www.wimjongman.nl
Voor of na?
Greg Lauer - december 2021
Vorige maand schreef ik een artikel met de titel "Voor en Na," en het gaat over een paar Opname-gerelateerde dromen die ik de afgelopen maanden had. Laat de bovenstaande titel je echter niet van de wijs brengen. Het artikel van deze maand heeft daar helemaal niets mee te maken, dus denkt u alstublieft niet dat ik me hier alleen maar bezondig aan een beetje "scherts".
Zoals u zo dadelijk zult zien, is het bovenstaande de titel bij uitstek voor dit artikel.
Ik heb bij verschillende gelegenheden geschreven over de strijd van Ezechiël 38-39 (waaronder nog maar twee maanden geleden), en ik heb verschillende aspecten besproken van deze overweldigende aanval op Israël die op wonderbaarlijke wijze door God Zelf wordt verpletterd om Zijn volk wakker te schudden en hen te motiveren om hun relatie met Hem weer op te bouwen. Ik heb bijvoorbeeld uitvoerig besproken waarom ik ervan overtuigd ben dat de Opname ten laatste moet plaatsvinden vóór de climax van Gog-Magog, aangezien Gods donderende tussenkomst namens Israël het feit signaleert dat Hij Zijn aandacht weer op Zijn Uitverkoren Volk heeft gericht... en dat betekent dat Hij de zaken met de Kerk heeft afgewikkeld.
Telegram: Ik heb al eerder gesproken over de mogelijke kloof tussen de Opname en Gog Magog, maar onlangs schoot mij iets te binnen. Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik geneigd ben om de Opname niet alleen onmiddellijk voorafgaand aan de climax van Gog Magog te zien, maar ook voordat de spelers zelfs maar beginnen om hun krachten in beweging te zetten. De reden waarom ik dat zeg is dat als de spelers eenmaal beginnen zich te verzamelen voor de aanval, God ons net zo goed een luid en duidelijk telegram kan sturen wat de wegrukking van de Kerk aankondigt. Nu, ik geef toe dat het opwindend zou zijn om hier te zijn om de spelers van Gog Magog te zien opzadelen, maar persoonlijk denk ik niet dat God geneigd is om zo duidelijk te zijn met betrekking tot de timing van de Opname.
In verband hiermee wil ik erop wijzen dat het in Ezechiël 38:3-4 God is die de haken in de kaken van Gog slaat en hem tegen Israël uitdaagt. Het is dus een soevereine daad van God die de aanval van Gog Magog in gang zet - een aanval die het doel dient om Zijn volk Israël terug te brengen in een relatie met Hem. Vraag uzelf eens af: Denk je echt dat God een reeks gebeurtenissen in gang zou zetten die bedoeld zijn om Zijn relatie met Zijn oogappel te herstellen, terwijl Hij Zijn ogen nog steeds op de Kerk gericht heeft? Ik in ieder geval niet.
Een ander belangrijk aspect van de strijd tussen Gog en Magog is echter de timing ervan in relatie tot de Verdrukking - een aspect dat met de dag groter wordt naarmate de wereld toewerkt naar de letterlijke vervulling ervan. Ik heb bij een paar gelegenheden aangegeven dat ik van mening ben dat Gog-Magog waarschijnlijk plaatsvindt vóór het begin van de 70e Week van Daniël; maar ik ben er nooit bijzonder dogmatisch over geweest - voornamelijk omdat ik nooit genoeg tijd en moeite aan het onderwerp heb gewijd om dogmatisch te zijn.
Maar je kent me. Als ik me wat wazig voel over een bepaalde bijbelse kwestie waarin ik me tot op zekere hoogte betrokken voel, en dingen zeg als "Nou, het zou zo kunnen zijn, maar hé, het zou ook zo kunnen zijn... dus ik wil er niet dogmatisch over zijn," dan bijt vroeg of laat dit insect. Weet je, het prikkelt ... het bijt. Ik wil het weten. Ik wil zeker zijn. Ik wil het goed hebben.
Ik wil precies weten wat ik geloof en waarom ik het geloof, en ik heb medelijden met de gek die me probeert tegen te houden als ik eenmaal begonnen ben. Dus daar is het:
tot het begin van de Verdrukking:
(Hé, dat zou een mooie titel zijn...) Dus, je zou kunnen zeggen dat dit artikel zalf is voor die specifieke insectenbeet.
Hoewel ik de laatste tijd nogal wat heb nagedacht over Gog-Magog, omdat we lijken te kijken naar een potentiële driejarige kans voor de vijanden van Israël om precies zo'n aanval te lanceren, wat plotseling mijn interesse in het onderwerp van de timing in relatie tot de Verdrukking aanwakkerde is een uitstekend artikel dat ik onlangs las, geschreven door Mark Hitchcock, iemand die al lang een van mijn favoriete bijbelleraren is.
Het artikel, dat ik van harte aanbeveel aan iedereen die geïnteresseerd is in het onderwerp, is een vrij uitgebreid en goed onderzocht overzicht van de strijd van Ezechiël 38-39, en bevat een gedeelte dat gewijd is aan de timing ervan.
Dit kwam voor mij een beetje als een verrassing, maar volgens Mark zijn er in totaal zeven opvattingen over de timing van Gog-Magog. Ik zal ze alle zeven opnoemen in dezelfde volgorde als Markus het doet, maar ik zal er slechts twee van bespreken:
1. Gog Magog vond plaats in 473 v.Chr. en wordt beschreven in Esther 9, een opvatting die door veel preteristen wordt gehuldigd.
2. Het zal plaatsvinden vóór het begin van de Verdrukking (vermoedelijk in de tijdsduur tussen de Opname en de Verdrukking).
3. Zij zal plaatsvinden na de aanvang van de Verdrukking en ergens tijdens de eerste helft daarvan.
4. Het zal plaatsvinden aan het einde van de Verdrukking (in combinatie met Armageddon).
5. Het zal geschieden aan het begin van het Duizendjarig Rijk, na de wederkomst.
6. Het zal in twee fasen plaatsvinden: Fase 1 (Ezech. 38) vindt plaats in de eerste helft van de Verdrukking, en fase 2 (Ezech. 39) vindt plaats tegen het einde.
7. Het zal plaatsvinden aan het einde van het Duizendjarig Rijk.
Ik heb de twee belangrijkste visies op deze kwestie belicht, en ik ben de anderen gaan beschouwen als de Franje Vijf. Omdat ik het alleen ga hebben over #2 (voor het begin van de Verdrukking) en #3 (na het begin van de Verdrukking en tijdens de eerste helft ervan), zal ik in dit artikel naar deze visies verwijzen als de BEFORE en AFTER visies, respectievelijk.
In zijn artikel neemt Mark de tijd om op een evenwichtige manier enkele van de sterke en zwakke punten van elk van de zeven visies af te bakenen. Hoewel hij vrijuit erkent dat veel andere vooraanstaande eindtijdleraren en -auteurs de voorkeur geven aan VOOR, maakt hij duidelijk dat hij de voorkeur geeft aan NA, ook al noemt hij plichtsgetrouw enkele sterke en zwakke punten van alle visies.
Zoals ik al zei, ik neig naar VOOR, maar ik voelde me nooit 100 procent zeker tot ik dit artikel schreef. Omdat ik zo'n diep respect en bewondering heb voor Mark en zijn werk, was ik geïntrigeerd door zijn NA-standpunt en las ik zorgvuldig zijn zwakke punten van VOOR en sterke punten van NA. De meeste van de andere standpunten zijn vrij gemakkelijk te ontmantelen met een bekwame lezing van de Schrift; maar ik dacht dat als iemand van Mark Hitchcock's statuur een aantal problemen ziet met VOOR en een aantal overtuigende redenen om naar NA te neigen, het zeker mijn tijd waard zou zijn om er een tijdje op te kauwen.
Twee belangrijke punten
Terwijl ik Mark's sterke en zwakke punten voor zowel VOOR als NA doorlas, viel het me op dat er twee belangrijke kwesties zijn die in deze discussie naar voren komen en die veel uitmaken voor welke van deze twee verschillende visies op de timing van Gog Magog men kiest (aangenomen dat men Schriftuurlijk scherpzinnig genoeg is om de Franje Vijf te passeren).
Wat ik hier ga doen is deze twee zaken één voor één onderzoeken, en bespreken hoe de ene manier van interpreteren mensen doet neigen naar de VOOR visie, terwijl de andere manier van interpreteren mensen doet neigen naar de NA. Onderweg wil ik ook een paar andere redenen uiteenzetten waarom ik nu een bonafide, door de wol geverfd lid ben van de VOOR-ploeg.
En net zoals Mark zijn voorkeur voor de NA visie kenbaar maakt zonder al te dogmatisch of afwijzend te zijn ten opzichte van VOOR, zal ik mijn best doen om zijn goede voorbeeld te volgen en mijn voorkeur voor de VOOR visie te bespreken zonder al te dogmatisch of afwijzend te zijn ten opzichte van NA.
Maar u kent me - ik kan op dat punt niets beloven.
Probleem 1: Moeten we de uitdrukking "de laatste dagen" altijd interpreteren als strikt verwijzend naar de eigenlijke Verdrukking?
Eén van de veronderstelde zwakheden van de VOOR visie die Mark bespreekt heeft te maken met de uitdrukking "de laatste dagen." Ten eerste, de tekst uit Ezechiël:
"Na vele dagen zult gij bezocht worden; in de laatste jaren [dit is de enige keer dat deze Hebreeuwse uitdrukking in het Oude Testament voorkomt] zult gij komen in het land, dat van het zwaard teruggebracht is, en uit vele volken verzameld is, tegen de bergen Israëls, die altijd woest geweest zijn; maar het is uit de volken voortgebracht, en zij zullen veilig wonen, allen te midden van hen.
[...]
En gij zult opkomen tegen Mijn volk Israël, als een wolk om het land te bedekken; het zal zijn in de laatste dagen [veel Engelse vertalingen lezen de laatste dagen], en Ik zal u brengen tegen Mijn land, opdat de heidenen Mij kennen, wanneer Ik geheiligd zal worden in u, o Gog, voor hun ogen.
(Ezechiël 38:8 en 16 AKJV / nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Volgens Ezechiël zal de aanval van Gog Magog plaatsvinden in "de laatste jaren" of "de laatste dagen." Hoewel de uitdrukking "de laatste jaren" in vers 8 het enige gebruik van deze uitdrukking in het Oude Testament is, wordt de uitdrukking "de laatste dagen" talloze malen gebruikt. En voor het geval je het je afvraagt, het maakt geen enkel verschil of er in de Engelse vertaling "latter" of "last" staat, omdat het in alle gevallen dezelfde woorden zijn in het Hebreeuws.
Wat de interpretatie van de woorden "de laatste dagen" betreft, hier is wat Marcus te zeggen heeft over deze vermeende zwakte van de VOOR visie:
Deze uitdrukking wordt in het Oude Testament gebruikt in verwijzing naar Israëls laatste tijd van benauwdheid of naar Israëls laatste herstel in het Messiaanse koninkrijk (Jes. 2:2; Jer. 23:20; 30:24; Hos. 3:5; Mich. 4:1). Evenzo is in Ezech. 38:16 de uitdrukking "in de laatste dagen" een technische term die verwijst naar de eindtijd. Daarom vertelt Ezechiël ons dat deze invasie zal plaatsvinden in de eindtijd van de geschiedenis als voorbereiding op de vestiging van het Messiaanse Koninkrijk van Christus. Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
[...]
Deze opvatting heeft twee belangrijke zwakheden. Ten eerste, volgens Ezech. 38:8 en 16 zal de invasie plaatsvinden in de "laatste jaren" of "laatste dagen". Zoals hierboven opgemerkt, lijken deze uitdrukkingen te verwijzen naar de laatste tijd van Israëls nood en herstel, of de eindtijd. Deze chronologische indicatoren wijzen eerder op een periode na het begin van de verdrukking dan op een tijd binnen het kerktijdperk of gedurende de tijd tussen de uitroeping en het begin van de verdrukking. [Daar wringt de schoen... een houten interpretatie van de uitdrukking "de laatste dagen"]
- Mark Hitchcock, "De strijd van Gog en Magog" [Bron] (nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Met andere woorden, Mark beschouwt de zinsnede "de laatste dagen" als strikt verwijzend naar de zevenjarige periode van de Verdrukking zelf, en niet een dag daarvoor. Natuurlijk, gegeven deze interpretatie, heeft men in wezen geen andere keus dan de aanval van Gog Magog te plaatsen na het begin van de Verdrukking (dat wil zeggen, tenzij men wil meegaan met één van de Franje Vijf).
Het is duidelijk dat als we afzien van deze strikte toepassing van de uitdrukking "de laatste dagen" en toestaan dat deze tenminste de periode tussen de Opname en de Verdrukking omvat, dan is de VOOR opvatting nog steeds zeer aan de orde. Dus dat is de kwestie die voor ons ligt:
de zinsnede "de laatste dagen" als een strikte verwijzing
naar de 2520 dagen van Daniël's 70e week, en
en niet één enkele dag buiten deze parameters?
In één woord, nee. Er is veel geschreven over "de laatste dagen", en je hoeft er niet veel van te lezen om te begrijpen dat de uitdrukking op enigszins verschillende manieren wordt gebruikt in verschillende contexten. John MacArthur schrijft het volgende met betrekking tot Petrus' vermelding van "de laatste dagen" op de dag van Pinksteren (Handelingen 2:16):
Er zijn verschillende manieren om de uitdrukking "in deze laatste dagen" te interpreteren. Het zou kunnen verwijzen naar de laatste dagen van de openbaring. Het zou kunnen betekenen dat dit de laatste openbaring in Christus is en dat er niets meer aan toe te voegen is. Of het kan betekenen dat in de laatste dagen van de openbaring het door Gods Zoon kwam. Maar ik denk dat de schrijver een messiaanse verwijzing maakt. De uitdrukking "de laatste dagen" was zeer bekend bij de Joden van die tijd en had een kenmerkende betekenis. Telkens wanneer een Jood deze woorden zag of hoorde had hij onmiddellijk messiaanse gedachten, omdat de Bijbelse belofte was dat in de laatste dagen Messias zou komen [en de Messias was gekomen] (Jer. 33:14-16; Mich. 5:1-4; Zach. 9:9, 16).
(- John MacArthur [Bron] / nadruk en [commentaar] toegevoegd)
In de laatste dagen zou Messias komen...en inderdaad Hij was gekomen - en Hij komt terug. Hier omvat "de laatste dagen" het hele Kerktijdperk, dat letterlijk net minuten eerder was verwekt, en dat zich aantoonbaar helemaal uitstrekt tot aan de wederkomst. Maar dit zegt me op zijn minst dat de uitdrukking "de laatste dagen" niet kan worden beschouwd als een technische term die altijd strikt verwijst naar de zeven jaren van de Verdrukking - de Schrift rechtvaardigt eenvoudigweg niet zo'n houterige interpretatie van de uitdrukking.
Ja, de Bijbel spreekt juist over bepaalde dingen die gebeuren in "de laatste dagen" en dat zijn gebeurtenissen die gebeuren tijdens de zeven jaar durende Verdrukking zelf (zoals de uiteindelijke verlossing van de Joden, etc.); maar we kunnen hieruit niet logisch afleiden dat "de laatste dagen" zich nooit buiten die periode van zeven jaar kunnen uitstrekken.
Dus, ik vind Mark's eerste "zwakte" van VOOR zelf nogal zwak, en zeker minder dan overtuigend.
Terwijl ik dit artikel schreef, schoot me iets te binnen waardoor ik er nog meer van overtuigd ben dat het VOOR-standpunt het juiste standpunt is. Het is geen rokend pistool, maar het is iets dat nog niet eerder bij me was opgekomen en dat me nog een duwtje in de richting geeft van het VOOR-kamp.
Ten eerste, stel jezelf een vraag:
Q. Wat is de primaire karakterisering van de laatste periode van het oordeel waar gewoonlijk naar wordt verwezen als men het heeft over "de laatste dagen"?
Als je zei "de ongeëvenaarde opkomst van kwaad en misleiding", trakteer jezelf dan op een koekje. (Zelfs als je het niet zei, neem dan toch maar een koekje.) De laatste periode die "de laatste dagen" wordt genoemd en waarin God Zijn oordeel zal uitspreken over de volkeren van de wereld? Wanneer God een overblijfsel van Zijn volk tot verlossing zal brengen, zelfs als de antichrist alles doet wat in zijn macht ligt om hen allemaal af te slachten? Die laatste periode waarin een door God gezonden sterke misleiding een verhard Israël en een opstandige wereld in het algemeen zal doen geloven dat Satans man in feite hun verlosser is?
Laat er geen twijfel over bestaan:
zoals de wereld nog nooit heeft gezien.
Dat is de primaire karakterisering van "de laatste dagen" zoals wij die gewoonlijk zien. OK, stel jezelf nu een andere vraag:
Q. Is er iets dat deze laatste golf van misleiding en kwaad, die "de laatste dagen" kenmerkt, teweegbrengt of ontketent?
Als je zei "de verwijdering van de Weerhouder zoals vermeld in 2 Thessalonicenzen 2:7," dan heb je nog een koekje tegoed. Ik neem aan dat je weet dat de Weerhouder de Heilige Geest/Bruid is, en Hij houdt op met een weerhoudende invloed op het kwaad te zijn na de Opname als Hij verhuist naar de hemel samen met de tempel waarin Hij momenteel verzegeld is - wij.
Het is de gebeurtenis van de Openbaring en de daarmee gepaard gaande verwijdering van de weerhoudende invloed van de Heilige Geest op aarde, die de laatste golf van misleiding en kwaad losmaakt die deze periode kenmerkt die wij beschouwen als "de laatste dagen," en het is waar dat het de zevenjarige Verdrukking omvat, die niet al te lang daarna op gang komt, en daar typisch op gericht is.
Dus... lijkt het niet heel redelijk om de periode na de opname mee te rekenen wanneer we spreken over "de laatste dagen"? Is het niet logisch om "de laatste dagen" - een periode die gekenmerkt wordt door de ergste golf van misleiding en kwaad in de geschiedenis - te zien als een periode die begint met het terugtreden van de Heilige Geest uit Zijn bediening om het kwaad in de wereld te bedwingen, en Satan zijn gang te laten gaan (een daad van God), in plaats van de loutere bevestiging van een verdrag (een daad van mensen)?
Het lijkt me heel zinnig. (Neem nog een koekje... ik zal het niet verder vertellen.)
Nu over naar Mark's tweede afzwakkende punt betreffende de VOOR visie.
Kwestie #2: Is Israël vandaag "in ruste" en "veilig wonend"?
De tweede afzwakking voor een VOOR die Mark bespreekt heeft te maken met het feit dat Ezechiël zegt dat Israël "in ruste" is en "veilig woont" ten tijde van de aanval. Laten we eens kijken naar de relevante verzen:
Na vele dagen zult gij bezocht worden; in de laatste jaren zult gij komen in het land, dat van het zwaard teruggebracht is, en uit vele volken verzameld is, tegen de bergen Israëls, die altijd afval geweest zijn; maar het is uit de volken voortgebracht, en zij zullen allen veilig wonen. [sommige vertalingen lezen onbezorgd]
[...]
En gij zult zeggen: Ik zal optrekken naar het land der ongemetselde dorpen; ik zal optrekken naar hen, die in rust zijn [Hebreeuws: gebaseerd op shaqat], die veilig wonen [hetzelfde Hebreeuws als in ver 8], die allen wonen zonder muren, en geen tralies noch poorten hebben,
((Ezechiël 38:8 en 11 AKJV / nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Ezechiël zegt dat de aanval van Gog Magog komt wanneer Israël is herverzameld in hun land en "in ruste" is en "veilig woont". OK, en hier is Mark's uitleg waarom dit een zwakte is betreffende het VOOR standpunt:
Ten tweede, de invasie zal plaatsvinden op een moment dat Israël "in rust is", "veilig woont", en woont in "niet ommuurde dorpen". Fruchtenbaum [Arnold Fruchtenbaum...zie onder] beweert dat de Hebreeuwse wortel batach, die in Ezech 38:8 en 11 voorkomt, eenvoudig "veiligheid" betekent. [Merk op dat het woord dat gebruikt wordt betach is, maar de wortel ervan is batach]. Hij zegt: "Dit is geen zekerheid als gevolg van een toestand van vrede, maar een zekerheid als gevolg van vertrouwen in hun eigen kracht. Ook dit is een goede beschrijving van het huidige Israël. Het Israëlische leger heeft sinds zijn oprichting vier grote oorlogen uitgevochten en deze telkens snel gewonnen. Vandaag is Israël veilig, in het vertrouwen dat haar leger elke invasie van de Arabische staten kan afweren. Vandaar dat Israël veilig woont."
Het is waar dat de inwoners van het moderne Israël in niet ommuurde dorpen wonen en een zekere mate van veiligheid hebben dankzij hun militaire macht. Zij zijn echter niet "in ruste" zoals Ezech. 38:11 voorschrijft. Het Hebreeuwse woord dat vertaald wordt met "in ruste" (shaqat) betekent "stil zijn, niet gestoord worden". Dit beschrijft het huidige Israël nauwelijks. De natie is één groot bewapend kamp. [Dit is absurd overdreven (en ik van alle mensen zou absurde overdrijving moeten herkennen als ik het zie).] Het volk wordt regelmatig verstoord door bedreigingen en moordaanslagen. Sinds 1948 leeft Israël onder de voortdurende dreiging van terroristische aanvallen en invasie door haar buren. De terminologie in Ezech. 38 past veel beter bij de eerste helft van de zeventigste week van Daniël, wanneer Israël de bescherming van haar verbond met de Antichrist zal genieten en tijdelijk haar waakzaamheid zal laten varen (Dan. 9:27).
- Mark Hitchcock, "De strijd van Gog en Magog" [Bron] (nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Ik ben blij te zien dat Mark verwijst naar het werk van Arnold Fruchtenbaum (Ariel Ministries), één van de meest vooraanstaande messiaans-Joodse bijbelleraren in de wereld van vandaag. Hij merkt op dat Fruchtenbaum zegt dat het Hebreeuwse woord betach gebruikt is waar in de verzen 8 en 11 staat dat Israël "veilig woont" betekent "veiligheid gebaseerd op vertrouwen in eigen kracht".
En hij heeft helemaal gelijk - dat is precies wat het betekent. Een natie die woont in een toestand van betach is niet noodzakelijkerwijs een natie die leeft in een idyllische staat van complete vrede en harmonie - het is een natie die leeft in een toestand van zekerheid of veiligheid die voortkomt uit vertrouwen in hun eigen kracht en vermogen om zichzelf te verdedigen. Dat is wat het betekent. Hoewel het in sommige gevallen in die richting kan neigen, is het meest voorkomende gebruik niet om een toestand van totale, complete vrede en rust en een volslagen afwezigheid van verstoring aan te duiden.
Dus, dat is de hamvraag:
Q. Leeft Israël vandaag de dag in een toestand van betach?
A. Absoluut.
Fruchtenbaum slaat de spijker op de kop. Nu, niet om iets van Mark Hitchcock af te nemen, maar als het aankomt op het interpreteren van de subtiele nuances van het Hebreeuws, moet ik toegeven dat ik meer geneigd ben om Arnold Fruchtenbaum te volgen.
De tweede term waarmee we ons moeten bezighouden vinden we in vers 11, waar Ezechiël verwijst naar "hen die in rust zijn". Hier is het Hebreeuwse woord shaqat (stil, ongestoord). Maar Mark neemt zijn interpretatie van de uitdrukking "in ruste" als naar de maan en terug en houdt vol dat dit vereist dat Israël absoluut rustig moet zijn en volledig verstoken van alles wat iemand op wat voor manier dan ook zou kunnen storen. Hij lijkt te suggereren dat dit betekent dat het leven in Israël een echte scène uit The Sound of Music moet zijn (voordat de nazi's opduiken, wel te verstaan).
Maar het woord shaqat wordt gewoonlijk niet op zo'n manier gebruikt, vooral niet als het over een natie gaat... en de reden zou volkomen duidelijk moeten zijn:
Zelfs in de meest vreedzame tijden kan er van tijd tot tijd een gewelddadig incident plaatsvinden. Een bom kan ontploffen. Een raket kan worden afgevuurd. Iemand kan gedood worden. Dingen gebeuren, weet je? C'est la vie en zo.
Wanneer het woord shaqat gebruikt wordt in verband met een land of een natie, benadrukt het dat de natie niet actief in oorlog is. Er heerst vrede in tegenstelling tot een openlijk gewapend conflict met een andere natie. Gewone mensen gaan door hun dagelijks leven met minimale bezorgdheid voor hun veiligheid, ook al kunnen er hier en daar gevallen van geweld voorkomen... deze dingen gebeuren elke dag in elk land op aarde. OK, misschien zijn er vandaag de dag meer van dergelijke gebeurtenissen in Israël dan in veel andere naties, maar het fundamentele punt blijft geldig.
Bijvoorbeeld:
En Jozua nam het gehele land, naar alles wat Jahweh tot Mozes gesproken had; en Jozua gaf het als erfdeel aan Israël, naar hun verdelingen naar hun stammen. Het land had rust van oorlog [Hebreeuws: shaqat].
De naam nu van Hebron was tevoren Kiriath Arba, naar de grootste man onder de Anakim. Het land had rust van de oorlog [Hebreeuws: shaqat].
(Jozua 11:23 / nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Dat is wat ik bedoel: shaqat betekent typisch dat een natie niet in oorlog is. Dus, dezelfde vraag:
Q. Leeft Israël vandaag de dag in een toestand van shaqat?
A. Absoluut.
Ze zijn momenteel niet in oorlog met een andere natie. "Een groot gewapend kamp" ?! Pardon? Mensen gaan werken, winkelen, eten, naar de film en naar de synagoge. Het leven gaat vandaag de dag gewoon door in Israël voor de overgrote meerderheid van de Israëlische burgers. Niet alleen dat, maar het lijkt erop dat Mark ons wil doen geloven dat zodra het verdrag van Daniël 9:27 is bevestigd, Israël in zo'n staat van absolute vrede en rust zal leven, met Joden en Arabieren die elkaar de hand reiken en "Shalom Ve'ahavah" ("Vrede en Liefde") zingen op elke straathoek in Israël.
(OK, nu is dat absurd overdreven...maar ik denk dat je het wel snapt.)
Zoals u kunt zien, is het volhouden dat de zinsnede "de laatste dagen" strikt verwijst naar de zeven jaren van de Verdrukking zelf en het beweren dat Israël vandaag de dag niet "in rust" of "veilig wonen" is om de VOOR-visie te verwerpen en de NA-visie aan te dringen, een tweetal zwakke, zeer weinig overtuigende argumenten. Ik geloof dat de uitdrukking "de laatste dagen" zeker de periode tussen de Opname en de Verdrukking kan omvatten (in feite ben ik geneigd te zeggen dat het moet), en Israël voldoet ontegenzeggelijk aan de voorwaarden die Ezechiël in verzen 8 en 11 noemt van "in rust zijn" en "veilig wonen", en ik denk dat het op zijn best vergezocht is om deze twee punten anders te zien.
Waar het op neerkomt is dat als dit het beste is wat je hebt om me op andere gedachten te brengen en me in het kamp van NA te lokken, je een harde verkoop te wachten staat.
Een weesgegroetje
Naast deze twee hoofdzaken van (a) de vraag of de uitdrukking "de laatste dagen" de periode tussen de Opname en de Verdrukking kan omvatten en (b) de vraag of van Israël gezegd kan worden dat het vandaag "in ruste" is en "veilig woont", wil ik kort commentaar geven op een van Mark's enigszins speculatieve redenen om de NA-visie te steunen. In zijn artikel stelt hij het volgende:
Ten tweede biedt deze visie [d.w.z. de AFTER visie] een redelijk scenario voor de opgang van de Antichrist naar de wereldheerschappij halverwege de verdrukking. [Zie mijn opmerkingen hieronder] Als de legers van Rusland en haar islamitische bondgenoten worden weggevaagd in Israël ergens vóór het midden van de verdrukking, dan zou dit een enorm machtsvacuüm creëren en een dramatische verschuiving in het machtsevenwicht dat de Antichrist in staat zou stellen om op te klimmen naar de wereldheerschappij zoals voorspeld in Openb. 13.
- Mark Hitchcock, "De slag van Gog en Magog" [Bron](nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Ten eerste, de Antichrist komt niet aan de wereldmacht op of kort voor het middenpunt van de Verdrukking. Openbaring 6 maakt naar mijn mening heel duidelijk dat de Antichrist aan het begin van de Verdrukking met het openen van het allereerste zegel aan zijn opmars naar de wereldmacht begint (of zeer waarschijnlijk doorgaat) (om het hardop uit te spreken: hij heeft zojuist de Deal van het Millennium bevestigd en de Onmogelijke Droom van het brengen van vrede in het Midden-Oosten verwezenlijkt):
1 Ik zag dat het Lam een van de zeven zegels opende [het allereerste van de reeks], en ik hoorde een van de vier levende wezens zeggen, als met een donderstem: "Kom en zie!" En zie, een wit paard, en hij, die daarop zat [de Antichrist], had een boog. Hem werd een kroon gegeven, en hij kwam overwinnend tevoorschijn [ik weet niet hoe het met u zit, maar dat klinkt mij in de oren als een opmars naar de wereldheerschappij].
(Openbaring 6:1-2 / nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Mark laat het klinken alsof de Antichrist pas in de nasleep van Gog Magog aan zijn machtstoename kan beginnen, maar de Schrift wijst anders uit. Volgens de Schrift is de Antichrist al aan de macht gekomen als de Verdrukking begint.
En nog iets: Mark heeft het over de decimering van Rusland en de Arabische spelers van Gog Magog alsof dat nodig was om de weg vrij te maken voor de opkomst van de Antichrist. Mark, laat me je een vraag stellen:
Wat als de Antichrist Arabisch is?
En ik vraag het alleen omdat het heel goed mogelijk is. Ik heb al eerder geschreven over het feit dat ik ervan overtuigd ben dat de antichrist een niet-Jood moet zijn, en zeker een Arabier kan zijn. Nee? Denk eens na:
Daniël profeteert dat het "volk van de vorst die komen zal" de tempel zal verwoesten (Dan. 9:26), waarbij het Hebreeuwse woord am (volk) verschillende connotaties kan hebben, waaronder zowel nationaal als etnisch. Sommigen nemen aan dat het hier een nationale betekenis heeft, wat suggereert dat de antichrist een Romein moet zijn, omdat het de Romeinen waren die de tempel in 70 na Christus verwoestten. Zij concluderen dus dat de antichrist ergens binnen de grenzen van wat eens het Romeinse rijk was, geboren moet worden.
Anderen interpreteren het woord am in vers 26 in een etnische betekenis, wat betekent dat de antichrist tot dezelfde etnische groep moet behoren als de mensen die de tempel hebben verwoest. (Merk op dat het woord am zojuist in een etnische betekenis werd gebruikt om te verwijzen naar Daniëls volk de Joden in vers 24). Er is historisch bewijs dat tot 80-90 procent van de mannen in de Romeinse legioenen die Jeruzalem in 70 na Christus verwoestten, Arabische dienstplichtigen uit de omgeving waren, en dat het in feite deze Arabische dienstplichtigen waren die de tempel in brand staken uit haat tegen de Joden. Als het woord am in vers 26 dus in zijn etnische betekenis wordt geïnterpreteerd (zoals velen beweren en ik ben geneigd het daarmee eens te zijn), dan zegt het ons dat de Antichrist tot diezelfde etnische groep zal behoren - d.w.z. een Arabier.
Een Arabische Antichrist is veel logischer dan de meeste mensen zich realiseren, en niet alleen om geldige Schriftuurlijke redenen waar sommigen over geschreven hebben. Het is ook waar om redenen die ik nog nooit iemand anders heb horen bespreken - deze is helemaal van mij.
Als de antichrist een Arabier blijkt te zijn, zou dat een prachtig voorbeeld zijn van Gods speciale merk van dichterlijke gerechtigheid. Ik heb al eerder over dit idee van "patriarchale vergelding" geschreven, maar denk hier eens goed over na:
God zendt de sterke misleiding halverwege de Verdrukking (2 Thess. 2:11) om de nakomelingen van Jakob (Israël) te misleiden tot het aanvaarden van een Arabische Antichrist (een nakomeling van Esau) als hun Messias. Maar wanneer zij weigeren hem als God te aanbidden, zal hij zich tegen hen keren en hen afslachten. Maar waarom zal God Israël op zo'n manier misleiden of bedriegen? Omdat ongeveer 3950 jaar geleden, Jakob zijn vader Izaäk bedroog om hem de zegen van zijn broer Esau te geven - een zegen die de belofte inhield van een toekomstige Messias (Gen. 27). Maar wat deden de nakomelingen van Jakob toen de beloofde Messias eindelijk kwam? Zij verwierpen Hem en lieten Hem terechtstellen als een gewone misdadiger. Met andere woorden, tijdens de Verdrukking zal God "de bedrieger bedriegen" als een zeer passend onderdeel van Israëls laatste oordeel - althans het deel van Israël (tweederde?) dat volhardt in het verwerpen van de Messias die Hij tweeduizend jaar geleden naar hen zond.
Dit doet mijn haren recht overeind staan, elke keer als ik er aan denk. Een Arabische Antichrist zou dichterlijke gerechtigheid op zijn subliemst zijn. Het punt is echter, dat als de antichrist een Arabier blijkt te zijn, het punt van Mark geen enkele zin heeft. In dat geval zou de decimering van Israëls Arabische vijanden de opmars van de Antichrist naar de heerschappij eerder hinderen of belemmeren, dan de weg er voor vrijmaken.
FWIW: Barack Hussein Obama heeft het Amerikaanse volk misleid door zich kandidaat te stellen voor het presidentschap als zwarte kandidaat; maar zoals het meeste van wat uit zijn mond kwam, was dat een leugen. Gedocumenteerde genealogische informatie onthult dat hij slechts zes procent zwart is en 45 procent Arabier. Stop dat maar weg.
Overigens noemt Marcus Openbaring 13. Dit is halverwege de Verdrukking, en het is de climax van de opkomst van de Antichrist tot de wereldheerschappij, niet het hele proces van die opkomst dat zogenaamd net is begonnen na Gog Magog, niet lang voor het midden van de Verdrukking.
Plotseling past er niets meer./p>
Sorry Mark, maar dit is een weesgegroetje... dat onderschept wordt in de eindzone.
Een gat in het gat
Mensen die de NA-visie op Gog Magog aanhangen, zien de man die zal worden geopenbaard als de Antichrist na de opname zal komen en een groot vredesakkoord tussen Israël en haar Arabische vijanden bekrachtigen, dat Israël in staat zal stellen de Derde Tempel te herbouwen, zijn veiligheid te garanderen, en een Palestijnse staat te stichten volgens de tweestatenoplossing.
Eigenlijk hebben ze dat in grote lijnen goed.
Maar dan, volgens de NA-visie, op enig moment tijdens de eerste helft van de Verdrukking - met de Joden eindelijk "in ruste" en "veilig wonend" naast hun nieuwe Moslim BFFs, zal er iets gebeuren waardoor deze Arabische landen van gedachten veranderen, terugkeren naar hun natuurlijke aanleg van het haten van de Joden, het vredesakkoord verwerpen, en zich verzamelen om Israël weg te vagen in de slag van Gog Magog. (Damascus vernietigen? Maar ze zijn nu vrienden...)
Terwijl ik aan dit artikel werkte en over deze zaken nadacht, viel het me echter op dat er een fundamentele fout is in de NA-visie die zelden aan de orde wordt gesteld en die in mijn ogen nooit bevredigend wordt opgelost:
Zoals ik al zei, volgens de NA-visie komt de Antichrist en bevestigt het verdrag van Daniël 9:27 dat Israël toestaat hun tempel te herbouwen, hun veiligheid garandeert, en een Palestijnse staat sticht.
Begrijp dat de Tempelberg in Jeruzalem (bij moslims bekend als Haram al-Sharif), de heiligste plaats in het hele Jodendom is, maar ook de op twee na heiligste plaats in de Islam, na Mekka en Medina.
Ooh, tijd voor een pop quiz:
Q. Kun je raden waar de vierde heiligste plaats in de Islam is?
A. Hint: Lees Jesaja 17.
Sinds de Zesdaagse Oorlog in juni 1967 hebben Joden zich met hand en tand moeten verzetten om zelfs maar de Tempelberg te mogen beklimmen. Traditioneel worden zij, zelfs als zij de plaats van Israëls twee vorige tempels betreden, door gewapende moslimwachten met geweld verwijderd als zij worden gesignaleerd met het zwijgend bewegen van hun mond, alsof zij bidden.
Dit gaat verder dan een of ander ver-
drag. Het kan me niet schelen wat de
Moslims in ruil aangeboden krijgen.
Hoewel het waar is dat de dingen de laatste dagen wat losser zijn geworden, blijft het een feit: Het idee dat de Joden ooit een tempel zouden bouwen op Haram al-Sharif is ondenkbaar - het zou een onuitsprekelijke godslastering zijn voor de Moslims. Denkt u dat alle moslimvijanden van Israël zich als het ware massaal zullen overgeven en de gehate Joden hun geliefde Haram al-Sharif laten ontheiligen op de voor hen meest verachtelijke manier die men zich kan voorstellen?
Denk je dat een gladde praatjes makende aanstaande antichrist langs zal komen en alle Arabische vijanden van Israël zoet zal praten om zo'n ontheiliging van de op twee na heiligste plaats in de islam toe te staan? De evangelische geleerde John Walvoord dacht van wel:
Na het bespreken van de komende heerser die zal opstaan uit de tien-natie confederatie na de vervoering en een zevenjarig verbond zal sluiten met Israël, concludeert Walvoord [John Walvoord (1910-2002), voormalig president van Dallas Theological Seminary]: "Onder dat verbond zal Israël zich kunnen ontspannen, want hun heidense vijanden zullen hun vrienden zijn geworden, die blijkbaar hun grenzen hebben gegarandeerd en hun vrijheid hebben beloofd. Gedurende die eerste drie en een half jaar, hebben we de enige tijd waarin het hergestelde Israël in rust en veiligheid is. [En is toegestaan om hun t-e-m-p-e-l te herbouwen.] Blijkbaar zal Rusland [en Israëls nieuwe moslim "vrienden"] het land van Israël in die periode binnenvallen, mogelijk tegen het einde ervan, en de Schrift zal dan vervuld worden."
- Mark Hitchcock, "De slag van Gog en Magog" [bron]. (nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Nu, met alle respect voor de eerbiedwaardige John Walvoord, overweeg:
Wat denk je dat er voor nodig is dat de huidige machtige Moslim naties die Israël omringen en die alleen de vernietiging van de Joodse natie nastreven, op hun handen gaan zitten en passief toestaan dat de Joden zo moedwillig de op twee na heiligste plaats in de Islam ontheiligen?
Dat is gemakkelijk:
Absoluut niets minder. (Niet een daad van mensen, zoals de bevestiging van een of ander verdrag.) Dit gaat verder dan een verdrag. Het kan me niet schelen wat de Moslims in ruil aangeboden krijgen. Een Palestijnse staat voor het recht om Haram al-Sharif te ontheiligen? Oh, alsjeblieft...denk nog eens na. Begrijp dat de Arabieren alles willen en dat ze het op hun manier willen. Einde gesprek.
Zelfs als één individuele Arabische leider bereid zou zijn de Joden hun tempel aan te bieden (wat bijna ondenkbaar is), wat zou dan het resultaat zijn?
Dat is ook gemakkelijk:
Absoluut niets minder. Als een Arabische leider zoiets zou doen, zou de moslimwereld (in zijn huidige staat) in vlammen uitbarsten en in de "Dood aan Israël!" modus springen. En het zou niet lang duren voordat ze zich zouden verzamelen en voor de keel zouden gaan.
Nu, als de strijd van Gog Magog komt vóór het verdrag van Daniël 9:27 (d.w.z. plaatsvindt tijdens de kloof tussen de Opname en de Verdrukking), dat is een paard van een andere kleur. De King James Version geeft (correct) in Ezechiël 39:2 aan dat vijf-zesde van Gog's strijdkrachten vernietigd zal worden. Met andere woorden, de slag van Gog-Magog zal Israëls moslim vijanden zodanig decimeren dat zij niet langer een bedreiging vormen voor de Joden (of voor wie dan ook, wat dat betreft). Dit maakt het veel gemakkelijker om een deal te zien worden gemaakt die de Joden toestaat om hun tempel te herbouwen op de derde heiligste plaats in de Islam, omdat Israëls moslimvijanden zojuist een koninklijke schop onder hun Joden hatende achterste zullen hebben gekregen en machteloos zullen zijn om het te stoppen. De Moslim-naties die Israël omringen zullen niet de middelen hebben om te voorkomen dat het verdrag van Daniël 9:27 werkelijkheid wordt, en het zal precies zo worden.
En alles zal in werking treden voor de tempel, of ze het leuk vinden of niet.
Hoewel Mark de voorkeur geeft aan de NA-visie, gaat hij hier toch er op in bij het bespreken van de sterke punten van de VOOR-visie:
Ten tweede biedt deze visie een redelijke verklaring voor hoe het Joodse volk in staat zal zijn een tempel te bouwen op de tempelberg in Jeruzalem. Als de legers van veel van de grote islamitische naties in Israël worden gedecimeerd voordat de verdrukking begint, zou de herbouw van de tempel in Jeruzalem met veel minder moslimverzet kunnen worden volbracht.
- Mark Hitchcock, "De slag van Gog en Magog" [Bron]
In Mark's geval is dit echter niet genoeg om hem te overtuigen van de juistheid van een VOOR. Maar als Gog-Magog pas plaatsvindt na de bevestiging van het verdrag van Daniël 9:27, kan iemand mij dan uitleggen:
Wat gebeurt er in hemelsnaam waardoor de moslimvijanden van Israël (die nog steeds op volle sterkte zijn) als ze zich neerleggen bij een verdrag dat zo'n ontheiliging van de op twee na heiligste plaats in de islam toestaat?
Mark schijnt daar geen antwoord op te hebben, voor zover ik kan nagaan. Ik ken geen enkele eschatologische gebeurtenis (anders dan Gog Magog) die Israëls moslimvijanden zou reduceren tot een hoopje dom stopverf dat zou toestaan dat zo'n gruwel zo worden gebouwd op Haram al-Sharif.
De NA visie laat een gapend gat achter in de periode tussen de Openbaring en het begin van de Verdrukking, dat volstrekt niet verklaart waarom een opvallend niet gedecimeerde moslimwereld achterover leunt en de ontheiliging van Haram al-Sharif met een Joodse tempel toestaat.
En ik zie eenvoudigweg geen redelijk rechtlijnige en schriftuurlijk consistente manier om dat gat te vullen.
Een patstelling: Natuurlijk weet niemand van ons precies hoe de eindtijd zal verlopen. Maar ik heb gemerkt dat veel bekwame bijbelleraren die gespecialiseerd zijn in eschatologie soms de neiging hebben om eschatologische gebeurtenissen te verplaatsen zoals een schaakgrootmeester stukken verplaatst op het bord, op zoek naar een sterke positie om die te ondersteunen en zwakke posities te vermijden. Het probleem is dat zij daarbij soms geen rekening houden met de werkelijke gevolgen van sommige van de gebeurtenissen die zij op het eschatologische schaakbord verplaatsen, en uiteindelijk niet volledig de gevolgen in aanmerking nemen die dergelijke gebeurtenissen kunnen hebben op bepaalde naties of de wereld in het algemeen.
Eerst het paard, dan de wagen
Terwijl ik aan dit artikel werkte, werd het mij kristalhelder dat de NA-visie in wezen het paard achter de wagen spant. Denk er eens over na: De radicale moslimwereld staat te trappelen van ongeduld en wordt steeds sterker en machtiger. De terroristische staat Iran komt alarmerend dicht bij het worden van een nucleair bewapende terroristische staat vandaag. Ze willen allemaal openlijk Israël vernietigen en elke laatste Jood doden, en een zwakke, stuntelende Amerikaanse regering die bereid is te dansen naar de pijpen van de terroristen, is slecht voorbereid en niet geneigd hen te stoppen. Vandaag.
Toch vraagt de NA-visie ons om te geloven dat nog voor de Verdrukking begint, om onduidelijke redenen, dit scenario plotseling zal veranderen in iets heel anders. Ergens tussen nu en het begin van de Verdrukking zullen deze aangemoedigde, Jodenhatende moslimterroristen zachter worden en ronduit ontvankelijk voor het idee om Haram al-Sharif te ontheiligen met een Joodse tempel, en zullen ze bereid zijn om aan de onderhandelingstafel de hand van vriendschap uit te steken naar de verachte nakomelingen van Jakob.
Deze keer zal het anders zijn: En zogenaamd zal een gladde vredestichter Israëls volledig bewapende en mondige moslimvijanden op de een of andere manier overhalen om redelijk te zijn en de ontheiliging van Haram al-Sharif voor politiek gewin toe te staan. Dit, nadat de Arabieren sinds de wedergeboorte van de natie Israël in 1948 bij elke gelegenheid alles wat ook maar naar een compromis riekt, hardnekkig van de hand hebben gewezen.
Dan en alleen dan, na het uitbreken van de vrede in het Midden-Oosten en op enig moment tijdens de eerste helft van de Verdrukking, zullen dezelfde moslims die Israëls vrienden zijn geworden plotseling terugkeren naar hun dood aan Israël-manieren en opnieuw de aangemoedigde terroristen worden die Israël van de kaart willen vegen en de Joden willen doden, net zoals zij dat waren voordat de Verdrukking begon (d.w.z. net zoals zij vandaag zijn).
Dan en alleen dan zal de slag van Gog-Magog eindelijk plaatsvinden, en dan en alleen dan kan de Antichrist eindelijk aan de macht komen, enkele jaren nadat hij de grootste politieke deal in de geschiedenis heeft bekrachtigd en begon uit te gaan om te veroveren en te veroveren. En het is dezelfde oude routine:
Plotseling past er niets meer.
Dus, op zijn minst, vereist de NA visie (die ik het paard achter de wagen zou willen noemen) een ingewikkelde opeenvolging van gebeurtenissen die steeds moeilijker in elkaar te passen is naarmate men er langer over nadenkt.
Aan de andere kant zie ik nauwelijks de noodzaak in om u een volledige uiteenzetting te geven van de VOOR visie, omdat het in feite is wat we vandaag de dag zich zien ontwikkelen. De Openbaring kan elk moment plaatsvinden, en een ongeremde Satan zal eindelijk vrij zijn om de spreekwoordelijke stier bij de spreekwoordelijke horens te vatten - en zijn Jodenhatende Arabische pionnen staan zelfs nu al klaar om Gods Uitverkoren Volk aan te vallen, al hun land in te nemen, en hen tot de laatste man af te slachten.
En begrijp dat dit niet iets is wat de Arabieren zelf hebben bedacht - dit komt rechtstreeks uit Satan's "Ik wil zijn als de Allerhoogste" draaiboek.
Maar nadat God de Arabische vijanden van Israël in Gog-Magog heeft verpletterd, zal een gedecimeerde moslimwereld bereid zijn om bijna alles te doen om vrede te hebben met het machtige Israël - zelfs toestaan dat er een tempel wordt gebouwd op Haram al-Sharif.
Dit is speculatie van mijn kant, maar ik denk dat het zeer waarschijnlijk is dat Israël een twee-staten oplossing zal toestaan als onderdeel van de voorwaarden van het verdrag van Daniël 9:27 in een poging om zichzelf genadig en grootmoedig te tonen in de overwinning, precies zoals zij deden in 1967. Ik geloof dat dit werd voorgespiegeld door wat Moshe Dayan deed na Israëls overwinning in de Zesdaagse Oorlog. Hoewel Israël de moslimtroepen had verslagen en Jeruzalem had ingenomen, stemde Dayan er verrassend genoeg mee in dat Jordanië de controle over de Tempelberg behield:
Aan onze Arabische buren reiken we, vooral op dit uur, de hand van vrede. Aan de leden van de andere godsdiensten, christenen en moslims, beloof ik hierbij trouw dat hun volledige vrijheid en al hun religieuze rechten behouden zullen blijven. We zijn niet naar Jeruzalem gekomen om de heilige plaatsen van anderen te veroveren. [Heilige plaatsen van anderen?! Laat staan dat het de Heiligste Plaats van de Joden was lang voordat de Moslims er ooit kwamen].
>- Generaal Moshe Dayan, juni 1967(# / nadruk & [commentaar] toegevoegd)
Dayan bedoelde het zeker goed. Hij deed wat hij deed in een oprechte maar misplaatste poging om een duurzame vrede te verzekeren. In dezelfde geest denk ik dat de (zegevierende) Israëli's een tweestatenoplossing zullen toestaan als onderdeel van het verdrag van Daniël 9:27 als een gebaar naar de (gedecimeerde) Moslims in een even oprechte maar misplaatste poging om hetzelfde te doen - een blijvende vrede te verzekeren. Per slot van rekening krijgen zij hun geliefde Derde Tempel en alles.
Dat zal de Israëliërs zeker in een gulle bui brengen.
Maar net zoals Dayan's verlangen om grootmoedig te zijn tegenover de verslagen moslims na de Zesdaagse Oorlog in 1967 een averechtse uitwerking zal hebben, zo zal ook Israëls verlangen om grootmoedig te zijn tegenover de verslagen moslims na de slag van Gog-Magog een averechtse uitwerking hebben.
De laatste strohalm: Ik heb hier al eerder over geschreven, maar Israël's beslissing om hun land te verdelen...eh, ik bedoel Gods land (Joël 3:2) is de laatste strohalm voor God, en is wat de uitstorting van Zijn laatste en meest strenge ronde van oordeel over hen in de Verdrukking teweegbrengt.
Dus, beschouw mij als volledig overtuigd van de opvatting dat de strijd van Gog Magog zal plaatsvinden na de Opname, maar vóór het begin van de Verdrukking. Naar mijn mening heeft de NA-visie gewoon te veel flagrante gebreken en inconsistenties om houdbaar te zijn. Het creëert een warrige opeenvolging van gebeurtenissen die enige creativiteit vergt om in elkaar te passen om te verklaren wat de VOOR-visie duidelijk, logisch, en zeer aannemelijk maakt.
Tenslotte kan ik niet genoeg benadrukken wat een geweldig werk Mark Hitchcock doet met het onderwerp van de strijd van Ezechiël 38-39, ongeacht zijn mening over de details of deze plaatsvindt vóór of na het begin van de Verdrukking. Daarvoor heeft Mark mijn onsterfelijk respect, ongeacht wat onze respectievelijke meningen over dat specifieke aspect mogen zijn.
Dat gezegd hebbende, hoop ik van harte dat ik net zo consequent en gewetensvol als Mark in zijn artikel was, heb weten te voorkomen dat ik al te dogmatisch of afwijzend was ten opzichte van de tegengestelde mening.
Ja, nou... je kent me.
Greg Lauer
Credits voor fotos (in volgorde van verschijnen):
Handdruk Pixabay
Weegschaal idem
Scheidsrechter die rode kaart idem
Markt in Jeruzalem idem Orna Wachman
Tweede Tempel Berthold Werner (bijgesneden, afbeelding op voorgrond toegevoegd) [Wikipedia ]
Aangepast uit Rubik's Cube Cropped © Acdx (bijgesneden) [CC BY-SA 3.0]
Citaten uit de Schrift:
Alle Schriftteksten zijn afkomstig uit de World English Bible, tenzij geannoteerd als KJV (King James Version) of AKJV (American King James Version).
Bron: A Little Strength