Tijdgeest 2025
Aftellen naar 2025 en het geheime lot van Amerika - Deel 39:
Waarom veel 'christenen', moslims en joden de antichrist als Messias zullen aanvaarden (Deel 2)

5 oktober 2021 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel-3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41
Deel 42 - Deel 43 - Deel 44 - Deel 45 - Deel 46 - Deel 47 - Deel 48 - Deel 49

We eindigden het laatste artikel met de volgende woorden: "Zoals met Christelijke interpretaties van eindtijd profetie, zal Israël geconfronteerd worden met een existentiële dreiging van een coalitie van vijanden die vanuit het noorden binnenvalt - de profetie van de oorlog van Gog en Magog vastgelegd in Ezechiël hoofdstukken 38 en 39. Typisch genoeg begrijpen Christenen dat deze oorlog zal eindigen wanneer God ingrijpt en op bovennatuurlijke wijze het binnenvallende leger vernietigt met "stortregens en hagelstenen, vuur en zwavel" (Ezechiël 38:22, ESV). De Messias speelt geen openlijke rol in deze strijd, en christenen debatteren over de vraag of hij op aarde zal zijn tijdens deze oorlog, omdat sommigen geloven dat het conflict plaatsvindt na een Opname van de Kerk".

Joden geloven echter dat de mashiach wel deelneemt. In feite worden er twee verwacht in de Joodse profetie-Mashiach ben Yosef en Mashiach ben David. Beiden zijn mensen van deze wereld, belijdende Joden, in plaats van bovennatuurlijke verlossers.

De oorsprong en het karakter van de Messias van de stam van Jozef, of Efraïm, zijn nogal duister. Het schijnt dat het veronderstelde bovenmenselijke karakter van de Messias in strijd leek te zijn met de traditie die sprak over zijn dood, en daarom werd de figuur van een Messias die zou komen uit de stam van Jozef, of Efraïm, in plaats van uit Juda, en die bereidwillig lijden zou ondergaan voor zijn natie en als slachtoffer zou vallen in de Gog en Magog oorlog, door de haggadisten in het leven geroepen.[i]

In het kort, Mashiach ben Yosef wordt gedood tijdens de Magog invasie en dan vervangen en later herrezen door Mashiach ben David (of Elijah), die vervolgens Jeruzalem gaat zuiveren, de Joden naar Israël verzamelt, de Derde Tempel bouwt, het Sanhedrin opnieuw instelt, en het systeem van offers herstelt.

Niet alle Joden geloven in de letterlijke komst van de mashiach. Over het algemeen verwachten orthodoxe en chassidische Joden het meest zijn komst, terwijl conservatieve, reformatorische en deconstructivistische Joden de verschijning van de mashiach eerder zien als een symbool voor de verlossing van de mensheid uit het kwaad van de wereld.

Deze uiteenlopende visies binnen het moderne jodendom maken, net als bij de islam, is een breed scala aan interpretaties mogelijk als het gaat om het analyseren van de profetische betekenis van de huidige gebeurtenissen. Dit geldt ook voor het christendom. De snelste manier om een discussie tussen een groep christenen te beginnen is te vragen: "Pre-, mid-, of post?" De vraag verwijst natuurlijk naar de timing van de opname en waar die valt ten opzichte van de Grote Verdrukking, de geprofeteerde zevenjarige aftelling naar de wederkomst van de Messias, een tijd waarin God zijn goddelijk oordeel over een ongelovige wereld uitstort. En de laatste tijd heeft de "pre-dood" een plaats verdiend op die lijst, een interpretatie die de opname plaatst tijdens de Grote Verdrukking maar vóór de Dag des Heren.

Er zijn ook meningsverschillen tussen christelijke premillennialisten, postmillennialisten, en amillennialisten. Deze termen beschrijven in het algemeen mensen die er verschillende overtuigingen op nahouden over de timing van de duizendjarige regering van Jezus - of hij terugkeert aan het begin of aan het einde van de periode van duizend jaar die in Openbaring 20:1-6 wordt beschreven, of dat het Millennium symbolisch of geestelijk is (en duidelijk geen letterlijke periode van duizend jaar), ingeluid bij de opstanding van Christus.

In de tweede helft van de twintigste eeuw hebben charismatische christenen in Noord-Amerika een nieuwe leer over de eindtijd voortgebracht die, eerlijk gezegd, zo ver van de Schrift afstaat dat het niet eens een juiste interpretatie genoemd kan worden. Voortgekomen uit de apostolisch-profetische beweging, die zelf een uitvloeisel is van de Latter Rain beweging van de jaren '50 en '60, neemt de zogenaamde Nieuw-Apostolische Reformatie een postmillennial visie op profetie (hoewel dat niet universeel waar is in deze beweging) en onderwijst een "zegevierende eschatologie" met een triomferende Kerk die de wereld volledig christianiseert voor de wederkomst van Jezus.

Deze visie wordt Dominion Theology of Kingdom Now genoemd. Sommigen onder deze paraplu leren dat een selecte groep gelovigen letterlijk de vijanden van God zal verslaan, waaronder de antichrist (als die al wordt genoemd), zonde en dood. In sommige versies van deze doctrine wordt deze elitegroep van superchristenen letterlijk de vleesgeworden Christus. Deze verdraaiing van Openbaring 12:5 plaatst de geboorte van Jezus, het "mensenkind", in de toekomst als een profetie van Zijn wederkomst. Het verandert Christus ook in de Kerk, een "collectieve Christus", het Man-kind met vele ledematen. Deze ketterse leer, die Manifeste Zonen van God wordt genoemd, is ook een uitvloeisel van de Latter-Rain beweging die tot in de eenentwintigste eeuw heeft standgehouden.

Bovendien leren sommigen dat Christus, hoe Hij ook verschijnt, niet zal of kan terugkeren totdat christenen de heerschappij over de aarde fysiek terugnemen die verloren ging toen Satan Adam en Eva in Eden misleidde. Deze doctrine is gebaseerd op een verkeerde toepassing van Psalm 110:1:

De Heer zegt tot mijn Heer: "Zit aan mijn rechterhand, totdat ik uw vijanden tot uw voetbank gemaakt heb."

Het dominionisme stelt dus de Kerk in de plaats van God, en maakt de christenen verantwoordelijk voor het verslaan van Zijn vijanden, of in de plaats van Jezus, gebaseerd op het idee dat aangezien Christus het hoofd van de Kerk is, wij christenen de "voeten" zijn met Zijn vijanden aan ons ondergeschikt. Hoe dan ook, dit is ketterij.

Deze leer is in tegenspraak met Hebreeën 2:8, Efeziërs 1:20-23 en 1 Korintiërs 15:24-28. Hoewel het duidelijk is dat een groot deel van de wereld nog steeds in slavernij is met de vijanden van God, "heeft Hij alles onder de voeten van [Christus] gelegd en hem als hoofd over alles aan de gemeente gegeven" (Efeziërs 1:22, ESV). Dit is een "reeds maar nog niet" profetie; de schepping is reeds onderworpen aan Christus, en er komt nog een dag waarop Hij zal wederkomen om de aarde en alles wat zich daarop bevindt op te eisen.

Dominionisme is een variant van vervangingstheologie, of supersessionisme, die leert dat de Kerk Israël heeft vervangen in alle profetieën die nog niet vervuld zijn. Dit omvat het land dat beloofd is aan Abrahams nakomelingen in Genesis 15:18-21 en Jozua 1:3-4, het gebied van de rivier van Egypte[ii] tot aan de Eufraat. Dit zou op zijn minst problematisch zijn in de wereld van vandaag - dat gebied omvat de Palestijnse gebieden, Jordanië, Libanon, en delen van Syrië, Irak, Koeweit, en Saoedi-Arabië.

Eerlijk gezegd slaat de dominionistische eschatologie de ongemakkelijke stukjes over die een tijd voorspellen waarin het de antichrist zal worden toegestaan "oorlog te voeren tegen de heiligen en hen te overwinnen" (Openbaring 13:7; ook Daniël 7:21, ESV). Maar net als de Mahdi van de Soennitische Islam geloven de hedendaagse profeten en apostelen van de Nieuw-Apostolische Reformatie dat zij gezalfd zijn om nieuwe openbaringen te ontvangen die hen toestaan om de Heilige Schrift te interpreteren op elke manier die hun goeddunkt.

Hoewel de dominionistische theologie een buitenbeentje mag lijken in het moderne christendom, oefent deze relatief kleine groep verrassend veel invloed uit op conservatief rechts in Amerika. Elementen van de dominionistische doctrine hebben hun weg gevonden naar mainstream evangelische evenementen zoals de Nationale Gebedsdag.[iii] En hoewel de trend van moreel verval in het Westen het onwaarschijnlijk maakt dat Amerikanen ooit een openlijk dominionistische president zullen kiezen, zou de invloed van de dominionistische theologie sommige conservatieve christenen ertoe kunnen brengen een wereldleider te verwelkomen die belooft een nieuw joods-christelijk tijdperk in te luiden.

Toegegeven, dit zijn onvolledige beschrijvingen van de hierboven beschreven eschatologische standpunten, en er is een scala van vaak tegenstrijdige meningen binnen al deze standpunten. Het zou echter voldoende moeten zijn om in te zien dat de eindtijdverwachtingen van de drie grote monotheïstische godsdiensten onderling en binnen henzelf sterk verdeeld zijn. Naarmate de gebeurtenissen zich ontvouwen, zullen zij door die godsdiensten en hun imams, rabbijnen, ayatollahs, predikanten, priesters en leraren verschillend worden geïnterpreteerd.

Voor buitenstaanders moet het verwarrend zijn dat aanhangers van een godsdienst die zich op dezelfde reeks heilige teksten baseren, tot conclusies kunnen komen die zo radicaal verschillend zijn. Dit geldt voor de basisleer van de godsdiensten, die in de Koran, de Torah, de Tenach en de Bijbel wordt beschreven, maar het geldt nog meer voor hun interpretaties van profetie, waarvan veel moet worden afgeleid uit symbolische taal die misschien niet eens deel uitmaakt van de heilige boeken zelf.

In de Bijbel is deze vaagheid met opzet. De apostel Paulus vertelt ons dat profetie de "geheime en verborgen wijsheid van God is, die God vóór de eeuwen heeft verordend tot onze heerlijkheid. Geen van de heersers van deze tijd heeft dit begrepen, want als zij het wel hadden gedaan, zouden zij de Heer der heerlijkheid niet gekruisigd hebben" (1 Korintiërs 2:7-8, ESV).

Paulus vertelde de Kerk in Korinthe dat de oudtestamentische profetieën over de komende Messias zo vaag waren dat de gevallen engelen en hun demonische volgelingen het doel van Christus op aarde niet begrepen. Als ze dat wel hadden gedaan, schreef Paulus, zouden ze alles hebben gedaan wat in hun macht lag om de kruisiging te voorkomen.[iv] De messiaanse profetieën die vandaag de dag voor de hand lijken te liggen - bijvoorbeeld Psalm 22 en Jesaja 53 - waren helemaal niet duidelijk voor de mensen om Jezus heen toen ze werden vervuld. Pas achteraf begrepen de apostelen het, en blijkbaar was de Vijand ook overrompeld.

Denk daar eens over na. God, in Zijn wijsheid, heeft de profetieën over de Messias net genoeg verdoezeld om de Vijand ervan te weerhouden een overtuigende valse vervulling te bedenken. En er zijn genoeg valse messiassen geweest die overtuigend genoeg waren om mensen op een dwaalspoor te brengen in de laatste tweeduizend jaar. De meest opmerkelijke was Simon bar Kokhba, die een opstand leidde die een kortstondige onafhankelijke Joodse staat creëerde voordat deze in 136 na Christus door Rome werd verpletterd. Meer dan een half miljoen Joden werden gedood door het Romeinse leger,[v] waarna Judea ontvolkt achterbleef, Jeruzalem werd verwoest en het land werd omgedoopt tot Syrië Palaestina-Palestina. Het netto resultaat van de opstand van Bar Kokhba was het einde van de hoop op een onafhankelijke Joodse staat in het Heilige Land gedurende bijna tweeduizend jaar.

We moeten niet verwachten dat de profetieën over de wederkomst van Christus specifieker zijn dan die over zijn geboorte. En dat is het punt: De overheden en machten die de vernietiging van de mensheid nastreven, zijn de laatste tweeduizend jaar hard bezig geweest met het verspreiden van buitenbijbelse leringen, zowel binnen als buiten de Kerk. Het doel is om door middel van wilde misinterpretaties van de profetie van de eindtijd christenen, joden, moslims en misschien ook velen van andere geloofsovertuigingen te verleiden om de antichrist te verwelkomen wanneer hij op het wereldtoneel verschijnt. Daarom is een goed begrip van de grondbeginselen van de Bijbelse profetie van cruciaal belang.

Ondanks de duidelijke waarschuwing in de Schrift dat Satan kan verschijnen als een engel des lichts, moeten christenen vooral op hun hoede zijn voor messiaanse beweringen nu we de laatste dagen naderen. Het verkeerd doen betekent letterlijk de kant van de Duivel kiezen.

Het wordt algemeen aanvaard door geleerden dat dit een profetie is van de toekomstige oorlogen van de Antichrist. Het verslag is aannemelijk genoeg dat het leest als een samenvatting van één van Israëls oorlogen uit de laatste halve eeuw.

BEKIJK DEEL TWEE VAN SCHOKKENDE ONTDEKKING!!! OUDE SCHRIJVERS VAN DODE ZEE ROLLEN VOORZAGEN HET

ZEITGEIST 2025 ALS HET LAATSTE TIJDPERK!

De koning van het zuiden is waarschijnlijk Egypte. Hoewel de natie nu Israël als bondgenoot lijkt te willen hebben tegen de sjiitische macht in de regio, Iran, terwijl Egypte lang een vijand van Israël was en het neemt een speciale plaats in, in de psyche van de Joden als de natie die hun voorouders tot slaven maakte. In de recente geschiedenis was Egypte een van de belangrijkste oorlogvoerende partijen in zowel de Zesdaagse Oorlog van 1967 als de Jom Kippoeroorlog van 1973. En in 2011, toen de Moslimbroederschap de voormalige president Hosni Mubarak afzette (met de stilzwijgende goedkeuring van de regering van de Verenigde Staten), hebben we gezien dat Egypte slechts één regeringswisseling verwijderd is om opnieuw een vijand te worden.

De koning van het noorden kan een Arabische coalitie tegen Israël vertegenwoordigen. Behalve Egypte hebben invallers door de geschiedenis heen Israël altijd vanuit het noorden aangevallen - Syrië, Assyrië, Babylon, Perzië, Griekenland, en Rome kwamen allen vanuit het noorden het Heilige Land binnen. Het is geen toeval dat het "uiterste noorden", de uitdrukking die wordt gebruikt om de locatie van Magog in Ezechiël 38 en 39 te beschrijven, elders in het Oude Testament wordt gebruikt om de woonplaats van Ba'al, de berg Zaphon (Jebel al-Aqra in Noord-Syrië) te beschrijven.

In de wereld van vandaag is het niet moeilijk voor te stellen dat Soennitische naties een alliantie vormen zoals zij deden in 1948, 1967 en 1973, een of andere combinatie van Syrië, Libanon, Irak (of delen daarvan), Saudi-Arabië en Jordanië. Gezien de apocalyptische verwachtingen van de soennieten in het Midden-Oosten is het niet ondenkbaar dat deze naties zich zouden verenigen achter een charismatische leider die door zijn volgelingen zou kunnen worden uitgeroepen tot de Mahdi.[vi]

Natuurlijk zouden christenen en Joden in het huidige geopolitieke klimaat deze moslimleider even waarschijnlijk als de antichrist[vii] identificeren - zij het ten onrechte.

Zo'n coalitie lijkt de profetie van Psalm 83 te vervullen:

Deze verzen noemen alle islamitische Arabische naties in de onmiddellijke nabijheid van Israël. Als Psalm 83 een toekomstige gebeurtenis voorspelt, kan Daniël 11 beschrijven hoe deze zich ontvouwt.

Men is het er algemeen over eens dat de "hij" in Daniël 11:40-44 de figuur is die de antichrist wordt genoemd, en dat hij zich onderscheidt van de koningen van het noorden en zuiden. Voor velen is het logisch dat deze leider, die uit deze oorlog te voorschijn komt als overwinnaar van Israëls traditionele vijanden, een Israëliër zal zijn en zich waarschijnlijk aan de wereld zal voordoen als een Jood.

Niet alle geleerden zijn het eens met deze interpretatie, maar ze is logisch. Ten eerste wijst het op de meest logische nationale herkomst van een politieke figuur die de Joden kan motiveren om de Derde Tempel te bouwen en de offers en offergaven weer in te voeren. Het is moeilijk voor te stellen dat een antichrist uit een andere geloofstraditie dit zou laten gebeuren. Ten tweede is het moeilijk voor te stellen dat een Europese of islamitische antichrist de geprofeteerde oorlog van Daniël 11 zou voeren.

Dit is geen nieuw idee. In feite is het een zeer oude interpretatie. Sommige vroege kerkvaders, waaronder Irenaeus en Hippolytus, geloofden dat de Antichrist een Jood zou zijn. Interessant is dat Hippolytus een discipel was van Irenaeus, die een discipel was van Polycarpus, die een discipel was van de apostel Johannes. Het is dus mogelijk dat het concept van een Joodse Antichrist rechtstreeks afkomstig was van de man die de Openbaring van Jezus Christus Zelf had gekregen.

Dit idee zal zeker niet in goede aarde vallen bij Amerikaanse evangelisten, die de natie Israël enthousiaster steunen dan de meeste Amerikaanse Joden. Let wel, ik suggereer alleen dat deze figuur zich als Jood zal voordoen. Aangezien hij in de herbouwde Tempel zal zetelen en zichzelf tot god zal uitroepen, kunnen we veilig concluderen dat hij niet werkelijk een Jood zal zijn.

De recente populariteit van de moslim-antichrist-theorie is begrijpelijk, gezien de daden van een rauw, onuitsprekelijk kwaad die door islamitische radicalen worden begaan in dienst van hun god. De lezer kan zich begrijpelijkerwijs afvragen waarom de Antichrist een oorlog zou leiden om zijn meest enthousiaste volgelingen te vernietigen.

Het antwoord is heel eenvoudig: Moslims zijn, in de ogen van de Vijand, al verloren. Zij die de valse leer van Mohammed omhelzen zijn voorbestemd voor vernietiging. De echte prijzen zijn de volgelingen van Jezus Christus en het volk dat God voor Zichzelf koos toen Hij Abram riep uit de stad Ur. Het beste nut dat de Vijand op dit moment voor moslims heeft is dus als kanonnenvoer - een bloedig offer om zoveel mogelijk joden en christenen te verleiden tot het aanbidden van het Beest, dat zij ten onrechte zullen zien als een letterlijk godsgeschenk.

In het belang van beknoptheid, laten we een opsomming geven van een mogelijke opeenvolging van gebeurtenissen die deze Psalm 83/Daniël 11 oorlog teweegbrengt:

• Arabische naties lanceren een verrassingsaanval op Israël.
• Een dynamische militaire en/of politieke figuur leidt Israël naar een overweldigende overwinning.
• Hij "komt in het glorierijke land", mogelijk door de Westelijke Jordaanoever en Gaza in te nemen (waarmee de profetie van Zefanja 2 in vervulling gaat).
• "Nieuws uit het oosten en het noorden" lokt de volgende fase van de oorlog van de Antichrist uit, mogelijk aanvallen op moslim naties die zich van verder weg bij het conflict aansluiten, zoals Turkije, Iran, Pakistan, en sommige van de moslim republieken in Centraal Azië.
• Hoewel het erop lijkt dat het land Jordanië gespaard blijft, is het niet vergezocht om in Daniëls verslag een uitbreiding van Israëls grondgebied te lezen, wat waarschijnlijk zou worden geïnterpreteerd als God die de landbelofte aan Abraham vervult.

NOG EEN REDEN OM IN TE SCHRIJVEN VOOR "COUNTDOWN" CONFERENTIE - L.A. MARZULLI & TIMOTHY ALBERINO ONTHULLEN HET MYSTERIE ACHTER DE VERDWIJNING VAN ANASAZI!

Na de beslissende overwinning van de antichrist is de moslim-eschatologie niet meer relevant. Zoals hierboven vermeld, dienen hun overtuigingen het doel van de Vijand, namelijk hen te betrekken in een bloedige oorlog die zij zullen verliezen om de aanspraak van de antichrist als de voorspelde redder van Israël te vestigen.

Joden, die nog steeds op zoek zijn naar een geopolitieke mashiach, zouden dit conflict kunnen interpreteren als de oorlog van Gog en Magog, die de ultieme strijd is in de Joodse eschatologie. Sommige orthodoxe rabbijnen voorspellen openlijk de op handen zijnde komst van de mashiach; sommigen hebben zelfs al verklaard dat de huidige Syrische burgeroorlog in feite de oorlog van Gog en Magog is.[ix] De held van deze apocalyptische oorlog zou door velen worden verwelkomd als Israëls langverwachte mashiach.

En hoe zouden Amerikaanse christenen zo'n man ontvangen? Evangelische christenen staan over het algemeen zeer positief tegenover sterke Israëlische leiders. Conservatieve Amerikaanse christenen, vooral diegenen met een slecht begrip van Bijbelprofetie (of diegenen die geen letterlijke vervulling van Daniël, Ezechiël en Openbaring verwachten), zouden er zelfs aan kunnen werken om zo'n man tot wereldleider te verheffen - wat natuurlijk zijn uiteindelijke bestemming is, al is het maar voor een korte tijd.

Maar het dominionistische deel van het christendom, dat de antichrist al negeert in zijn bizarre mutatie van de eindtijdprofetie, is in plaats daarvan op zoek naar een gekerstende versie van de zegevierende wereldwijde jihad. In hun wereld kan Christus pas wederkomen als de christenen de aarde overnemen, misschien samen met de joden als een versmolten lichaam van gelovigen, de ene Nieuwe Mens. De apostolisch-profetische beweging zou deze zegevierende Israëlische figuur wel eens kunnen zien als de vleesgeworden Christus, een vervulling van hun verwachte Manifeste Zonen van God. Vergeet niet dat, omdat de apostelen en profeten die deze beweging leiden de autoriteit opeisen van hun bijbelse voorvaderen, waaronder de mannen die het Nieuwe Testament schreven, zij de vrijheid hebben om de Schrift te verdraaien en aan te vullen als dat nodig is om hun doctrine aan te passen aan de huidige gebeurtenissen.

Kijk nu eens naar de reactie van de wereld op het volgende punt in de kroniek van de oorlogen van de Antichrist:

En hij zal zijn paleisachtige tenten opslaan tussen de zee en de glorieuze heilige berg. En hij zal aan zijn einde komen, en niemand zal hem helpen. (Daniël 11:45, ESV)

De antichrist vestigt zijn regering ergens tussen de Middellandse Zeekust en Jeruzalem. Maar hij komt aan een onverwacht einde, misschien door moord. Hoe kan deze figuur dan de antichrist zijn, als hij gedood wordt voordat hij "de gruwel die de verwoesting veroorzaakt" begaat door de tempel te ontheiligen en zijn goddelijkheid te verklaren? We kijken naar de Openbaring van Johannes:

En ik zag een beest opkomen uit de zee, met tien horens en zeven koppen, met tien diademen aan zijn horens en godslasterlijke namen op zijn koppen. En het beest, dat ik zag, was als een luipaard; zijn voeten waren als die van een beer, en zijn mond was als die van een leeuw. En aan hetzelve gaf de draak zijn macht en zijn troon en groot gezag. Een van zijn koppen scheen een dodelijke wond te hebben, maar zijn dodelijke wond werd genezen, en de gehele aarde verwonderde zich, terwijl zij het beest volgden. (Openbaring 13:1-3, ESV, nadruk toegevoegd.)

De schijnbaar wonderbaarlijke genezing van de Antichrist zal de wereld verbazen, en velen overtuigen van zijn goddelijkheid. Je zult je nu wel gerealiseerd hebben dat dit een huiveringwekkende parallel is met de Joodse eschatologie. Joden verwachten dat Mashiach ben Yosef zal sterven in de oorlog met Magog, waarna Mashiach ben David arriveert om de vijandelijke leider te doden met de adem van zijn mond, en vervolgens Mashiach ben Yosef weer tot leven wekt.

In sommige tradities gaat Mashiach ben David verder met het zuiveren van Jeruzalem en Israël. Als de Israëlische Antichrist theorie juist is, heeft dat verontrustende implicaties. De zuivering houdt in dat niet-joden uit Jeruzalem worden verwijderd. Het is niet onze bedoeling om onze Joodse broeders en zusters in een kwaad daglicht te stellen, maar de "oorlog tegen de heiligen" van de Antichrist, die in Daniël 7 en Openbaring 13 wordt voorspeld, zal op een zeker moment plaatsvinden, en dit lijkt de waarschijnlijke plaats in de profetische tijdlijn.

Opgemerkt moet worden dat de definitieve breuk tussen de eerste christenen en hun Joodse buren in Judea niet in de eerste eeuw plaatsvond. Tijdens de opstand onder leiding van Simon bar Kokhba, die begon in 132 na Christus, werd hij door de vooraanstaande Rabbi Akiva bejubeld als de mashiach. Bar Kokhba's naam was eigenlijk Simon ben Kosiba; bar Kokhba ("zoon van de ster") was een messiaanse claim gebaseerd op zijn veronderstelde vervulling van de profetie van Balaam, zoon van Beor:

Christenen, die tot dan toe de synagoge hadden bezocht en nog steeds als een Joodse sekte werden beschouwd, konden er niet mee instemmen een sterfelijke man als Messias te erkennen en weigerden voor bar Kokhba te vechten. Hun straf was opsluiting en de dood.[x]

In de afgelopen jaren lijkt een toename van het zionistische sentiment onder de Israëliërs de reputatie van Simon bar Kokhba te hebben gerehabiliteerd. In de nasleep van zijn desastreuze opstand werd hij spottend bar Koziba ("zoon van de leugen") genoemd.[xi] Vandaag de dag is bar Kokhba echter een soort van nationale held. [xii] Op Lag Ba'Omer worden vreugdevuren aangestoken om zijn kortstondige Joodse staat te vieren, en Rabbi Akiva's definitie van de mashiach, een tijdelijke verlosser die in Simon bar Kokhba beter wordt gerealiseerd dan in enige andere Joodse man in de afgelopen tweeduizend jaar, is nog steeds de standaard waarmee Joden toekomstige aanspraak op de titel zullen evalueren.[xiii]

Helaas lijkt het maar al te waarschijnlijk dat dit misplaatste nationalistische sentiment zal worden gemanipuleerd door de bovennatuurlijke Man van de Wetteloosheid om Joden te misleiden hem te volgen, mogelijk door het voorbeeld van bar Kokhba aan te halen wanneer hij christenen uitkiest voor vernietiging. En zij die zijn omgekeerde pogrom steunen zullen oprecht geloven dat zij Gods werk doen - tenminste totdat "Mashiach ben David" een einde maakt aan de offers en verklaart dat hij God is.

Het is niet de bedoeling van deze serie om in een meer gedetailleerde, wetenschappelijke analyse van de profetie van de eindtijd te duiken. In plaats daarvan hopen wij dat door het belichten van een aantal punten van overeenstemming tussen de islamitische, joodse en christelijke eschatologie (in het bijzonder één bijzonder gevaarlijke christelijke profetische interpretatie), de gevaren van een slecht begrip van de profetie duidelijk worden.

Wij zullen de profetieën van de komende jaren niet in alle details perfect begrijpen. Maar onze hoop is dat door studie en gebed, diegenen van ons die nog op aarde zijn wanneer het geprofeteerde Beest eindelijk verschijnt, niet het slachtoffer zullen worden van een kosmische misleiding die eeuwige gevolgen heeft voor degenen die niet voorbereid zijn.

VOLGEND DEEL: Zeitgeist 2025, De Sibille van Cumaea, en Visioenen van de laatste Romeinse keizer

Eindnoten:

^[i] Kaufmann Kohler, “Eschatology,” Jewish Encyclopedia, http://www.jewishencyclopedia.com/articles/5849-eschatology .

^[ii] Not the Nile, but the Wadi al-Arish, the traditional border between Egypt and Israel.

^[iii] This event, held annually on the first Thursday in May, is not in itself a bad thing. It is endorsed by many respected American evangelical leaders. Since at least 2010, the National Day of Prayer Task Force has encouraged Americans to pray for the “seven centers of power”: Government, Military, Media, Business, Education, Church, and Family. Those centers of power are virtually identical to the Seven Mountains of Culture that Dominionists believe must be captured by Christians to speed Christ’s return.

^[iv] The Greek word translated “rulers” ( archontes ) is used in Scripture to refer to human political leaders and to supernatural entities—which are undoubtedly the forces directing human action opposed to God in either case.

^[v] Based on the account by Roman historian Cassius Dio.

^[vi] Something like this has happened in recent history. A 1979 rebellion in Saudi Arabia was led by Juhayman al-Otaybi, who declared that his brother-in-law, Mohammed Abdullah al-Qahtani, was the Mahdi.

[vii] In Jewish eschatology, this would be Armilus, “a king who will arise at the end of time against the Messiah, and will be conquered by him after having brought much distress upon Israel.” auffman Kohler and Louis Ginsberg, Jewish Encyclopedia, http://www.jewishencyclopedia.com/articles/1789-armilus.

^[viii] Psalm 83:1–8 (ESV). Analysis per Joel Richardson, “Which Nations Does Psalm 83 Really Include?” WND , August 2, 2012, http://www.wnd.com/2012/08/which-nations-does-psalm-83-really-include/ . Richardson was citing the work of Bill Salus, author of Psalm 83: The Missing Prophecy Revealed.

^[ix] An interesting interpretation, since Ezekiel’s prophecy is very specific about the war taking place in Israel. Adam Eliyahu Berkowitz, “Hassidic Rabbi: War of Gog and Magog Already Began in Syria,” October 9, 2015, http://www.breakingisraelnews.com/50649/hassidic-rabbi-reveals-god-sweetened-judgementon-israel-by-moving-war-gog-magog-syria-jewish-world/ .

[x] Early Church writers Justin ( First Apology ) and Eusebius ( Chronicle ) mention bar Kokhba’s treatment of Christians. Cited at “Wars between the Jews and Romans: Simon ben Kosiba (130–136 CE),” Livius.org, http://www.livius.org/ja-jn/jewish_wars/jwar07.html.

[xi] By Akiva’s disciple, Yose ben Halafta, in his historical work, the Seder Olam Rabbah .

[xii] Elon Gilad, “The Bar Kochba Revolt: A Disaster Celebrated by Zionists on Lag Ba’Omer,” Haaretz , May 6, 2015, http://www.haaretz.com/jewish/features/.premium-1.655052.

[xiii] Dr. Manfred R. Lehmann, “Rabbi Akiva and Bar Kokhba: Two National Heroes,” http://www.manfredlehmann.com/news/news_detail.cgi/35/0. In his essay, Dr. Lehmann describes the Judaean Christians of Bar Kokhba’s day as disloyal and treasonous.

Bron: COUNTDOWN TO 2025 AND THE SECRET DESTINY OF AMERICA—PART 39: Why Many ‘Christians’, Muslims, and Jews Will Accept Antichrist as Messiah (PART TWO) » SkyWatchTV