De ambassadeur van Obamastan

Het was diep deprimerend om te luisteren naar de nieuwe Amerikaanse ambassadeur in Israël, Thomas Nides, sprekend op een webinar geproduceerd door Americans for Peace Now. Zowel de toon als de inhoud van zijn opmerkingen waren ontmoedigend.

De toon gaf uitdrukking aan de arrogantie die we hebben leren verwachten van functionarissen van de regering Obama, waarvan Nides er een was. Jonathan Tobin zei dat Amerikaanse ambassadeurs in Israël vaak meer optreden als "keizerlijke proconsuls," gestuurd om bevelen te geven aan de kolonialen, en dat past bij Nides. Joodse gemeenschappen in Judea/Samaria maken hem "woedend". Woedend! De Palestijnen, aan de andere kant, zijn slechts iets minder dan perfect:

De Palestijnen zijn ook niet perfect ... deze martelaarsbetalingen [sic!] ... hebben een enorme hoeveelheid problemen veroorzaakt ... Ik werk samen met minister Gantz en met de premier en de Palestijnen om uit te zoeken hoe we dit kunnen stoppen, want het geeft de haters - en er zijn haters - een excuus "nou, we kunnen DIT niet doen, want ze betalen voor mensen die Joden vermoorden."

Dus, wacht. Het probleem met de Palestijnse Autoriteit die terroristen betaalt om Joden te vermoorden is dat iemand dit zou kunnen aanvoeren als een reden om concessies aan de Palestijnen te onthouden? Dat is eigenlijk het probleem, niet het feit dat ze Joden vermoorden? En iedereen die er zo over denkt is een hater? Ik moest dit verschillende keren beluisteren om te geloven dat hij het werkelijk zei. Ik was hamum, zoals ze in het Hebreeuws zeggen, donderslag bij heldere hemel.

Nides schijnt niet te beseffen hoe neerbuigend hij klinkt. Met betrekking tot Oekraïne zei hij: "[Bennett en Lapid] hebben alles gedaan wat we hen gevraagd hebben. Ze hebben geen stap gezet zonder contact met ons." Dat geeft me zo'n ... soeverein gevoel.

Dat is de toon. Maar de inhoud is eigenlijk meer verderfelijk, indien mogelijk.

Het zal niet verbazen dat Nides een "twee-staten-oplossing" wil, aangezien dat het beleid van zijn regering is. Hij ziet het als zijn taak om de obstakels voor het bereiken van die oplossing, waarvan hij lijkt te denken dat die zich voornamelijk aan Israëlische zijde bevinden, uit de weg te ruimen. Hij is ongelooflijk naïef over de houding van de Palestijnen, die hij beschrijft alsof het enige wat ze willen een klein Amerika op de "Westelijke Jordaanoever" is, met 4G (of 5G!) mobiele telefoondiensten beschikbaar voor iedereen, met Google en Amazon die faciliteiten openen in hun land, en natuurlijk "vrijheid" en "waardigheid".

Op de een of andere manier is het hem ontgaan dat deze weliswaar onvolmaakte Palestijnen in overweldigende meerderheid - zowel de leiders als de straat - het bestaan van een Joodse staat tussen de rivier en de zee afwijzen, en een tweestatenregeling slechts beschouwen als een tijdelijk hulpmiddel op weg naar "de verlossing van heel Palestina". En op de een of andere manier hebben de mensen van Peace Now dit niet naar voren gebracht. Zij verzuimden ook te vermelden dat een Palestijnse staat in Judea en Samaria, door de eenvoudige geografie, een dodelijke bedreiging is voor het voortbestaan van Israël.

Nides is een van die mensen die in bijzinnen spreken, soms midden in een zin van spoor veranderend, zodat het moeilijk kan zijn om er een samenhangend citaat uit te halen. Maar luister naar wat hij zei over Jeruzalem:

Hij [Biden] staat volledig achter een tweestatenoplossing met een verdeelde ... je weet wel, hoe die verdeeld is, de hoofdstad, en alle gesprekken rond, je weet wel, hoe de gebieden eruit zien ... mijn taak is om dingen weg te halen die die mogelijkheid onmogelijk maken ... als ze de hoop verliezen ...

Een verdeelde wat? Alsof we dat niet weten! En ik hou van de toevoeging "als ze de hoop verliezen," een knipoog naar de opvatting dat Palestijns terrorisme het gevolg is van wanhoop, terwijl het in feite wordt aangemoedigd als ze denken dat ze aan de winnende hand zijn.

>Ik zeg dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël is, dat is waar, maar ik zeg ook dat over de uiteindelijke status van Jeruzalem door de partijen zal moeten worden beslist. De reden dat we [vóór Trump] de ambassade nooit hebben verplaatst, was om dat open te laten als een kwestie van een definitieve status die door de partijen moet worden beslist ...

Het is duidelijk dat we nu terug zijn in Obamastan, waar de aspiraties van de Palestijnen evenveel of meer gewicht hebben dan de veiligheid van de Joodse staat; en waar Israël de prijs moet betalen voor de mislukkingen van het Arabische leiderschap. Ik verwacht hernieuwde druk om elke vorm van bouw in Judea/Samaria en Oost-Jeruzalem te bevriezen, en mogelijk een terugkeer naar "vredesverwerking", die tot doel heeft een soevereine Palestijnse staat te stichten met haar hoofdstad in een verdeeld Jeruzalem.

Ik weet dat het klinkt als een eindeloze lus, maar we hebben onszelf in deze situatie gebracht toen we toestonden dat ons land een satelliet van de VS werd. Jonathan Tobin stelt voor dat het Ministerie van Buitenlandse Zaken Nides naar zijn kantoor roept en hem een uitbrander geeft, door uit te leggen dat hij geen "keizerlijke proconsul" is en dat Israël een soevereine staat is. Maar wie houdt wie voor de gek - dat is zeer onwaarschijnlijk, want wij zijn een satelliet. Dankzij onze te grote afhankelijkheid van Amerikaanse militaire hulp, zijn we kwetsbaar voor plotselinge stopzetting van de levering van kritieke artikelen, zoals Obama in het verleden stopte met de levering van in de VS gemaakte Hellfire raketten tijdens een van onze periodieke oorlogen met Hamas in Gaza, omdat hij dacht - na het horen van door Hamas verstrekte slachtoffercijfers! - dat Israël te veel mensen doodde in Gaza. En het recente oponthoud bij de toewijzing van fondsen voor de Tamir onderscheppingsraketten die door het Iron Dome-systeem worden gebruikt, moet ons aan het denken zetten.

Er is geen snelle oplossing. We kunnen onze "gouden handboeien" niet in één keer afsnijden. Het zal een lang proces zijn van het ontwikkelen van eigen bronnen voor militaire hardware en andere strategische goederen (voedsel kan ook niet worden genegeerd. Ik was geschokt toen ik merkte hoeveel van het spul in mijn plaatselijke supermarkt uit Europa werd geïmporteerd). We zijn nu gezegend met een grote voorraad aardgas, wat een uiterst belangrijk stukje van de zelfvoorzieningspuzzel is.

Maar we zullen niet op onze bestemming aankomen als we niet aan onze reis beginnen, en tot nu toe zie ik geen beweging.

Bron: The Ambassador from Obamastan | Abu Yehuda