DE HYBRIDE EEUW - DEEL 8: Horn's milieu?

8 maart 2022 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41

Zoals sommige van onze lezers weten, heeft niet lang geleden Zygon: Journal of Religion and Science een proefschrift gepubliceerd van professor S. Jonathon O'Donnell van het departement Religie en Filosofie aan de Universiteit van Londen, getiteld: "Secularizing Demons: Fundamentalist Navigations in Religion and Secularity."

O'Donnell's doel? Volgens de samenvatting van het artikel was het om op een dieper niveau dan zijn collega's de "anti-transhumanistische apocalyptiek" van onze tijd te onderzoeken, waarvan hij de centrale stem identificeerde als "evangelische samenzweerder Thomas Horn [en zijn] milieu [plaats van samenkomst]"[i] Door het hele academische artikel heen verwijst O'Donnell eenvoudigweg naar mij en mijn mede-obstructionisten als "Horn's Milieu".

Met andere woorden, de professor van de Universiteit van Londen heeft bepaald dat ik en degenen die met mij samenwerken bij SkyWatch TV en Defender Publishing de "leiders van het transhumanistische verzet" zijn waar de leden van die gemeenschap maar beter aandacht aan kunnen besteden. Het door vakgenoten beoordeelde Zygon was het daarmee eens, althans tot het punt dat zij reden vonden om O'Donnell's thesis te verspreiden.

Een titel als deze, die aan mij en de medewerkers van "mijn milieu" wordt gegeven, is, verzeker ik u, niet zo beledigend als het misschien lijkt. Integendeel, ik vind het bemoedigend dat mijn werk in de media de aandacht heeft getrokken van gerenommeerde woordvoerders uit de wetenschappelijke wereld, zoals diegenen die het waard zijn om in Zygon te worden gepubliceerd. Het feit alleen al dat persoonlijkheden van zo'n hoog aanzien en academisch inzicht ingaan op wat ik tijdens mijn loopbaan heb geconcludeerd, bewijst dat mijn werk de moeite waard is om aan de orde te stellen. Als ik er in La-la Land volledig naast zou zitten, zou ik misschien nog wel de aandacht krijgen omdat ik een agitator ben, maar voor personen als O'Donnell zou ik gewoon als onbelangrijk worden beschouwd en niet de kostbare tijd waard zijn die het kost om zo'n gedetailleerd antwoord op mijn overtuigingen te schrijven. Evenzo voel ik mij diep gevleid om te zien hoe professioneel en eerlijk mijn standpunt over het onderwerp is behandeld, want ik had bijna verwacht dat dit weer een "hit piece" zou zijn over mijzelf en mijn medewerkers. De meeste tegenstanders van ons werk hebben niet veel meer dan een stroman-argument geformuleerd. Uit hun reactie blijkt duidelijk dat zij mijn werk in eerste instantie niet echt hebben gelezen. Zij gaan er - ten onrechte - van uit dat wij slechts religieuze mannen en vrouwen zijn die "zonde" roepen tegen alles wat in een laboratorium is gemaakt, omdat het niet van nature de hand van God heeft. Dat was misschien niet het geval voor O'Donnell. Tot mijn grote verrassing leek O'Donnell niet gedreven door de wens om mij af te schilderen als een halve gare gek, zoals sommige anderen in de recente geschiedenis hebben gedaan. Daarvoor ben ik hem openlijk dankbaar.

Er waren echter een paar intrinsieke tekortkomingen in zijn conclusies over ons en onze "demonologieën" van transhumanisme en secularisme.

Religie? Wetenschap? ... of gezond verstand?

Er is altijd een inherente misvatting wanneer een persoonlijkheid die is opgeleid in de wetenschappelijk georiënteerde school van "toon me bewijsf" een standpunt analyseert dat is gebaseerd op religieuze overtuiging, vooral als het betrekking heeft op eschatologische profetie en overpeinzingen over gebeurtenissen die nog niet hebben plaatsgevonden. Het zal waarschijnlijk altijd zo blijven aan deze kant van de eeuwigheid, omdat wat wij "evangelische samenzweerders" op de muur geschreven zien met betrekking tot de bijbelse waarschuwingen van God, niet onpartijdig in overweging worden genomen te midden van de "bewijzen" van de wetenschap. Het is geen geheim dat de wetenschap religie en bij uitbreiding elke conclusie van een religieuze woordvoerder, steeds weer afzwakt. Hoewel ik O'Donnell er niet meteen persoonlijk van zou beschuldigen, reageren goedgeleerde academici die stevig verankerd zijn in de wetenschappelijke gemeenschap of haar publicaties heel vaak op religieuze zorgen met "intellectueel snobisme". En we zijn ook niet onschuldig aan de religieuze kant, aangezien menige dominee mensen die hun vertrouwen stellen in de wetenschap onmiddellijk zal beschouwen met een air van "moreel snobisme". Het zou niet zo moeten zijn, maar het is een realiteit die evenzeer of meer in stand wordt gehouden door de Kerk dan door de seculiere wereld, zoals ik het zie. Religie - in het bijzonder het conventionele christendom - doet steeds weer afbreuk aan de wetenschap, en hoewel ik begrijp waarom, denk ik dat dit een onnodige tragedie is. Veel predikers en leraren van de Kerk distantiëren zich tegenwoordig van het behandelen van wetenschappelijke ontwikkelingen en ontdekkingen (en hoe meer "marginaal" het onderwerp, zoals transhumanisme, hoe groter de distantiëring), omdat de Bijbel altijd de uiteindelijke autoriteit is, dus "wetenschap is irrelevant als het in tegenspraak is met de Schrift"- zo is de gedachtengang. Aan de andere kant beschouwt de wereld in het algemeen (inclusief christenen) de meeste aspecten van transhumanisme (en wetenschap in het algemeen) als enorm belangrijk voor onze huidige en toekomstige generaties, dus het doet er wel degelijk toe. Hoe triest is het dan dat elke predikant die bereid is om de "rand" onderwerpen aan te pakken wordt gezien als een samenzweringstheoristische gek (vaak ook door de kerk) in plaats van de man met de zalf die mogelijk zou kunnen helpen om een deel van de etterende spanningen tussen seculiere en religieuze bevolkingsgroepen te genezen.

OP DAYSTAR: Dr. Thomas Horn en Jimmy Evans leggen de grootste bedreiging uit die transhumanisme vormt voor de mensheid

In veel gevallen, zoals een voorganger van een lokale gemeente wiens taak het primair is om het Lichaam van Christus aan te scherpen en het Goede Nieuws van onze Heiland te verspreiden, kan het spreken over transhumanisme en de potentiële travesties ervan een afleiding zijn van waar hij of zij persoonlijk toe geroepen en begaafd is om te doen. Toch blijft er een enorm tekort aan stemmen aan de Godvrezende kant van het spectrum die ervoor kiezen om zich te verzetten tegen bepaalde aspecten van het transhumanisme en haar mogelijke travesties, en het resultaat hiervan is een tragedie op zich. Wanneer zo weinig woordvoerders van het Evangelie bereid zijn om zo'n hete hangijzer in de seculiere sfeer aan te pakken: 1) Gelovigen hebben niemand aan hun zijde om hen te vertellen waarom of hoe deze wetenschappelijke ontwikkelingen immoreel en mogelijk verwoestend zijn, en zij worden daarom misleid om iets te steunen waarvan zij niet weten dat de Bijbel het uitdrukkelijk verbiedt; 2) ongelovige agitatoren tegen religie hebben des te meer reden om de wereld te bestoken met de bewering dat de Kerk achterhaald en irrelevant is; en 3) zij die zich al dan niet veroordeeld voelen om reeds in God te geloven of God te volgen (of zij die zelfs nog moeten overwegen wat zij geloven) hebben een schaars aantal intelligente, goed opgeleide theologische gesprekspartners om naar hen te luisteren en hen te leiden (de meesten van hen zijn al de mond gesnoerd door een etiket van "samenzweerder"), en hebben daarom geen reden om het christendom te zien als iets meer dan een archaïsch systeem van geloofsovertuigingen dat zich niet kan verhouden tot de moderne wereld waarin zij leven.

Hoe meer een predikant van het Woord de Schrift vergelijkt met de wetenschap en de overtuigingen en agenda's daarin, des te meer bewijst de Schrift dat zij waar is vanaf het begin, dus eigenlijk zou de aandacht van een predikant voor wat er vandaag de dag in laboratoria over de hele wereld gebeurt niet zo intimiderend moeten zijn als het toch is geworden - en toch lijkt het erop dat bijna niemand in de reguliere kerk dit standpunt inneemt. Dienaren missen hier een grote kans om diegenen te bereiken die verward zijn over wat de Schrift eigenlijk zegt over dit onderwerp...

Ik wil niet insinueren dat het de verantwoordelijkheid is van elke Evangelie predikant om alles te laten vallen en te gaan preken over de innerlijke werking van elke sinistere wetenschappelijke organisatie en de dreigende onheilstijdingen die daaruit voort kunnen komen (en, zoals ik al eerder zei, dit zou wel eens een afleiding kunnen zijn van de persoonlijke roeping van veel predikanten), maar het is mijn doel in deze gedachtengang om erop te wijzen dat er maar heel weinig predikers van het Evangelie zijn geweest die zijn opgestaan om deze kwesties aan te pakken voor alle drie de zojuist genoemde groepen mensen - wat alle drie de bekende categorieën van mensen in het bestaan omvat (gelovigen, ongelovigen, en zij die nog niet hebben besloten).

Ik kan niet zeggen dat ik het iemand kwalijk neem. De koe bij de horens vatten en zich uitspreken over de zorgen van de moderne wetenschap want het is een riskante zet, en het plaatst iemand in een minderheidspositie. Mijn meningen en zorgen over de inkomende "vervangende mens" worden vaak genegeerd of fel bestreden door de wetenschappelijke gemeenschap (en lekenlezers die haar volgen), ondanks dat een groot deel van mijn argumenten stevig zijn gebaseerd op de zorg-vlaggen die de wetenschappelijke gemeenschap in de eerste plaats heeft opgeworpen. (Wat betreft het feit dat ik of mijn medewerkers worden bestempeld als "samenzweerders", een samenzwering is geen samenzwering als er bewijs is, en veel van mijn onderzoek gaat terug tot de mond van het paard, dus dat label heft zichzelf grotendeels op als we allemaal eerlijk willen zijn...) Een dominee kan op een willekeurige dag uit dezelfde tien wetenschappelijke tijdschriften citeren en dezelfde dreigende catastrofes aanwijzen als een seculiere woordvoerder, maar tussen deze twee stemmen kunnen de waarschuwingen van de dominee, bij gebrek aan zijn religieuze onderscheiding, terzijde worden geschoven door de mainstream die gelooft dat zijn conclusies voortkomen uit een heilige plicht die veel gelovigen nog niet volledig begrijpen, en jegens een God waar ongelovigen geen acht op hoeven te slaan. Hij of zij is een deel van de minderheid geworden, net als veel van de profeten in het Oude Testament, toen de meerderheid van de Israëlieten zo in beslag werd genomen door heidens feestgedruis dat de waarschuwingen van God in de wind werden geslagen tot het te laat was - en er telkens weer seizoenen van grote verdrukking volgden. (In het geval van de transhumanistische wetenschappen hebben we het echter niet over "seizoenen" van verdrukking, maar potentieel over een permanente en onveranderlijke werkelijkheid die geen petrischaal of supercomputer op aarde kan terugdraaien).

Ik kan hier zeker mee in verband worden gebracht - niet omdat ik mezelf gelijk stel aan een profeet uit het Oude Testament, maar omdat ik heb geprobeerd het bewustzijn te verhogen van de onomkeerbare gevaren die het transhumanisme inhoudt voor het menselijk ras dat God heeft ontworpen, en omdat ik heb toegekeken hoe, door de jaren heen, velen de waarschuwingen hebben genegeerd waarvan ik geloof dat God dit mij heeft toevertrouwd om ze naar buiten te brengen. Hoe opwindend en vleiend is het dan, dat mijn waarschuwingen in acht zijn genomen door een man in de positie van O'Donnell, die het nodig vindt zich te concentreren op en aandacht te schenken aan het onderzoek dat ik heb samengesteld over de relatie tussen het hedendaagse "Promethean geloof" (transhumanistische idealen van "God spelen" door Zijn schepping opnieuw te ontwerpen; later meer uitleg hierover) en de duidelijke geboden van God tegen sommige van deze praktijken zoals die in het Woord worden behandeld - zelfs al in Genesis.

Maar hoe zit het eigenlijk met de bijbelse waarschuwing? Toch? Als iemand niet in God gelooft, waarom zou hij of zij zich dan druk maken over wat Zijn Woord over iets te zeggen heeft?

Uiteindelijk gaat het niet noodzakelijkerwijs om "wat de Bijbel zegt" of hoeveel Christenen geïnformeerd zijn, en ik denk dat dit een groots feit is dat de meesten (inclusief O'Donnell) over het hoofd zien wanneer ze nadenken over het werk van Het Milieu (hierna met een hoofdletter geschreven om ons te identificeren als de officiële groep die O'Donnell heeft bedacht). Net zo vaak is het een kwestie van gezond verstand dat zelfs op een zuiver biologisch niveau - waarbij religie en de Schrift volledig buiten beschouwing worden gelaten - de wetenschap verandert wat het betekent om mens te zijn, en er zullen nooit genoeg genetisch, kunstmatig of chemisch gemanipuleerde ratten in een labyrint zijn om vol vertrouwen alle onvoorstelbare vertakkingen te laten zien van het voor onbepaalde tijd veranderen van de genetische samenstelling van mensen.

Wanneer het rubber de weg ontmoet naar een onbekende bestemming voor de toekomst van de mensheid, hoeft de discussie niet plaats te vinden tussen wetenschap en religie om een onmiddellijke en angstaanjagende doos van Pandora aan de horizon te zien verschijnen voor het menselijk ras. Je hoeft geen bijbelgeleerde te zijn om de rode vlaggen van veel moderne wetenschappen te zien en je bezorgd te voelen over de onherroepelijke gevolgen van het zodanig knoeien met ons menselijk genoom dat we niet meer lijken op wat God of de evolutie ons in het begin hebben gevormd - tot welke van deze twee overtuigingen je ook mag behoren (ik behoor duidelijk tot de eerste)- en de rampzalige gevolgen die dat voor alle mensen op aarde kan hebben. Ingrijpen wordt niet altijd gedreven door een religieuze plicht; soms wordt het gedreven door een preventieve, humanitaire plicht, en ik denk dat de meeste mensen het ermee eens zullen zijn dat als een ander leven in gevaar is, wij er allemaal naar zouden moeten streven humanitair te zijn.

Motieven van het milieu

De vraag wordt dan: Vormt het transhumanisme een bedreiging voor de toekomst van het menselijk leven? Wij zullen veel tijd besteden aan het uitwerken van die vraag en de mogelijke antwoorden in de komende bladzijden. Voor nu volstaat het te zeggen dat als het transhumanisme een bedreiging vormt voor het menselijk leven, het etiket dat op de klokkenluiders van Het Milieu wordt geplakt niet langer "evangelische samenzwering" luidt, maar "voorzichtige vooruitziendheid", en dat onze motieven niet langer verband houden met proselitisme, maar met een humanitaire plicht.

Dit is een benadering die O'Donnell in zijn artikel helemaal niet heeft behandeld. Ik zou alleen willen dat O'Donnell in zijn ingewikkelde, hoogdravende betoog (ik wil hier geen grapje maken, maar hij gebruikte in het grootste deel van zijn artikel zo ingewikkeld mogelijke terminologieën en woordschikkingen, terwijl veel van wat hij zei gemakkelijk vereenvoudigd had kunnen worden), de bereidheid had getoond om wat dieper in onze motieven te kijken dan hij deed. Naar mijn persoonlijke mening is de reden waarom hij er op dit gebied zo ver naast zat, de methode die hij gebruikte bij het analyseren van onze gemeenschappelijke theologieën. In plaats van te erkennen dat iedereen daarbuiten, inclusief Het Milieu, een waarschuwend standpunt zou kunnen innemen tegen transhumanistische ontwikkelingen omdat zij gevaarlijk zouden kunnen zijn voor onze broze sterfelijkheid (zorgen over dit huidige leven zoals dat op iedereen van toepassing is, ongeacht religieuze overtuiging), concentreert hij zich alleen op hoe wij de Schrift interpreteren en welke bedreiging transhumanisme inhoudt voor de onsterfelijke ziel, alsmede welke rol het speelt in eschatologische en maatschappelijke gebeurtenissen (zorgen over het volgende leven en bijbelprofetie).

Vanuit het standpunt van Het Milieu is het onverantwoord om het een van het ander te scheiden: Het is niet alleen wat de Bijbel zegt over het geestelijke rijk, en het is niet alleen hoe al deze wetenschappen de toekomst van de mensheid op deze aarde beïnvloeden... het is beide.

Door alleen op te sommen wat Het Milieu gelooft over de geestelijke implicaties van de huidige wetenschappelijke trends, heeft O'Donnell onze boodschap teruggebracht tot een boodschap die onmiddellijk kan worden afgeschreven door elke seculiere geest die niet gelooft in of zich bekommert om wat de God van het Christendom beledigt. Dit was de eerste flagrante fout in zijn analyse.

Wat de tweede betreft: veel van de beoordelingen die hij maakt over Het Milieu missen pure objectiviteit... Hij heeft bijvoorbeeld de neiging om uit een aantal verschillende theologische discussies, lijnen en stemmen - waarvan er vele over een periode van enkele decennia zijn geproduceerd - een selectie te maken van wat hem het meest aanspreekt, en die vervolgens samen te voegen tot één grootschalige theologische conclusie waar iedereen binnen Het Milieu als groep voor opkomt. Ja, we zijn allemaal verenigd als groep, en ja, we hebben dezelfde bewustwordingsdoelstellingen, maar niemand zou een onderwerp dat zo ingewikkeld is als het antwoord van religie op de "transcendente mens" van de wetenschap, van twintig mensen gedurende twintig jaar moeten nemen, een paar gemeenschappelijke vezels moeten vinden, een alles verterende, gezaghebbende "overkoepelende" doctrine van het mengsel moeten weven...en dan een expositiestuk publiceren waarin Het Milieu de schuld krijgt van het feit dat zo'n warrige warboel irrationeel klinkt. We zouden tot dezelfde irrationaliteit kunnen komen als we onze favoriete flarden medisch advies uit twintig dieetboeken van twintig diëtisten over een periode van twintig jaar zouden halen en een onzinnige "dieet-theologie" zouden vormen; deze diëtisten zouden zich allemaal verenigen om iedereen gezonder te laten eten, maar elke expert zou een iets andere benadering en toepassing hebben voor zijn luisteraar of patiënt, gebaseerd op zijn gebied van studie en expertise. Maar door een groots dieetplan in elkaar te flansen waarvoor het hele "medische milieu" verantwoordelijk zou zijn, zouden we net als O'Donnell kunnen doen alsof ze - als een verenigd geheel - onwetend en dwaas zijn. Door stukjes en beetjes van de theologie van het milieu op te nemen - in een blender gegooid en door een geseculariseerd wereldbeeld gegoten - heeft Donnell alleen maar aangetoond dat zijn argument tegen ons zijn eigen rationele benen ontbeert. Maar door de manier waarop hij zijn standpunt verwoordde met intellectueel dichtgetimmerde (lees: bombastische) woorden, is elke lezer die zijn artikel met een open geest benaderde tegen het einde geneigd om de hele Milieu-gemeenschap af te schrijven als onverzoenlijk samenzweerderig en onlogisch, tenzij hij opmerkzaam genoeg is om zijn samenzweringstechniek op te pikken en een bewuste inspanning doet om objectief te blijven.

VOLGENDE: Hebben de waarschuwingen van Horn's Milieu betrekking op iedereen behalve christenen?

Eindnoten:

[i] S. Jonathon O’Donnell, “Secularizing Demons: Fundamentalist Navigations in Religion and Secularity,” abstract, Zygon: Journal of Religion and Science , issue titled Nuclear Waste, Conspiracies, and E-Meters: Remarkable Religion and Technology (Vol. 51, No. 3, September 2016), 640.

Bron: THE HYBRID AGE—PART 8: Horn’s Milieu? » SkyWatchTV