HET HYBRIDE TIJDPERK (Deel 14): Perfectie en singulariteit

21 maart 2022 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41

VAN 'MILIEU-LID' CARL TEICHRIB

Thema's van perfectie onderstrepen het menselijk verlangen naar orde uit chaos, een herinnering aan wat zou kunnen zijn.

We verlangen naar ideale sociale en politieke verhoudingen. We verlangen naar de perfecte dag, de perfecte partner en perfecte kinderen, de perfecte carrière en perfecte kennis. Steeds hogere aspiraties en piekervaringen kunnen in dit grotere model passen, samen met een groot aantal andere onderwerpen: lichaamsbeelden en opvattingen over biologie, de vervolmaking van artistieke inspanningen, ethische en morele verwachtingen, religieuze plichten, etnische en culturele tradities, en gevoelens van spirituele aankomst. In zekere zin holt dit belichaamde verlangen naar perfectie het algemene geloof in de inherente goedheid van de mensheid uit. Waarom streven naar verbetering als we al goed zijn? Dat we goede dingen doen en vaak goed bedoeld zijn, wordt niet betwist; dat we goed zijn, is een andere zaak. Imperfectie is de norm.

Transhumanisme probeert praktische wegen te vinden naar menselijke volmaaktheid - of in ieder geval naar een verbetering die, vergeleken met ons normale bestaan, radicaal superieur en ultiem lijkt. Zoals techno-paganist Mark Pesce verduidelijkte:

Bijbels gezien is het probleem van de menselijke conditie niet de biologische of cognitieve of technische beperking, maar de positionele scheiding van God, onze schepper.

Deze relationele scheiding vond plaats toen de mens ervoor koos om zich te verrijken, om meer te zijn dan de mens. Het was een daad die tegengesteld was aan de positie die God aan het nobele menselijke bestaan had gegeven, om Zijn vertegenwoordigers of beelddragers te zijn op aarde. De mensheid koos er veeleer voor een nieuwe identiteit te vinden via techniek, het opzettelijk overtreden van Gods aangegeven beperkingen.[ii] Wij zouden onszelf vertegenwoordigen. Deze daad van ongehoorzaamheid werd onmiddellijk inherent en staat bekend als het probleem van de zonde,[iii] met morele en fysieke gevolgen die ieder mens teistert; we proberen van nature meesters en redders van ons lot te zijn, door te doen wat goed is in onze eigen ogen. Of het nu innerlijk of uiterlijk is: ik lieg, jij liegt; ik steel, jij steelt; ik moord, jij moordt; ik pleeg overspel en afgoderij, en jij doet hetzelfde. Het is niet dat wij één zijn, maar dat wij allen gebroken zijn.

Wanneer we vergeleken worden met de transcendente normen van de heilige God, wordt onze natuurlijke staat onmiddellijk blootgelegd. In het Oude Testament vertelt de profeet Jesaja ons dat zelfs onze daden van gerechtigheid - onze verkondigde gerechtigheid - "als een menstruatiedoek" zijn, en dat onze zonden ons wegvagen zoals de wind een verdord blad wegblaast.[iv] In de oude Joodse wereld waren zulke "vuile vodden" illustratief voor geestelijk onrein zijn, een toepasselijk beeld, omdat menstruatiedoeken wel gewassen konden worden, maar nooit volkomen schoon zouden worden. Hoe meer zulke vodden met de hand werden geschrobd, hoe meer de stof zou degraderen tot hij waardeloos werd en werd weggegooid. Het is een treffend beeld van ons onvermogen om, door onze eigen werken, de volmaaktheid van onze positie te bereiken - om door God als rechtvaardig te worden beschouwd.

In het Nieuwe Testament herinnert de apostel Paulus ons eraan dat Joden en Grieken, de hele mensheid, onder de vloek van de zonde is gevallen. Door de woorden van de psalmist te herhalen, wijst Paulus op de ware staat van ons hart:

De Here ziet neer uit de hemel op de mensenkinderen, om te zien of er zijn die begrijpen, die God zoeken. Zij hebben zich allen afgewend, zij zijn tezamen verdorven geworden; er is niemand die goed doet, neen, niet één.[v]

Positionele volmaaktheid blijft buiten onze handen; vanwege onze zondige natuur zijn wij niet in staat om deze nijpende situatie op eigen kracht te verhelpen. In feite is dat het punt. Toch verlangen wij naar volmaakbaarheid, een terugkeer naar onze voorheen niet-gefaalde staat, maar zonder een beroep te doen op Gods exclusieve mandaat: verlossing door Jezus Christus alleen.[vi] Dus zoeken wij voortdurend naar manieren om onszelf te redden en Eden terug te winnen voor onze eigen grootsheid.

WAAROM WORDT "DE ONTHULLING" ZO BELANGRIJK GEACHT DAT MEER DAN 2 DOZIJN INTERNATIONAAL ERKENDE EXPERTS BIJEENKOMEN OM ONTWIKKELINGEN TE ONTHULLEN DIE VERBONDEN ZIJN MET DE EINDTIJD!?

Terugkijkend op de geschiedenis van technologie en religieus denken, legde de activistische professor David F. Noble een scherpzinnig verband:

In de loop der tijd werd technologie steeds meer vereenzelvigd met zowel verloren volmaaktheid als de mogelijkheid van hernieuwde volmaaktheid, en de vooruitgang van de kunsten kreeg een nieuwe betekenis, niet alleen als bewijs van genade, maar als een middel ter voorbereiding op, en een zeker teken van, naderende verlossing.[vii]

Volmaaktheid is een onontkoombaar kenmerk van religieuze filosofie.

Het confucianisme streeft naar zelfverwezenlijkte volmaaktheid door middel van het doelbewust nastreven van ethische karakterontwikkeling, juiste plichten en handelingen, deugdzaamheid door opvoeding, en sociale etiquette. Of denk aan het hindoeïsme als een proces, een zoektocht naar volmaaktheid in de ongedifferentieerde Atman; of aan de stappen van volmaaktheid, transformatie en het verder gaan als een Groot Wezen in de boeddhistische traditie; of aan de reis van de soefi's naar eenheid door het doorlopen van de stadia, om volmaakt mens te worden in de stroom van God. Het mormoonse geloof legt de nadruk op volmaaktheid en dwingt de gelovige te streven naar verheffing door middel van correct gedrag, tempelvoorschriften en priesterschapsplichten.

De voorbeelden in de bovenstaande alinea zijn wegen van praktische volmaaktheid: Doe deze dingen, concentreer je op deze principes, handel op deze manier, of volg deze spirituele technieken. Verlossing is afhankelijk van uw actieve deelname.

Esoterische geloofsovertuigingen voegen een andere dimensie toe aan het thema van volmaaktheid. De Hermetische Orde van de Gouden Dageraad, waarschijnlijk een van de meest invloedrijke occulte groeperingen in de twintigste eeuw, moedigde haar leden aan door middel van rituelen en experimenten "om meer dan menselijk te zijn, om de fysieke beperkingen te overstijgen" - "om meer dan menselijk te zijn, en mij zo geleidelijk te verheffen en te verenigen met mijn Hogere en Goddelijke Genius."[viii] Een spiritueel cryptische versie van evolutie beloofde een pad naar opstijging en volmaaktheid, graad voor graad.

Een vrijmetselaarsinterpretatie presenterend, schreef W. L. Wilmshurst het volgende in zijn klassieker, The Meaning of Masonry:

Van graad tot graad wordt de kandidaat geleid van een oude naar een geheel nieuwe kwaliteit van leven. Hij begint zijn vrijmetselaarsloopbaan als de natuurlijke mens; hij eindigt deze door door zijn discipline een opnieuw gegenereerde vervolmaakte mens te worden. Om deze transmutatie, deze metamorfose van zichzelf te bereiken, wordt hem eerst geleerd zijn zinnelijke natuur te zuiveren en te onderwerpen; vervolgens om zijn mentale natuur te zuiveren en te ontwikkelen; en tenslotte, door volledige overgave van zijn oude leven en het verliezen van zijn ziel om deze te redden, herrijst hij uit de dood, een Meester, een rechtvaardig mens volmaakt gemaakt....

Dit - de evolutie van de mens tot supermens - was altijd het doel van de oude Mysteriën, en het werkelijke doel van de moderne Vrijmetselarij is niet het sociale en liefdadige doel waaraan zoveel aandacht wordt besteed, maar de bespoediging van de geestelijke evolutie van hen die ernaar streven hun eigen natuur te vervolmaken en om te vormen tot een meer goddelijke kwaliteit. En dit is een welomlijnde wetenschap, een koninklijke kunst.[ix]

Henry C. Clausen, toen Soeverein Grootcommandant van de Opperste Raad van de Schotse Rite der Vrijmetselarij, zinspeelde op een komende techno-spiritualiteit:

Wetenschap en filosofie, vooral wanneer verbonden door mystiek, moeten onwetendheid en bijgeloof nog overwinnen. De overwinning lijkt echter aan de horizon. Laboratorium en bibliotheek, wetenschap en filosofie... uitmuntende technici en theologen verenigen zich nu als pleitbezorgers van de unieke kwaliteit van de mens, zijn onsterfelijke ziel en zijn zich steeds uitbreidende ziel.[x]

De theosofie, met haar mengeling van Oosterse religies en Westers occultisme, leerde dat volmaaktheid kon worden bereikt door middel van gerichte, spirituele evolutie. Zij die zo ver gevorderd zijn, staan bekend als "Adepten of Supermensen."[xi]

Volgens C.W. Leadbeater, een vroege theosofische autoriteit, behielden deze Supermensen fysieke lichamen die de normale mens ver overtroffen in termen van levensduur en capaciteit. Er werd ook beweerd dat deze Adepten van lichaam naar lichaam konden veranderen en tijdelijk andere lichamen konden bezitten om een doel te bereiken.

Leadbeater presenteerde een algemeen argument voor deze Volmaakte Mensen:

Het bestaan van volmaakte mensen is een van de belangrijkste van de vele nieuwe feiten die de Theosofie ons voorlegt. Het volgt logischerwijs uit de andere grote Theosofische leringen over karma en evolutie door reïncarnatie. Als wij om ons heen kijken zien wij mensen die zich duidelijk in alle stadia van hun evolutie bevinden - velen ver beneden onszelf in ontwikkeling, en anderen die op de een of andere manier duidelijk op ons voorlopen. Aangezien dat zo is, kunnen er heel goed anderen zijn die veel verder gevorderd zijn; sterker nog, als mensen gestaag beter en beter worden door een lange reeks van opeenvolgende levens, die naar een bepaald doel toewerken, moeten er zeker sommigen zijn die dat doel al bereikt hebben.

Deze evolutie tot Volmaakte Mensen, zo geloofde men, maakt deel uit van het drama van inlijving in de Universele Overziel, het "grote eenheidsbewustzijn" of Brahma waarin de eenheid van allen bestaat.[xiii]

FLASHBACK: Dr. Thomas Horn bespreekt Profetische Implicaties van Transhumanisme op Strategische Perspectieven Conferentie

De transformatie van religie en maatschappij door middel van een proces van wereldwording wordt beschouwd als een andere dimensie van ditzelfde Grote Werk. Universeel bewustzijn en menselijke evolutie, opklimmend van het lagere naar het hogere, verschaft de achtergrond voor een obscure uitspraak in een uitgave uit 1891 van Lucifer, een theosofisch tijdschrift. In deze tekst werd de transmutatie beschreven als het overgaan van "de lagere koninkrijken van de natuur, tot de goddelijke trans-menselijke realisatie aan het eind."[xiv] Ruwweg twintig jaar later beschreef de Russische theosofische denker, P.D. Ouspensky, "kosmisch bewustzijn" als "het trans-menselijk maken van een mens tot een god."[xv]

Wat beschreven werd vanuit een esoterisch standpunt was een soort Singulariteit, een punt waarop spirituele techniek een planetaire transformatie inluidt, en een moment waarop de mens ophoudt mens te zijn op het evolutionaire pad. Een dergelijk hoogtepunt is ook afgeschilderd als een grote convergentie of opkomst. De transhumane versie ziet dit echter in de eerste plaats als een technische en informatieve convergentie: Machine intelligentie die de menselijke capaciteit overstijgt, die een exponentieel tempo van kunstmatige cognitie zal aanwakkeren en de mensheid zal dwingen om te transformeren in een Groot Wezen. Maar het debat binnen het transhumane kamp gaat door over hoe de Singulariteit eruit zal zien en wat het inhoudt. Het is een toekomstgerichte voorspelling met hartstochtelijke gelovigen en vragende sceptici. Niettemin past het bij Chardin's idee van het Omega Punt, die veronderstelde periode waarin wetenschap en spiritualiteit tot bloei komen in de evolutie van het kosmisch bewustzijn en de komst van de ultra-mens.

Google's Ray Kurzweil, een rockster in de transhumanistische gemeenschap, brengt de Singulariteit in verband met een mens-machine transcendentie. Kurzweil is religieus agnostisch en hoewel zijn benadering profetisch wetenschappelijk is, komt zijn concept neer op een spirituele vertaling door middel van technologie. De posthumane reis nadert een god-punt, dat een bestaan voortbrengt dat vergoddelijkt zou lijken in vergelijking met onze huidige situatie. Een paar regels uit zijn bestseller in de New York Times, The Singularity Is Near [De Singulariteit is nabij], helpen ons de punten achter zijn grote idee te verbinden:

Als een voltooiing van de evolutie in ons midden, zal de Singulariteit al deze manifestaties van transcendentie uitdiepen....

De materie en energie in onze omgeving zal doordrenkt raken met de intelligentie, kennis, creativiteit, schoonheid en emotionele intelligentie (het vermogen om lief te hebben, bijvoorbeeld) van onze mens-machine beschaving. Onze beschaving zal zich dan naar buiten uitbreiden en alle domme materie en energie die we tegenkomen veranderen in sublieme intelligentie - transcendente-materie en energie. Dus in zekere zin kunnen we zeggen dat de Singulariteit uiteindelijk het universum zal doordrenken met geest."[xvi]

Zoltan Istvan heeft zijn gedachten over de Singulariteit gepassioneerd verwoord tegenover de deelnemers aan het 10e Colloquium op Terasem Eiland:

Ik ben een persoon die streeft naar het vastleggen en bereiken van de Singulariteit.... Wie wil niet weten wat de Singulariteit werkelijk is? Wie...zou niet op een grote rode knop drukken en zeggen "Ik wil daar nu meteen heen" en alles ontdekken wat er is zo ver in de toekomst; of het nu almacht is, of dat het gewoon alwetendheid is, of dat het een perfecte eenheidsgeest is... of dat het een complete onderdompeling is in één, enkele entiteit waar, men zichzelf niet eens meer herkent.[xvii]

Ik geloof dat het onverklaarbare idee van de Singulariteit en de transhumane zoektocht om deze vage toekomst te bereiken, niet deugt.

Kan het worden bereikt of zelfs maar worden herkend als we niet zeker weten wat het is, vooral als het gaat om iets dat zo enorm groot, krachtig en allesomvattend lijkt? De werkelijkheid kan niet worden samengevat in een algoritme, laat staan in een formule die de menselijke ervaring evenaart of overtreft; machines - zelfs kunstmatige intelligentie - blijven steken in utilitaire functies, en het overschrijden van de beoogde mogelijkheden leidt vaak tot schade en degradatie; informatie is niet hetzelfde als leven; we zijn niet in staat te definiëren wat denken is, en het begrijpen van bewustzijn blijft buiten bereik.

Bewustzijn en zo veel van de menselijke ervaring kunnen niet worden gekwalificeerd of gekwantificeerd in de materie. Mens zijn is meer dan alleen "vleselijkheid" innemen. Er is een immateriële kant aan het bestaan: onze geesten en zielen, en de vrije wil wat samenhangt met relaties, overtuigingen, waarden, en onze unieke persoonlijkheden. Wij zijn niet alleen materiële entiteiten, maar een complex van biologie, geest en ziel. Wij zijn angstaanjagend en wonderbaarlijk gemaakt.[xviii]

Gehuld in materiële mystiek - dat het ons lot is om op de een of andere manier het materiële universum te doen ontwaken met onze materiële bekwaamheid - is het Omega Punt of de Singulariteit een poging om een versnellende technologische toekomst te verkopen op basis van een model uit een niet-bestaand verleden. Het beoogt te vertalen wat nooit bewezen is: de evolutionaire verandering van de ene soort in een geheel nieuwe soort, en niet zomaar een Darwinistische transformatie maar de komst van de zelfvergoddelijkte mens door de perfectionering van informatie.

Maar zouden we te maken kunnen krijgen met een soort Singulariteit, de eenwording van technologieën, religies, politiek en ideologieën, allemaal samengeperst in een wereldsysteem? Dit zou alleen mogelijk zijn onder de juiste internationale omstandigheden van extreme conflicten of sociale spanningen, die een planetaire eenheid ervaring opleveren en de mogelijkheid om de beschaving fundamenteel opnieuw op te starten. De persoon of entiteit die zo'n prestatie levert zou geprezen worden als een wereldredder, een leidende kracht om de evolutie te beheren. De Singulariteit zou worden belichaamd als het beeld van de Nieuwe Mens.

Historische patronen geven enige ruimte om te speculeren over hoe een ultiem beeld van de mens eruit zou kunnen zien. Modellen zouden een verbeterde Verenigde Naties kunnen zijn of een vervangende instelling met verstrekkende bevoegdheden, of een "planetaire koning" zoals voorgesteld door Yermentay Sultanmurat.[xix] Theosofen voorzien een komende vervolmaakte mens, de "wereldleraar" die alle dingen moet doen samensmelten in het "grote werk". Misschien zou een zelfbenoemde hogere intelligentie uit een andere dimensie de ambassadeur van de eenheid zijn, een buitenaardse messias die aanspraak maakt op de evolutionaire imperatief door aan te kondigen dat zijn ras de mensheid op aarde heeft gezaaid. Of misschien is het beeld iets dat wij fabriceren om vervolgens hoog opgevijzeld te worden; een kunstmatige intelligentie bezit en "tot leven gewekt" door een kwaadwillende spirituele entiteit. Dit is allemaal giswerk, het materiaal van films. De Bijbel beschrijft echter een komende Man van Wetteloosheid.[xx]

Zou het kunnen dat de Singulariteit een spirituele PSYOPS is, de laatste grote misleiding die de eerste grote misleiding weerspiegelt, in de spreektaal van de psychologische oorlogsvoering?

De toekomst, geworteld in het verre verleden, raast ons heden binnen.

Volgende: Transhumanisme: Kunstmatige verlossing, virtuele hemel, en synthetische onsterfelijkheid

Eindnoten:

[i] Mark Pesce, Becoming Transhuman , a presentation given at Mindstates, Berkeley, California, May 2001; transcript of talk, p. 10.

[ii] Genesis 1–3.

[iii] Romans 5:12.

[iv] Isaiah 64:6, Lexham English Bible (Logos Bible Software, 2011).

[v] Psalm 14:2–3.

[vi] Acts 4:12.

[vii] David F. Noble, The Religion of Technology: The Divinity of Man and the Spirit of Invention (Penguin Books, 1997/1999), p. 12.

[viii] Israel Regardie, The Original Account of the Teachings, Rites and Ceremonies of the Hermetic Order of the Golden Dawn (Llewellyn Publishing, 2003, first published in 1937), pp. 10, 135.

[ix] W. L. Wilmshurst, The Meaning of Masonry (Gramercy Books, 1980, originally published in 1922), p. 47.

[x] Henry C. Clausen, Emergence of the Mystical (Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry, Southern Jurisdiction, 1981), p. 92.

[xi] C. W. Leadbeater, The Masters and the Path (The Theosophical Press, 1925), p. 3. Other names ascribed to advanced soul beings include, “Great Ones, the Planetary Spirits, Great Angels, Karmic Deities, Dhyan Chohans, Buddhas, Christs and Masters.” (p. 200).

[xii] Ibid., p. 1.

[xiii] The concept of the Universal Over-Soul plays out in Terence McKenna’s idea of the Overmind. It is visible in the Rosicrucian and esoteric model of the Cosmic Christ, and in the New Age notion of Cosmic Consciousness. Each speaks to the same value: All is One.

[xiv] H. A. W. Coryn, “Consciousness,” Lucifer , Vol. 9, No. 50, October 15, 1891, p. 125.

[xv] P. D. Ouspensky, Tertium Organum: The Third Canon of Thought, a Key to the Enigmas of the World (Alfred A. Knopf, 1922, second edition, originally published in Russian in 1912), p. 318.

[xvi] Ray Kurzweil, The Singularity Is Near: When Humans Transcend Biology (Penguin Books, 2005), pp. 388–389.

[xvii] Zoltan Istvan, “Transhumanism,” presentation at the 10th Colloquium on the Law of the Futuristic Persons, December 10, 2015, Terasem Island, Second Life. Recording of the event on file.

[xviii] Psalm 139:14, “I will praise You, for I am fearfully and wonderfully made; Marvelous are Your works, and that my soul knows very well.”

[xix] See chapter 11.

[xx] 2 Thessalonians 2:1–12.

Bron: THE HYBRID AGE (PART 14): Perfectibility and Singularity » SkyWatchTV