www.wimjongman.nl
TIJDGEEST 2025
Aftellen naar 2025 en het geheime lot van Amerika - Deel 46:
De occulte plannen van Benjamin Franklin... en zijn ene Zegel om over hen allemaal te regeren
17 oktober 2021 door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel-3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41
Deel 42 - Deel 43 - Deel 44 - Deel 45 - Deel 46 - Deel 47 - Deel 48 - Deel 49
Eén van de meest invloedrijke Founding Fathers, en de enige van hen die alle originele stichtingsdocumenten (de Onafhankelijkheidsverklaring, het Verdrag van Parijs en de Amerikaanse Grondwet) heeft ondertekend, was Benjamin Franklin. Franklin was verantwoordelijk voor drie belangrijke fasen in de ontwikkeling van Amerika: 1) het verenigen van de kolonisten in hun opstand tegen Engeland; 2) de filosofie over de rechten van de mens; en 3) het vergemakkelijken van de Amerikaanse Revolutie door het publiceren van de geschriften van Thomas Paine. Volgens Sir Walter Isaacson was Benjamin Franklin "de meest verwezenlijkte Amerikaan van zijn tijd en de meest invloedrijke in het uitvinden van het type samenleving dat Amerika zou worden."[i]
Ben Franklin was zonder twijfel zeer betrokken bij de Vrijmetselarij en bij andere geheime genootschappen. Hij behoorde tot geheime genootschappen in de drie landen die betrokken waren bij de Onafhankelijkheidsoorlog: Amerika, Frankrijk en Engeland. Hij was meester van de vrijmetselaarsloge van Philadelphia; in Frankrijk was hij meester van de loge van de Negen Zusters, waaruit de Franse Revolutie is voortgekomen. In Engeland sloot hij zich aan bij een rake politieke groep, opgericht door Sir Francis Dashwood (lid van het Parlement, adviseur van Koning George III), genaamd de "Monks of Medmenham Abbey", ook bekend als de "Hellfire Club". Deze achttiende-eeuwse groep wordt als volgt beschreven:
De Hellfire Club was een exclusieve, Engelse club die sporadisch bijeenkwam in het midden van de achttiende eeuw. Het doel was, in het beste geval, het bespotten van traditionele religie en het houden van orgieën. In het slechtste geval ging het om satanische rituelen en offers. De club waartoe Franklin behoorde was opgericht door Francis Dashwood, een parlementslid en vriend van Franklin. De club, die bestond uit "The Superior Order" van twaalf leden, nam naar verluidt deel aan elementaire vormen van satanische verering. Naast deelname aan het occulte, zouden ook orgieën en feesten met prostituees de norm zijn.[ii]
Maar het had veel duisterder kunnen zijn dan dat. Op 11 februari 1998 meldde de Sunday Times dat tien lichamen waren opgegraven onder het huis van Benjamin Franklin op 36 Craven Street in Londen. De lichamen waren van vier volwassenen en zes kinderen. Ze werden ontdekt tijdens een kostbare renovatie van Franklins voormalige huis. The Times berichtte:
De eerste schattingen zijn dat de botten ongeveer tweehonderd jaar oud zijn en begraven werden in de tijd dat Franklin in het huis woonde, dat zijn thuis was van 1757 tot 1762 en van 1764 tot 1775. De meeste botten vertonen tekenen van ontleed, gezaagd of gesneden zijn. In één schedel zijn verschillende gaten geboord.[iii]
Latere rapporten uit het Benjamin Franklin huis onthullen dat er niet alleen menselijke maar ook dierlijke resten zijn gevonden, die zwartgeblakerd of verkoold leken te zijn, als door vuur. Onnodig te zeggen dat dit bewijs een aantal onderzoekers heeft doen suggereren dat Franklins betrokkenheid bij de Hellfire Club in verband kan zijn gebracht met Satanisten die rituele moorden pleegden op zowel mensen als dieren.
Eén Zegel om over allen te heersen
Met de bovenstaande korte geschiedenis van de mannen die belast waren met het ontwerpen van het Groot Zegel in gedachten, is het belangrijk op te merken dat naast Benjamin Franklin, maar liefst vierenveertig van de zesenvijftig ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring ook Vrijmetselaars waren. Ook talrijke Amerikaanse presidenten behoorden tot de Orde, waaronder Washington, Monroe, Jackson, Polk, Buchanan, A. Johnson, Garfield, McKinley, T. Roosevelt, Taft, Harding, F. Roosevelt, Truman, L. B. Johnson, en Ford, om nog maar te zwijgen van andere elites in de Orde zoals Paul Revere, Edmund Burke, John Hancock, en vele anderen.
Afgezien van het Groot Zegel, is de vraag of de Orde van Vrijmetselaars de hele stad in de VS naar Amerika's eerste president vernoemd heeft volgens een occult groot ontwerp, iets dat een groeiend aantal historici en onderzoekers toegeeft. David Ovason, die vrijmetselaar werd na het schrijven van The Secret Architecture of our Nation's Capital: The Masons and the Building of Washington, D.C., beargumenteert op doeltreffende wijze dat het ontwerp van de stad opzettelijk het esoterische geloofssysteem van de Vrijmetselarij bevatte, vooral omdat het de astrologische uitlijning van de hoofdstad met het sterrenbeeld Maagd (Isis) betrof. Toen George Washington in 1793 het leggen van de hoeksteen van het Capitool goedkeurde, droeg hij een vrijmetselaarsschort met de symbolen van de broederschap. Voor occult expert Manly P. Hall, was dit volkomen logisch. "Was Francis Bacon's visioen van het 'Nieuwe Atlantis' een profetische droom van de grote beschaving, die zo spoedig zou verrijzen op de bodem van de Nieuwe Wereld?" vroeg hij in The Secret Teachings of All Ages. "Er kan niet aan getwijfeld worden dat de geheime genootschappen... samenzwoeren om een dergelijke beschaving op het Amerikaanse continent te vestigen."
Hall's verwijzing naar "Nieuw Atlantis" was gebaseerd op een utopisch plan waar de Europese geheime genootschappen van de jaren 1600-1700 verliefd op waren, waarin een "occulte democratie" zou worden gevestigd, gebaseerd op mensen die met oude Grieks-Romeinse goden zouden samenwerken om hun gunst, bescherming en macht te verdienen, bij de oprichting van een regering die gewijd zou zijn aan hun tweede komst bij het aanbreken van een nieuwe Gouden Eeuw (Novus Ordo Seclorum).
Hall vervolgde dat historische gebeurtenissen in de vroege ontwikkeling van de Verenigde Staten duidelijk "de invloed droegen van dat geheime lichaam, dat zo lang het lot van volkeren en religies heeft geleid. Door hen worden naties geschapen als voertuigen voor de verspreiding van idealen, en zolang naties trouw zijn aan deze idealen overleven zij; wanneer zij daarvan afwijken, verdwijnen zij zoals het Atlantis van weleer dat had opgehouden om 'de goden te kennen'."[iv]
De betrokkenheid van de Vrijmetselaars bij de ontwikkeling van het vroege Amerika als het Nieuwe Atlantis is duidelijk te zien van het Grootzegel tot de symbolische inrichting van Washington DC - de hoofdstad van het Nieuwe Atlantis. Dit is de laatste twee decennia zo goed gedocumenteerd dat zelfs veel Vrijmetselaars zijn opgehouden met het ontkennen van de verwantschap. Dagelijkse vrijmetselaarsrondleidingen door diensten die aan deze geschiedenis zijn gewijd, worden nu aangeboden langs de monumenten van de stad om het verband te illustreren. Tegen betaling helpt een gids u locaties te bezoeken zoals het George Washington Masonic National Memorial of het Huis van de Tempel, dat, zoals gezegd, het hoofdgebouw is van de Schotse Rite der Vrijmetselarij. Het in 1911 ontworpen Huis van de Tempel herbergt de Hall of Fame van de Vrijmetselarij en een enorme verzameling memorabilia van de Vrijmetselarij, waaronder diverse kunstwerken die belangrijk zijn voor de Vrijmetselarij en een bibliotheek met tweehonderdvijftigduizend boeken; het is ook de plaats waar de Hoge Raad van de 33e graad van de Rite bijeenkomt. Bij uw vertrek kunt u het Huis van de Tempel verlaten, de straat aflopen en foto's nemen van de enorme vrijmetselaarsobelisk (fallisch Egyptisch symbool van vruchtbaarheid) in de verte, bekend als het Washington Monument, waarover we het later zullen hebben.
Om voor de hand liggende redenen, terwijl de moderne Vrijmetselaars tegenwoordig openlijk toegeven dat hun Jacobitische voorouders betrokken waren bij het leggen van de basis voor een utopische Nieuwe Wereld Orde in Washington DC, ontkennen de meesten met klem dat de talisman-achtige layout van de straten, overheidsgebouwen en Vrijmetselaars monumenten bedoeld waren voor wat onderzoeker David Bay een "elektrisch-achtig netwerk" noemt dat pulseert "met Luciferiaanse kracht vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week."
Niettegenstaande deze ontkenning verklaren de eigen regeringsverslagen het tegendeel, en stellen duidelijk dat het ontwerp van de hoofdstad werd "gestuurd" door hen die wilden dat het de toewijding aan "heidense goden" zou weerspiegelen. Bijvoorbeeld, het artikel "Het meest goedgekeurde plan: The Competition for the Capitol's Design" (De wedstrijd voor het ontwerp van het Capitool) op de website van de Library of Congress (Congresbibliotheek) vertelt hoe na het uitschrijven van een wedstrijd voor het ontwerp van het regeringscentrum in DC, "Washington, Jefferson, en de commissarissen van het District Colombia" teleurgesteld waren over de inzendingen, en een ontwerp gebaseerd op "Het Romeinse Pantheon - de ronde koepelvormige rotunda gewijd aan alle heidense goden - werd voorgesteld door Jefferson, die het later door verschillende transformaties loodste [cursief toegevoegd]. "Vrijmetselaar David Ovason voegt hieraan toe dat toen de hoeksteen van het Amerikaanse Capitool werd gelegd, dit gebeurde door middel van een vrijmetselaarsritueel dat bedoeld was om de goedkeuring van de heidense goden te verkrijgen. Zoals opgetekend op twee bronzen panelen op de Senaatsdeuren van het Capitool, is George Washington te zien staande voor een Vrijmetselaar die twee versies van het Vrijmetselaarsvierkant vasthoudt, terwijl hijzelf een Vrijmetselaars troffel gebruikt op de hoeksteen.
Het is een schort welke Washington die dag droeg en dat een specifieke vrijmetselaarssymboliek in zich draagt, waarvan Ovason uitlegt dat het bedoeld was om de "onzichtbare instanties" te behagen die over de gebeurtenis waakten. "Ongetwijfeld waren er onzichtbare instanties aanwezig bij de hoeksteenceremonie," zegt hij, "maar zij werden zichtbaar gemaakt in de symboliek van een schort. Het stralende oog vertegenwoordigde de onzichtbare aanwezigheid van de Grote Architect - het hoge Spirituele Wezen dat door gebed en ritueel was uitgenodigd om toezicht te houden op de ceremonie. Het stralende oog was ... het 'zonne-oog', of Spirituele Zon [Horus/Osiris/Apollo]."
De Verenigde Staten, aldus afgebeeld op het Grootzegel en in de lay-out van het Capitool, weerspiegelt het plan van het geheime genootschap om de Baconiaanse droom van een Nieuw Atlantis te vervullen door Amerika te vestigen als de hoofdstad van de Nieuwe Wereldorde. Hall bevestigde:
Hier [op het Grootzegel] is de grote piramide van Gizeh afgebeeld, bestaande uit dertien rijen metselwerk, met daarop tweeënzeventig stenen. De piramide heeft geen deksteen, en boven het bovenste platform zweeft een driehoek met daarin het alziende oog, omgeven door lichtstralen....
De piramide van Gizeh werd door de oude Egyptenaren beschouwd als het heiligdom van de god Hermes, of Thot, de personificatie van de universele wijsheid.
Van de kap van de grote piramide is nooit een spoor teruggevonden. Een plat platform van ongeveer 30 voet in het vierkant geeft geen aanwijzing dat dit deel van het bouwwerk ooit anderszins is afgewerkt; en dit is passend, aangezien de piramide de menselijke samenleving zelf voorstelt, onvolmaakt en onvolledig. De opgaande convergerende hoeken en vlakken van het bouwwerk vertegenwoordigen de gemeenschappelijke aspiratie van de mensheid; daarboven zweeft het symbool van de esoterische orden, de stralende driehoek met het alziende oog....
Er bestaat een legende dat in het verloren Atlantis een grote universiteit stond, waar de meeste kunsten en wetenschappen van het huidige ras zijn ontstaan. De universiteit had de vorm van een immense piramide met vele galerijen en gangen, en op de top bevond zich een observatorium voor de studie van de sterren. Deze tempel voor de wetenschappen in het oude Atlantis wordt geschaduwd in het zegel van het nieuwe Atlantis. Was het de vereniging van de onbekende filosofen die de nieuwe natie met de eeuwige emblemen bekladden, opdat alle naties zouden weten voor welk doel het nieuwe land was gesticht?
...De combinatie van de piramide en het alziend oog is meer dan een kans of toeval. Er is niets in de vroege strijd van de kolonisten dat op een dergelijke keuze wijst bij boeren, winkeliers en landheren. Er is maar één mogelijke oorsprong voor deze symbolen, en dat zijn de geheime genootschappen die 150 jaar vóór de Revolutionaire Oorlog naar dit land kwamen. De meeste patriotten die de Amerikaanse onafhankelijkheid bewerkstelligden, behoorden tot deze genootschappen, en ontleenden hun inspiratie, moed en hoog doel aan de oude leer. Er kan geen twijfel over bestaan dat het grote zegel rechtstreeks geïnspireerd was door deze orden van de menselijke zoektocht, en dat het het doel voor deze natie uiteenzette zoals dat doel gezien en gekend werd door de Founding Fathers.
Het monogram van het nieuwe Atlantis onthult dit continent als bestemd voor de voltooiing van het grote werk - hier moet de piramide van menselijke aspiratie verrijzen, de school van de geheime wetenschappen.
Naast Manly Hall waren er late geleerden die de occulte symboliek van het Grootzegel herkenden als wijzend naar deze "Geheime Bestemming van Amerika", waaronder Rhodes Scholar James H. Billington en Harvard professor Charles Eliot Norton, die het Grootzegel beschreef als nauwelijks anders dan een "embleem van een Vrijmetselaars Broederschap". In 1846 bevestigde de 33e-graad vrijmetselaar en bekend auteur James D. Carter dit onbedoeld toen hij toegaf dat de vrijmetselaarssymboliek duidelijk bekend is wanneer "een geïnformeerde vrijmetselaar het Grootzegel onderzoekt".
Maar ondanks alle boekdelen die in de beginjaren zijn geschreven over de geheimzinnige betekenis achter de symbolen en motto's van het Grootzegel, was het pas in de jaren dertig dat, misschien door de voorzienigheid, de betekenis van het zegel zijn beslissende moment begon te vinden.
Dat gebeurde toen president Franklin D. Roosevelt, die al twee jaar president was, besloot zich kandidaat te stellen voor een ongehoorde derde ambtstermijn en als zijn kandidaat voor het vice-presidentschap minister van Landbouw en 32e-graad vrijmetselaar Henry Wallace uitkoos. Roosevelt had onder andere een onwrikbare steunpilaar nodig voor de vervagende New Deal en zag in Wallace een intellectueel van boerenafkomst wiens geschrobde Midwestern-uiterlijk een dwarsdoorsnede van de Amerikanen zou aanspreken, van veeboeren tot vakbondsmensen uit de grote steden. Jim Farley, voorzitter van het Democratisch Nationaal Comité, was het daar absoluut niet mee eens en maakte zijn mening niet alleen kenbaar aan Roosevelt maar ook aan zijn vrouw, Eleanor, een sterke en gerespecteerde burgerrechtenactiviste die, na het liberalisme en het mysticisme van Wallace te hebben besproken, haar man opbelde en hem zei: "Ik heb met Jim Farley gesproken en ik ben het met hem eens. Henry Wallace is niet goed genoeg." Maar FDR was vastbesloten zijn vrijmetselaarsbroeder als zijn secondant te hebben en stelde een toespraak op waarin hij de nominatie van de partij zou weigeren tenzij Wallace als vice-president zou worden aangewezen. De first lady volgde met een eigen toespraak - een eerste keer dat een vrouw de Democratische Nationale Conventie toesprak - en vroeg de afgevaardigden de redenering van haar man te respecteren. Wallace werd de drieëndertigste vice-president van de Verenigde Staten onder de tweeëndertigste president, Franklin D. Roosevelt, zelf een 32e graad vrijmetselaar en ridder van Pythias (Shriner) met een even grote dorst naar mystiek. Natuurlijk konden de afgevaardigden zich toen nauwelijks zulke vreemde instrumenten voorstellen als een memo uit 1938 van Wallace aan Roosevelt in het Witte Huis, waaruit bleek hoe diep de mystiek al in de relatie tussen de twee mannen zat. Het luidde gedeeltelijk:
Ik heb nog even het gevoel dat we te maken hebben met de "sterken", de "onstuimigen", de "vurigen", en misschien zelfs met een tijdelijke opleving, met de "vlamlozen", die met de laatste zucht hun stervende reus "het kapitalisme" weer tot leven zullen proberen te wekken. Mijnheer de president, u kunt de "vlammende" zijn, degene met een altijd opwekkende geest om te leiden naar de tijd waarin de mensenkinderen weer kunnen zingen.[vii]
Als deze vreemde taal de lezer aanvankelijk in verwarring brengt, wordt dit veel duidelijker wanneer de geschiedenis van Wallace, die zichzelf openlijk een "praktische mysticus" noemde, aan het licht wordt gebracht, met inbegrip van zijn verering van de oprichter van de Agni Yoga Society en theosoof Nicholas Roerich. Roerich en zijn vrouw, in zijn geboorteland bekend als Nicolai Rerikh, emigreerden in de jaren 1920 van de Sovjet-Unie naar de Verenigde Staten, waar zij naam maakten in de New Yorkse scene als leraren van Madam Blavatsky's theosofische Geheime Leer. Roerichs bijzondere toewijding aan de mystiek was echter steeds meer gericht op apocalyptische thema's rond de komst van een nieuwe aardse orde, wat Wallace aansprak. Dit kwam later aan het licht toen Wallace aan de VP-race begon en in verlegenheid dreigde te worden gebracht door de Republikeinen, die in het bezit waren gekomen van een reeks brieven die Wallace in de jaren dertig had geschreven. Sommige van de mededelingen waren aan Roerich geadresseerd als "Beste goeroe", en beschreven de verwachting die Wallace voelde voor "het aanbreken van de nieuwe dag", een tijd waarin een mythisch koninkrijk op aarde zou arriveren vergezeld van een speciaal soort mensen. Eerdere brieven van Wallace noemden de mysticus eenvoudigweg "Beste Prof. R," en weerspiegelden het verlangen dat Wallace voelde om Roerich's discipel te worden en contact te maken met de bovennatuurlijke meesters die Blavatsky's spirituele universum bevolkten. Begin 1934 schreef Wallace aan Roerich:
Lang ben ik me bewust geweest van de geur van die andere wereld die de echte wereld is. Maar nu moet ik in deze uiterlijke wereld leven en tegelijkertijd mijn geest en lichaam omvormen om te dienen als geschikte instrumenten voor de Heer van Gerechtigheid. De veranderingen in het bewustzijn moeten het resultaat zijn van een gestadige, ernstige bezinning. Ik zal ernaar streven om zo snel mogelijk te groeien .... Ja, de Kelk is zich aan het vullen.
De zinsnede van Wallace "Ik moet... mijn geest en lichaam omvormen om te dienen als geschikte instrumenten voor de Heer der Gerechtigheid" is een directe verwijzing naar Helena Blavatsky's Geheime Leer waaraan Wallace en Roerich waren toegewijd. Op blz. 332 van haar verwante werk legt Blavatsky uit dat "Osiris" deze Heer van Gerechtigheid is, die heerst over de "Zeven Lichtende Wezens" of zeven sterren waarover Wallace later zou spreken en waaronder de Verenigde Staten zouden dienen na de inwijding van de Nieuwe Wereld Orde en de herrijzenis van Osiris/Apollo.[ix] De andere zin, "Ja, de Kelk is zich aan het vullen" komt overeen met de Heilige Graal leringen van Roerich betreffende een mystieke beker, genaamd de "Kelk van Boeddha" of soms "de Gezegende" die (tenminste metaforisch) een vat van kennis was voor hen die de messiaanse figuur eerden en die gevuld zou worden door de verschijning van de Koning van de Nieuwe Wereld Orde-Osiris/Apollo voor Vrijmetselaren. Hoewel in de jaren '30 en '40 dergelijke gecodeerde brieven Wallace een air van mysterie en ruimte voor kritiek in zijn politieke leven gaven, was ook Roosevelt meer dan alleen een toevallige kennis van Roerich. John C. Culver en John Hyde, in hun biografie American Dreamer: The Life and Times of Henry A. Een Wallace opmerking:
Roosevelt, misschien beïnvloed door zijn moeders enthousiasme voor Oosterse kunst en mystiek, was persoonlijk geïnteresseerd in de zaken van de Roerichs. Roosevelt ontmoette Roerich tenminste één keer, ontmoette Roerichs medewerkers bij verschillende gelegenheden, en correspondeerde tussen 1934 en 1936 meerdere malen persoonlijk met Helena Roerich. "Mijnheer de President", schreef ze in een typische brief, "Uw boodschap werd mij overgebracht. Ik ben blij dat uw grote hart de Boodschap zo mooi heeft aanvaard en dat uw lichtende geest vrij was van vooroordelen."
Het was inderdaad Roosevelt die Wallace voorstelde om een allegorie van Arthur Hopkins te lezen, genaamd The Glory Road, die als basis diende voor de gecodeerde taal in de goeroe-brieven."[x]
VOLGEND DEEL: Achter de Goeroe Brieven - Geloof in de Grootzegel Profetie
Eindnoten:
[i] Walter Isaacson, ed., Benjamin Franklin Reader (New York: Simon and Schuster, 2003) 492.
[ii] “Ben Franklin and His Membership in the Hellfire Club: Founding Father or Satanic Killer?” Associated Content News, June 27, 2007 (http://www.associatedcontent.com).
[iii] “Benjamin Franklin, the Occult, and the Elite,” Sunday Times , February 11, 1998 (http://www.infowars.com, January 11, 2005).
[iv] Manly P. Hall, Secret Teachings of All Ages: An Encyclopedic Outline of Masonic, Hermetic, Qabbalistic and Rosicrucian Symbolical Philosophy (Lulu.com, 2005) 589.
[v] “The Most Approved Plan: The Competition for the Capitol’s Design” (http://www.loc.gov/exhibits/us.capitol/s2.html).
[vi] Ibid.
[vii] Mitch Horowitz, Occult America (New York, NY: Bantam Books, 2010) 172.
[viii] John C. Culver and John Hyde, A merican Dreamer: The Life and Times of Henry A. Wallace (W. W. Norton & Company, 2001), 135.
[ix] Helena Petrovna Blavatsky, The Secret Doctrine: The Synthesis of Science, Religion, and Philosophy , Volume 1 (New York: NY, Newman, Cowell & Gripper, Ltd., 1893) 332.
[x] John C. Culver and John Hyde, American Dreamer , 136.