www.wimjongman.nl
Tijdgeest 2025
Aftellen naar 2025 en het geheime lot van Amerika - Deel 36:
De komende strijd om de Kosmische Berg
28 september 2021 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel-3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41
Deel 42 - Deel 43 - Deel 44 - Deel 45 - Deel 46 - Deel 47 - Deel 48 - Deel 49
En ik zag drie onreine geesten als kikkers komen uit de mond van de draak, en uit de mond van het beest, en uit de mond van de valse profeet. Want zij zijn duivelsgeesten, die wonderen doen, die uitgaan naar de koningen der aarde en der gehele wereld, om hen te vergaderen tot de strijd op die grote dag van de almachtige God. (Openbaring 16:13-14, cursief toegevoegd)
De grote Rabbi Moshe Shternbuch van de Eda Charedit, een achterkleinzoon van de Gaon van Vilna - "het heilige genie uit Vilnius"[i]- heeft onlangs gezegd dat de tijden van de Moshiach hier zijn. Volgens Rabbi Shternbuch heeft zijn grootvader, Vilna Gaon, dienovereenkomstig onderricht gegeven over de komst van de Messias.
Wanneer je hoort dat de Russen de Krim hebben veroverd, moet je weten dat de tijden van de Messias zijn begonnen, dat zijn stappen worden gehoord. En als je hoort dat de Russen de stad Constantinopel (het huidige Istanbul) hebben bereikt, moet je je sjabbatkleren aantrekken en ze niet meer uittrekken, want dat betekent dat de Messias elk moment kan komen.[ii]
De Russen namen in 2014 de Krim in[iii] en, zoals we hebben aangetoond, staat Constantinopel centraal in de islamitische eschatologie. In de kenmerkende Hadith-profetie van IS over Dabiq (waarvan ze beweerden dat ze die aan het vervullen waren) wordt het moslimleger in drie groepen verdeeld.
Het Laatste Uur zou pas aanbreken wanneer de Romeinen bij al-A'maq of in Dabiq aan land zouden gaan. Een leger bestaande uit de beste (soldaten) van de mensen der aarde op dat tijdstip zal uit Medina komen (om hen tegen te werken). En wanneer zij zich in rijen scharen, zullen de Romeinen zeggen: Sta niet tussen ons en hen die gevangenen uit ons midden hebben genomen. Laat ons met hen vechten. En de Moslims zullen zeggen: Neen, bij Allah, wij zullen ons nooit van u en van onze broeders verwijderen, opdat gij hen moogt bestrijden. Zij zullen dan vechten en een derde deel van het leger zal wegvluchten, hetgeen Allah nooit zal vergeven. Een derde (deel) van het leger. dat zou bestaan uit voortreffelijke martelaren in de ogen van Allah, zou gedood worden en het derde dat nooit berecht zou worden, zou winnen en zij zouden veroveraars van Constantinopel zijn.[iv]
Het eerste derde trekt zich terug en lijdt de verdoemenis als lafaards, het tweede derde wordt gedood in de strijd, en het laatste derde wordt de veroveraars van Constantinopel (Istanboel) - tegenwoordig de vijfde grootste stad ter wereld. Maar wat interessanter is, is dat de interpretatie van de IS niet strookt met de geopolitieke realiteit; de profetie gaat er schijnbaar van uit dat Constantinopel nog steeds de hoofdstad is van de oostelijke tak van het Romeinse Rijk, wat niet langer het geval is. Istanbul is tegenwoordig een moderne moslimmetropool. De vernietiging ervan door de IS zou de islam niet vooruithelpen, maar de wereld nog meer tegen de IS opzetten. Het is ook niet intern samenhangend.
Dit gedeelte gaat over de term "Armageddon" - van een Hebreeuws Bijbelperspectief tot hoe het van toepassing is in de christelijke eschatologie. Wij bieden een overzicht en vervolgens vier hoofdpunten van analyse. Eerst zal een samenvatting en overzicht worden gegeven van het gebruik in het Oude Testament van de terminologie "Dag des Heren". Dit leidt op natuurlijke wijze tot de term "Armageddon" vanwege de gedetailleerde uiteenzetting in het boek Openbaring over de Dag des Heren en de vermelding in "de Hebreeuwse taal, Armageddon" (Openbaring 16:16b). Oplossingen voor de betekenis van de cryptische term zullen worden aangedragen op basis van plausibele Hebreeuwse transliteraties, alsmede contextuele en geografische samenhang. Vervolgens zal de relatie met de kosmische berg en de antichrist figuur worden onderzocht. Tenslotte zal de strijd zelf worden onderzocht en zal een nieuwe oplossing worden geboden in het licht van de beschrijvingen in Ezechiël 38 en 39 van een eindtijdoorlog. De Hebreeuwse achtergrond van de term "Armageddon" brengt een confrontatie met zich mee over de goddelijke berg en een meer gedefinieerd beeld van het profetische scenario.
Dag des Heren
De dag des Heren is een hoofdthema in de profetische boeken van het Oude Testament. Het draagt een context in zich van toekomstig oordeel en voorbode van duisternis. Men moet echter niet alle passages in onze toekomst lezen, want sommige zijn gekomen en gegaan. De eerste komt voor in Amos en spreekt over de komende Assyrische invasie in het Noordelijke Koninkrijk (Amos 5:18-20). Zefanja gebruikt de term om te verwijzen naar de op handen zijnde Babylonische invasie van Juda (Zefanja 1:7, 14). Andere passages verwijzen echter naar een tijd van uiteindelijk oordeel over de naties en geven een veel bredere reikwijdte aan (Ezechiël 30:3; Joël 3:14; Obadja 15). Het meest relevant voor deze taak zijn de gevallen waarin de profeet lijkt te spreken over een eschatologische dag des Heren (Maleachi 4:5; Joël 3:2). Meer nog, de nieuwtestamentische schrijvers Petrus en Paulus eigenden zich de term toe voor de toekomstige wederkomst van Christus (2 Petrus 3:10; 1 Korintiërs 1:8). Heiser schreef: "De dag des Heren verwijst niet naar een specifieke dag van vierentwintig uur. Het verwijst eerder naar een tijdsperiode, zoals we vandaag de dag zouden zeggen: 'de dag van afrekening' of 'de dag van wraak'."[v] In de context, 'de strijd van die grote dag van de Almachtige God' (Openbaring 16:14) laat dit gebruik zien. Heiser erkent ook de eschatologische betekenis.
De term verwijst naar een tijd in de verre toekomst ten opzichte van de tijd waarin de profeet leefde - vanuit ons perspectief, naar de tijd van Jezus' eerste komst en verder naar zijn tweede komst. De reden dat het kan verwijzen naar een verscheidenheid van tijdsperioden is dat de "Dag van Jahweh" zonder onderscheid betekende "het oordeel was op komst."[vi]
Afhankelijk van de context betekende de Dag des Heren de "dag in ruime zin" die de Grote Verdrukking omvat waarvan Jezus gewag maakt (Mattheüs 24:21) en de "dag in enge zin", de letterlijke dag waarop Jezus terugkeert voor de slag bij Armageddon (Openbaring 16:16; 19:11-21).
De brede zin omvat een tijdspanne die in de Hebreeuwse Bijbel bekend staat als "de tijd van Jakobs benauwdheid" (Jeremia 30:7) en ook in Daniël als "een tijd van benauwdheid, zoals er nooit geweest is sinds er een volk was tot die tijd" (Daniël 12:1). Jezus verwees ernaar als de "grote verdrukking" (Mattheüs 24:21; Openbaring.7:14) vlak voor Zijn wederkomst. Deze tijd wordt door Hem beschreven in het Mattheüs-evangelie (24:15-28) en in detail door Johannes met de bazuin- en schaaloordelen die in het boek Openbaring te vinden zijn. Voorafgaand aan Armageddon heeft een aanzienlijk deel van de brede Dag des Heren gelijktijdig met de bazuinen en de schalen plaatsgevonden. Dan zullen de legers van de volken pas na het uitgieten van de zesde schaal door de demonische horden naar Armageddon worden verzameld (Openb. 16:12-16). De Hebreeuwse Bijbel geeft meer details.
Joël 3:9-16 en Zacharia 14:1-5 geven beide aan dat nadat de legers van de volken zich in Israël hebben verzameld, er een specifieke dag zal komen, b.v. de "Dag des Heren is nabij" (Joël 3:14) en "een dag komt voor de Here" (Zacharia 14:1). Het is duidelijk dat deze enge Dag des Heren niet zal plaatsvinden voordat de legers zich in Israël hebben verzameld door de wonderbaarlijke teken-werkende, onreine kikkergeesten die voortkomen uit de satanische drie-eenheid: de Draak, het Beest, en de Valse Profeet.
En ik zag drie onreine geesten als kikkers komen uit de mond van de draak, en uit de mond van het beest, en uit de mond van de valse profeet. Want zij zijn duivelsgeesten, die wonderen doen, die uitgaan naar de koningen der aarde en der gehele wereld, om hen te vergaderen tot de strijd op die grote dag van de almachtige God. (Openbaring 16:13-14)
De "grote dag van de Almachtige God" is een bijzondere dag die binnen de brede Dag des Heren zal vallen, maar er volstrekt los van staat. Zowel Joël 3 als Zacharia 12-14 geven aan dat hun Dag des Heren de specifieke dag zal zijn waarop de Here komt om te strijden tegen de in Israël verzamelde legers en deze te vernietigen. Ook heeft Jezus aan Johannes geopenbaard dat dit de dag zal zijn waarop Jezus naar de aarde terugkeert (Openbaring 19:11-21). De enge dag van Joël 3 en Zacharia 14 zal dus de dag zijn waarop Christus naar de aarde komt om de slag van Armageddon te strijden.
De profetie van Zacharia 14 geeft ons specifieke details over die toekomstige dag. Aan het einde van de Verdrukking, tijdens de Slag van Armageddon, en daarna, zal het volgende gebeuren: Ten eerste zullen de volken der aarde Jeruzalem omsingelen (v.2). Ten tweede zal Jeruzalem worden ingenomen, geplunderd en zullen de vrouwen worden verkracht (v.2b). Ten derde zal een overblijfsel vluchten door een vallei die door een aardbeving is ontstaan (v. 5a). Ten vierde zal Jezus terugkeren naar de Olijfberg, zoals was beloofd door de engel na de hemelvaart (Handelingen 1:11; Zacharia 14: 4). Ten vijfde komt Hij met een engelenleger om de volken te bestrijden (Zacharia 14:5b). Openbaring 19 vormt een parallel met dit gedeelte en geeft aan dat "uit zijn mond een scherp zwaard komt om de volken neer te slaan" (v. 19:15a). Verder beschrijft de tekst een afschuwelijke plaag als vloek over de strijders (Zacharia 14:12; vgl. Openbaring 19:15). Tenslotte zal de Heer Koning zijn en de hele wereld zal Hem aanbidden (Zacharia 14:16).
Daniël 11:40-45 is een parallelle passage die suggereert dat de moslims zich omkeren en het eerste beest aanvallen. Het richt zich ook op Jeruzalem, en specificeert zelfs dat "Hij [de Antichrist] ook het heerlijke land [Israël] zal binnengaan, en vele landen zullen omvergeworpen worden; maar deze zullen uit zijn hand ontsnappen, zelfs Edom, en Moab, en de voornaamste der kinderen Ammon" (Daniël 11:41). Geen bekende historische opeenvolging komt overeen met die welke in deze verzen wordt beschreven, waaruit wij kunnen concluderen dat het de eindstrijd beschrijft om de berg der samenkomst te Jeruzalem (Zacharia 12:9). Tenslotte is de "heerlijke heilige berg", onbetwistbaar de berg Sion, de plaats waar de antichrist sterft (Daniël 11:45).
Volgens de bijbelwetenschapper Charles Torrey "was Jeruzalem in de Hebreeuwse eschatologie het centrum van alle voorspelde bijeenkomsten, zowel van het volk van God als van de heidense volken."[vii] De Hebreeuwse Bijbel is ondubbelzinnig in zijn getuigenis. Joël 2:32 verkondigt dat "op de berg Sion en in Jeruzalem zij zullen zijn die ontkomen". Obadja 21 beschrijft het hoogtepunt: "Redders zullen opgaan naar de berg Sion om over de berg Ezau te heersen, en het koninkrijk zal van de Heer zijn." Jesaja 24:23 verklaart: "Dan zal de maan in verwarring worden gebracht en de zon beschaamd, want de Here der heerscharen regeert op de berg Sion en in Jeruzalem, en zijn heerlijkheid zal zijn voor het aangezicht zijner oudsten." Met deze profetische eensgezindheid vraagt men zich af waarom Armageddon typisch wordt gesitueerd op de vlakte van Megiddo.
KIJKEN!!! SCHOKKENDE ONTDEKKING!!! DE OUDE SCHRIJVERS VAN DE DODE ZEE ROLLEN VOORZAGEN ZEITGEIST 2025 ALS HET LAATSTE TIJDPERK VAN DE MENS!
Armageddon in Openbaring 16:16
Een hoofdstelling van deze behandeling is dat Armageddon niets te maken heeft met het dal van Megiddo. De cryptische passage in kwestie luidt: "En hij verzamelde hen in een plaats die in de Hebreeuwse taal Armageddon heet" (Openbaring 16:16). De term in het Grieks, Ἃρ Μαγεδών, is problematisch in die zin dat het een transliteratie is van een Hebreeuwse term, terwijl we geen direct Oudtestamentisch equivalent vinden. In het Engels is het beter weergegeven als "Har Magedon," vanwege het Koine Grieks dat voorafgaat aan het ruwe ademhalingsteken, Ἃρ. De bijbelgeleerde Charles Torrey betoogde dat de splitsing in twee woorden vereist is door de Semitische trilaterale wortelstructuur. Het eerstgenoemde woord Ἃρ of "Har" betekent "berg" ( הַר ) in het Hebreeuws.[viii] Dienovereenkomstig is het restant Μαγεδών, maar de laatste twee letters "ών" zijn slechts een achtervoegsel voor een plaatsnaam.[ix] Vandaar dat alles wat overblijft een Griekse transliteratie is van een Hebreeuws woord voor een berg, dat geschreven werd als Μαγεδ.
Veel gerespecteerde dispensatiegeleerden (Missler; Pinksteren; Walvoord; Fruchtenbaum) identificeren Armageddon met het gebied van de Galilese stad Megiddo en geloven dat in dat gebied (bekend als de vlakte van Megiddo) een letterlijke militaire strijd zal worden gestreden of opgevoerd. Arnold Fruchtenbaum betoogt:
Megiddo was een strategische stad gelegen aan het westelijke einde van de Vallei van Jizreël, die de beroemde Megiddo-pas bewaakte naar Israëls grootste vallei. Men kan de hele vallei van Jizreël zien vanaf de berg waarop de stad Megiddo stond. Wat in christelijke kringen bekend staat als de vallei van Armageddon is dus eigenlijk de bijbelse vallei van Jizreël. De term Armageddon wordt nooit toegepast op het dal zelf, maar alleen op de berg aan het westelijke uiteinde.[x]
Dit klinkt in eerste instantie overtuigend. Toch bestaat het westelijke einde van de Jizreël-vallei uit de berg Tabor en de berg Gilboa. Aan de zuidkant wordt het geflankeerd door de berg Karmel. Er is geen "berg Megiddo". Blijkbaar werd dit idee algemeen aanvaard in de dispensatiegeleerden, sinds het verscheen in de New Scofield Reference Bible aantekeningen bij Richteren 5:19 en Openbaring 16:16.[xi] Moderne geleerden nemen niet langer aan dat het Megiddo is.
Het woord "Armageddon" in het Hebreeuws is har-mĕgiddôn, wat "de berg van Megiddo" betekent. De stad Megiddo was strategisch gelegen in Noord-Palestina op een vlakte in het dal van Jizreël of Esdraelon. Hoewel Megiddo geen "berg" was, was het de plaats van vele belangrijke veldslagen in Israëls geschiedenis (bijv. Richteren 5:19; 2 Kon. 23:29; 2 Kron. 35:22; Zach. 12:11).[xii]
De moeilijkheid is dat er geen geleerde bronnen zijn die een "berg Meggido" conventie bevestigen vóór het dispensationalisme uit de moderne tijd.
De belangrijkste troeven van de Megiddo weergave is dat het Grieks lijkt alsof het een mogelijke transliteratie zou kunnen zijn voor מְגִדֹּו (meḡid∙dô), en dat het de plaats was van een aantal belangrijke veldslagen in de Israëlitische geschiedenis (Jozua 12:21; Richteren 5:19, 2 Koningen 9:27, 23:29-30). [xiii] De problemen zijn echter aantoonbaar groter dan de voordelen.
De olifant in de porseleinkast is dat de berg Megiddo eenvoudigweg niet bestaat. In de Bijbel wordt Megiddo tweemaal voorgesteld als "de vlakte van Megiddo" (Zacharia 12:11; 2 Kronieken 35:22). De enige bergen in de buurt ervan hebben hun eigen welbekende en gevestigde namen, zoals de berg Hermon. In werkelijkheid was in de tijd van de apostel Johannes de enige echte heuvel bij Megiddo een miezerige 70 voet hoge kunstmatige heuvel die in de archeologie bekend staat als een "tell".[xiv] Bovendien kan men, door Google Earth te gebruiken voor geografisch onderzoek, zien dat de stad Megiddo op een volle 54 mijl in een rechte lijn ligt van de Olijfberg waar de Heer de legers verslaat in Zacharia 14. Een weergave van Megiddo maakt de passages over de Dag des Heren waarin Jeruzalem centraal staat dus onrealistisch ver weg. Daarentegen is de Olijfberg, waar de Heer landt met zijn leger, slechts een derde van een mijl verwijderd van de berg Sion. Vanwege de geografie en het feit dat de tekst een berg noemt, is de Megiddo-vlakte of de Jezreel-vallei geen haalbare optie. We onderzoeken nu het meer plausibele alternatief dat is geopperd voor een Hebreeuwse bronterm die wordt weergegeven als de Griekse term Μαγεδ.
De verwijzing is cryptisch en heeft zich lang aan een ondubbelzinnige definitie onttrokken. In feite moeten de geleerden nu proberen een omgekeerde transliteratie te maken van het Grieks terug naar het Hebreeuws. De vroege commentatoren Origenes, Eusebius en Hiëronymus dachten zelfs niet dat Armageddon de naam van een werkelijke plaats was.[xv] R. H. Charles waagde het erop, "het is mogelijk dat Ἅρ Μαγεδών een verbastering is, hetzij voor הַר מִגְדּוֹ = 'zijn vruchtbare berg.'"[xvi] Dit verbindt het met Jeruzalem en hangt mooi samen met oudtestamentische "Dag des Heren" teksten. Een andere suggestie is dat het Hebreeuwse gādad ("een plunderende bende, troep")[xvii] toegevoegd aan har ("berg") "plunderende berg" zou betekenen en misschien zou zinspelen op Jeremia's "verwoestende berg" (Jeremia 51:25). [xviii] Een ander soortgelijk idee van Johnson komt voort uit de secundaire betekenis van het Hebreeuwse gādad, dat "verzamelen in troepen of groepen" betekent, omdat men in het Hebreeuws van een zelfstandig naamwoord een werkwoord kan maken door het voorvoegsel "ma" toe te voegen, waardoor magēd wordt, "een plaats waar men zich in troepen verzamelt". [xix] Dit sluit mooi aan bij de context van Openbaring 16. Terwijl dit alles aannemelijk lijkt, in schijnbare frustratie, veronderstelt Robert Mounce:
Wanneer het plaatsvindt, is Armageddon symbolisch voor de uiteindelijke omverwerping van alle machten van het kwaad door de macht en de kracht van God. Het grote conflict tussen God en Satan, Christus en Antichrist, goed en kwaad, dat ten grondslag ligt aan de verwarrende loop van de geschiedenis, zal uiteindelijk uitmonden in een eindstrijd waarin God als overwinnaar tevoorschijn zal komen en allen met zich mee zal nemen die hun vertrouwen in Hem hebben gesteld. Dit is Har-Magedon. (Mounce 1997, 302)
Hoewel dit zeker juist is, heeft God ons deze vreemde naam gegeven met een bepaald doel, zij het raadselachtig. Toch is er een oplossing die meer verklarend vermogen biedt dan het bovenstaande.
IS DE MENSHEID AAN HET AFTELLEN NAAR APOCALYPTICA!? KIJK HET PROGRAMMA OVER WAT ER OP ONZE WERELD AFKOMT!
Bijbelgeleerde Charles C. Torrey stelde al in 1938 een oplossing voor die gebaseerd is op de Hebreeuwse mythologie en die steeds breder geaccepteerd wordt. Torrey verwijst naar een artikel in de Hastings Dictionary of the Bible dat een alternatieve weergave door Hommel voorstelde. Al in de negentiende eeuw hadden Duitse geleerden een verband gelegd tussen Jesaja 14:13 en de "Berg der Samenkomst", maar de oudheidkundige en archeologische kennis van het Nabije Oosten stond toen nog in de kinderschoenen. Torrey wees er treffend op dat uitleggers zonder een grondige kennis van zowel het Hebreeuws als het Grieks missen dat de Griekse letter gamma, 'γ' in Μαγεδών of de Hebreeuwse letter gimel, in מְגִדּוֹן of de 'g' in het Engelse Megiddo ook de Hebreeuwse medeklinker ayin, ע, kan voorstellen. [xx] Met andere woorden, Engelse Bijbellezers beschouwen alleen "Megiddo" en zijn zich niet bewust van de mogelijkheid dat Johannes zowel aan het Helleniseren was als ook het translitereren. Heiser legt uit:
Noch het Grieks, noch het Engels heeft een letter (anders dan de harde "g") die de klank van ʿayin benadert. Daarom wordt het in de academische transliteratie weergegeven als een achterwaartse apostrof. De klank van die letter ayin wordt achter in de keel gemaakt en klinkt vergelijkbaar met een harde "g". Misschien wel het beste voorbeeld van een Hebreeuws woord dat begint met de letter ayin is "Gemorrah" (ʿamorah). Dat bekende woord wordt niet gespeld met de Hebreeuwse "g" (gimel) zoals de "g" in "Megiddo." Het wordt gespeld met ʿayin.[xxi]
Dienovereenkomstig postuleerde Torrey מֹועֵד (mô∙ʿēḏ) dat verwijst naar de "Berg der Samenkomst" taal gebruikt in Jesaja 14:13, een werkelijke berg die overeenkomt met de transliteratie van Johannes. De Amerikaanse theoloog en oudtestamenticus, Meredith Kline, was het hiermee eens door te stellen: "De weergave van de medeklinker 'ayin door het Griekse gamma is goed bewezen. Ook in het Hebreeuws is -on een affirmatief voor zelfstandige naamwoorden, inclusief plaatsnamen."[xxii] De "Berg der Samenkomst" weergave werd ook voorgesteld door Mathias Rissi in zijn Openbaring studie Tijd en Geschiedenis gepubliceerd in 1966.[xxiii] Vanwege de wetenschappelijke ondersteuning en de overtuigende verklarende reikwijdte, is de "Berg der Samenkomst" interpretatie het middelpunt van deze presentatie.
De Kosmische Berg
De "berg der samenkomst in de uithoeken van het noorden" (Jesaja 14:13) was oorspronkelijk een mythologische ontmoetingsplaats voor de heidense goden en komt overeen met de berg Zaphon in Ugaritische teksten. Deze teksten beschrijven de berg Zaphon als Baäls "heilige berg", "prachtige heuvel" en "machtige berg". [xxiv] Volgens John Walton:
Saphon/Zaphon wordt geïdentificeerd met een berg, Jebel al-ʿAqra, of Casius in de klassieke bronnen (afgeleid van het Hettitische Chazzi), die ten noorden van Ugarit ligt. Hij wordt als heilig beschouwd omdat hij in het Baäl-epos wordt bekroond door het paleis van Baäl en tevens de plaats is waar hij wordt begraven. [xxv]
Jesaja maakte gebruik van beelden uit de Baäl-Athtar mythologie om een punt te maken over zowel de koning van Babylon als een goddelijke overweldiger. Het mag vreemd lijken dat Jesaja zou verwijzen naar een Kanaänitische heilige berg, maar de Hebreeuwse profeten waren beroemd om het tegenover elkaar stellen van Jahweh en de Kanaänitische godheden. Bijvoorbeeld, het bijbelse verslag van Elia die een droogte over het land uitsprak was een aanval op Baäl als vruchtbaarheidsgod (1 Koningen 17:1). Zijn daaropvolgende confrontatie met de profeten van Baäl was een verdere demonstratie van de onmacht van hun god (1 Koningen 18:38). Op dezelfde manier eigenen de profeten zich het eigendom van een vreemde god toe om de superioriteit van Jahweh te bevestigen.
Jeruzalem lag hoger dan een groot deel van de omliggende regio. De Tempel stond op een opvallende top in Jeruzalem, zijn heilige berg Sion (Psalmen 2:6; 99:2,9). Psalm 48 is een expliciet voorbeeld van het verband met Zaphon: "Zijn heilige berg, schoon van hoogte, is de vreugde der ganse aarde, de berg Sion, in het verre noorden, de stad van de grote Koning" (Psalm 48:1b-2). Deze "verre noorden" verwijzing sluit aan bij het beschimpingslied van Jesaja. Heiser merkt op:
Jahwehs heiligdom is op een berg, de berg Sion (Ps. 48:1-2), die gelegen is in de "hoogten van het noorden (saphon)," of op een "zeer hoge berg" (Ezech. 40:2). Sion is de "berg der samenkomst", wederom gelegen in de "hoogten van het noorden (saphon)," (Jes. 14:13). (Heiser, 2004, 42)
Het is belangrijk op te merken dat het wordt beschreven als "in het verre noorden," maar Jeruzalem is nauwelijks het uiterste geografische noorden. Er is iets veel groters aan de hand. De kosmologie van het oude Nabije Oosten was een drieledige opvatting waarin de verblijfplaats van de goden "de hoogten van het noorden" waren. Er wordt dus gezinspeeld op het kosmische noorden als aanduiding van de goddelijke berg Sion.[xxvi]
Jahweh werd vanaf het allereerste begin in Eden geassocieerd met een heilige berg.[xxvii] Ezechiël 28:13-16 stelt de Hof van God gelijk met de Berg van God. Daarna verhuisde Hij in de tussentijd naar de berg Horeb of Sinaï (Exodus 3:1). De terminologie van de samenkomst of mô∙ʿēḏ verwijst naar de "tent van samenkomst", die tijdelijk dienst deed, en later wordt de eigenlijke Tempel in Jeruzalem op de berg Sion geassocieerd met de mô∙ʿēḏ terminologie (Psalm 74:4; Klaagliederen 2:6).[xxviii] Volgens Ezechiël verliet Jahweh de berg vóór de verwoesting van de Tempel door de Babyloniërs (Ezechiël 10:18). Klaagliederen 5:16 beschrijft de berg Sion als volkomen verlaten. Jezus was de vervulling van Jahwehs terugkeer voor de periode van de Tweede Tempel. De Tweede Tempel werd echter ook verwoest. Toch wordt Jahwehs heerlijkheid beloofd terug te keren naar een nieuwe Tempel in de eindtijd, nadat de natie berouw heeft getoond en gereinigd is (Ezechiël 43:1-9). Wij stellen dat dit overeenkomt met wat wij weten over de oplossing van Armageddon en de Dag des Heren.
Het lijkt waarschijnlijk dat Armageddon verwijst naar de eindtijd strijd om Jahwehs heilige berg. Mounce merkt op: "Weer anderen interpreteren de term in verwijzing naar een of andere oude mythe waarin een leger van demonen de heilige berg van de goden aanvalt."[xxix] En inderdaad ondersteunen verschillende teksten het idee dat dit een oorlog zal zijn met goddelijke, demonische en aardse soldaten. Zacharia beschrijft de terugkeer van de Heer met zijn "heiligen" (Zacharia 14:5). Andere passages uit het Oude Testament ondersteunen dit idee ook (Jesaja 13:16; 24:1-21; Joël 3:9-12). Het boek Openbaring beschrijft de betrokkenheid van demonische horden (Openb. 16:14) en legers uit de hemel gekleed in wit linnen die de Heer vergezellen (Openb. 19:14). Tenslotte ondersteunen ook de Dode Zee Rollen deze toekomstige gebeurtenis. Heiser stelt: "Het conflict dat in de Dode Zeerollen wordt beschreven, betreft zowel mensen als hemelse wezens die zij aan zij en tegen elkaar strijden."[xxx] Dienovereenkomstig lijkt het gepast om te geloven dat net zoals Jezus een leger leidt, de Antichrist of het Beest de vleesgeworden generaal van Satan is.
VOLGEND DEEL: De Goddelijke Usurpator
Eindnoten:
[i] Marius Povilas Šaulauskas and Alfredas Bumblauskas, “The Threefold Step of Academia Europeana: A Case of Universitas Vilnensis,” (Universite to idėja, 2009), 24, http://www.zurnalai.vu.lt/problemos/article/viewFile/1946/1179 , accessed October 15, 2015.
[ii] “Rabbi Moshe Shternbuch: We Hear the Footsteps of the Moshiach,” Lazer Beams, March 30, 2014, http://lazerbrody.typepad.com/lazer_beams/2014/03/rabbi-moshe-sternbuch.html#sthash.PjoWhtfa.dpuf , accessed November 25, 2015.
[iii] Matt Smith and Alla Eshchenko, “Ukraine Cries ‘Robbery’ as Russia Annexes Crimea,” CNN, March 18, 2014, http://www.cnn.com/2014/03/18/world/europe/ukraine-crisis/index.html , accessed October 15, 2015.
[iv] Sahih Muslim by Imam Muslim, translation by Abdul Hamid Siddiqui, Volume: The Book Pertaining to the Turmoil and Portents of the Last Hour, http://www.theonlyquran.com/hadith/Sahih-Muslim/?volume=41&chapter=9 , accessed November 25, 2015.
[v] Heiser , Islam and Armageddon (Self-published book, 2002), 83.
[vi] Ibid., 84.
[vii] Charles C. Torrey, “Armageddon,” Harvard Theological Review 31, 3 (1938): 246.
[viii] James Swanson, Dictionary of Biblical Languages with Semantic Domains: Hebrew (Old Testament) , electronic ed (Oak Harbor: Logos Research Systems, Inc., 1997).
[ix] Meredith Kline, “Har Magedon: The End of the Millennium.” Journal of the Evangelical Theological Society, 39, 2 . I (1996): 208.
[x] Arnold G. Fruchtenbaum, The Footsteps of the Messiah: A Study of the Sequence of Prophetic Events , Rev. ed. (Tustin, CA: Ariel Ministries, 2003), 311.
[xi] Alan F. Johnson, “Revelation,” in The Expositor’s Bible Commentary, Volume 12: Hebrews Through Revelation , ed. Frank E. Gaebelein (Grand Rapids, MI: Zondervan Publishing House, 1981), 551.
[xii] “Armageddon” in Dictionary of Biblical Prophecy and End Times , ed. J. Daniel Hays, J. Scott Duvall, and C. Marvin Pate (Grand Rapids, MI: Zondervan Publishing House, 2007), 43.
[xiii] Johnson, “Revelation,” 551.
[xiv] Robert H. Mounce, “The Book of Revelation,” The New International Commentary on the New Testament (Grand Rapids, MI: Eerdmans Publishing Co., 1997), 301.
[xv] Torrey, “Armageddon,” 238.
[xvi] R. H. Charles, A Critical and Exegetical Commentary on the Revelation of St. John (Edinburgh: T&T Clark International, 1920), 2:50.
[xvii] R. Laird Harris, Robert Laird Harris, Gleason Leonard Archer and Bruce K. Waltke, Theological Wordbook of the Old Testament , electronic ed. (Chicago: Moody Press, 1999, c1980), 150.
[xviii] Johnson, “Revelation,” 552.
[xix] Ibid.
[xx] Torrey, “Armageddon,” 245.
[xxi] Michael S. Heiser, The Unseen Realm: Recovering the Supernatural Worldview of the Bible (Bellingham, Wash.: Lexham Press, 2015), 371.
[xxii] Kline, “Har Magedon,” 208.
[xxiii] Mathias Rissi, Time and History (Louisville: John Knox Press, 1966), 84–85.
[xxiv] John H. Walton, Zondervan Illustrated Bible Backgrounds Commentary (Old Testament) Volume 5: The Minor Prophets, Job, Psalms, Proverbs, Ecclesiastes, Song of Songs (Grand Rapids, MI: Zondervan, 2009), 362.
[xxv] Walton, 2009b, 73.
[xxvi] H. Niehr, “Zaphon” in Dictionary of Deities and Demons in the Bible DDD , 2nd extensively rev. ed. K. van der Toorn, Bob Becking and Pieter Willem van der Horst (Leiden; Boston; Grand Rapids, MI: Brill; Eerdmans, 1999), 927.
[xxvii] Michael S. Heiser, “The Divine Council in Late Cannonical and Non-Cannonical Second Temple Jewish Literature,” (Ph.D. diss., University of Wisconsin-Madison, 2004), 43.
[xxviii] Torrey, “Armageddon,” 246.
[xxix] Mounce, The Book of Revelation, 301.
[xxx] Michael S. Heiser, Islam and Armageddon, (Self-published book, 2002), 111.