De dood van journalist Abu Akleh en Bidens pro-Iran heroriëntatie

De Amerikaanse regering stelt Israël bloot aan existentieel gevaar.

Caroline Glick - 7 september 2022

Vier maanden lang kon niemand de schijnbare obsessie van de regering Biden verklaren om Israël te dwingen de verantwoordelijkheid te aanvaarden voor de dood van Al Jazeera-verslaggever Shireen Abu Akleh op 11 mei. Abu Akleh werd gedood in Jenin tijdens een vuurgevecht tussen terroristen van de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ), met wie zij was meegegaan, en IDF-troepen. Het gevecht vond plaats in de nasleep van een reeks moorddadige terreuraanslagen in Israëlische steden die het leven kostten aan 17 Israëli's. Bijna alle aanslagen werden gepleegd door PIJ-terroristen die vanuit Jenin waren ingezet.

De eis van de V.S. dat Israël de schuld voor de dood van Abu Akleh op zich zou nemen, is om verschillende redenen vreemd. Ten eerste, omdat de Palestijnen haar lichaam in beslag hadden genomen en geweigerd hadden Israëlische pathologen toestemming te geven het lichaam of de kogel die haar doodde te onderzoeken en dus kon Israël geen uitgebreid onderzoek instellen.

Ten tweede hebben de VS nooit zo'n verontwaardiging geuit over een eerder incident waarbij een journalist tijdens een gevecht werd gedood. Waarom was de dood van Abu Akleh erger dan de dood van Amerikaanse journalisten in Oekraïne? Toch heeft de regering de dood van Abu Akleh en haar eis dat Israël de verantwoordelijkheid op zich neemt, bij elke ontmoeting met Israëlische functionarissen sinds 11 mei aan de orde gesteld.

De derde reden waarom het gedrag van de regering-Biden bizar was, is dat Abu Akleh bij de terroristen was toen ze werd gedood. De PIJ is een volledig in handen van Iran en zijn Islamitische Revolutionaire Garde opererende franchise. Zoals IDF-majoor-generaal (res.) Gershon Hacohen deze week in het Mideast News Hour uitlegde, heeft de PIJ het gebied rond Jenin het afgelopen jaar omgevormd tot een Gaza-achtige terreurenclave in Noord-Samaria. Zij oefent controle uit over Jenin en alle gebieden in de regio. Onlangs heeft Iran de vorming gefinancierd van gezamenlijke terreurcellen van de PIJ, Fatah, PFLP en Hamas in geheel Judea en Samaria.

Door Israël te veroordelen voor de dood van Abu Akleh, legden de VS de nadruk op de legitimiteit van de operaties van het IDF tegen een door Iran gecontroleerde terreurgroep, wiens macht en reikwijdte snel toenemen.

Tenslotte, de obsessie van de VS om Israël de schuld te geven voor de dood van Abu Akleh heeft geen zin in het licht van de identiteit van haar netwerk. Abu Akleh deed verslag voor Al Jazeera. Sinds de oprichting in 1996 heeft Al Jazeera gediend als propagandatak voor islamitische terreurgroepen. Haar verslaggeving in Israël en de door Palestijnen gecontroleerde gebieden is één lange lijst van promotie van Palestijns terrorisme en terroristen en de demonisering van Israël, Joden en de IDF.

Het mysterie van de obsessie van de regering Biden om Israël te dwingen de schuld op zich te nemen voor de dood van Abu Akleh werd dinsdag opgelost. De dag nadat de IDF de bevindingen van haar onderzoek had vrijgegeven en had gezegd dat Abu Akleh hoogstwaarschijnlijk was gedood door vuur van de IDF, begon de regering-Biden naar verluidt van Israël te eisen dat het de gevechtsregels van de IDF in Judea en Samaria zou veranderen.

De druk van de VS als reactie op de dood van Abu Akleh was dus niet gericht op waarheidsvinding. Abu Akleh werd door de regering aangegrepen als een middel om Israël te dwingen in feite de controle over Judea en Samaria af te staan aan Iraanse terreurgezinde handlangers.

De Amerikaanse vijandigheid tegenover Israëls operaties tegen Iraanse volmachten in Judea en Samaria past in de algemene herschikking van het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten door de regering-Biden, weg van Israël (en de soennitische Arabieren) en in de richting van Iran. Deze herschikking is in een stroomversnelling geraakt nu de regering overuren maakt om Iran ertoe te verleiden in te stemmen met een nieuwe nucleaire overeenkomst. Neem Libanon, dat via Hezbollah door Iran wordt gecontroleerd. De VS zetten Israël onder druk om in te stemmen met een gasdeal met Libanon die een strategische ramp voor Israël inhoudt en een strategische triomf voor Iran belooft.

Sinds mei 2021 bemiddelt de regering-Biden bij de onderhandelingen tussen Israël en Libanon om tot een akkoord te komen over de verdeling van hun economische maritieme zones. Een dergelijk akkoord zal Libanon helpen bij hun plan om aardgas te exploreren en hopelijk te produceren uit het Qana-gasveld, waarvan een deel zich in de economische wateren van Israël bevindt.

Het geschil, en de ogenschijnlijke noodzaak om erin te bemiddelen, is ontstaan omdat Libanon de door de VN vastgestelde afbakening van Israëls economische wateren verwierp en een groot deel van die wateren voor Libanon opeiste. Helaas hebben de V.S., door in te stemmen met bemiddeling in het geschil, de Libanese standpunten, die door Hezbollah worden gedicteerd, gelegitimeerd.

Vanaf het begin van de onderhandelingen heeft Hezbollah, terwijl zij haar frontmannen in de Libanese "regering" stuurde om met de Amerikaanse gezant Amos Hochstein te onderhandelen, herhaaldelijk gedreigd het Israëlische gasplatform op het Karish-gasveld aan te vallen als Israël niet aan haar eisen zou toegeven. In juli heeft Hezbollah meerdere malen UAV's ingezet tegen Karish. Terwijl de onderhandelingen in de zomer vorderden, dreigde Hezbollah herhaaldelijk om Israëls gasplatforms op te blazen en een totale oorlog tegen de Joodse staat te beginnen.

In plaats van zich als reactie op de dreigementen van Hezbollah uit de besprekingen terug te trekken, hebben de VS deze gebruikt als middel om Israël te dwingen meer concessies aan Hezbollah te doen. De regering is er zo op gebrand om koste wat kost een deal te sluiten, dat het Witte Huis haar verslag van Bidens telefoongesprek met demissionair premier Yair Lapid vorige week afsloot met het onderstrepen van het belang dat Biden hecht aan het bereiken van een deal. "De president benadrukte dat het belangrijk is dat de onderhandelingen over de zeegrens tussen Israël en Libanon in de komende weken worden afgerond", aldus de mededeling.

De strategische implicaties van zowel de op handen zijnde overeenkomst als het feit dat erover wordt onderhandeld onder het geweer van Hezbollah zijn verwoestend voor Israël, en aantoonbaar ook voor zijn partners in het Oost-Mediterrane gaspartnerschap-Griekenland, Cyprus en Egypte. Zoals Tony Badran van de Foundation for Defense of Democracies in het News Hour uitlegde, is het verklaarde doel van de regering in de besprekingen om geld naar Libanon te krijgen. Maar aangezien Hezbollah/Iran Libanon controleren, zal alle geld naar Libanon gecontroleerd worden door Hezbollah. De regering weet dit.

Bovendien effenen de VS, door de toegang van het door Iran gecontroleerde Libanon tot de exploratie en produktie van gas te vergemakkelijken, de weg voor Iran om een speler te worden in het oostelijk Middellandse-Zeegebied. Deze ontwikkeling vormt niet alleen een bedreiging voor Israël en haar regionale partners, maar ook voor de Amerikaanse marineoperaties en de Amerikaanse bedrijven die zich bezighouden met de exploratie en winning van gas in de regio.

Ten slotte, als de onderhandelingen tot een overeenkomst leiden, scheppen zij een gevaarlijk precedent waarbij Israël zijn soevereine grondgebied onder het geweer van Hezbollah uit handen geeft.

De Knessetleden Yariv Levin (Likud) en Orit Struck (Religieus Zionisme) van de oppositie hebben uitgelegd dat, voordat Israël kan instemmen met de deal waarover nu wordt onderhandeld, deze volgens de Israëlische Basiswet-Referendums moet worden goedgekeurd door een meerderheid van 75% in de Knesset of door een absolute meerderheid van 61 wetgevers en een meerderheid van de Israëlische burgers in een referendum. Indien het akkoord niet overeenkomstig de basiswet aan de Knesset wordt voorgelegd, heeft het geen juridische waarde in Israël.

De aankondiging van het Witte Huis met betrekking tot het gesprek van Biden met Lapid was opmerkelijk omdat het ogenschijnlijke doel van het gesprek was om Israëls diepgewortelde oppositie tegen de nucleaire deal te bespreken die Biden en zijn adviseurs wanhopig proberen te sluiten met Iran. In de verklaring van het Witte Huis werd echter met geen woord gerept over de onderhandelingen.

Helaas wijst Lapids gedrag in de dagen na zijn telefoongesprek met Biden erop dat het gesprek geen invloed had op Bidens gedrag op de manier waarop Lapid had gehoopt. Het gesprek van 31 augustus was het eerste gesprek tussen de leiders sinds Biden zijn bezoek aan Israël zes weken eerder beëindigde. In de tussenliggende weken raakte het nieuws bekend over de verwoestende aard van de Amerikaanse concessies aan Iran. De Israëlische nationale veiligheidsadviseur Eyal Hulata en de minister van Defensie Benny Gantz reisden naar Washington om te proberen de regering ervan te overtuigen haar onderhandelingen een andere wending te geven, maar kregen geen gesprek met minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken en minister van Defensie Lloyd Austin.

Lapid kreeg uiteindelijk een gesprek met Biden nadat Mossad-directeur David Barnea de deal veroordeelde in een on-record persbriefing en het catastrofaal noemde voor Israël. Israëlische functionarissen vertelden verslaggevers dat de VS Israël had misleid over hun standpunten.

Barnea zou deze week in Washington de volledige Senaatscommissie voor Inlichtingen informeren over de rampzalige implicaties van de deal voor Israël. Maar op 5 september werd gemeld dat Lapid, gebogen had voor de druk van de regering, de hoorzitting van Barnea had geannuleerd. Hoewel Lapid het bericht ontkende, is het duidelijk dat Barnea's verschijning voor de commissie op zijn minst voor onbepaalde tijd is uitgesteld. Tijdens zijn ontmoetingen deze week in Washington wordt niet verwacht dat Barnea wetgevers zal ontmoeten.

De huidige stand van zaken met de regering ten aanzien van het nucleaire akkoord is een ramp omdat het akkoord zelf op drie manieren een existentiële bedreiging vormt voor Israël: Ten eerste stelt het Iran in staat om een nucleair bewapende staat te worden. Ten tweede biedt het Iran een enorme financiële meevaller - 275 miljard dollar alleen al in het eerste jaar van de deal en 1 biljoen dollar in 2030 - die Iran de middelen zal geven om een oorlog te financieren tussen Israël en de Palestijnse en Libanese proxies van Iran, waartegen Israël zich met moeite zal kunnen verweren.

Tenslotte brengt de deal het voortbestaan van Israël in gevaar, omdat het een bewijs is van het verraad van de regering Biden aan de alliantie tussen de VS en Israël ten gunste van Iran.

Op dinsdag ging Lapid naar een F-35 squadron om een boodschap aan Iran over te brengen. Lapid zei: "Het is nog te vroeg om te weten of we er inderdaad in geslaagd zijn om het nucleaire akkoord tegen te houden, maar Israël is voorbereid op elke dreiging en elk scenario. Als Iran ons blijft testen, zal het Israëls lange arm en capaciteiten ontdekken. Wij zullen op alle fronten blijven optreden tegen terrorisme en tegen degenen die ons kwaad willen doen. Zoals president Biden en ik zijn overeengekomen, heeft Israël de volledige vrijheid om te handelen zoals het ons goeddunkt om de mogelijkheid te voorkomen dat Iran een nucleaire bedreiging wordt."

Lapid heeft duidelijk Biden in zijn verklaring opgenomen in de hoop Iran ervan te overtuigen dat de regering Biden achter Israël staat. Helaas, aangezien het beleid van deze regering op alle fronten de tegenovergestelde boodschap uitdraagt, in plaats van kracht uit te stralen, projecteerde het Lapids zwakte.

Op dit punt moet Israël, als het zijn afschrikking tegenover Iran wil herstellen, ophouden met te buigen voor de druk van de regering-Biden. Het moet zijn weigering om de schuld voor de dood van Abu Akleh op zich te nemen, kracht bijzetten en de druk van de VS om zijn gevechtsregels te veranderen afwijzen. Israël zou zelfs moeten weigeren om de kwestie met regeringsfunctionarissen te bespreken.

Evenzo zou Israël zich moeten terugtrekken uit de besprekingen over een maritieme economische zone met Libanon/Hezbollah. En het zou het delen van inlichtingen drastisch moeten terugschroeven in het licht van het pro-Iran beleid van de regering-Biden.

De meerderheid van de Amerikanen steunt dit beleid niet. Israëls beste zet, gezien deze stand van zaken, is om te stoppen met het toelaten dat de regering beweert dat zij Israëls rug steunt, terwijl Biden's werkelijke beleid is om Israël in de rug te steken, waardoor het wordt blootgesteld aan existentieel gevaar.

Caroline Glick is een prijswinnend columniste en auteur van "The Israeli Solution: A One-State Plan for Peace in the Middle East."

Bron: Abu Akleh and Biden’s pro-Iran realignment | JNS.org