Het komende Grote Waanidee - Deel 15: Bovennatuurlijk onderzoek in de verre ruimte

16 november 2021 door SkyWatch Editor

Deel 0 - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24

Aan de oppervlakte zou legitiem wetenschappelijk onderzoek naar de ruimte vrij lijken te zijn zonder het bovennatuurlijke of spiritualiteit. Maar, zoals we in de rest van deze serie zullen zien, is het moeilijk, zo niet onmogelijk, om de twee te scheiden. Wij zijn geneigd twee kanten te zien in het moderne onderzoek: koude, harde wetenschap aan de ene kant en metafysische, mystieke inzichten aan de andere kant. Zelden zien we een waarheid vertegenwoordigd die ergens in het midden ligt - een waarheid die niet materialistisch en niet mystiek is, maar ergens daartussenin.

Onderzoekers uit de twintigste en eenentwintigste eeuw zijn niet de eersten die naar de sterren kijken en zich afvragen wat daar werkelijk is. Degenen die in de oudheid leefden, hadden dezelfde vragen en hadden in werkelijkheid veel meer tijd en belangstelling tot hun beschikking. Per slot van rekening waren theologen en astronomen uit de oudheid niet bezig met het verkrijgen van meer likes op Facebook of het bedenken van de perfecte reactie op een gemene opmerking op hun YouTube-video. Nee, onze voorouders hadden de focus om dieper over deze vragen na te denken dan de meesten van ons vandaag de dag.

Wat de mensen in de oude wereld echter misten, was wetenschappelijk inzicht, innovatie en uitvindingen. Zij hadden meer tijd, maar minder middelen om de antwoorden op hun vragen te vinden. Vandaag hebben we meer instrumenten tot onze beschikking, maar minder interesse op wereldschaal. Minder mensen kijken naar de sterren, minder vragen worden gesteld en minder potentiële ontdekkingen worden gedaan. Zeker, we hebben grote vooruitgang geboekt en veel nieuwe ontdekkingen gedaan in de afgelopen honderd jaar - veel meer dan in de duizenden jaren daarvoor. Maar hoe zit het met de potentiële ontdekkingen? Hoe zit het met wat we zouden kunnen doen als meer mensen geïnteresseerd waren? We leven op een planeet met meer dan zeven miljard mensen, meer mensen tegelijk dan in enig ander tijdperk in de geschiedenis. Het lijkt er echter op dat een kleiner percentage van de bevolking geïnteresseerd is in wat onze voorgangers heilig achtten.

Stel je voor dat we wetenschap en spiritualiteit niet hadden gescheiden. Stel je voor dat wetenschap eigenlijk hand in hand gaat met het bovennatuurlijke en dat we, als we beide niet erkennen, de helft van het antwoord missen. Zelfs vanuit een werkelijk bijbelse context, stel je voor dat wetenschap en theologie, beide in hun juiste context, ons een rijker beeld kunnen geven van de kosmos en daarbuiten.

Mensen hebben een drang om meer te weten; zij zijn op zoek naar antwoorden. Velen weten echter niet de juiste vragen te stellen om tot kennis te komen. Kortom, veel mensen zoeken op de verkeerde plaatsen.

Het "Wow!" Signaal

Telkens wanneer een signaal uit de ruimte wordt waargenomen, of het nu volkomen natuurlijk is of met een element van anomalie, wordt de vraag opgeworpen of wij alleen zijn in het heelal. Zowel onderzoekers als leken vragen zich af of iets van "daarbuiten" met ons probeert te communiceren. Is het een direct, opzettelijk contact, of pikken we gewoon een oude ET-televisieshow op van miljoenen lichtjaren ver weg? Het feit is, dat de Aarde luistert. We weten alleen niet wie, of wat, er spreekt.

Het eerste grote voorval, gecategoriseerd als een mogelijke communicatiepoging van buitenaardse wezens, kwam op 15 augustus 1977. Het was een smalbandig radiosignaal dat werd ontvangen door de Big Ear radiotelescoop van de Ohio State University. Het signaal zelf leek afkomstig te zijn uit het sterrenbeeld Sagittarius. Astronoom Jerry R. Ehman ontdekte het afwijkende signaal een paar dagen later bij het doornemen van de eerder opgenomen gegevens. Het resultaat van het signaal was zo schokkend dat hij de meting op de afdruk omcirkelde en "Wow!" op de zijkant schreef, vandaar dat het nu het "Wow! signaal" wordt genoemd. Vreemd genoeg duurde het signaal de volle tweeënzeventig seconden waarin Big Ear het kon waarnemen.

Ehman suggereerde eerst dat het signaal op Aarde kon zijn ontstaan en door een stuk ruimtepuin naar Big Ear was teruggekaatst. Later veranderde hij van gedachten, nadat verder onderzoek had uitgewezen dat dit een onwaarschijnlijke verklaring was vanwege zeer specifieke eisen die niet realistisch waren voor een reflectie.[i] Ook viel het 1420MHz-signaal binnen wat het "beschermde spectrum" wordt genoemd. Dit is een bandbreedte die gereserveerd is voor astronomische doeleinden; al het andere is verboden om binnen dit bereik uit te zenden. Ehman gaf de mogelijkheid toe dat het signaal afkomstig was van het leger of iemand anders op Aarde; maar hij houdt vol dat de meest waarschijnlijke verklaring voor het signaal een buitenaardse oorsprong is.

In 2017 stelde Antonio Paris voor dat de bron van het signaal de waterstofwolk rondom twee kometen zou kunnen zijn geweest, 266P/Christensen en 335P/Gibbs. Hij beweerde dat ze zich op het moment van het signaal in ongeveer de juiste positie bevonden. Een meer gedetailleerde analyse toonde later echter aan dat de kometen zich niet op het juiste moment in de straal bevonden. Ook zijn bekende kometen op deze frequenties niet radio-helder.

Ter gelegenheid van de vijfendertigste verjaardag van het Wow! signaal in 2012, zond het Arecibo Observatorium een poging uit om de oorsprong van het signaal te achterhalen. De uitzending bevatte ongeveer tienduizend Twitter-berichten, verzameld door National Geographic Channel, met de hashtag "#ChasingUFOs" in een promotie voor een van de televisieseries van de zender. In een poging om de kans te vergroten dat het signaal door buitenaardsen zou worden herkend als een opzettelijke communicatie van een andere intelligente levensvorm, voegden Arecibo-wetenschappers aan elk bericht een herhaling van de reeks toe. Ook straalden zij de transmissie uit met ongeveer twintig keer het wattage van de krachtigste commerciële radiozender.

Ondanks verschillende pogingen van Ehman en anderen, is het signaal niet meer waargenomen. Ondanks vele pogingen, waaronder theorieën over de natuurlijke of door de mens veroorzaakte oorsprong, is niemand in staat geweest het signaal te verklaren op een wijze die in overeenstemming is met de gegevens. Tot op de dag van vandaag beschouwen veel wetenschappers, onderzoekers en ufologen het Wow! signaal als de sterkste kandidaat voor een buitenaardse radiotransmissie die ooit is ontdekt.

Signalen in sterren

Zoals met alles, moeten we ons bewust zijn van de interpretatie die we krijgen wanneer ontdekkingen worden gedaan. Zo ging er eind 2016 een verhaal viraal over een wetenschappelijk artikel waarin de ontdekking van ETI-signalen uit de ruimte genoemd.[iii] Andere publicaties bleven wat meer aan de lijn staan en gaven toe dat het ETI zou kunnen zijn of dat het gewoon zou kunnen zijn dat we niet alles begrijpen van sterren.[iv] Vanwege de beperkte informatie met betrekking tot deze ontdekking, werd het aan mensen overgelaten om de gegevens te interpreteren hoe ze wilden.

Wat we wel weten is vrij eenvoudig. Op 10 oktober 2016 uploadden de astronomen Ermanno Borra en Eric Trottier een vroege uitgave van een paper met de titel "Discovery of Peculiar Periodic Spectral Modulations in a Small Fraction of Solar-type Stars" naar arXiv.org.[v] Het paper werd officieel gepubliceerd in het november 2016 nummer van het wetenschappelijke tijdschrift Publications of the Astronomical Society of the Pacific. In het paper gebruikten de twee astronomen gegevens van de Sloan Digital Sky Survey (SDSS) om 2,5 miljoen sterren te analyseren. Daarvan ontdekten ze dat 234 sterren een vreemd signaal afgeven. In het artikel wordt de mogelijkheid onderzocht dat het signaal van ETI-oorsprong is, gebaseerd op een eerdere voorspelling van Borra, maar de astronomen gaven ook toe dat dit speculatief is.

Borra beschreef het speculatieve idee in een paper uit 2012.[vi] Hij suggereert dat "technologie die nu op aarde beschikbaar is, zou kunnen worden gebruikt om signalen te verzenden die de vereiste energie hebben om te worden gedetecteerd op een doelwit dat zich op 1000 lichtjaar afstand bevindt." Dit betekent, volgens dit idee, dat ETI zijn bestaan aan anderen zou kunnen signaleren door lichtpulsen te verzenden met tijdsafstanden van twee seconden. Deze pulsen zouden in de spectra kunnen worden gedetecteerd. Borra en Trottier besloten een database met spectrale signalen van 2,5 miljoen sterren te doorzoeken en vonden er 234 die aan de voorspelling voldeden. Nadat ze hadden aangetoond dat instrumentele problemen en andere gebruikelijke verklaringen de bevindingen niet konden verklaren, suggereerden Borra en Trottier dat deze signalen konden worden veroorzaakt door lichtpulsen die door ETI worden opgewekt om ons op hun bestaan te attenderen. Zij ontdekten dat de gedetecteerde signalen precies de ruimte hadden van wat een ETI-signaal in het vorige artikel werd voorspeld te hebben. Hoewel Borra en Trottier verklaarden het eens te zijn met deze voorspelling, gaven zij ook toe dat het een hypothese is die met verder werk moet worden bevestigd. Met andere woorden, het is vreemd, en zou ETI kunnen zijn, maar de ETI-hypothese kan met deze gegevens niet worden bevestigd. Er moet nog meer werk worden verricht.

Het signaal van de komeet Rosetta

Vrij recentelijk hebben wetenschappers van de Europese Ruimtevaartorganisatie met behulp van het Rosetta-ruimtevaartuig een geluid ontdekt dat door komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko (kortweg komeet 67P/C-G) wordt geproduceerd. Het geluid wordt volgens de theorie geproduceerd door "oscillaties in het magnetische veld in de omgeving van de komeet."[vii] Het magnetometerexperiment van het Rosetta-ruimtevaartuig registreerde het geluid voor het eerst toen het binnen tweeënzestig mijl van de komeet vloog in augustus van 2014. Komeet 67P/C-G zendt dit "lied" uit ver onder de frequentie die een mens daadwerkelijk kan horen. De frequentie van het geluid werd met een factor van ongeveer tienduizend verhoogd om een hoorbare weergave van het geluid te creëren.

Wetenschappers weten nog niet precies hoe het geluid van de komeet ontstaat. ESA-wetenschappers denken dat het afkomstig kan zijn van neutrale deeltjes van de komeet die de ruimte in worden geslingerd en geïoniseerd. De onderzoekers zijn echter nog niet zeker van hoe de fysica van de oscillaties eigenlijk werkt. Komeet 67P/C-G is iets totaal nieuws en anders.

Door de vreemdheid van het geluid dat van deze komeet afkomstig is, vragen sommigen zich af of het signaal kunstmatig is in plaats van natuurlijk. Anderen geloven echter dat het volledig natuurlijk is, zij het een beetje anders dan eerder waargenomen kometen. Is het mogelijk dat dit een voorbeeld is van een communicatiepoging van buitenwereldse wezens?

KIJKEN: MYSTERIEUZE VERDWIJNING VAN DE ANASAZI... EEN REPTIELACHTIGE BEDRIEGER... EN DE MODERNE UFO-ALIENS KWESTIE

Om deze vraag verder te onderzoeken, nam SkyWatch TV documentairemaker Josh Peck contact op met J.R. Watts, een voormalig overheidsonderzoeker, inlichtingen analist, en code-breker, om zijn gedachten te vragen over het vreemde geluid. Toen hij luisterde naar het geluidsvoorbeeld dat ik naar hem had gemaild, wilde ik weten of zijn goed getrainde oren iets konden opvangen dat kunstmatig zou kunnen zijn. Of klonk het volkomen natuurlijk? Als hij dit had ontvangen terwijl hij als codekraker voor de regering werkte, was er dan iets in het geluid dat hem zou hebben doen geloven dat er een verborgen boodschap was? Dit is wat Mr. Watts terug schreef:

We moeten voorzichtig zijn

Vaker wel dan niet, wanneer een vreemd signaal wordt ontdekt, bevatten de krantenkoppen iets over buitenaardse wezens - hoofdzakelijk omdat het woord "buitenaardse wezens" opwindend is en meer kijkers trekt voor een artikel. Het is een marketingtactiek. Het probleem is echter dat dit de lezer opzadelt met het idee dat buitenaardse wezens contact opnemen met de Aarde zonder dat daar een eerlijke en evenwichtige tegenstelling tegenover staat. Typisch is dat latere artikelen die melden dat het signaal in kwestie van natuurlijke of menselijke oorsprong bleek te zijn, niet hetzelfde niveau van aandacht krijgen als de eerste.

Bijvoorbeeld, op 30 augustus 2016, bracht CNN een verhaal online met de kop "Hoor je me nu? Sterk signaal van zonachtige ster wekt buitenaardse speculaties op."[viii] De volgende dag, 31 augustus 2016, bracht CNN een ander verhaal: "Signaal van zonachtige ster waarschijnlijk van aardse soort."[ix] Er is niet veel giswerk voor nodig om uit te vogelen welk artikel de meeste views trok. Terwijl het eerste artikel uitlegde dat er een mysterieus signaal was gedetecteerd en beweerde dat de bron ervan buitenaards zou kunnen zijn, legde het tweede artikel uit dat het signaal van menselijke oorsprong was en per ongeluk voor buitenaards was aangezien.

Zelfs wanneer de schrijvers van een website proberen eerlijkere koppen te plaatsen, komt dit soort sensatiezucht nog steeds voor. Op 18 juli 2017 publiceerde Sci-News een artikel met de kop: "Arecibo Observatory's Radio Telescope Detects Strange Signal from Nearby Star Ross 128."[x] Het artikel werd tientallen keren gedeeld op Facebook. Een paar dagen later, op 23 juli, publiceerde de site een ander artikel met de kop "'Vreemd!' Signaal van Ross 128 komt niet van buitenaardse intelligentie, zeggen astronomen."[xi] Ondanks dat dit artikel een meer key-word-rijke kop had, werd het slechts tweeëntwintig keer gedeeld op Facebook. Dit keer had het tweede artikel op het eerste gezicht de meer sensationele en opwindende titel, maar in dit specifieke geval bevatte het ook een waarheid die de fantasie van buitenaardse communicatie ontkrachtte. Het eerste artikel, zelfs met een meer eerlijke en (vergeef me de woordspeling) nuchtere kop, kreeg meer shares (en vermoedelijk meer views) dan het tweede, omdat het de mogelijkheid van iets buitenaards promootte, terwijl het tweede dat niet deed. Fantasie overtroeft de feiten.

Dit soort dingen gebeurt eigenlijk heel vaak. De mogelijkheid van het fantastische (zoals buitenaardse communicatie) is voor velen veel interessanter en verkieslijker dan de realistische waarheid die door bewijzen wordt gestaafd. Dit is de reden waarom, typisch, het eerste artikel met een sensationele kop meer keren zal worden bekeken dan het tweede artikel waarin wordt uitgelegd dat het eerste artikel onjuist is. Dit is ook de reden waarom het, vooral bij een mogelijke openbaarmaking of een andere belangrijke aankondiging, belangrijk is te weten wie de informatie verstrekt, het beschikbare bewijs te kennen, en het vermogen te hebben om waarneming en interpretatie van elkaar te scheiden.

VOLGEND DEEL: Exoplanet Waterwerelden en Chaotische Zeemonsters

Eindnoten:

^[i] Ehman, Jerry R. (February 3, 1998). “The Big Ear Wow! Signal. What We Know and Don’t Know About It After 20 Years” www.bigear.org/wow20th.htm.

^[ii] “Humanity Responds to ‘Alien’ Wow Signal, 35 Years Later.” www.space.com/17151-alien-wow-signal-response.html.

^[iii] http://www.independent.co.uk/news/science/aliens-proof-evidence-facts-stars-scientists-extraterrestrial-life-et-intelligence-a7377716.html.

^[iv] https://phys.org/news/2016-10-stars-strange-aliens-contact.html.

^[v] https://arxiv.org/abs/1610.03031.

^[vi] https://arxiv.org/pdf/1210.5986v1.pdf.

^[vii] https://www.space.com/27737-comet-song-rosetta-spacecraft.html.

^[viii] http://www.cnn.com/2016/08/30/health/seti-signal-hd-164595-alien-civilization/index.html.

^[ix] http://www.cnn.com/2016/08/31/europe/seti-signal-hd-164595-not-alien-civilization/.

^[x] http://www.sci-news.com/astronomy/ross-128-signals-05052.html.

^[xi] http://www.sci-news.com/astronomy/weird-signal-ross-128-extraterrestrial-intelligence-05064.html.

Bron: THE COMING GREAT DELUSION—PART 15: Supernatural Outer Space Research » SkyWatchTV