www.wimjongman.nl
Tijdgeest 2025
Aftellen naar 2025 en het geheime lot van Amerika -
Deel 7: ER OPEREERT IETS DUISTERS ACHTER DE GROTE MEDIA
27 juli 2021 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel-3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41
Deel 42 - Deel 43 - Deel 44 - Deel 45 - Deel 46 - Deel 47 - Deel 48 - Deel 49
Een ander element van het conglomereren is dat media vaak met één homogene stem worden vertegenwoordigd. Dit geeft een verkeerd beeld van de gesproken meningen van controlerende entiteiten, als een collectieve publieke consensus, wat niet altijd accuraat is. Een complicerende factor is het feit dat zo'n consolidatie alleen nationale en wereldwijde informatie vertegenwoordigt. Het gebrek aan lokaal nieuws is meer dan het verlies van berichtgeving over geografisch nabije gebeurtenissen. Dit betekent dat als een neergezet standpunt niet overeenstemt met de op nationaal niveau verkondigde retoriek (zoals is opgemerkt met betrekking tot burgerrechtengroeperingen, belangengroepen, minder bekende kandidaten, enz.). Als we kijken naar de passiviteit waarmee mensen het nieuws ontvangen, het nationale/mondiale filter waar verhalen doorheen worden gefilterd, en de mogelijkheid om meningen of vooringenomenheid voor te stellen als feiten of publieke consensus, kunnen we zien hoe deze elementen in combinatie met de enorme verzadiging waarover onze moderne pers beschikt, kunnen leiden tot een situatie waarin één enkele gebeurtenis, beweging of stem het politieke momentum kan beïnvloeden, mogelijk zelfs wereldwijd. Aangezien sensatiezucht de verkoop stimuleert, bestaat altijd het risico dat louter "drama" in de publieke opinie wordt gelijkgesteld met geloofwaardig nieuws, terwijl onderzoekende, op feiten gebaseerde verhalen minder aandacht krijgen.
En dan hebben we het nog niet eens over het geld dat netwerken verdienen aan betaalde advertenties voor politieke groeperingen of campagnevoerders, waardoor de objectiviteit tussen dergelijke politieke vertegenwoordigers en hun coöperatieve advertentienetwerken ongetwijfeld scheefgetrokken wordt. Als we dit alles samen nemen, wordt het duidelijk dat we zijn geëvolueerd van een situatie waar de pers bestaat om de bevolking te informeren, naar een situatie waar ze wordt misbruikt om de bevolking te manipuleren en te sturen.
Deze overgang betekent een cruciale (en verwoestende) omwenteling in de geschiedenis van de media-invloed. Het kruiselingse eigendom van televisie- en radiostations en kranten heeft diepere implicaties dan alleen maar een dubbele eigendom. Bronnen die zich vroeger op het nieuws richtten om gebeurtenissen te verslaan, zien zich nu in een positie om meer winst te maken voor film- en verkoopactiviteiten. Als politieke berichtgeving negatieve reacties van kijkers veroorzaakte, dan is er de extra dreiging dat hun aankoop- of amusementsbeslissingen ook een impact zullen zien. Bovendien werd de macht van de media al snel een middel om politieke ondernemingen te bevorderen. De scheidslijnen tussen verslaggeving en media voor amusement vervaagden, en financiële mogelijkheden zorgden er al snel voor dat de scheidslijnen tussen de verschillende gebieden vervaagden, waardoor kruis-eigendom een vorm van kruisbesmetting werd tussen tegenstrijdige belangen.
Aan de ene kant bestonden televisie en films nog steeds als amusement. Na het verschijnen van een televisie in elk huis in de jaren 1950, kwamen adverteerders er al snel achter dat zij op een goudmijn zaten als deze nieuwe innovatie op de juiste manier werd gebruikt. Voorheen beperkt tot gedrukte media, vonden ze dat de televisie hun reclame kon invoeren in elk huis. In het begin, hun doelgroep was meestal de vrouwen, met de meeste kans om thuis te zijn tijdens de dag. Al snel werd marketing voor kinderen toegevoegd aan tv-reclames die werden uitgezonden tijdens tekenfilmproducties. Tegenwoordig is niemand meer veilig voor het spervuur van commerciële reclame.
Aan de andere kant werd TV ook snel een uitlaatklep voor nieuwsverslaggeving. In het ideale geval genoot het publiek van de waarheid in de berichtgeving, zolang deze gescheiden werd gehouden van de verkoopkant van de media. Dit werd grotendeels bereikt via de regels die de eigendom van verschillende nieuwskanalen beperkten. Naarmate de tijd vorderde, werden televisie en radio steeds populairdere bronnen van nieuws, maar men begreep nog steeds dat amusement en verslaggeving in gescheiden arena's plaatsvonden. Op een ander vlak beseften de regeringen, net als adverteerders, echter al snel dat TV een geweldig instrument was voor het mainstreamen van campagnes en voor andere politieke mededelingen. Het was gemakkelijk te integreren, aangezien zoveel nieuws overliep in politieke sferen en vice versa. Bovendien diende de TV om "de kandidaat en de kiezer intiemer met elkaar in contact te brengen dan vroeger mogelijk was," en "geen enkele kandidaat voor een hoge nationale of staatspost kan het zich veroorloven een medium te negeren dat minstens 98 procent van alle Amerikaanse huishoudens bereikt."[i] Mainstreaming van kwesties, debatten, interviews met kandidaten, en vrijwel alle andere aspecten van politieke interactie werd informatie die de televisie snel in de huiskamer van elke kiezer bracht. We hoeven niet veel tijd te besteden aan het bedenken van alle manieren waarop de introductie van de televisie de reikwijdte van het politieke campagne-voeren volledig heeft veranderd. Toch werden zij nog een tijd lang beschouwd als gescheiden van de commerciële media.
Door kruiselingse eigendomsverhoudingen, en later door consolidatie van conglomeraten, zijn deze verschillende mediasferen (amusement, reclame en politiek) met elkaar in botsing gekomen. Veel van de bedrijven die eigenaar zijn van deze entiteiten zijn met elkaar verweven, en de daaruit voortvloeiende kruisbesmetting heeft de neiging om elke agenda de andere te laten overspoelen. In de loop der tijd zijn politieke agenda's, marketingadvertenties en amusement op hetzelfde terrein terechtgekomen, waarbij de boodschappen gemakkelijk kunnen worden verward. Dit maakt het moeilijker voor mensen om te weten wat echt is, wat uit politieke agenda's komt om stemmen in een bepaalde richting te drijven, en wat louter voor amusementsdoeleinden is, wat georkestreerd is om commerciële verkoop te genereren, en welke theatraliteit is bedacht om passies bij kijkers op te wekken voor afwijkende bijbedoelingen.
Tenslotte, wanneer de nieuwszenders eigendom zijn van entertainmentbedrijven, kunnen we er dan ooit nog zeker van zijn dat de berichtgeving geloofwaardig is en niet bezoedeld door sensatiezucht voor amusementsdoeleinden? Maar nogmaals, wanneer entertainment eigendom is van nieuwsbedrijven, kunnen we er dan wel zeker van zijn dat producten die voor ons amusement worden gemaakt, dat ook zo zijn? Of zou het kunnen zijn dat ze worden gemaakt en gebruikt om de bevolking te conditioneren om te accepteren wat er binnen politieke sferen wordt beweerd? Het is geen toeval dat een beweging die momenteel aan de gang is, op een bepaald moment het onderwerp wordt van televisieshows en films. Vaak zijn de bedrijven die dit soort zaken promoten eigendom van dezelfde moedermaatschappij.
Grote media
Er is gezegd dat 90 procent van alle media die we dagelijks [in de VS] zien, afkomstig is van zes controlerende bedrijven die bekend zijn geworden als "Big Media". Hoewel het afzonderlijke entiteiten lijken, vinden we bij nader onderzoek vele fusies en overnamestrijd om nieuwe activa en winstmiddelen te verwerven en te innoveren. Als zodanig zijn vele netwerken of bedrijven eigendom van meer dan één bedrijf op deze lijst met een bepaald percentage van het aandeelhouderschap. Dit is vermeldenswaardig, aangezien vele ervan door de buitenwereld als concurrenten worden beschouwd, terwijl hun belangen - en investeringen - toch met elkaar verweven zijn. Een verdere complicatie bij de eigendomsverhoudingen is het feit dat, terwijl onderhandelingen aan de gang zijn, velen chronologische bepalingen opleggen aan de omzettingen, waardoor hun eigendom op een toekomstige datum overdraagbaar wordt, waardoor het huidige bezit van activa ingewikkeld wordt. Dit alles gezegd zijnde, volgt hier een actueel overzicht van de conglomeraten die bijna elk moment van ons leven beïnvloeden.
AT&T
Elk van de volgende bedrijven is rechtstreeks eigendom van of een dochteronderneming van AT&T: Warner Media LLC, Warner Brothers, DC Entertainment (DC Comics en DC Films), New Line Cinema (onlangs beroemd geworden door The Lord of the Rings film franchise), HBO, Otter Media, DirecTV, Cricket Wireless, en Turner Broadcasting System, die wordt geleverd met een eigen lijst van dochterondernemingen. Deze omvatten CNN, Boomerang, Cartoon Network, Turner Classic Movies, TNT, TBS, en Turner Sports (dat verschillende sportwebsites omvat zoals NBA.com en het Bleacher Report). Omdat AT&T is voortgekomen uit de eerste telefoonbedrijven - die oorspronkelijk American Telephone and Telegraph Company heetten - bezit het ook nog enkele archaïsche overblijfselen van de telefoonindustrie, zoals de Gouden Gids en "bijna alles met de naam 'Bell' erin"[ii],[iii],[iv].
Walt Disney Company
De volgende bedrijven zijn ofwel rechtstreeks eigendom van Disney of zijn dochterondernemingen van Disney: ABC News, Disney Media Networks, ESPN (80 procent), Touchstone Pictures, Marvel, Lucasfilm, A&E (50 procent), Pixar, Hollywood Records, Vice Media (10 procent), Core Publishing, The History Channel (50 procent), Lifetime (50 procent), en vele anderen, te talrijk om op te noemen. Daarnaast zijn talloze filmfranchises in handen van Disney, zoals Indiana Jones, Star Wars, The Muppets, en Marvel. Daarbovenop komt nog het vanzelfsprekende eigendom van de Walt Disney-themaparken en de Disney-televisiekanalen wereldwijd. Bovendien heeft Disney onlangs een fusie met Fox ter waarde van 71 miljard dollar afgerond, waarbij het activa heeft verworven zoals de televisie- en filmstudio's van Fox, FX, National Geographic, en belangen in enkele activa in Londen en India. Disney verwierf Fox's aandeel van 30 procent in Hulu, dat, gevoegd bij Disney's eerdere aandeel van 30 procent, het een controlerend aandeel van 60 procent geeft. Ook filmfranchises als Avatar, X-men, The Simpsons en Deadpool werden verworven. Er vond echter een interessante ruil plaats tijdens het voorstel voor deze fusie. Oorspronkelijk was het bod voor de overname 52 miljard dollar, wat in 2017 was besproken en zelfs terloops geaccepteerd tussen Disney-topman Bob Iger en Fox-topman Rupert Murdoch. Enkele maanden later probeerde Comcast Iger echter te overbieden voor de activa, door Murdoch 65 miljard dollar te bieden. Iger's reactie was om een tegenbod te doen en Comcast te overbieden voor 71 miljard dollar. Hier is de draai: De structuur van het verkoopcontract gaf Murdoch de optie om zijn betaling in contanten of in aandelen Disney-aandelen te ontvangen, waarvoor de Murdoch-stichting koos om te doen. De transactie is dus eigenlijk meer een fusie dan een verkoop, en zorgt voor een soort kruisbestuiving van belangen tussen voorheen concurrerende entiteiten. Murdoch is nu een machtige aandeelhouder in Disney, naast het behoud van zijn greep op bepaalde Fox activa zoals Fox Business Network, Fox News Network, Fox Broadcast Network, Fox Sports, en Fox televisiestations.[v],[vi],[vii],[viii],[ix]
Comcast
Comcast is benoemd tot de grootste breedbandprovider in de VS, "met meer dan 22 miljoen internetklanten" gemeld in 2017.[x] Het heeft ook activa in de film- en televisie-industrie, waaronder de filmgigant Universal Studios, die op zijn beurt Universal Pictures International, Universal Studios Home Entertainment, Universal Animation Studios, Universal Interactive, en andere kleinere filmmakers zoals Illumination Entertainment, Focus Features, en Working Title Films exploiteert. De volgende bedrijven zijn alle rechtstreeks eigendom van of dochterondernemingen: MSNCB; NBCUniversal, dat ook NBC, NBC News, NBC Studios, en NBC Sports (samen met verscheidene andere minder bekende sportoutlets) exploiteert, samen met NCBUniversal cable (dat een keten van kabelkanalen exploiteert zoals Bravo, USA Network, CNBC, MSNBC, E! SyFy, Sleuth, en vele anderen) en DreamWorks Animation Studio; Universal Studios; Fandango; New Era Tickets; het Platform; StreamSage; Universal Pictures; en Hulu (waar Disney momenteel mee onderhandelt om het te kopen en volledige controle te verkrijgen). Comcast is ook eigenaar van the Weather Channel en internetbijbehorende diensten zoals theweatherchannel.com en aanverwante apps en Xfinity branding (waaronder Xfinity TV, Xfinity Voice, en Xfinity Internet). Tot haar activa behoort ook XUMO, een online streaming videodienst met bijna tweehonderd kanalen. Tot haar dochterondernemingen behoren ook verschillende extra-Amerikaanse ondernemingen zoals Telemundo , Latin America Pay Television Service (LAPTV), en vele andere Hispanic televisiezenders.[xi],[xii],[xiii]
Nationale Amusements
De volgende bedrijven zijn rechtstreeks eigendom van National Amusements of zijn er dochterondernemingen van: CBS (80 procent) Viacom, Paramount Pictures, Paramount Communications, Blockbuster, Comedy Central, MTV, VH1, Nickelodeon, BET, CMT, Showtime Networks, en Simon & Schuster, en bioscoopbedrijven zoals IMAX (in verschillende Amerikaanse staten), Cinema de Lux, Showcase Cinemas, en Multiplex Cinemas; het bezit ook een deel van de aandelen in Fandango.[xiv],[xv] ,[xvi]
News Corp/FOX Corp
News Corp is eigenaar van de New York Post, HarperCollins, de krant Sun (UK), de Sunday Times (UK), en Dow Jones & Co., die de Wall Street Journal exploiteert. Het is ook eigenaar van 20th Century Fox Film Corp., Fox Television, Fox Broadcasting, Fox News, en Fox Sports (Zoals eerder vermeld, werden deze activa door Murdoch behouden tijdens de fusie met Disney). De familie Murdoch bezit 39 procent van de aandelen in zowel News Corp als Fox Corp.[xvii],[xviii],[xix] Rupert Murdoch, de voormalige CEO van 21st Century Fox, voorzitter van News Corp, "controleert 120 kranten in vijf landen."[xx] Door de fusie tussen Fox en Disney bezit hij nu ook enorme aandelen in die Big Media contender.
Hearst Communications
De wereldwijde spreiding van Hearst Communications is bijna niet te overzien, met honderden bedrijven die variëren van tijdschriften, kranten en radiostations tot televisiestations, kabelnetwerken en zelfs softwareleveranciers over de hele wereld. Slechts enkele daarvan zijn the History Channel (50 procent), A&E (50 procent), Lifetime & Lifetime Movie Network (50 procent), ESPN (20 procent), NorthSouth Productions (50 procent), Complex Networks (50 procent), en Intermedia Group (50 procent). Enkele kranten in eigendom zijn Houston Chronicle, Times Union (NY), San Francisco Chronicle, Advertiser, Canyon News, Foothills Trader, en Seattlepi.com. Tijdschriften zijn, om er slechts enkele te noemen, Esquire, HGTV Magazine, Popular Mechanics, Seventeen, Woman's Day, Town & Country, Food Network Magazine, Good Housekeeping, Country Living, Men's Health, Car and Driver, Cosmopolitan, ELLE, en nog vele andere. Het bedrijf bezit ook gedeeltelijke aandelen in VICE Media en VICELAND, Iflix, Kobalt Music, en BAMTech. Tot de activa behoren ook verscheidene syndicaten en media-filialen, waaronder Cowles Syndicate, King Features Licensing & Syndicate, Reed Brennan Media Associates, North America Syndicate, en Litton Entertainment. Eveneens beheerd door het Hearst conglomeraat zijn Hearst Health, The Fitch Group, en CAMP Systems. Zelfs met zo'n uitgebreide lijst, hebben we nauwelijks de oppervlakte binnengedrongen van de inventaris van Hearst activa.[xxi],[xxii],[xxiii]
KIJKEN! DAG 1 VAN NIEUWE ZEITGEIST 2025 UITZENDING SERIE MET DE GROOTSTE WEGGEVER VAN DE ZOMER! (INCLUSIEF COMPLETE "RISE 2021"-CONFERENTIE, TWEE DOCUMENTAIRE FILMS, & NOG VEEL MEER GRATIS!)
En nu, is het blijvend
Dit zijn de bedrijven die het grootste deel van de media bepalen die ons wereldbeeld beïnvloeden. Ze handelen echter niet alleen. Zij winnen dagelijks aan macht, die wordt geleverd via hun nieuwe, stille partners in de opkomende, moderne "Big Brother." Dit zijn de bedrijven die de verzadiging van media-inhoud nog verder in ons leven duwen door manieren te bedenken om het 24/7 in onze psyches te pompen. Als het leven even eenvoudig was als enkele decennia geleden, zouden we gewoon de radio en televisie kunnen uitzetten of afstand kunnen nemen van de media. Maar de moderne wereld is niet zo meewerkend met onze behoefte aan stilte. We proberen het spervuur te onderbreken, maar dan gaat de smartphone-ping af. De tablet pingt met een melding van sociale media. Een hol "konk"-geluid kondigt de komst van een prioriteits-e-mail aan. Een andere ringtone attendeert ons op actuele gebeurtenissen die niet willen wachten.
En dan gebeurt het. Degenen onder ons die dachten dat we ons gemakkelijk konden bevrijden van de aanwezigheid van Big Media, ontdekken dat de stille partner - het glimmende nieuwe voertuig van de omroep - onze stille woningen is binnengeslopen, en een reeks pings, tweets en piepjes in gang heeft gezet. Werkelijk, dankzij deze opdringerige agent is niemand meer alleen.
Big Tech
Zoals gezegd, Big Tech is de manier waarop de agenda van de uitverkorenen onze huizen wordt binnengedreven, aan onze eettafels wordt gebracht, of naast ons bed wordt achtergelaten om ons 's morgens te begroeten (of 's nachts te wekken). Het is een stoutmoedige, brutale persoonlijkheid, die zonder pardon de diepste gesprekken met een echtgenoot of kind onderbreekt, de laatste momenten met een geliefde binnendringt, of zelfs de meest onbeduidende gebeurtenissen in een stil moment tijdens een kerkdienst of een huwelijksceremonie aankondigt. Dankzij digitale apparaten ervaren we nooit meer echte eenzaamheid. De voortdurende aanwezigheid van onze technologieën weerhoudt ons ervan onze gedachten te laten afdwalen van wat op dat moment naar voren wordt geschoven als het noodzakelijke om over na te denken. Krantenkoppen worden zorgvuldig gekozen, memes worden geconstrueerd, en via deze middelen wordt een verontrustend aantal van ons geprogrammeerd hoe te denken. Hoewel we denken dat we deze zaken onafhankelijk beoordelen, beseffen velen van ons niet dat we voortdurend, zij het subtiel, worden beïnvloed. (Bedenk dat 90 procent van wat via de media wordt doorgegeven, afkomstig is van zes stemmen die afkomstig zijn van het bedrijfsleven.[xxiv]) Bovendien zorgt Big Tech ervoor dat de manier waarop mensen gedwongen worden te denken, zeer smal van oorsprong is, maar hun grote reikwijdte geeft aan deze agenda een schijn van onontkoombaarheid en een afspiegeling van de denkwijze van de meerderheid. Dit wordt gedaan om de massa's te vormen en te homogeniseren, zodat ze omarmen welk verhaal er ook maar naar voren wordt geschoven, en om een generatie te creëren waarvan de filosofieën, gedachten en handelingen voor de hele bevolking betrouwbaar gelijk zijn. Het is bekend als 1984-achtig:
Het door de Partij opgezette ideaal was iets enorms, verschrikkelijks en glinsterends... een natie van strijders en fanatici, voorwaarts marcherend in volmaakte eenheid, allemaal dezelfde gedachten denkend en dezelfde slogans roepend, voortdurend werkend, vechtend, triomferend, vervolgend - driehonderd miljoen mensen, allemaal met hetzelfde gezicht.
Met enig begrip van wie Big Tech is en wat haar doelstellingen zijn, volgt hier een overzicht van de bedrijven die momenteel de digitale wereld monopoliseren - en dus bepalen hoe en wanneer ons denken wordt gedicteerd.
In 2004 lanceerden Mark Zuckerberg en een paar bekenden Facebook "als een schoolgebaseerd sociaal netwerk aan de Harvard Universiteit."[xxvi] In 2006 werd de site een openbaar platform, en het is sindsdien uitgegroeid tot een punt van verbinding voor vrienden, een foto- en video-uitwisseling, en een bron van entertainment, nieuws, reclame en zakelijke promotie, netwerken, verkoop, en nog veel meer. Facebook heeft momenteel twee miljard maandelijkse abonnees en is, zoals gezegd, snel uitgegroeid tot een van de eerste plaatsen waar mensen terecht kunnen voor nieuws en informatie. Hoewel Facebook wordt genoemd als een van de toonaangevende sociale-mediaplatforms, dienen vele andere hetzelfde algemene doel, zoals Facebook's Messenger, WhatsApp, Twitter, YouTube, Instagram, Tumblr, TikTok, en vele anderen. De meeste van deze sites zijn gratis en harken hun extravagante inkomsten binnen via advertenties. 98 procent van Facebooks geld wordt binnengehaald door advertenties (bij Twitter is dat 85 procent).
Amazon
Amazon werd in 1994 opgericht door Jeff Bezos en begon als een online opslagplaats voor media zoals boeken en cd's. Daarna breidde het zijn markt uit tot de online verkoop van bijna alles wat er te koop is, van kleding, huishoudelijke artikelen en meubels tot juwelen, elektronica en zelfs kruidenierswaren. Verder heeft het bedrijf zich uitgebreid tot videostreaming, online muzieklidmaatschappen, cloud-gebaseerde accessoiresoftware, Kindle-boeken en accessoires voor elektronisch uitgeven en lezen. Via Prime en zijn overname van Whole Foods Market is het een monster in zijn eigen categorie geworden, met 180.000 werknemers, "het bouwen van een retail powerhouse met een marktkapitalisatie van $ 250 miljard,"[xxviii] en heeft nu zijn directe toegang tot vele huizen met zijn Alexa en Echo virtuele assistent kunstmatige intelligentie gebouwd. In 2013 kocht Bezos de krant Washington Post.[xxix]
Apple
Apple Inc. werd in 1976 opgericht door Steve Jobs, en werd oorspronkelijk opgericht als fabrikant van personal computers. Het bedrijf begon met innovatieve technologieën als de Macintosh-computer, die halverwege de jaren tachtig in de detailhandel verkrijgbaar was, maar voegde al snel software, grafische interfaces, hulp bij informatietechnologie en talloze consumentenelektronica aan zijn repertoire toe. Voorbeelden hiervan zijn de iPhone, iPod, HomePod, het Apple (smart)horloge, AirPods oordopjes en AirPods Max koptelefoon, en de iPad tablet om er een paar te noemen. Softwareproducten zijn Final Cut Pro X, Xcode, Logic Pro, iPadOS, iOS, tvOS, en meer. Andere initiatieven van Apple zijn Apple TV+, iTunes, Mac Apps, iOS Apps, Apple Music, Apple Arcade, iCloud, AppleCare, Apple Pay, Apple Card, de Apple Store en de Genius Bar.
Google, in 1998 gelanceerd door Larry Page en Sergey Brin, begon als een online zoekmachine met een interface voor advertenties. Sindsdien is het bereik van het bedrijf uitgebreid met een verscheidenheid aan online interfaces, zoals de browser Google Chrome, Gmail, Google Maps, Google News, Google Earth, Google Podcast, YouTube (voorheen Google Video) Google Photos, Google Keep, Google Play Apps, en vele hulpmiddelen voor in het klaslokaal, zoals Google Docs, Google Slides, Google Calendar, Google Workspace, Google Classroom, en nog veel meer.
Microsoft
In 1975 richtten Bill Gates en Paul Allen Microsoft Corp. op, oorspronkelijk een computersoftwarebedrijf. Het bedrijf, dat in het midden van de jaren 1980 enorm succesvol was dankzij zijn MS-DOS-programmering, behield een concurrentievoordeel tijdens de opkomst van de personal computer door innovaties zoals Microsoft Windows, Microsoft Office Suite en de Internet Explorer-browser te introduceren (en geleidelijk aan opnieuw te introduceren). Andere ondernemingen zijn Skype, LinkedIn, Microsoft Surface, Xbox-videogameproducten, en consumentenproducten zoals pc's, laptops, digitale producten van MSN, tabletcomputers, HoloLens, Visual Studio, en Azure.
VOLGENDE DEEL: Can't Live Without "Them" [Ik kan niet zonder "hen"]
Eindnoten:
[v] Hallman, “Who Owns the News.”
[vi] Carly Hallman, “Every Company Disney Owns: A Map of Disney’s Worldwide Assets,” TitleMax. Last accessed March 3, 2021. https://www.titlemax.com/discovery-center/money-finance/companies-disney-owns-worldwide/ .
[vii] Mike Nudelman, “Here’s Where Disney Really Makes Money,” BusinessInsider.com. January 14, 2015. Last accessed March 3, 2021, https://www.businessinsider.com/heres-where-disney-really-makes-money-2015-1 .
[viii] Mae Anderson, “Here’s What Disney Is—and Isn’t—Getting for Its $71 Billion Buy of Fox.” Chicago Tribune , March 20, 2019. Last accessed March 3, 2021, https://www.chicagotribune.com/business/ct-biz-disney-fox-deal-details-20190320-story.html .
[ix] Meg James, “Disney and Fox Shareholders Approve Blockbuster $71-Billion Deal,” Chicago Tribune , July 27, 2018. Last accessed March 3, 2021, https://www.chicagotribune.com/business/ct-biz-disney-fox-shareholders-deal-20180727-story.html .
[x] “Your Complete Guide to Everything Owned by Comcast.” Nasdaq.com, October 12, 2017. Last accessed March 3, 2021, https://www.nasdaq.com/articles/your-complete-guide-everything-owned-comcast-2017-10-12 .
[xi] Hallman, “Who Owns the News.”
[xii] “Your Complete Guide to Everything Owned by Comcast.”
[xiii] Matthew Johnston, “5 Companies Owned by Comcast,” Investopedia.com. May 15, 2020. Last accessed March 3, 2021, https://www.investopedia.com/articles/markets/101215/top-4-companies-owned-comcast.asp .
[xiv] Hallman, “Who Owns the News.”.
[xv] “National Amusements Inc. History.” FundingUniverse.com. Last accessed March 3, 2021, http://www.fundinguniverse.com/company-histories/national-amusements-inc-history/#:~:text=A%20privately%20held%20company%20owned,and%20other%20major%20entertainment%20properties .
[xvi] “About National Amusements, 2019 Rankings.” Vault.com. Last accessed March 3, 2021, https://www.vault.com/company-profiles/film/national-amusements-inc .
[xvii] Hallman, “Who Owns the News.”
[xviii] Kate Vinton, “These 15 Billionaires Own America’s News Media Companies,” Forbes . June 1, 2016. Last accessed March 3, 2021, https://www.forbes.com/sites/katevinton/2016/06/01/these-15-billionaires-own-americas-news-media-companies/?sh=463d0cf9660a .
[xix] “NewsCorp: Our Leadership: Rupert Murdoch.” Newscorp.com. 2021. Last accessed March 3, 2021, https://newscorp.com/leader/rupert-murdoch/ .
[xx] Vinton, “These 15 Billionaires Own America’s News Media Companies.”
[xxi] “Hearst: About.” Hearst.com. Last accessed March 3, 2021. https://www.hearst.com/about .
[xxii] “2018 Annual Hearst Properties.” Hearst.com. Last accessed March 3, 2021. https://www.annual2018.hearst.com/property-list .
[xxiii] “The Hearst Corporation: At a Glance.” The Vault. Last accessed March 3, 2021, https://www.vault.com/company-profiles/media-entertainment/the-hearst-corporation .
[xxiv] Nickie Louise, “These 6 Corporations Control 90% of the Media Outlets in America.” Tech Startups , September 18, 2020. Last accessed February 18, 2021. https://techstartups.com/2020/09/18/6-corporations-control-90-media-america-illusion-choice-objectivity-2020/ .
[xxv] Orwell, 1984, 56–57.
[xxvi] Daniel Nations, “What Is Facebook?” Lifewire.com. November 12, 2020. Last accessed March 3, 2021. https://www.lifewire.com/what-is-facebook-3486391 .
[xxvii] Ryan Holmes, “We Now See 5,000 Ads A Day…And It’s Getting Worse.” Linkedin.com. February 19, 2019. Last accessed March 3, 2012, https://www.linkedin.com/pulse/have-we-reached-peak-ad-social-media-ryan-holmes/ .
[xxviii] David Streitfeld and Jodi Kantor, “Jeff Bezos and Amazon Employees Join Debate Over Its Culture.” New York Times , August 17, 2015. Last accessed March 3, 2021, https://www.nytimes.com/2015/08/18/technology/amazon-bezos-workplace-management-practices.html .
[xxix] Paul Farhi, “Washington Post to Be Sold to Jeff Bezos, the Founder of Amazon,” Washington Post . August 5, 2013. Last accessed March 3, 2021, https://www.washingtonpost.com/national/washington-post-to-be-sold-to-jeff-bezos/2013/08/05/ca537c9e-fe0c-11e2-9711-3708310f6f4d_story.html.