

Na de oorlog van 1967 werd de Tempelberg niet langer alleen Al-Haram al-Sharif (het Nobele Heiligdom) genoemd, maar ook Al-Masjid al-Aksa (de Verste Moskee), waardoor bij moslims een diep spiritueel recht op de plaats werd gekweekt. (JCPA)

De dynastie van David bereidt zijn aanspraak voor

"Moge uw ogen dag en nacht geopend zijn naar deze tempel, deze plaats waarvan u hebt gezegd: 'Mijn naam zal daar zijn', zodat u het gebed hoort dat uw dienaar naar deze plaats bidt." (1 Koningen 8:29)

Kort na de oorlog van 1967 annexeerde de Staat Israël Oost-Jeruzalem en de Tempelberg, en bracht het onder de gemeente Jeruzalem. Op 30 juli van datzelfde jaar nam de Israëlische Knesset (het parlement) een wetsvoorstel aan dat Jeruzalem tot hoofdstad van Israël verklaarde, hoewel er geen grenzen werden gespecificeerd.

In 2007 werd het Israel Land Fund, een non-profit organisatie opgericht om land te verwerven voor het Joodse Volk en "om alle Joden (Israëlische en niet-Israëlische burgers) in staat te stellen een deel van Israël te bezitten". Maar het heeft de Tempelberg niet verworven.

Dr. Fishman's advocaat Baruch Ben Yosef gaf zijn mening aan Breaking Israel News over de huidige juridische status van de berg:

"Het feit dat het onder het gezag van de Waqf of Jordanië staat, is geen wettelijke aanspraak op eigendom. Het is een tijdelijke voorwaarde gebaseerd op macht en geen geldige juridische claim," zei Ben Yosef.

"Aangezien [de Tempelberg] particulier eigendom kan zijn, hebben de mensen die aanspraak maken op afstamming van koning David een juridische claim," voegde Ben Yosef eraan toe. "Als we een claim indienen bij de rechtbank, zou de rechtbank de claim moeten weerleggen. De bewijslast zou bij hen liggen. Maar in de tussentijd zal de Land Autoriteit niets doen zonder een gerechtelijk bevel van het Hooggerechtshof."

Ben Yosef is er echter niet van overtuigd dat het Hooggerechtshof van Israël de zaak zelfs maar zal horen, maar Dr. Fishman is actief bezig geweest fondsen te werven om alle juridische wegen te bewandelen.

Op Yom Kippur 2015 begon een derde intifada (opstand) die tot op de dag van vandaag voortduurt als gevolg van Arabische leiders die verkondigen dat "Al-Aqsa in gevaar is" en dat Israël van plan is om de moslimstructuren te vervangen door de Derde Tempel.

Terwijl Israël een dergelijke laster blijft ontkennen, zijn zij van plan de Tempelberg fysiek onder Israëlische soevereiniteit te houden en historisch tot het Joodse erfgoed te rekenen, ook al blijven de Arabieren hem als hun eigendom aanmerken.

In deze strijd is geen enkele persoon, groep of entiteit er vandaag in geslaagd een zuivere wettelijke titel voor de berg te produceren.

Wie is dan eigenlijk de eigenaar van dit stuk land dat Koning David kocht, en op wie kan de Davidische Dynastie haar aanspraak doen gelden?

Wie zal oordelen?

De Arabische volharding wint internationale sympathie voor hun aanspraken.

In oktober zal de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) enige gerechtelijke autoriteit over de Tempelberg naar zich toetrekken als zij stemt over een resolutie om van de Tempelberg een strikt islamitische heilige plaats te maken.

Wat de UNESCO ook beslist, de realiteit is dat Gods Woord het Joodse erfgoed en de goddelijke soevereiniteit van de plaats verklaart - vanaf de tijd dat Koning David het kocht tot het heden. Bovendien verklaart het ook dat God de berg apart heeft gezet voor Zichzelf en voor David's ultieme mannelijke nakomeling, de Messias zelf.

De Messiaanse nakomeling van David zal beslissen

De hoogste afstammeling van het geslacht van David is de Messias zelf, die tijdens zijn Messiaanse heerschappij op de troon van David zal zitten:

"Zie, er komen dagen, zegt de Here, dat Ik uit David een rechtvaardige spruit zal doen opstaan, en Hij zal als koning regeren en voorspoedig zijn, en Hij zal recht en gerechtigheid doen in het land. In zijn dagen zal Juda gered worden en Israël zal veilig wonen, en dit is zijn naam die Hij genoemd zal worden: De Here is onze gerechtigheid." (Jeremia 23:5-6)

Hoewel David 22 zonen had, wordt de eeuwige monarchie onder leiding van de Messias gevestigd door de lijn van Salomo. We zien dit wanneer Koning David Bathseba belooft dat Salomo na hem zal regeren. Zij kondigt dan aan: "Laat mijn heer, koning David, eeuwig leven." (1 Koningen 1:31)

Van de dertien grondbeginselen in het Jodendom, samengesteld door Maimonides, bevestigt het twaalfde de afstamming van de Messias:

"Er is geen koning van Israël dan uit het huis van David en uit het zaad van Salomo alleen. En wie dit betwist met betrekking tot deze familie is een verloochenaar van de naam van God en van alle woorden van de profeten." (Talmoed Sanhedrin, Maimonides' commentaar op de Misjna, zoals vertaald door Marc Mermelstein op mesora)

Wie is deze Messias?

"Wie is naar de hemel opgestegen en weer naar beneden gekomen? Wiens handen hebben de wind verzameld? Wie heeft de wateren in een mantel gewikkeld? Wie heeft alle einden der aarde opgericht? Wat is Zijn naam, en wat is de naam van Zijn zoon? Dat weet gij toch wel!" (Spreuken 30:4)

Aangezien de Zoon van God, Jesjoea (Jezus) het volkomen rechtvaardige leven leefde dat geen enkele orthodoxe Jood ooit heeft kunnen leiden, en verkreeg daarmee het recht om de wereld te regeren vanaf Zijn troon in de Messiaanse Tempel.

Sommige orthodoxe Joden zeggen dat de Tempel uit de hemel zal neerdalen, bereid door de Messias zelf. Anderen bereiden zich actief voor op de bouw van de Derde Tempel, waarvan zij geloven dat die de heerschappij van de Messias zal inluiden.

Het Tempelinstituut in Jeruzalem heeft reeds alle vaten, gebruiksvoorwerpen en klederen klaargemaakt om een Derde Tempel te laten functioneren.

Ze hebben zelfs een school geopend om de Cohen (Priesters), afstammelingen van Aaron de eerste Hogepriester, voor te bereiden op het uitvoeren van hun priesterlijke taken volgens de Torah (de eerste vijf boeken van de Bijbel).

Of de Tempel nu uit de hemel neerdaalt of uit de aarde wordt opgebouwd, de wettelijke aanspraak op de dorsvloer op de Tempelberg zal in internationale fora als UNESCO en op andere plaatsen aangevochten blijven worden door Arabieren, Israëli's en Davids dynastie.

Maar slechts één uitspraak in deze zaak zal eeuwig geldig zijn - wanneer de Messias uit de hemel neerdaalt en de berg Moria als de Zijne opeist in de Messiaanse heerschappij die komen gaat.

De Heer zegt over die tijd,

"Ik zal mijn kudde redden; zij zullen niet langer een prooi zijn. En Ik zal rechtspreken tussen schapen en schapen. En Ik zal over hen stellen een herder, Mijn knecht David, en hij zal hen weiden; hij zal hen weiden en hun herder zijn. En Ik, de HEERE, zal hun God zijn, en Mijn knecht David zal vorst onder hen zijn. Ik ben de HEERE; Ik heb gesproken." (Ezechiël 34:22-24)

Bron: David’s Dynasty Claim Temple Mount As Their Inheritance | Messianic Bible