En ik zag een andere engel opstijgen uit het oosten, die het zegel van de levende God had; en hij riep met luide stem tot de vier engelen, aan wie het gegeven was de aarde en de zee pijn te doen, zeggende: Doe de aarde geen pijn, noch de zee, noch de bomen, totdat wij de dienstknechten van onze God hun voorhoofden verzegeld hebben.

En ik hoorde het getal van hen die verzegeld waren; en er waren er honderd vier en veertig duizend van alle stammen der kinderen Israëls.

Van de stam Juda werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Ruben werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Gad werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Aser werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Nepthalim werden er twaalfduizend verzegeld.

Van de stam van Manasses werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Simeon werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Levi werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Issachar werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Zabulon werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam Jozef werden er twaalfduizend verzegeld. Van de stam van Benjamin werden er twaalfduizend verzegeld.

Daarna zag ik, en zie, een grote menigte, die niemand kon tellen, van alle naties en geslachten en volkeren en tongen, stond voor de troon en voor het Lam, bekleed met witte gewaden en palmen in hun handen;

En riepen met luide stem, zeggende: Heil aan onze God, Die op den troon zit, en aan het Lam. (Openbaring 7:2-10)

En ik keek, en zie, een Lam stond op de berg Sion, en met Hem honderdvierenveertigduizend, met de naam van zijn Vader op hun voorhoofden geschreven.

En ik hoorde een stem uit de hemel, als de stem van vele wateren, en als de stem van een grote donder; en ik hoorde de stem van harpers harpen met hun harpen: En zij zongen als het ware een nieuw lied voor de troon en voor de vier dieren en de oudsten; en niemand kon dat lied leren dan de honderdvierenveertigduizend, die van de aarde waren verlost.

Dezen zijn het die niet verontreinigd zijn met vrouwen, want zij zijn maagden. Dezen zijn het die het Lam volgen waarheen Hij ook gaat.

Dezen zijn verlost uit de mensen, als eerstelingen voor God en het Lam.

En in hun mond is geen bedrog gevonden, want zij zijn zonder schuld voor de troon van God. (Openbaring 14:1-5)

Wanneer de natie Israël na de vervoering wordt teruggebracht in haar land door het verbond dat door het hoofd van het herleefde Romeinse Rijk wordt gesloten (Dan. 9:27) is Israël nog steeds in ongeloof. God is echter zeer zeker met dat volk bezig om het tot redding te brengen. De hele zeventigste week van Daniël is een periode van voorbereiding op de komst van de Koning. Het evangelie van het koninkrijk, dat berouw vereist, wordt gepredikt. Er is een ontvangst van deze boodschap. God gebruikt veel verschillende middelen om "geheel Israël" tot redding te brengen tijdens de zeventigste week. Het Woord van God is beschikbaar en kan worden gebruikt, zodat de hongerige en dorstige Joden dat Woord kunnen onderzoeken om Christus te leren kennen. De Heilige Geest, hoewel niet inwonend in een tempel zoals in dit tijdperk, is niettemin werkzaam en zal een overtuigend en verlichtend werk doen. Tekenen zullen worden gegeven om Israël te wijzen op de kennis van Jehovah. Zo'n teken is de vernietiging van de koning van het noorden (Ezech. 39:21-29). Er zal de bediening zijn van de 144.000 verzegelden van Israël (Openb. 7) en de bediening van de twee getuigen (Openb. 11), alle met de bedoeling het volk tot bekering en verlossing te brengen. De uitstorting van de toorn van God is bedoeld om mensen tot inkeer te brengen (Openb. 16:9-10). Hoewel de meerderheid zich niet zal bekeren, kunnen sommigen zich door deze tekenen tot Jehovah bekeren.

De conclusie zou dan zijn, dat de natie, die aan het begin van de verdrukking niet gered is, een veelheid van getuigenissen van verschillende aard ontvangt, zodat de individuen door de periode heen redding ervaren en de natie uiteindelijk bij de tweede komst gered zal worden (Rom. 11:26-27). Het feit dat de broeders, waarnaar in Openbaring 12:10-11 wordt verwezen, overwinnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun getuigenis geeft aan dat velen tijdens de verdrukkingsperiode gered zullen worden....

In hoofdstuk zeven worden de 144.000 door God verzegeld, apart gezet voor een speciale bediening, voordat de grote verdrukking begint. Zij lijken verzegeld te zijn aan het begin van de verdrukkingsperiode. Naar alle waarschijnlijkheid is de menigte heidenen, beschreven in de volgende passage (Openb. 7:9-17), door de bediening van deze groep tot kennis van het heil gekomen. In hoofdstuk veertien wordt dezelfde groep afgebeeld aan het einde van de verdrukking, wanneer het koninkrijk wordt gevestigd. De terugkerende Koning is op de berg Sion, zoals van Hem was voorspeld (Zach 14:4). Bij Zijn terugkeer verzamelen de trouwe getuigen zich bij Hem, nadat zij verlost zijn (Openb. 14:4) en te midden van de afvalligheid trouw hebben getuigd (Openb. 14:4-5). Zij worden genoemd "de eerstelingen voor God en het Lam" (Openb. 14:4), d.w.z. zij zijn de eersten van de oogst van de verdrukkingsperiode die in het millennium zullen komen om de duizendjarige aarde te bevolken. Aangezien de oordelen zullen worden uitgestort over Babylon (Openb. 14:8), over het beest (Openb. 14:9-12), over de heidenen (Openb. 14:14-17), en over het ongelovige Israël (Openb. 14:18-20), worden deze 144.000 gezien als behouden door alles wat de aarde meemaakt, zodat zij de eerstelingen van die periode zullen zijn. Stevens vat goed samen:

"Het lijkt zowel natuurlijk als redelijk om in dit gezelschap van honderdvierenveertigduizend - nu meer dan overwinnaars en staande gekomen, vertaald en verheerlijkt - het gezelschap van hetzelfde aantal te vinden dat in hoofdstuk 7 werd geïntroduceerd, een geselecteerd gezelschap uit alle stammen van Israël, verzegeld in hun voorhoofden met het 'zegel van de levende God' en als Zijn 'dienaren'. Deze Israëlieten werden gezien als speciale vaandeldragers van het geloof vanaf het tijdperk van het zevende zegel. Nu, in het veertiende hoofdstuk, wordt dit gezelschap, naar het schijnt, opnieuw voorgesteld in het genot van de beloning en de lofbetuigingen die hun zullen toekomen nadat hun loop is voltooid. Het is opmerkelijk dat niet één van hen gefaald heeft."

...De bestemming van het overblijfsel. Sprekend over hen die tot de Heer zijn gebracht door de bediening van de 144.000 in Openbaring 7:15-16, schrijft Johannes:

"Daarom staan zij voor de troon van God en dienen Hem dag en nacht in zijn tempel; en Hij die op de troon zit, zal in hun midden wonen.

"Zij zullen niet meer hongeren, noch dorsten, noch zal de zon op hen schijnen, noch enige hitte.

"Want het Lam dat in het midden van de troon zit, zal hen voeden en hen leiden naar levende fonteinen van water; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen."

Zij worden gezien "voor de troon" (Openb. 14:3). De bestemming van dit overblijfsel is dus het koninkrijk waarover Christus zal regeren vanaf de "troon van David". Deze beloften zijn niet hemels, maar aards, en zullen worden vervuld in het millennium.[i]

De Bijbel zegt in Joël, hoofdstuk 2: "Daarna zal het gebeuren dat Ik Mijn Geest zal uitstorten op alle vlees; uw zonen en uw dochters zullen profeteren, uw oude mannen zullen dromen dromen, uw jonge mannen zullen visioenen zien. En ook op Mijn dienstknechten en op Mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen Mijn Geest uitstorten" (Joël 2:28-29).

Deze 144.000 getuigen zijn geselecteerd uit de twaalf stammen van Israël. Hun voorhoofd is verzegeld en zij zijn dienaren van de levende God. En de Bijbel zegt dat zij ook voor God zijn afgezonderd - dat betekent dat ze een speciale roeping van de Heer hebben. Openbaring 14:4 zegt: "Dezen zijn het die niet met vrouwen verontreinigd zijn, want zij zijn maagden."

Nu hebben veel mensen geprobeerd dat te vergeestelijken en te zeggen dat zij geen geestelijk overspel hebben gepleegd, maar dat is te veel in de tekst lezen. Ik geloof dat deze mannen celibatairen zullen zijn die over de aarde rondlopen om het evangelie te verkondigen. En eerlijk gezegd, als je leest wat er gebeurt in de Verdrukking, zal er geen tijd zijn voor deze mannen om gezinnen te hebben. Ze zullen op reis zijn en op een missie, en het zal een full-time taak zijn. Als we de druk van de Verdrukking begrijpen, is het gemakkelijk te begrijpen waarom deze predikers dan een moeilijk huwelijksleven zouden hebben.

De 144.000 worden gespaard van het oordeel

Zij worden ook gespaard van het komende oordeel. Er staat: "doe de aarde, de zee en de bomen geen kwaad, totdat wij de dienaren van onze God op hun voorhoofd verzegeld hebben" (Openbaring 7:3). Met andere woorden, deze mannen zullen er niet uitgehaald kunnen worden. Er zal zeker woede tegen hen zijn vanwege hun prediking. Maar de Bijbel zegt dat niemand hen zal kunnen raken omdat de Almachtige God Zijn armen om hen heen zal hebben.

Weet je, het is interessant dat we dat zelfs vandaag de dag nog kunnen doen, nietwaar? Ik zal je een geheimpje vertellen. Toen ik begon te reizen als jonge predikant, waren mijn kinderen nog jong. Ik stapte altijd in het vliegtuig vanuit Fort Wayne, Indiana, en had een kleine angst in mijn hart. Nu was ik niet bang om te sterven - ik was niet angstig om te sterven, maar ik was er echt niet bang voor. Maar ik had een grote angst voor mijn kinderen, voor mijn vrouw en mijn kleine kinderen. En op een dag kwam een oudere voorganger naar me toe en gaf me dit gezegde, en ik schreef het in mijn Bijbel. Hier staat het: "Gods mens, in het centrum van Gods wil, is onsterfelijk totdat God met hem klaar is."[ii]

Ik belde eens met Zola Levitt en vroeg zijn mening over deze zaak. Zola is een Messiasbelijdende Jood die een bijbelprofetische bediening heeft. Toen ik hem vroeg of hij geloofde dat de 144.000 Joden uit Openbaring 7 als evangelisten zouden dienen om de wereld tot Jezus te bekeren, zei hij: "Natuurlijk! Waarom denk je dat de Heer ons het soort persoonlijkheid heeft gegeven dat we hebben?"

Ik was niet van plan die vraag aan te raken zelfs niet met een tien meter lange stok, dus hied ik me dom. "Waar heb je het over?" vroeg ik.

"Is het je nooit opgevallen," vroeg Zola, "dat Joden opdringerige mensen zijn?"

"Nou ja," antwoordde ik, "nu je het zegt, moet ik zeggen dat ik dat wel heb."

"Nou," zei Zola, "God heeft ons dat soort persoonlijkheid gegeven, zodat we de grootste verkopers ter wereld kunnen zijn. En op een dag, tijdens de Verdrukking, zullen 144.000 gelovige Joden die vaardigheden gebruiken om een groot aantal niet-Joden tot Jezus te bekeren. We gaan mensen tegen de muur duwen en bij de keel grijpen tot ze zeggen: "Jezus! Voordat de Verdrukking voorbij is, zullen we meer mensen tot Jezus bekeren dan jullie heidenen in de afgelopen 2000 jaar hebben gedaan."

Alles wat ik kon zeggen was: "Ik hoop dat je gelijk hebt."[iii]