HET HYBRIDE TIJDPERK (DEEL 33): Slaven worden van de machine
5 mei 2022 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41
Het is een bekend uitgangspunt in veel films en boeken van vandaag: Dat de mensheid bijna uitgestorven is, en de weinige mannen en vrouwen die in leven zijn gebleven, vechten om te overleven in een dystopische toekomst die gedomineerd wordt door machines. Robotingenieurs en wetenschappers die te laat waren om de bedreigingen te zien voor wat ze waren toen we de technologische Singulariteit bereikten - het moment dat veel futuristen en techneuten hadden voorspeld - brachten van de ene dag op de andere een versie van de 'artilecten' [kunstmatige intelligenten] voort, die plotseling online kwamen als bewuste, levende superbreinen, immens veel krachtiger dan de mens.
In 2011 stelden mijn vrouw Nita en ik ons voor wat dit zou kunnen betekenen in ons baanbrekende boekwerk, Forbidden Gates [Verboden poorten]
"Als metafoor voor verbijsterende sociale verandering is de Singulariteit ontleend aan de wiskunde en natuurkunde," schrijft Joel Garreau in Radical Evolution. "In die sferen is de singulariteit het punt waar alles ophoudt zinvol te zijn. In de wiskunde is het een punt waar je door nul deelt [en in de natuurkunde zijn het de] zwarte gaten-punten in de ruimte die zo dicht zijn dat zelfs licht niet aan hun verschrikkelijke zwaartekracht kan ontsnappen. Als je er een zou naderen in een ruimteschip, zou je merken dat zelfs de wetten van de fysica niet meer schijnen te functioneren. Dat is hoe een Singularity [Transhumanitaire eigenheid] eruit ziet."[i] Ray Kurzweil, die wordt gecrediteerd voor baanbrekend werk op het gebied van kunstmatige intelligentie en onder andere medeoprichter is van een interdisciplinair studieprogramma dat door Nasa wordt gesteund en bekend staat als de Singularity University, waardeert de vergelijking tussen de komende Technologische Singularity en de fysica van zwarte gaten:
Net zoals een zwart gat in de ruimte de patronen van materie en energie die naar zijn event horizon [waarnemingshorizon] versnellen dramatisch verandert, is de op handen zijnde Singularity in onze toekomst [een] periode waarin het tempo van de technologische verandering zo snel zal zijn, de impact zo diep, dat het menselijk leven onomkeerbaar zal worden veranderd. Het kernidee achter de op handen zijnde Singularity is dat de snelheid van verandering van onze door mensen gecreëerde technologie versnelt en dat de krachten ervan zich in een exponentieel tempo uitbreiden. Exponentiële groei is bedrieglijk. Het begint bijna onmerkbaar en explodeert dan met onverwachte kracht.
In duidelijke taal, zegt Abou Farman over Kurzweil's werk over de Singulariteit:
"...analyseert de curve van technologische ontwikkeling van het nederige vuursteen knutselen tot de snelle microchip. De curve die hij tekent stijgt exponentieel, en wij zitten precies op de elleboog, wat betekent dat deze trend naar kleinere en slimmere technologieën heel plotseling een machine-intelligentie zal opleveren die groter is dan de menselijke intelligentie. Dit soort superintelligentie zal zich verspreiden, niet door zelfreplicatie, maar door andere agenten te bouwen met een nog grotere intelligentie dan hijzelf, die op hun beurt weer superieure agenten zullen bouwen. Het resultaat zal een "intelligentie-explosie" zijn die zo snel en zo omvangrijk is dat de wetten en zekerheden waarmee wij vertrouwd zijn, niet langer van toepassing zullen zijn. Die gebeurtenis-horizon wordt de Singulariteit genoemd.[iii]
Kurzweil gaat verder in op wat de Singulariteit zal betekenen:
Onze biologische lichamen van versie 1.0 zijn kwetsbaar en onderhevig aan een groot aantal manieren van falen. De Singulariteit zal ons in staat stellen deze beperkingen te overstijgen. We zullen macht krijgen over ons lot. Onze sterfelijkheid zal in onze eigen handen zijn [en] het niet-biologische deel van onze intelligentie zal biljoenen en biljoenen keren krachtiger zijn dan menselijke intelligentie zonder hulp.
We bevinden ons nu in de vroege stadia van deze overgang. Zowel de versnelling van de paradigmaverschuiving als de exponentiële groei van de capaciteit van de informatietechnologie beginnen de "knie van de curve" te bereiken, dat is het stadium waarin een exponentiële trend merkbaar wordt. Kort na dit stadium wordt de trend explosief. [Spoedig] zullen de groeipercentages van onze technologie - die niet meer van onszelf te onderscheiden zal zijn - zo steil zijn dat zij in wezen verticaal lijken. Dat zal althans het perspectief zijn van de niet-verbeterde biologische mensheid.
De Singulariteit zal het hoogtepunt zijn van de fusie van ons biologisch denken en bestaan met onze technologie, resulterend in een wereld die onze biologische wortels overstijgt. Er zal, na de Singulariteit, geen onderscheid meer zijn tussen mens en machine.[iv]
In 1993 leidde kritisch denken over de timing van de Singulariteit met betrekking tot de opkomst van sterke kunstmatige intelligentie ertoe dat de gepensioneerde San Diego State University professor en computerwetenschapper Vernor Vinge, in zijn vaak geciteerde en nu beroemde lezing, "The Coming Technological Singularity," (uitgesproken op Vision-21 Symposium gesponsord door Nasa Lewis Research Center en het Ohio Aerospace Institute), eraan toevoegde dat wanneer de wetenschap "de technologische middelen bereikt om bovenmenselijke intelligentie te creëren[,] kort daarna, het menselijke tijdperk zal worden beëindigd."[v]
In tegenstelling tot Vinge geloven cyborgisten zoals Kevin Warwick, professor in de cybernetica aan de Reading University in Engeland, die het boek van de Garis onderschreef, dat de Singularity niet zozeer het einde van het menselijke tijdperk zal betekenen als wel de assimilatie van de mens met machine-intelligentie, zoals de Borg van Star Trek. Dit komt omdat, volgens Warwick, de Technologische Singulariteit niet zal plaatsvinden als gevolg van vrijstaande onafhankelijke machines, maar binnen menselijke cyborgs waar mens-machine integratie wordt gerealiseerd en verbeterde biologie wordt gerecombineerd om levende hersenen te omvatten die cybernetisch zijn, machineleesbaar, en gekoppeld aan kunstmatige neurale netwerken waar transmensen met versterkte intelligentie zo volledig superieur worden aan hun biologische tegenhangers (normale mensen) dat ze onbegrijpelijk worden - uiteindelijk "postmenselijk". De technologie om deze taak te volbrengen is reeds ver gevorderd en wordt door onderzoekers als Warwick beschouwd als een van de belangrijkste wetenschappelijke nutsvoorzieningen die momenteel worden ingezet voor de posthumane toekomst van de mens. Als gevolg van het bereiken van deze brug tussen technologie en menselijke biologie deze eeuw, zal niets minder dan het herontwerpen van de mens op grote schaal, met inbegrip van genetische integratie met andere levensvormen - planten, dieren, en synthetische creaties - worden gerealiseerd.
Hoe ongelooflijk het ook mag lijken, de bovenstaande scenario's worden intensief onderzocht door DARPA en andere nationale laboratoria en is geen utopie. Dergelijke brein-tot-brein transmissie tussen ver van elkaar verwijderde personen alsmede brein-tot-computer communicatie werd niet lang geleden gedemonstreerd aan het Instituut voor Geluid en Trillingsonderzoek van de Universiteit van Southampton met gebruikmaking van elektroden en een Internetverbinding. Het experiment in het instituut ging verder dan de meeste brein/machine interfacing (BMI) technologie tot nu toe, en demonstreerde daadwerkelijk brein/brein (B2B) communicatie tussen personen op afstand. Dr. Christopher James, die toezicht hield op het experiment, gaf het volgende commentaar "Hoewel BCI [brain-computer interface] niet nieuw meer is en communicatie van persoon tot persoon via het zenuwstelsel al eerder werd aangetoond in werk van Prof. Kevin Warwick van de Universiteit van Reading, tonen we hier voor het eerst echte brein-tot-brein interfacing. We moeten de volledige implicaties hiervan nog begrijpen". Het experiment stelde één persoon die BCI gebruikte in staat gedachten, vertaald als een reeks binaire cijfers, via het internet naar een andere persoon te zenden, wiens computer de cijfers ontving en ze doorstuurde naar de hersenen van de tweede gebruiker.[vii]
Maar, zoals ik en mijn dierbare overleden vriend Dr. Chuck Missler nadrukkelijk naar voren brachten in "The Hybrid Age" Strategic Perspectives Presentation of 2012, kan er een zeer reëel gevaar ontstaan wanneer er een tweerichtings communicatieportaal wordt gebouwd dat de mens-geest met de synthetische intelligentie verbindt. Wat geen van de bezorgde seculiere technologen zich afvraagt is of metafysische of bovennatuurlijke middelen de spreekwoordelijke "geest in de machine" naar een plaats kunnen brengen waar geen moderne mens ooit is geweest, een kloof overbruggend tussen onbekende entiteiten (zowel virtueel als reëel), misschien zelfs uitnodigend tot overname van de menselijke geest door kwaadwillende intelligentie. Merk op dat de experimenten hierboven werden uitgevoerd in het Instituut voor Onderzoek van Geluid en Trillingen van Southampton. Enkele jaren geleden leidde het onderzoek van wetenschapper Vic Tandy naar geluid, trillingsfrequenties en oogbolresonatie tot een proefschrift (eigenlijk getiteld "Ghosts in the Machine") dat werd gepubliceerd in het Journal of the Society for Psychical Research. Tandy's bevindingen schetsten wat hij dacht dat "natuurlijke oorzaken" waren voor bepaalde gevallen van spook materialisatie. Tandy ontdekte dat 19-Hz staande luchtgolven, onder bepaalde omstandigheden, zintuiglijke verschijnselen in een open omgeving konden veroorzaken die op een geest wezen. Hij produceerde een angstaanjagende gemanifesteerde entiteit die lijkt op hedendaagse beschrijvingen van "buitenaardse grijstinten." Een soortgelijk fenomeen werd in 2006 ontdekt door neuroloog Olaf Blanke van het Brain Mind Institute in Lausanne, Zwitserland, toen hij met een team werkte om de bron te ontdekken van epileptische aanvallen bij een jonge vrouw. Ze waren elektrische stroompjes aan het toedienen via chirurgisch geïmplanteerde elektroden in verschillende delen van haar hersenen, toen ze, toen deze haar linker temporoparietale junctie (TPJ, ongeveer boven het linkeroor) bereikte, plotseling de aanwezigheid van een schim achter haar voelde staan. Het spook begon haar lichaamshouding na te bootsen, onder haar te gaan liggen wanneer ze op bed lag, achter haar te gaan zitten, en later zelfs te proberen een testkaart van haar af te pakken tijdens een taaloefening. Terwijl de wetenschappers de activiteit interpreteerden als een natuurlijke, hoewel mysterieuze, biologische functie van de hersenen, is het mogelijk dat zij poorten van waarneming in de geestenwereld ontdekten die door God gesloten waren na de zondeval van de mens? Waren Tandy's "geest" en Blanke's "schaduwpersoon" levende onbekenden? Als dat zo is, is het dan niet verontrustend dat voorstanders van mens-geest-tot-machine-intelligentie permanente voorwaarden kunnen scheppen die vergelijkbaar zijn met de bevindingen van Tandy en Blanke, waardoor gesimuleerde of werkelijke relaties tussen mensen en "entiteiten" kunnen ontstaan? Op de dertiende Europese bijeenkomst over cybernetica en systeemonderzoek aan de universiteit van Wenen in Oostenrijk, leek een origineel artikel van Charles Ostman deze mogelijkheid te bevestigen:
Als deze ontwikkelingsdrempel wordt overschreden, als een index van onze symbiose mens/internet die meer uitgesproken, en onomkeerbaar wordt, beginnen we communicatiemodaliteiten te ontwikkelen die van nature nogal "niet-menselijk" zijn, maar "sociaal-operatieve" normen van de nabije toekomst zijn. Onze collectieve ontwikkeling en inzet van complexe metasystemen van kunstmatige entiteiten en synthetische levensvormen, en de acceptatie daarvan als een integraal onderdeel van de operationele "cultuurnorm" van de nabije toekomst, is in feite de voorbereidende ontwikkelingsstap, als een procedure die effectieve communicatieve toegang mogelijk maakt tot een aaneengesloten verzameling van ontelbare "soorten" en entiteittypen (synthetisch en "echt") die functioneren als procesbemiddelaars.
WAAROM WORDT "DE ONTHULLING" ZO BELANGRIJK GEACHT DAT MEER DAN 2 DOZIJN INTERNATIONAAL ERKENDE EXPERTS BIJEENKOMEN OM ONTWIKKELINGEN TE ONTHULLEN DIE VERBONDEN ZIJN MET DE EINDTIJD!?
Een soortgelijke kwestie die terugkwam in mijn herinnering van vroegere ervaringen met exorcisme en het verband tussen geluidsresonantie en contact met bovennatuurlijkheid heeft te maken met mensen die beweren bezeten of "gedemoniseerd" te zijn geworden na pogingen om geestenpoorten te openen door middel van vibrerend zingen op New Age draaikolken of "Moeder Aarde" energieplaatsen zoals Sedona in Arizona.
Tegen de tijd dat de mensheid zich realiseert dat de kunstmatige intelligentie die zij bouwt en aansluit op de cloud of digitale hive mind (waar de meeste mensen zich graag bij aansluiten) het potentieel heeft om bewuste, onafhankelijke, zelf-educerende, zelf-verbeterende, zelf-reparerende en zelf-replicerende electro-goden te worden die wij mensen misschien niet kunnen controleren, kunnen de plannen om de vervelende Homo sapiens uit te roeien al in gang gezet zijn.
En hoezeer deze verhaallijn in het verleden mensen alleen maar heeft geïnspireerd om de popcorn te pakken en verder onderuit te zakken in de kussens van de bank, hebben computerwetenschappers, filosofen, bio-ethici, enzovoort, dit science-fiction concept de laatste tijd meer serieus genomen. Het idee dat machines het potentieel hebben om mensen in de zeer nabije toekomst te domineren of te vervangen is niet meer zo vergezocht als het ooit was.
Nogmaals, het gebeurt nu al en breidt zich exponentieel uit.
Ten eerste is er de kwestie van de wijze waarop AI de menselijke werkgelegenheid in het recente verleden reeds heeft beïnvloed. Ten tweede zijn er harde bewijzen, gebaseerd op gedocumenteerde demonstraties van automatiseringstechnologie (niet alleen statistieken of schattingen), die aantonen hoe AI de menselijke werkgelegenheid in de nabije toekomst zou kunnen beïnvloeden, zodra de regelgeving dat toelaat.
Daron Acemoglu van het Massachusetts Institute of Technology en Pascual Restrepo van de Boston University - beiden hoofd van het departement economie van hun eigen school - hebben hun krachten gebundeld om deze zaken verder te onderzoeken. Zij publiceerden hun bevindingen voor het programma "Economic Fluctuations and Growth: Labor Studies" programma van het National Bureau of Economic Research in maart van 2017. Het rapport, Robots and Jobs: Evidence from US Labor Markets, stelde dat voor elke robot die in de Amerikaanse economie wordt ingevoegd, de menselijke werkgelegenheid met 5,6 werknemers afneemt.[ix] "Omdat er relatief weinig robots in de Amerikaanse economie zijn, is het aantal banen dat door robots verloren gaat tot nu toe beperkt," stelt het rapport, maar het gaat verder met te stellen dat "de wereldvoorraad robots [naar schatting] tegen 2025 verviervoudigd zal zijn."[x]
Niet alleen werken machines preciezer en efficiënter, leren ze nieuwe vaardigheden met een druk op de programmeerknop, ontvangen ze nooit een loonstrookje of uitkeringen, zijn ze het nooit oneens met hun bazen en hebben ze nooit pauze nodig op de werkvloer, ze hebben ook al aangetoond dat ze op dit moment veel meer mensen kunnen vervangen dan er daadwerkelijk zijn doorgevoerd vanwege complicaties op het gebied van sociale acceptatie. Met andere woorden, het zou door het publiek als griezelig, verontrustend of ongepast worden beschouwd als robots/machines bepaalde beroepsfuncties zouden gaan vervullen. (Niemand wil nog een glas wijn bestellen bij een barman van metaal en draden, vooral als dat betekent dat de mens die de baan eerder had, vervangen is, maar de dag komt snel dat dit normaal zal worden). Maar het feit dat onze samenleving er nog niet klaar voor is, betekent niet dat machines niet eerder een efficiënte vervanging van mensen in talloze functies zijn gebleken. In veel gevallen is automatisering al voorbestemd om mensen te vervangen zodra dat maatschappelijk aanvaardbaar wordt.
Volgens het wereldwijde managementadviesbureau McKinsey & Company zou vanaf 2015 "momenteel gedemonstreerde technologieën 45 procent van de activiteiten waarvoor mensen worden betaald, kunnen automatiseren." Voor het geval u het gemist hebt: uit de door McKinsey verzamelde gegevens blijkt dat bijna de helft van alle werkgerelateerde handelingen die momenteel door mensen worden uitgevoerd, op dit moment door een machine zouden kunnen worden uitgevoerd als de bureaucratie zou worden verminderd. Hun rapport zegt verder dat "ongeveer 60 procent van alle beroepen 30 procent of meer van hun samenstellende activiteiten geautomatiseerd zou kunnen zien."[xi] Volgens hun downloadbare grafiek "Technisch potentieel voor automatisering in de VS", hebben machines al aangetoond dat ze in staat zijn 78 procent van alle menselijke banen binnen de categorie "Voorspelbaar fysiek werk" uit te voeren. Dat is misschien geen grote verrassing meer, simpelweg omdat we steeds meer gewend raken aan het zien van verbazingwekkende machines in de productie-industrie, maar er zijn andere categorieën - zoals de gezondheidszorg, met een technisch automatiseringspotentieel van 36 procent - die meer verbeeldingskracht van ons vergen om te bevatten.
In het rapport worden drie centrale functies uitgelegd die betrekking hebben op deze berekening van de gezondheidszorg: het bereiden van voedsel, het toedienen van medicatie aan patiënten en het verzamelen van gegevens... Stel je voor dat je aardappelpuree, Jell-O, ijswater en pillen door een elektrische bezorgbot naar binnen worden gereden terwijl je in het ziekenhuis wordt behandeld. In plaats van een menselijke verpleegster die je vraagt hoe je je voelt en hoe je medische geschiedenis eruit ziet, geeft de bot je een stylus en een enquête op het scherm, en wanneer je klaar bent, meet hij je temperatuur en bloeddruk en laadt de update in je elektronisch medisch dossier alvorens weg te rijden.
Ken je dat gevoel van extreme frustratie dat we krijgen als we verward zijn over een rekening in de post, maar als we het bedrijf bellen om het recht te zetten, en we geen mens aan de lijn krijgen?
Volgende: Ik, Robot
Eindnoten:
[i] Joe Garreau, Radical Evolution: The Promise and Peril of Enhancing Our Minds, Our Bodies—and What It Means to Be Human (New York: Broadway, 2005) 71–72)
[ii] Ray Kurzweil, The Singularity is Near (New York: Penguin, 2006) 7–8.
[iii] Abou Farman, “The Intelligent Universe,” Maison Neuve (8/ 2/10) http://maisonneuve.org/pressroom/article/2010/aug/2/intelligent-universe/.
[iv] Kurzweil, 9.
[v] “The Coming Technological Singularity,” presented at the Vision-21 Symposium sponsored by NASA Lewis Research Center and the Ohio Aerospace Institute (3/30–31/93).
[vi] Tom and Nita Horn, Forbidden Gates: How Genetics, Robotics, Artificial Intelligence, Synthetic Biology, Nanotechnology, and Human Enhancement Herald the Dawn of Techno-Dimensional Spiritual Warfare (Crane, MO: Defender Publishing, 2010), 130–133
[vii] “Brain-Computer Interface Allows Person-to-Person Communication Through Power Of Thought,” ScienceDaily (10/6/09) (http://www.sciencedaily.com/releases/2009/10/091006102637.htm).
[viii] Charles Ostman, The Internet as an Organism: Emergent Human / Internet Symbiosis (Vienna, Austria: Thirteenth European Meeting on Cybernetics and Systems Research at the University of Vienna, April 9–12, 1996) emphasis added.
[ix] Daron Acemoglu and Pascual Restrepo, “Robots and Jobs: Evidence from US Labor Markets,” NBER Working Paper No. 23285, March 17, 2017, National Bureau of Economic Research , last accessed January 12, 2018, http://www.nber.org/papers/w23285. (Note that this website requires a fee to access the original report. At the time of this writing, the report is available for free through MIT’s Department of Economics at the following link: https://economics.mit.edu/files/12763.)
[x] Ibid.
[xi] Michael Chui, James Manyika, and Mehdi Miremadi, “Where Machines Could Replace Humans—and Where They Can’t (Yet),” July 2016, McKinsey Quarterly , last accessed January 11, 2018, (https://www.mckinsey.com/business-functions/digital-mckinsey/our-insights/where-machines-could-replace-humans-and-where-they-cant-yet), emphasis added.
Bron: THE HYBRID AGE (PART 33): Becoming Slaves to the Machine » SkyWatchTV