www.wimjongman.nl
De barende vrouw en het beloofde zaad: het centrale kader van bijbelprofetie
Gary - 13 september 2022
Achtergrond: de Bijbel is in wezen een macro-profetisch kader en verhaal, gecentreerd rond de persoon van Jezus Christus en handelend over het ongedaan maken van de catastrofe veroorzaakt door Satan in de Hof (vgl. Gen. 3:15-16 en Openb. 19:10). Met andere woorden, de Bijbel is het verhaal van de val en Gods plan, via het beloofde zaad, om de val te boven te komen. Zo is de barende vrouw met het gewonde Beloofde Zaad (Gen. 3:15-16) het centrale thema en beeld in de Schrift. Het komt zeer vaak terug in de Schrift en staat centraal in de profetie.
Daarom profeteren de profeten zo vaak in dit kader (zie Jes. 7:10-17; 9:3-7; 26:17-21; 66:6-9; Mic. 5:1-5; Jer. 30:5-11; Hos. 13:9-14). Bijvoorbeeld, onmiddellijk nadat we het beroemdste gedeelte van Jesaja hebben gelezen (De Lijdende Knecht - Jes. 53), zien we het beeld van Gen. 3:15-16 opnieuw (Jes. 54:1-10).
Nu lezen we in de Schrift dat het Beloofde Zaad zowel individueel als collectief is. Paulus brengt dit heel beknopt samen in Galaten 3: het Beloofde Zaad is zowel Christus als de Gemeente (Gal. 3:16, 29). Het is één en velen. Een mysterie in voorbije eeuwen, enigszins verborgen in het OT, volledig geopenbaard in het NT.
We hebben dus:
1. Het Sjabloon: een vrouw in bevalling met het Beloofde Zaad dat verwond zal worden en toch Satan zal verpletteren/overwinnen (Gen. 3:15-16).
2. De eerste vervulling (individueel): barende vrouw (Maria), Beloofd Zaad (Jezus als Hoofd van een mystiek lichaam geboren in Bethlehem), de tegenstander klaar om te verslinden (Herodes, zeker beïnvloed door Satan), en een ontsnapping aan de tegenstander/draak (Jezus, het Beloofde Zaad, die ontsnapt naar Egypte).
3. De tweede vervulling (corporatief/collectief): barende vrouw (Israël/Zion), Beloofd Zaad (Messias als het Mystieke Lichaam, de Gemeente), de tegenstander klaar om te verslinden (Satan en zijn wereldsysteem, zie Openb. 12-13), en een ontsnapping aan de draak (Mystiek Lichaam van Christus dat naar de hemel wordt opgenomen; zie Openb. 12:5).
Interessante kanttekening: Paulus past in Romeinen 16:20 de profetie van Gen. 3:15 over de Messias die Satans hoofd vermorzelt, toe op de Kerk. Ik vind dat fascinerend.
De toekomstige profetie van Openb. 12 is gebaseerd op het kader dat gegeven wordt in Jes. 26 en 66. In deze twee passages zien we:
1. Een barende vrouw, expliciet gedefinieerd als Israël/Zion.
2. Een geboorte van individuen onderscheiden van Israël/Zion (Jes. 26) / een geboorte van een natie onderscheiden van Israël/Zion (Jes. 66).
3. Geboorte/opstanding van individuen verborgen tijdens de komende Verdrukking (Jes. 26) / nieuw geboren natie (niet Israël), geboren vóór de bevalling/verdrukking van de vrouw (Jes. 66).
In Openb. 12:5 citeert Johannes met opzet de grammaticaal onjuiste Septuagint-vertaling van Jes. 66 ("huion arsen"; letterlijk "een zoon, een man"); met andere woorden, de mannelijke zoon van Openb. 12 is identiek aan de mannelijke zoon van Jes. 66. De mannelijke zoon van Jes. 66 is geen individu, maar een natie - een natie die verschilt van Israël, want in Jes. 66 is de vrouw Israël, niet het kind. De kind-natie van Jes. 66, onderscheiden van Israël, zou dus de heilige natie zijn die genoemd wordt in 1 Petr. 2:9 - de Gemeente. Merk op dat de Gemeente letterlijk begon/was gevormd, of je zou kunnen zeggen verwekt, in Israël rond 30-33 na Christus op Pinksteren.
In Jes. 66 staat expliciet dat de vrouw zal baren voor haar weeën. De barensweeën van de vrouw worden vergeleken met de Problemen/de Verdrukking van Jakob (Jer. 30), de tekenen van de Verdrukking die Jezus geeft in de Eindtijd-rede (Matt. 24:8), en het aanbreken van de Dag des Heren, beschreven door Paulus in 1 Thess. 5:1-4.
Als we al deze stukken samenvoegen, kunnen we Openbaring 12 zien als de kern van Openbaring en een macro-timeline van gebeurtenissen in de eindtijd. In feite hebben vele geleerden opgemerkt dat het boek Openbaring een zogenaamd chiasme is, en Openb. 12 is het centrum van dat chiasme (zie hier of schema).
Dus eerst definiëren we onze begrippen en personages in Openbaring 12:
De vrouw = Israël/Zion
Het kind = de Gemeente
De draak = Satan en zijn systeem die proberen de Kerk te dwarsbomen, en zich voorbereiden om "de Kerk te verslinden op het moment dat hij geboren wordt".
De baring van de vrouw = de verdrukking van Jakob; Daniëls 70e week; enz.
Merk op dat er hierboven niet echt sprake is van giswerk. Openb. 12 definieert expliciet de draak; Jes. 26, 54, 66, enz. definiëren expliciet de vrouw; Jer. 30, Mt. 24, 1 Thess. 5 definiëren expliciet de baring; Jes. 65:1, Deut. 32:21, Rom. 10:19-20, 1 Petr. 2:9, Gal. 3:28-29, Ef. 2:14-16, 1 Kor. 12:12-27, enz. definiëren expliciet het collectieve man-kind/natie; enz.
Onze in Openb. 12 gedefinieerde volgorde van gebeurtenissen is dus als volgt:
1. Draak staat klaar om de Gemeente te verslinden.
2. De Kerk wordt op wonderbaarlijke wijze weggevoerd om aan de draak te ontsnappen.
Opmerking: dit voltooit het Mystieke Lichaam van Christus en Jezus+Gemeente beginnen te regeren met de staf van ijzer (Jezus regeert met een staf van ijzer in Psalm 2, maar Jezus breidt deze belofte uit tot de hele Gemeente in Openb. 2:26-27); dus Openb. 12:5 wijst terug naar Psalm 2, Openb. 2:26-27, en ook Openb. 4-5 waar we Jezus zien regeren in de Hemel met de Oudsten.
3. Draak neergeworpen met zijn volgelingen.
Belangrijke opmerking: de middeleeuwse katholieke theologie leert dat Satan in het begin met zijn engelen werd neergeworpen, maar de Schrift geeft aan dat dit nog toekomstig is; merk op dat hij in Job nog toegang had tot de hemel en zie ook Zach. 3; verder noemt Paulus hem de vorst van de macht der lucht en de god van dit tijdperk; merk ook op: Openb. 12 geeft aan dat wanneer satan is neergeworpen hij maar een korte tijd heeft om te doen wat hij gaat doen, namelijk zijn macht en gezag aan het beest geven (zie Openb. 13). Tenslotte vermeldt Openb. 12 een menigte die zich in de hemel verheugt (de pas opgenomen Gemeente), maar een waarschuwing aan de aardbewoners: "maar wee de aarde en de zee, want de duivel is tot u neergedaald...".
4. Vrouw met weeën (d.w.z. Israël gaat de Verdrukking in).
5. De draak, niet in staat om de Gemeente te grijpen, richt zijn aandacht op het achtervolgen van Israël op aarde (Openb. 12:13). Dit zou de eerste helft van de Verdrukking/Tijd van Jakobs benauwdheid zijn.
6. De vrouw ontsnapt halverwege de Grote Verdrukking en wordt volledig beschermd voor de laatste helft, de Grote Verdrukking; zie Openb. 12:6, 14; ook Mt. 24:15-22.
7. Ten slotte, aangezien de draak de Gemeente door in de pre-verdrukking heeft verloren (Openb. 12:5) en Israël midden-verdrukking (Openb. 12:6, 14), richt hij nu zijn aandacht op de andere kinderen van de vrouw ("het overblijfsel van haar zaad") zoals beschreven in Openb. 12:17. Deze ontsnappen niet en worden allen overwonnen. (Openb. 13:7). Dit zijn wat velen de "Verdrukking-heiligen" noemen (in feite heidenen die tot geloof komen tijdens de Verdrukking en de Grote Verdrukking; zie Openb. 6:9-11; 7:9-14; 20:4).
Merk op dat wanneer we de Verdrukking-heiligen zien opstaan aan het einde van de Verdrukking in Openb. 20:4, er ook een aparte groep wordt afgebeeld die op tronen zit (de Oudsten - de enige groep op tronen in Openbaring).
Pre-trib bonusronde: Paulus' chronologie in 1 Tessalonicenzen 4-5
Wanneer we het beroemdste gedeelte van de Schrift over de opname lezen als één geheel, zonder acht te slaan op onze moderne vers- en hoofdstukmarkeringen, ontstaat een interessant beeld van de pre-verdrukking, eenvoudigweg door de volgorde waarin Paulus schrijft:
EERSTE: De opstanding en opname van de Gemeente
“Want de Heer zelf zal uit de hemel neerdalen met een schreeuw, met de stem van een aartsengel en met de bazuin van God. En de doden in Christus zullen eerst opstaan. Dan zullen wij, die leven en overblijven, samen met hen worden opgenomen in de wolken om de Heer in de lucht te ontmoeten. En zo zullen we altijd bij de Heer zijn. Troost elkaar daarom met deze woorden.
TWEEDE: De dag des Heren en een herinnering dat wij ontsnappen; zij (buiten de gemeente) niet.
“Maar over de tijden en de seozoenen, broeders, hebt u geen behoefte dat ik u schrijf. Want u weet zelf heel goed dat de dag des Heren zo komt als een dief in de nacht. Want als zij zeggen: "Vrede en veiligheid!" dan komt een plotselinge vernietiging over hen, als de weeën bij een zwangere vrouw. En zij zullen niet ontkomen. Maar u, broeders, bent niet in de duisternis, zodat deze dag u als een dief zou overvallen.
EINDELIJK: Paulus' vermaning dat de hele Gemeente zal worden opgenomen, niet alleen degenen die uitkijken; en een verdere herinnering dat wij niet tot toorn zijn bestemd (vgl. 1 Thess. 1:10), maar zij wel, terwijl wij zijn aangewezen ("voorbestemd") om samen met Hem te leven (d.w.z. 1 Thess. 4:16-18 = 1 Thess. 5:9-11)
“U bent allen zonen van het licht en zonen van de dag. Wij zijn niet van de nacht en niet van de duisternis. Laten wij daarom niet slapen, zoals anderen, maar waken en nuchter zijn. Want wie slaapt, slaapt 's nachts, en wie dronken is, is 's nachts dronken. Maar laten wij die van de dag zijn, nuchter zijn en het borstschild van geloof en liefde aantrekken, en als helm de hoop op redding. Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van heil door onze Heer Jezus Christus, die voor ons gestorven is, opdat wij, of wij nu waken of slapen, samen met Hem zouden leven.
BENT U KLAAR VOOR WAT KOMEN GAAT? Geloof in Jezus en wat Hij voor u volbracht heeft, is het enige dat u zal redden van wat komen gaat. Draagt u nog steeds uw zonden, of hebt u aanvaard dat Hij voor uw zonden stierf en weer opstond? Vandaag is de dag van verlossing. Morgen is u niet beloofd. Stap in de ark, want de zondvloed komt eraan.
Geef toe dat je een zondaar bent.
Geloof dat Jezus Christus voor uw zonden is gestorven en is opgestaan.
Roep de Heer Jezus Christus aan om je te redden.